Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Stanzie
Datum: 21-03-2018 | Cijfer: 9.2 | Gelezen: 16439
Lengte: Lang | Leestijd: 16 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Taboe,
Vervolg op: Taboe - 9
“Oh Wim, ik kan niet meer, ik ben kapot,” hijgde Hilke met een piepstemmetje. De kinderen hadden het rijk alleen. Er was na de wandeling wel wat veranderd in de relatie tussen de ouders en hun kroost. Het simultane gevrij van ouders én kinderen in de vrije natuur had zelfs voor een regelrechte ommekeer gezorgd. Hoewel er die avond over het voorval niet meer werd gesproken, maakten pa en ma geen enkele opmerking toen Wim en Hilke samen gingen slapen. Pas ’s anderendaags bij het ontbijt waren de gebeurtenissen tijdens de wandeling ter sprake gekomen.

Broer en zus hadden elkaar verbaasd aangekeken terwijl hun ouders op hen inspraken. Kort gezegd kwam het erop neer, dat hun ouders niet langer bezwaar maakten, omdat zij wel hadden gezien dat de liefde tussen hun kinderen oprecht was. Als ze beloofden om hun relatie stop te zetten aan het einde van de vakantie, zo had pa als strenge voorwaarde gesteld, zouden ze hen tijdens hun verblijf in Spanje verder niets meer in de weg leggen.

Wim en Hilke hadden zich allebei gehaast om dat te bevestigen en nog eens herhaald dat het einde van de vakantie van in het begin hun limietdatum was. Daarop hadden ze van hun ouders de raad gekregen om in de twee resterende weken zoveel mogelijk met elkaar op te trekken en alles, maar dan ook echt alles samen te doen wat in hun mogelijkheden lag. Dan hoefden ze later nergens spijt van te hebben. Dat Bets en hij stiekem hoopten, dat ze heel snel ruzie zouden krijgen zodat dat hun heilig vuurtje vanzelf zou doven, zei vader er maar niet bij.

Broer en zus wisten niet wat ze hoorden en dolgelukkig hadden ze elkaar secondelang diep in de ogen gekeken. Toen ma er nog aan toevoegde dat zij en pa toch aan die meerdaagse trip zouden deelnemen was hun geluk compleet. De volgende dagen trokken broer en zus, net als ieder normaal verliefd stel, van ’s ochtends tot ‘s avonds met elkaar op. Natuurlijk hadden ze ook de ruimte om ongeremd toe te geven aan het wederzijdse verlangen naar elkaar. Het leek wel één grote ontdekkingsreis en minstens tweemaal per dag ging heel wat tijd op aan het ontdekken van elkanders lichaam en het genieten van elkaar. Hoe meer ze ontdekten wat de ander opwindend of leuk vond, hoe heerlijker hun intiemste momenten werden. Het wakkerde hun liefdesvuur alleen maar aan.

Nu, vanochtend hadden ze de bus met pa en ma aan boord nagewuifd tot die uit het zicht verdwenen was. Vanaf nu hadden ze drie dagen en twee nachten de absolute vrijheid en broer en zus waren vastbesloten om daar

volop van te genieten. Toch gingen ze niet direct naar het appartement terug om meteen de koffer in te duiken. Dat soort gevoel van hoogdringendheid hadden ze niet meer, ze konden wachten intussen. Wim en Hilke kozen er heel bewust voor om de spanning en het verlangen langzaam op te bouwen. Met een arm om elkaar heen waren ze daarom naar het strand gewandeld en tot een eind in de middag hadden ze in het zand liggen bruin bakken. Wat opbouwen van de spanning betrof was dat een goede keuze gebleken, want door de drukte op het strand, en massa’s nieuwsgierige blikken in hun richting, hadden ze het netjes moeten houden. Toch hadden ze liggen liefkozen, soms tot op het randje van het goed fatsoen. Hilke’s minuscule bikini had op Wims zinnen zowat dezelfde invloed als een rode lap op een stier. Vaak prees hij zich gelukkig dat hijzelf een ruimzittende boxershort droeg als hij weer eens een erectie kreeg. Zodra de gezwollen tepeltjes van Hilke zich aftekenden in de zilverkleurige lapjes stof had Wim dat ‘probleem.’

Meer dan eens waren ze hand in hand de zee ingelopen om elkaar, verborgen door het water, tijdens het tongzoenen overal te strelen. Terug op het strand smeerden ze elkanders lichaam dan telkens opnieuw in met zonnebrandolie, waardoor de verkoeling van het zoute water weer even snel verdween. Op de duur hielden ze het niet langer uit en besloten om naar hun vakantieappartement te gaan. Onderweg hadden ze nog snel een pizza meegepikt. Zo hadden ze geen tijd te verliezen zodra ze thuis waren. Tegen vier uur aan waren ze daar aangekomen en in de woonkamer hadden ze elkaar omarmd en gekust alsof ze elkaar jaren niet gezien hadden. Terwijl ze elkaar zowat de kleren van het lijf rukten, schoven ze op in de richting van de slaapkamer van hun ouders en weldra lieten broer en zus zich languit op het grote tweepersoonsbed vallen.

---

“Oh Wim, ik kan niet meer!” zei Hilke na verloop van tijd en uitgeput liet ze zich languit bovenop haar broer neervallen. Het verbaasde Wim helemaal niet dat zijn zus kompleet uitgeteld was en teder sloot hij zijn armen om haar bezwete lijf. Wat Hilke het afgelopen uur had gepresteerd, was alleen weggelegd voor iemand met een uitzonderlijk goede lichamelijk conditie. Het was hem meer dan duidelijk dat zijn zus haar tijd niet verloor in het fitnesscentrum, waar zij twee of drie keer per week naartoe ging. Ze werkte daar duidelijk niet alleen aan haar figuur maar ook aan haar conditie. Een vol uur lang, slechts onderbroken door enkele korte rustpauzes, had zijn zusje schrijlings over hem heen gezeten en al die tijd had zijn derde beentje, in constante staat van erectie, onafgebroken in haar mutsje vertoeft. Voor beiden was dit een nieuw standje en vooral voor Hilke was deze pose een heuse openbaring gebleken. Zodra ze zijn harde lid in haar hongerige poesje had opgeslokt, had het meisje heel snel ontdekt dat in deze houding, meer dan anders, zijzelf de controle had over wat er met haar gebeurde. Toen Hilke dat eenmaal wist, had ze haar broer gevraagd of hij het erg vond dat zij even alleen aan zichzelf dacht. Wim hield van zijn zus en zonder aarzelen had hij toegestemd. Bovendien was hij benieuwd wat Hilke bedoelde en waar dat toe zou leiden.

Dat ‘even’ was behoorlijk uitgelopen maar spijten deed het Wim allerminst. Zij had van hem verlangd dat hij stil onder haar bleef liggen. Het had hem moeite gekost om zich te bedwingen. Zeker in het begin, tijdens die paar momenten dat hij heel erg dicht tegen een orgasme aan zat, had hij de grootste moeite gehad om niet mee te gaan in haar ritme. De manier waarop zij hem als een amazone te paard bereed, was zo’n opwindend gezicht dat het hem de grootste moeite kostte om niet binnen de kortste keren te gaan ejaculeren. Doch gaandeweg wende hij aan het beeld van haar mooie wippende lijf en het viel hem steeds gemakkelijker om zich te beheersen. Van dan af had hij geprobeerd om haar zoveel mogelijk te helpen. Met zijn handen had hij voortdurend haar hele lichaam bepoteld, maar bovenal had hij haar dijen en bips gekneed en gestreeld, haar peervormige tietjes verwend en haar klitje gestimuleerd. De gelukzalige glimlach die hij daarmee meermaals op haar gezicht had weten te toveren was zijn beloning geweest. Bovendien was Hilke een flink aantal keren voorover op zijn borst gezakt om dankbaar een heftige tongzoen uit te wisselen. Nu Hilke hijgend bovenop hem lag, was hij er zeker van dat hij had bijgedragen tot het ongeremd genieten van zijn zusje. Met zijn harde lid nog steeds diep in haar schede voelde hij zich gelukkiger dan ooit.

Ondanks haar vermoeidheid voelde ook Hilke zich prima. Het gezegde ‘moe maar voldaan’ had op dit ogenblik voor haar een nieuwe dimensie. Ze was haar broer dankbaar dat hij haar de kans had gelaten om ten volle te

genieten van de nieuwe sensatie die dit standje bij haar had opgeroepen. Doordat zij zelf had kunnen bepalen wat er gebeurde, had zij zich niet regelrecht naar een orgasme toe gewipt, maar dat telkens zo lang mogelijk uitgesteld. Telkens als zij bijna zover was, had ze halt gehouden om uitgebreid te genieten van het soort tintelingen dat aan het klaarkomen vooraf ging. Op die manier had zij het eigenlijke hoogtepunt steeds weer uit kunnen stellen. Dat zoiets mogelijk was, was geheel nieuw voor haar. Toen ze het echt niet meer uit kon stellen was dat bijzonder intens geweest, maar anders dan gewoonlijk had dat orgasme haar opgewondenheid niet doen afnemen. Zodra zij terug bij haar positieven kwam, was ze herbegonnen en weer had dat geleid tot hetzelfde resultaat. In totaal was Hilke drie keer tot een hoogtepunt gekomen. Het was dus niet te verwonderen dat ze even kompleet uitgeteld was.

Wat een kanjer was die broer van haar toch, dacht ze dankbaar. Ze vond het verbazend knap van hem dat hij zijn erectie de hele tijd had kunnen vasthouden en dat hij geen moment aan zichzelf had gedacht. In haar poesje voelde ze trouwens dat Wims lid nog steeds niet verslapte.

Stilaan vloeide de lome vermoeidheid uit haar lichaam en werd haar hartslag minder. Ze voelde Wims vingers zachtjes door haar verwilderde

haren woelen en het volgende moment keek ze in zijn lachende gezicht.

“Lieve Hil, wat ging je lekker,” zei hij met een knipoog.

“Ja Wim, heel lekker. Dank zei jou!” Zachtjes drukte zij haar lippen op de zijne, maar wat teder begon, ging al snel over in een heftige tongzoen. Aan de gretigheid waarmee haar broers tong in haar mond tekeer ging, voelde Hilke hoe groot zijn begeerte wel was en dus maakte zij na niet al te lange tijd een einde aan hun kus.

“Jouw beurt, Wim,” fluisterde ze, “jij moet stilaan zowat op springen staan.”

“Als je dat maar weet,” bromde hij.

“Kom,” antwoordde zei simpelweg. “Geef het mij. Nu!”

Verdere aansporing had haar broer niet nodig en Hilke voelde hoe hij haar ruw beetpakte. Met één arm strak om haar schouders en de andere om haar heupen, rolde hij haar met behulp van een forse lendenslag op haar rug.

Zonder dat hij tijdens het draaien uit haar gleed, lag hij het volgende moment bovenop haar. Wim richtte zich op en legde zijn handen om Hilke’s heupen, terwijl zijn zusje heel gewillig haar benen spreidde. Nog vooraleer zij haar knieën kon optrekken had haar broer zich al teruggetrokken en plofte hij zijn stamper in één keer helemaal haar kletsnatte doosje in.

Die grote broer van haar dacht duidelijk nog maar aan één ding en nam niet meer de tijd voor welk liefkozend gebaar dan ook. Zelfs een voorafgaande streling van haar borstjes, iets wat hij anders nooit vergat, zat er nu niet in. Wild nam hij bezit van haar schoot en ongenadig hard stootte hij in een snel tempo op haar in. Hilke verweet hem niets, nu ging het om zijn genot. De lieverd had voor haar zoveel geduld opgebracht, dit was zijn moment en ze gunde het hem. Dit had hij absoluut verdiend. Bovendien voelde het nog heerlijk aan ook, zoals hij haar nu op een haast dierlijke manier wild neukte. Terwijl Hilke haar handen strelend langs zijn lichaam heen en weer bewoog, zag ze de geile grijns in zijn ogen en om zijn mond. Ze zag hoe hij genoot en daar was ze heel blij om. Plots kreeg ze een ingeving om het haar broer nog comfortabeler te maken.

“Wacht…eens…even…lieve...jongen,” hijgde ze in het ritme van zijn stoten.

“Heu?” Met nog enkel het topje van zijn lid tussen haar schaamlippen, keek hij haar een ogenblik onbegrijpend aan. Toen hij zag hoe zijn zusje naast haar hoofd het vrije hoofdkussen nam en het dubbel plooide, begreep hij haar bedoeling. Zodra Hilke haar kontje van de matras naar omhoog duwde, gaf hij mee en vlug schoof zij het kussen onder haar billen. Nauwelijks lag zijn zus terug neer, of Wim ging verder waar hij werd onderbroken. Alleen leek het voor Hilke alsof hij haar nu plots nog veel meer vulde. Al na enkele wilde halen voelde zij haar eigen opwinding met rasse schreden toenemen. Ze vroeg zich af hoe het mogelijk was, zou zij in staat zijn om nog een keer…? Ze gooide haar benen in de lucht en haakte haar hielen achter Wims kont, waardoor hij ongeremd diep in haar kon doordringen.

Telkens Hilke’s kontje diep in het zachte kussen werd gedrukt, kraakte het grote tweepersoonsbed onder zoveel jeugdig geweld. Een vol uur van ingehouden spanning gaf Wim krachten die hij nooit kon vermoeden. Hij neukte zijn zus in een volgehouden hoog tempo en met lange halen. Allebei wisten ze dat het op die manier nooit lang kon duren, maar geen van beiden hadden ze daar nog behoefte aan. Ieder voor zich, maar toch ook samen, gingen ze er alle twee helemaal voor. Met zijn handen om Hilke’s lenden steunend, gaf Wim zich helemaal en Hilke kneedde intussen wild haar eigen borsten feller dan ooit. Zo fel dat ze er zelf van schrok, maar omdat het tintelende gevoel in haar schoot er plots alleen maar sterker door werd, zette ze door. De aanblik van haar klauwende vingers op haar peervormige tietjes leken Wim nog extra energie te bezorgen en nog sneller ging hij in haar gloeiende mutsje op en neer. Voor Hilke was dat er teveel aan.

“Niet boos zijn…alsjeblieft…niet boos zijn…ik kan het niet helpen,” smeekte ze met een piepstemmetje. Terwijl kromde ze haar rug, spande haar spieren en gaf zich over. Wild sloeg ze haar hoofd heen en weer en Wim voelde hoe haar hele lichaam onder hem ongecontroleerd schokte. Zo lang haar orgasme duurde, bleef ze fluisterend haar smeekbede herhalen.

“Niet boos zijn…niet boos zijn…”

Al kreunde haar broer als een gewond dier, boos zijn was het laatste waar hij aan dacht. Hij was integendeel trots dat hij zijn zus datgene had kunnen geven waar ze vast niet meer op gerekend had. Maar nu was het echt wel zijn beurt. Als een woesteling bleef hij op haar inbeuken en nauwelijks een halve minuut later voelde Hilke hoe haar broer zijn spieren spande. Een paar tellen later spatte een eerste straal nectar diep in haar glibberige schoot. Onder goedkeurend gegrom kwam Wim klaar, hard en heet, deinend op een wolk van sperma.

“Zullen we samen douchen, zus?” Het was al een hele tijd later en ze lagen nog steeds verstrengeld na te genieten in elkanders armen.

“Goed idee, broertje. Maar nu nog even niet, ik lig nog veel te lekker.”

Daar had ze wel gelijk in. ‘Ach wat, die douche loopt niet weg,’ dacht Wim en teder drukte hij een kusje op haar klamme wang.
Lees verder: Taboe - 11
Trefwoord(en): Taboe, Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...