Koffiedrinken Op Het Museumplein - 2

Het is dinsdag – twee dagen na onze ontmoeting op het Museumplein, met daarna een heerlijk vervolg bij Lenneke thuis. We hebben van zondagmiddag tot maandagmorgen intens van elkaar genoten, niet alleen in Lennekes bed maar ook daarbuiten. Ik glimlach als ik eraan terugdenk hoe geweldig het was om naast Lenneke wakker te worden. Het eerste wat ik zag, waren haar stralende ogen en op een gefluisterd ‘goedemorgen’ volgde een zachte ochtendkus. Helaas hadden we daarna geen tijd meer voor een nieuwe vrijpartij, want Lenneke moest aan het werk en zelf moest ik zo snel mogelijk naar huis om aan mijn artikel over het ‘koffiedrinken’ op het Museumplein te werken. Gelukkig konden we nog wel samen ontbijten en dat was onvergetelijk. De eerste keer dat je met je kersverse geliefde aan het ontbijt zit, is sowieso een magisch moment. En dat we nu al geliefden zijn, is overduidelijk, ook al hebben we dat nog niet naar elkaar uitgesproken. Bij ons intieme afscheid spraken we woordeloos af dat we elkaar snel weer zouden zien. En nu – slechts één dag later – is het al zover. Want toen Lenneke gisteravond belde en bleek dat we vandaag allebei vrij waren, was één vraag van mijn kant genoeg: ‘Hoe laat ben je morgen op het station?’

En nu zit ik in de auto om Lenneke op te halen; als de Nederlandse Spoorwegen een beetje meewerken, arriveert haar trein over vijftien minuten. Ik glimlach als ik me realiseer hoe vanzelfsprekend het voelt dat ze mijn geliefde is. Eigenlijk weten we nog maar heel weinig van elkaar, maar dat komt wel. In elk geval zal ik haar vandaag weer een beetje beter leren kennen. En morgen ook, want hoewel Lenneke dan moet werken, maakt het haar werkgever niets uit of ze dat in haar eigen huis doet of in het mijne. Als er maar wordt gewerkt. Zelf moet ik morgen ook werken, maar omdat ik geen afspraken buiten de deur heb, werk ik gezellig naast Lenneke. En wie weet hoe spannend de pauzes zullen zijn…

Ruim een kwartier later maakt mijn hart een sprongetje als ik een prachtige vrouw met lange rode haren uit het station zie komen. Daar is ze… en wat is het heerlijk om haar weer te zien. En wat een verschil met twee dagen geleden, toen ik haar als een zielig hoopje ellende aantrof op het Museumplein. Ze straalt nu één en al levenslust en geluk uit, wat me enorm raakt. Het is bijna onvoorstelbaar dat één ‘toevallige’ ontmoeting zo veel teweeg kan brengen. Zodra ze me ziet, zwaait ze met haar vrije hand uitbundig naar me. Ik loop haar met snelle pas tegemoet en nadat Lenneke haar tas op de grond heeft laten ploffen en haar mondkapje heeft afgedaan, neem ik haar ongeduldig in mijn armen. Ik verdrink in haar verliefde ogen en als vanzelf versmelten onze lippen in een zachte kus.
‘Hé liefje…’ zegt ze zacht. ‘Ik heb je gemist.’ Het is voor het eerst dat ze me ‘liefje’ noemt, maar het klinkt enorm vertrouwd.
Ik kijk in haar waterige blauwe ogen en haar intense blijdschap ontroert me.
‘Hé lieve Lenneke, wat fijn dat je er bent. Ik heb jou ook gemist…’

Hoewel de lente nog maar net is begonnen, is het warm vandaag. De zon schijnt uitbundig en Lenneke stemde daarom direct in met mijn voorstel om eerst samen in de natuur te wandelen. En natuur is hier genoeg: de Hollandse Biesbosch is práchtig. Lenneke heeft haar pumps verwisseld voor een paar wandelschoenen en nu lopen we hand in hand langs stille watertjes. We hebben over van alles gekletst, maar nu zwijgen we. Ik voel een zacht kneepje in mijn hand en knijp zachtjes terug. Gelijktijdig kijken we naar opzij en in Lennekes stralende ogen lees ik: ‘Kus me…’ Ik neem haar hoofd in mijn handen en terwijl ze haar armen om mijn middel slaat, vinden onze monden elkaar voor een intense zoen. Mijn tong glijdt in haar mond en ze ontvangt me met een alles overtreffende tederheid. Ik voel haar fluwelen tong de mijne strelen en sluit mijn ogen van genot. Zo staan we minutenlang te zoenen, totdat een wild blaffende hond ons uit het moment haalt. We kussen elkaar nog een keer zacht op de mond en wandelen dan rustig verder.

‘Weet je wat ik me nu al sinds zondag afvraag?’
We zitten samen op een bankje. Ik heb mijn arm om Lenneke heengeslagen en haar rechterhand rust op mijn linkerbeen.
‘Nou?’
‘Hoe het in vredesnaam mogelijk is dat zo’n bijzondere vrouw nog geen maatje voor het leven geeft gevonden.’
Ik realiseer me dat dit een heel gevoelig onderwerp kan zijn, maar sommige vragen moeten nu eenmaal gesteld worden, zeker aan het begin van een relatie.
‘Oh Jack...’ zucht Lenneke en het is alsof een donkergrijze wolk boven ons bankje komt hangen. Ik streel haar haren en ze legt haar hoofd op mijn schouder.
‘Ik heb twee lange relaties gehad,’ begint ze. ‘De eerste duurde vier jaar, de tweede zelfs nog langer. En beide keren dacht ik dat we voor de rest van ons leven bij elkaar zouden blijven, maar de heren vonden het nodig om me te belazeren. Mijn jeugdliefde verliet me voor een ander; ze bleken op dat moment al anderhalf jaar een affaire te hebben. Mijn tweede vriend betrapte ik met één van mijn beste vriendinnen. Uiteindelijk heeft hij opgebiecht dat hij tijdens onze relatie minstens twintig andere vrouwen heeft geneukt; hij was zelfs de tel kwijtgeraakt.’
Ik zucht diep. Wat Lenneke vertelt, raakt me enorm. ‘Ach schatje…’ Ik voel haar schouders zachtjes schokken en ze veegt met haar linkerhand een traan uit haar ooghoek.
‘Weet je…’ snikt ze. ‘Ik was na die tweede keer helemaal klaar met mannen. Maar in het afgelopen jaar ben ik zo eenzaam geworden dat ik erover nadacht om het toch weer te proberen. Het was er alleen door corona nog niet van gekomen om te daten. En zondag was jij daar opeens. Je overkwam me, zonder dat ik tijd had om erover na te denken of ik het wel wilde. En nu… ik ben smoorverliefd op je. Maar ik ben ook bang… bang om opnieuw gekwetst te worden.’
Ik glimlach en streel zacht over haar wang. ‘Ik ben ook heel verliefd op jou… en het laatste wat ik wil, is jou kwetsen. Het raakt me diep dat je zo enorm bent beschadigd.’
Ze zucht opnieuw. ‘Ik ben zó blij met jou, Jack. Maar ik ben ook bang.’ Ze zwijgt even en zegt dan opeens heel fel: ‘En ik hoop dat je snapt dat ik schoon genoeg heb van kerels die aan één vrouw niet genoeg hebben.’
Zo dan… Zo fel en boos heb ik haar nog niet eerder gezien… Ik kus haar liefdevol op de wang en als antwoord streelt ze met haar rechterhand over mijn been. Maar intussen draait mijn brein op volle toeren. Deze lieve vrouw heeft twee enorme littekens op haar ziel, wat haar enorm kwetsbaar maakt. Als ik deze relatie met haar voortzet, haal ik een enorme verantwoordelijkheid op mijn nek. Heel eng, want ik ben misschien wel de laatste persoon op aarde met wie Lenneke nu in het diepe moet springen. En ik weet zelf heel goed waarom, want in mijn hoofd zingt Hans de Booij het liedje dat voor de volle honderd procent over mij gaat:

Ik hou van alle vrouwen
Mijn hart is veel te groot
Mijn hart is veel te groot
Daar ben ik mee geboren
En daar ga ik ook mee dood
Daar ga ik ook mee dood

‘Jack?’
Ah… nu komt het…
‘Ben jij wel eens vreemdgegaan?’
Ja hoor, die vraag zag ik al op kilometers afstand als een aasgier komen aanfladderen. En ik zat al na te denken over het antwoord. Ik wil absoluut niet tegen Lenneke liegen, maar het is erg gevaarlijk om nu al de naakte waarheid op tafel te leggen. Als ik nu vertel hoe ik in elkaar zit, loop ik het risico dat Lenneke direct besluit om ermee te kappen, nog voordat ik zelf een keuze heb kunnen maken tussen een leven met Lenneke en het vrije leven dat ik de afgelopen 25 jaar vol overgave heb geleid. En die keuze kan en wil ik nu nog niet maken, daarvoor is het nog veel te pril.
‘Ik ben mijn geliefden nooit ontrouw geweest,’ glimlach ik. En dat is de waarheid – in elk geval mijn waarheid.
Lenneke zegt niets, maar blijkbaar is ze tevreden met mijn antwoord, want ik voel de donkergrijze wolk langzaam wegdrijven. De zon breekt weer door.

‘Zeg liefje… hoe zit het eigenlijk met jóuw liefdesleven?’
We zijn inmiddels bij mij thuis. Ik heb Lennekes tas naar mijn slaapkamer gebracht, we hebben van een late lunch genoten en zitten nu met een goed glas wijn in mijn achtertuin.
Tja, we moet ik allemaal over mijn liefdesleven vertellen? Ook daarover heb ik nagedacht en ik besluit het voor nu nog even overzichtelijk te maken.
‘Ik heb een paar korte relaties gehad en één lange,’ begin ik. ‘Je weet dat ik journalist ben; dat heeft ervoor gezorgd dat mijn liefdesleven niet van een leien dakje is gegaan. Ik heb bijna vijftien jaar in het buitenland gezeten; ik werkte als correspondent en heb verschillende standplaatsen gehad: Melbourne, Cape Town, LA, Londen. Het is een paar keer gebeurd dat ik net een paar maanden een relatie had en vervolgens werd overgeplaatst. Zwaar klote, want ik kon niet na een prille relatie van twee maanden van mijn geliefde verwachten dat ze haar familie, werk en huis zou opgeven om met mij mee te gaan.’
Lenneke knikt begrijpend. ‘Dat is inderdaad lastig. Ben je daarom teruggekomen naar Nederland.’
‘Nee, dat niet. In Londen ontmoette ik Sophie, een Ierse die net als ik voor haar werk in Londen zat; ze werkte op de Ierse ambassade. We kregen een relatie, die echt supergoed was. Na twee jaar was ik het eigenlijk wel zat om altijd maar in het buitenland te zitten, ver weg van mijn familie. M’n ouders werden een dagje ouder en begonnen met hun gezondheid te tobben. Ik wilde er voor hen kunnen zijn en meer tijd met hen doorbrengen. Sophie snapte dat helemaal en woonde in Londen sowieso al ver bij haar eigen familie vandaan. Zij is met haar werkgever gaan praten en kreeg prompt een functie op de Ierse ambassade in Den Haag aangeboden. Toen zijn we hierheen verhuisd.’
Ik neem even een pauze om een slokje wijn te nemen. Lenneke wacht geduldig totdat ik verderga; ik zie dat ze ademloos luistert.
‘Het ging allemaal zó voorspoedig en we waren zó gelukkig met elkaar dat we besloten te trouwen. Haar hele familie en een groot aantal vrienden zouden hiervoor overkomen. Maar een week voor de trouwdatum werd ze door een vrachtwagen van haar fiets gereden. Ze was op slag dood. Ze is begraven op de dag dat we zouden trouwen.’
‘Nee!’ roept Lenneke. Ze slaat haar handen voor haar mond en ik zie tranen in haar ogen springen. ‘Ach liefje, wat verschrikkelijk!’
Ik zwijg even. Hoewel ik het verhaal al heel vaak heb verteld, grijpt het me deze keer toch meer aan dan anders, waarschijnlijk doordat ik het nu aan mijn nieuwe geliefde vertel. Lenneke staat op uit haar tuinstoel, buigt zich over me heen en knuffelt me teder. Dan schuift ze haar stoel nog dichter bij de mijne en gaat weer zitten; ze legt een hand op mijn bovenbeen.
‘Jeetje… wat afschuwelijk… hoelang is dit geleden?’
‘Bijna vier jaar.’
‘Ga je vaak naar haar graf?’
Ik schud mijn hoofd. ‘Ze ligt begraven in een klein dorpje onder Cork; daar wonen haar ouders. Die wilden graag dat ze daar zou worden begraven en daar heb ik mee ingestemd. Ik heb nog veel contact met haar familie en ga één keer per jaar naar hen toe.’ Even glimlach ik. ‘Ze hebben geprobeerd om me aan Sophies zus te koppelen, maar dat vond ik geen goed idee.’
Dat Sophie en ik geen alledaagse relatie hadden, vertel ik nu nog maar even niet. Ook zwijg ik over de vele vriendinnen die na Sophies overlijden zeer bereidwillig waren om me te ‘troosten’; vooral in het eerste jaar gebeurde het soms wekelijks dat ik in een onbekend bed wakker werd.
Een zachte kus op mijn wang haalt me uit mijn overpeinzingen. Ik kijk op en in Lennekes lieve ogen zie ik medelijden, warmte en liefde. Ik kus haar zacht op de mond en denk aan Sophie.
‘Waar denk je aan?’ vraagt Lenneke.
‘Aan Sophie. Ze zou dit fantastisch hebben gevonden.’
Er verschijnt een nieuwe traan in Lennekes linkerooghoek. Ik kus de traan weg en verder zwijgen we. Het is goed zo.

Het is avond. De dag is voorbijgevlogen en we hebben ‘m maximaal benut. We hebben in de natuur gewandeld, in de zon gezeten, diepe gesprekken gevoerd, flauwe grappen gemaakt, gehuild en gelachen. We hebben samen gekookt en daarna gegeten. Na het eten hebben we opnieuw gewandeld, nu dichter bij huis. We hebben zwijgend bij elkaar gezeten, genietend van de stilte. We hebben naar muziek geluisterd en naar één van mijn favoriete films gekeken: ‘The Breakfast Club’. Deze film is nota bene ouder dan Lenneke, maar gelukkig viel hij erg in de smaak. Nu zitten we stil tegen elkaar aan, genietend van ons laatste glas wijn van vandaag.
‘Liefje?’
‘Ja?’
‘Mag ik vragen waarom je hier geen foto van Sophie hebt staan?’
Ik streel gedachteloos door Lennekes haren. ‘Omdat ik geen foto nodig heb om aan haar te denken. Ze is dagelijks bij me; ik zie haar voor me en ik hoor haar stem. En ik voel dat ze wil dat ik verderga met mijn leven.’
‘Heb je een foto van haar?’
‘Natuurlijk!’ Ik pak mijn telefoon en zoek in de galerij een paar foto’s op. ‘Kijk… ik zal jullie even aan elkaar voorstellen. Lenneke, dit is Sophie, het meisje dat mijn vrouw had moeten worden. Sophie, dit is Lenneke, mijn geliefde.’
Meteen schiet Lenneke vol. Ze huilt onbedaarlijk en dikke tranen stromen over haar wangen. Ik neem haar in mijn armen.
‘Waarom huil je?’ vraag ik lief.
‘Omdat het me ontroert hoe je ons aan elkaar voorstelt. En dat je mij je geliefde noemt.’
Ik kus haar wangen en ogen droog. ‘Maar dat ben je toch ook?’
‘Ja… maar ik had er nog helemaal niet zo bij stilgestaan, ik vergat ervan te genieten. En toen jij het net zo benoemde, voelde ik me opeens zó gelukkig dat ik ervan moest huilen.’
Ik streel haar zachtjes en samen bekijken we de foto’s van Sophie, die altijd vrolijk was en die hard op weg was mijn vrouw te worden, totdat het noodlot toesloeg.
‘Ze is mooi…’
‘Ja, dat was ze zeker. Van binnen en van buiten. Net als jij. En toch zijn jullie heel verschillend; gelukkig maar.’
‘Waarom ben je daar blij om?’
‘Omdat het niet goed zou zijn als ik verliefd op jou zou worden omdat je op Sophie zou lijken. Jij bent jezelf. En juist daarom ben ik verliefd op je geworden.’
Ik merk dat mijn antwoord haar opnieuw ontroert. Ik streel haar wang en fluister ik haar oor: ‘En omdat ik zo verliefd op je ben, wil ik nu eerst samen douchen en daarna met je vrijen. Ga je mee naar boven?’

Jezelf uitkleden voor een geliefde is heel bijzonder. Maar elkáár uitkleden is ‘next level’. We deden het afgelopen zondag, vlak voor onze allereerste vrijpartij, en nu doen we het opnieuw. Eén voor één belanden onze kledingstukken op de badkamervloer en intussen kussen we elkaar op bijna elk bloot plekje dat we vinden kunnen. En ook al heb ik Lenneke al eerder naakt gezien, ik word opnieuw overdonderd door hoe mooi (en lekker!) ze is. Na het laatste kledingstuk neem ik haar in mijn armen en beginnen we aan een kus die zó intiem en opwindend is dat mijn pik keihard wordt en ongeduldig tegen Lennekes buik duwt. Ze kreunt goedkeurend en ik voel hoe ze met haar rechterhand mijn lul vastpakt en er ritmisch aan begint te trekken. Ik grom zachtjes en terwijl we nog altijd zoenen en Lenneke me blijft aftrekken, glijden mijn handen over haar rug naar beneden, naar haar ronde billen. Ze voelen koud aan en ik stop even met zoenen.
‘Heb je het koud, schatje?’
‘Ja, best wel.’
‘Kom, dan gaan we onder de douche verder.’
We laten elkaar los en ik stap als eerste de ruime douchecabine in en draai de kraan helemaal open. Zodra het water lekker warm is, ga ik onder de warme waterstralen staan en stapt ook Lenneke de cabine in. Zodra het water haar lichaam verwarmt, kromt ze genietend haar rug, waardoor haar grote borsten uitdagend naar voren komen. Ik neem ze in mijn handen en kneed ze zachtjes.
‘Je vindt ze mooi hè,’ glimlacht Lenneke.
‘Zo, écht wel!’
Ze slaat haar armen om me heen, ik leg mijn handen op haar billen en terwijl het warme water over ons heen blijft stromen, beginnen we aan een hete zoen. Een aangename kriebel trekt door mijn lichaam en mijn pik, die intussen wat minder stijf was geworden, roert zich meteen weer. Ík hoor Lenneke lachen; ze voelt mijn lul opnieuw tegen haar buik duwen. Ze laat me los, pakt de fles met douchegel van het rekje en nadat ze een flinke klodder gel op haar handen heeft laten lopen, begint ze me in te zepen. Ik voel haar heerlijke handen doelgericht over mijn hele lichaam glijden, wat me nog meer opwindt. Ik besluit zelf ook wat douchegel te pakken en even later glijden mijn handen al inzepend over Lennekes prachtige lijf. Ik besteed natuurlijk extra aandacht aan haar borsten. Lenneke lacht opnieuw en begint als reactie uitgebreid mijn stijve pik in te zepen, waarna mijn handen naar haar kutje glijden. Lenneke kreunt als mijn zeephanden door haar warme spleetje glijden en begint zelf aan mijn billen. Zo zepen we elkaar helemaal in, waarbij we geen plekje overslaan en de intieme delen extra aandacht krijgen. Daarna pak ik de shampoofles, laat een klodder shampoo op mijn hand vallen en smeer Lennekes lange haren ermee in. Als ik daarmee klaar ben, pak ik de douchekop en spoel ik haar helemaal af. Ze doet bij mij hetzelfde en na nog een laatste natte kus draai ik de douchekraan uit. Snel afdrogen en dan naar de slaapkamer voor een fantastisch potje seks…

Maar Lenneke heeft andere plannen. Ze draait de kraan weer open en terwijl het water opnieuw over onze lichamen stroomt, kijk ik haar verbaasd aan. Ze lacht ondeugend en zakt dan door haar knieën. Ze gaat gehurkt voor me zitten, pakt mijn lul vast en neemt mijn eikel tussen haar lippen. Ze geeft er een zacht kusje op en laat mijn pik dan langzaam in haar mond verdwijnen. Ik voel mijn lul weer opzwellen, grijp instinctief Lennekes achterhoofd vast en sluit mijn ogen van genot. Mijn God, wat doet ze dit lekker… Ze pijpt me alsof het haar laatste keer en zuigt heerlijk op mijn lul. Ik open mijn ogen en word nog geiler als ik naar beneden kijk en zie hoe mijn pik snel in en uit het pijpende mondje van mijn roodharige vriendinnetje gaat, word ik zó geil dat ik dit nooit lang ga volhouden. Maar ik ga haar niet waarschuwen… Ik wil mijn zaad in haar mond spuiten. Lenneke zuigt nu heerlijk op mijn pik en als ze met haar beide handen mijn ballen masseert, houd ik het niet meer. Het is alsof mijn zak explodeert en in die uitbarsting spuit ik mijn zaad in drie dikke stralen in Lennekes mond. Ik hoor haar goedkeurend ‘hummen’ en nadat ze de laatste druppels sperma uit mijn verslappende pik heeft gezogen, slikt ze alles door. Ze komt overeind, lacht ondeugend naar me en draait de douchekraan uit.
‘Zo, nu zijn we wél klaar.’

Als we elkaar hebben afgedroogd, pak ik Lennekes hand en voer haar mee naar mijn slaapkamer. (De Neanderthalers droegen de door hen veroverde vrouwen naar hun grot, maar die waren vast iets sterker dan ik. Of hun vrouwen waren iets minder zwaar, dat kan natuurlijk ook.) Ik til haar op, gooi haar speels op bed en duik meteen met mijn hoofd tussen haar benen, die ze verlangend voor me spreidt. Ik zie haar schaamlippen – die ik zojuist toch echt heb afgedroogd – glinsteren van het geile vocht en uitnodigend openstaan. Ik druk een paar kleine kusjes op haar kutje en begin haar teder te likken. Ik hoor Lenneke zachtjes kreunen, wat voor mij een aanmoediging is om vooral door te gaan. Ik wissel korte likjes af met lange halen en voel voortdurend kleine schokjes door Lennekes lichaam gaan. Al snel hoor ik haar ademhaling zwaarder worden en ook begint ze harder te kreunen. Ik kijk even op en zie dat ze met haar rechterhand haar klitje verwent. Ik grom goedkeurend; heerlijk om een geliefde te hebben die niet alleen heel lief is maar die ook ongeremd van seks durft te genieten. Ik steek heel kort een vinger in haar kutje en opnieuw hoor ik Lenneke kreunen. Daarna bef ik haar weer en gelijktijdig maak ik met mijn natte vinger haar sterretje vochtig. Lenneke wordt steeds onrustiger, waaruit ik opmaak dat ze gaat klaarkomen. Ik blijf haar kutje likken en terwijl mijn vriendinnetje nog steeds haar klitje verwent, duw ik een vinger tegen haar sterretje. Dan steek ik mijn vinger in één keer in haar kontje en meteen komt Lenneke kermend en wild schokkend klaar. Ik voel haar geile sappen over mijn tong stromen en lik alles gulzig op. Daarna kom ik overeind, kruip dicht tegen Lenneke aan en kus haar zachte lippen. Ze kijkt me verdwaasd aan.
‘Zo… dát was lekker zeg…’

We liggen even rustig tegen elkaar aan, maar voelen allebei dat we nog niet verzadigd zijn. Ik voel hoe Lenneke mijn lul vastpakt en rustige trekbewegingen begint te maken. Mijn pik moest even bijkomen van de heerlijke pijpbeurt onder de douche, maar krijgt er nu weer veel zin in en ik hoor Lenneke verlangend zuchten.
‘Ik wil je rijden…’ kreunt ze.
Ik ga op mijn rug liggen en kijk ademloos toe hoe Lenneke overeind komt en schrijlings op me komt zitten. Ze pakt mijn pik vast, duwt mijn eikel tegen haar openstaande schaamlippen en zakt dan over me heen. Ik zie mijn lul in haar lichaam verdwijnen en voel hoe ze me liefdevol ontvangt in haar warme schoot. Dan vinden onze ogen elkaar en begint Lenneke me langzaam te berijden. Ze sluit haar ogen en ik zie haar intens genieten. Mijn lul pompt soppend in en uit haar kutje, wat me nog geiler maakt. Ik pak haar borsten vast en terwijl ze op en neer wipt op mijn pik, begin ik met haar heerlijke tieten te spelen. Ik streel ze, knijp er zachtjes in en kneed haar tepels, die onder mijn aanraking nog harder worden. Lenneke neukt me steeds wilder; mijn lul glijdt razendsnel in en uit haar kutje. Ik kan me niet meer inhouden en begin mee te stoten. Meteen houdt Lenneke haar lichaam stil en nu neuk ik háár. Al snel voel ik mijn volgende orgasme opkomen.
‘Ik ga komen…’
‘Kóm voor me… spuit me vol…’ hijgt ze.
Meer aansporing heb ik niet nodig; met een luide brul spuit ik mijn zaad diep in Lennekes hete kut. Ik blijf nog even doorstoten en dan komt ook Lenneke voor de tweede keer klaar. Ik zie en voel haar lichaam schokken en haar kutje verkrampen. Zo melkt ze mijn pik en perst de laatste druppels sperma eruit. Dan laat ze zich hijgend naast me ploffen en kruipt in mijn armen.
‘Zó… wat kan jij lekker neuken zeg…’ mompelt ze.
‘Met zo’n lekkere vrouw als jij gaat dat vanzelf,’ lach ik. ‘En wat kan jij gruwelijk lekker neuken en pijpen!’
Ze lacht en we nestelen ons als lepeltjes tegen elkaar aan. Ik streel haar nog een tijdje en dan vallen we in een diepe slaap.

Aan het begin van de volgende morgen word ik wakker. Ik voel Lenneke tegen me aan liggen en glimlach; wat hebben we samen weer een fantastische dag en nacht gehad. Mijn handen glijden zachtjes over haar naakte lichaam, maar ze slaapt door en dat is prima; het is nog vroeg.
Opeens denk ik terug aan ons gesprekken over eerdere relaties. En in mijn hoofd hoor ik Lenneke opnieuw zeggen: ‘Ik heb schoon genoeg van kerels die aan één vrouw niet genoeg hebben.’
Ik denk aan de lieve Anja, met haar mooie donkere ogen en haar zachte karakter.
Ik denk aan de hartstochtelijke Fanny, met wie ik eindeloos kan vrijen.
Ik denk aan de zorgzame Corine, met haar betoverende glimlach.
Ik denk aan Heleen, Bertine, Rachel en Janine…
Mijn God… dit gaat heel erg ingewikkeld worden.