Woordje vooraf:

Hartelijk dank aan iedereen die eerste 10 delen van dit verhaal gevolgd heeft. Uiteraard evengoed dank voor jullie waardering en al die mooie reacties en suggesties. Ik hoop dan ook het me lukt om jullie in de volgende 10 delen ook te kunnen blijven boeien.

lieve groet, Stanzie

11)

De zon stond al hoog toen Wim de volgende ochtend als eerste ontwaakte. Het was al half elf zag hij op de wekker. De krachtige zonnestralen verlichtten de ouderlijke slaapkamer doorheen de gordijnen. Hij lag met zijn gezicht naar zijn zus toe en zag hoe die nog rustig sliep. Hij richtte zich gedeeltelijk op en met zijn hoofd op zijn handpalm rustend bekeek hij haar gecharmeerd.

Wat was ze toch een mooie meid, die zus van hem, zelfs in de ochtend. Met de dag kwam het hem steeds vreemder voor dat Hilke’s schoonheid hem thuis nooit zo was opgevallen. Vertederd bleef hij naar haar kijken en diep van binnen wist hij dat hij niets liever zou willen dan zijn hele leven lang zo naast haar te mogen ontwaken. Alleen al door naar haar te kijken leek het alsof de dag feestelijk begon.

Natuurlijk kon dat niet en zodra ze thuis waren was het uit met de pret. Het nam niet weg dat Wim zich realiseerde dat hij tijdens deze drie weken in Spanje, de tijd van zijn leven had.

Cho, wat hield hij van haar… en zij van hem.

Vreemd genoeg was er een buitenlandse vakantie nodig geweest om dat te ontdekken en naar elkaar toe te groeien. Ze hadden niet alleen hun gevoelens voor elkaar geuit, ook in daden hadden ze elkaar overtuigd van hun wederzijdse liefde. Nu hun ouders op meerdaagse excursie waren, hadden ze daarvoor alle tijd en ruimte. Wim was de tel kwijtgeraakt over het aantal keren dat zij toegegeven hadden aan hun wederzijds verlangen naar elkaar. Ja, tot een goeie week geleden had hij zijn zus alleen maar gezien als een kuis en zedig typetje, voor wie alleen haar studieboeken belangrijk waren. Wat had hij zich vergist. Ze was niet alleen een bijzonder mooie jonge vrouw, in de meest intieme momenten werd zij één brok vurige passie. Wat was het heerlijk om met haar te seksen en wat zou hij dat missen als deze vakantie voorbij was.

Achteraf gezien prees Wim zich gelukkig dat zijn ex hem had bedrogen. Als hij Evy niet met een ander in bed betrapt had, zou hij hier nooit geweest zijn en zou hij deze fantastische tijd nooit beleefd hebben.

Hij liep weer helemaal warm aan, toen hij terugdacht aan de voorbije nacht. Na de gezamenlijke douche hadden ze zich voorgenomen om eens een keertje echt te gaan slapen. Wim wist niet eens meer wie er begonnen was, Hilke of hij. Feit was dat ze alweer niet van elkaar af hadden kunnen blijven en het was diep in de nacht geweest toen ze compleet uitgeteld en bezweet in elkanders armen in slaap waren gevallen. Maar ondanks dat had de aanblik van Hilke’s, door het laken slechts gedeeltelijk bedekte mooie lichaam, alweer zijn invloed op zijn libido.

Zodra hij met zijn vrije hand het laken verder naar achter schoof en zijn vingers strelend langs haar blote buik bewogen, opende zijn zus haar ogen.

“Goedemorgen zusje,” zei hij welgemutst, “Goed geslapen?”

“Ook goedemorgen Wim,” antwoordde Hilke. Terwijl ze zich behaaglijk uitrekte, verscheen er een brede glimlach op haar gezicht, omdat ze begreep wat haar uit haar slaap had gehaald.

Het was de vertederende glimlach die hij intussen zo goed kende en waaraan hij geen weerstand kon bieden. Spontaan boog hij naar haar toe. Zodra hij zachtjes zijn lippen op de hare drukte, weken die vanzelf uit elkaar, waarna broer en zus elkaar vonden in een lange passionele ochtendkus. Wim legde terwijl zijn grote hand op haar linkerborst en toen zijn vingers stevig haar puntige heuveltje kneedden, kreunde Hilke goedkeurend. Hij voelde haar hand langzaam langs zijn buik naar omlaag glijden en Wim verheugde zich er al op hoe de ranke vingers van zijn zus zich om zijn ochtendlijke erectie zouden sluiten.

Op dat moment rinkelde Hilke’s mobiele telefoon die op het nachtkastje naast het bed lag. Meteen was de betovering verbroken, want abrupt onderbrak zij hun innige kus en graaide naar het toestelletje.

“Hallo?”

“He Ben! Ongelooflijk, ben jij het echt?” Van puur enthousiasme ging ze meteen rechtop zitten.

“Stoorzender!” mompelde haar broer naast haar.

De verwijtende blik in de ogen van zijn zus en de tot stilte aanmanende vinger op haar lippen brachten hem niet op andere gedachten, integendeel. Twee maanden had die vrijer van zijn zus geen teken van leven gegeven en uitgerekende nu kwam hij het zalig ontwaken verstoren.

Hilke zag de teleurstelling in de ogen van haar broer wel toen hij zich achterover op bed liet vallen, maar voor haar overheerste blijdschap omdat ze eindelijk de stem van haar lief nog eens hoorde.

Na de wederzijdse vraag hoe het met de ander ging, handelde het gesprek de volgende minuten alleen maar over Bens werk voor Artsen Zonder Grenzen, ergens in de donkere brousse van Afrika. Uit Hilke’s deel van het gesprek kon Wim afleiden dat Ben Verhees voor het eerst in twee maanden in de hoofdstad was, waar hij kon telefoneren. Wat Wim betrof, had die vlotte prater gerust nog twee weken in de brousse mogen blijven.

Hij bekeek zijn zus van opzij en zag hoe ze straalde. Hoewel ze nog steeds in haar verrukkelijke blootje naast hem zat en haar fijne borsten even trots voorwaarts priemden als altijd, leek het hem voor het eerst niet gepast om ze aan te raken. Plots werd het hem koud om het hart. Stel dat ze wroeging zou krijgen over haar ‘vakantieliefde’ en dat zij plots een einde zou maken aan al het moois dat zij twee de afgelopen dagen hadden opgebouwd. Nee, dat mocht niet gebeuren, zij hadden elkaar lief en elkaar beloofd om die liefde gedurende deze drie weken in Spanje te laten open bloeien en alle kansen te geven. Hij mocht er niet aan denken dat hij zijn lieve zus de rest van deze vakantie ’s ochtends bij het opstaan alleen nog maar met een gemompeld ‘goedemorgen’ zou begroeten. Het idee dat hij haar niet meer in zijn armen zou mogen sluiten en dat ze helemaal niet meer zouden vrijen, kwam bij hem binnen als onvoorstelbaar. Maar was het dat wel? Wim besloot om meteen de proef op de som te nemen, zelfs al had zijn zusje op dit eigenste moment haar vrijer aan de telefoon.

In een wip zat hij op zijn knieën naast haar en voor Hilke er erg in had, sloten zijn lippen zich om de tepel van haar linkerborst. Even voelde hij haar hand zacht op zijn schouder drukken, als wilde ze hem wegduwen, maar zodra hij flink op haar nippeltje sabbelde, verzette zij zich niet langer. Toen hij vervolgens met zijn hand haar andere borst begon te kneden, ontsnapte er een zacht gekreun aan haar lippen. Het moest zijn dat Ben aan de andere kant van de lijn dat kreuntje ook gehoord had.

“Wat wil je schat,” hoorde Wim haar antwoorden, “jij hebt me wakker gebeld. Ik moest mij nog even lekker uitrekken. Hoe kom je erbij dat ik gezelschap zou hebben?”

Blijkbaar was het antwoord van Ben Verhees grappig, want Hilke lachte erom.

“Ik ben hier helemaal alleen, lieverd,” antwoordde ze daarna.

Het viel Wim op dat zijn zus eventjes bloosde bij die leugen.

Hilke moest moeite doen om niet opnieuw te kreunen, zo heerlijk ging haar broer met haar tweeling tekeer. Ze probeerde zo normaal mogelijk met Ben te babbelen, maar kon niet verhinderen dat haar gedachten steeds opnieuw met haar op de loop gingen. Terwijl haar lief een uiteenzetting gaf over de primitieve levensomstandigheden van de plaatselijke bevolking in dat verre ontwikkelingsland, werd Hilke steeds meer bevangen door één van de meest primitieve behoeften, eigen aan de mensheid sinds de schepping.

Wims handen gingen flink tekeer op haar borsten en ze raakte steeds meer opgewonden. Toen zijn vingers aan haar gespannen nippels plukten had ze de grootste moeite om zich stil te houden.

Stilaan ontwikkelde in haar hoofd een stout idee. Ze schrok er zelf van en aanvankelijk probeerde ze dat knotsgekke idee nog te verdringen. Het heerlijke strelen en likken van haar broer was er echter oorzaak van dat haar geile gedachtegang alleen maar sterker werden. Ze vroeg zich af of ze nog wel normaal was, want een ongelooflijke geile fantasie stak in haar hoofd de kop op. Hoewel ze haar uiterste best deed om het beeld dat door haar hoofd spookte uit haar gedachten te bannen, wilde dat maar niet lukken. Hoe harder ze haar best deed, hoe meer het idee haar opwond. Ze ging er zowaar van blozen.

Het was ook niet niks, dat beeld dat ze voor zich zag. Maar kon het wel? Was het niet te pervers en te verdorven, hetgeen haar nu bezig hield? Wat was er nog over van de deugdelijke studente geneeskunde die ze tot voor een paar weken was geweest?

Het leek wel alsof zij gebeten was door de Spaanse vlieg tijdens deze vakantie. De liefde voor haar broer die zo onverwacht de kop had opgestoken en dan vooral de manier waarop Wim en zij die liefde hadden ingevuld, had haar hele denken en handelen rond seksualiteit overhoop gehaald. Haar fantasie om hier en nu met haar twee geliefden tegelijk de liefde te bedrijven was daar wel het ultieme bewijs van. Maar kon ze het wel maken? Zou ze het aandurven om via de telefoon die lieve Ben zodanig op te hitsen, dat hij zichzelf zou bevredigen? Kon ze hem zover krijgen dat hij nadien hetzelfde met haar zou doen? Zou ze het aankunnen om, op het moment dat Ben haar via de telefoon zijn instructies gaf, die handelingen door Wim te laten uitvoeren in plaats dat zij de hand aan zichzelf zou slaan? Deze vragen spookten zowat gelijktijdig door haar hoofd en na enige aarzeling nam ze een besluit.

Ja, het kon… en vooral, ze wilde het zo graag!

Het was een even plotse als onverklaarbare dwang die haar deed besluiten om haar mobieltje naar de hands-free stand te schakelen, waarna ze zich languit op het bed liet vallen. Haar telefoon legde ze in de glooiing tussen haar borsten.

Wim keek haar even verrast aan, maar toen ze haar armen naar hem uitstrekte, liet Wim zich niet pramen. In een mum van tijd knielde hij tussen haar gespreide benen en tastte opnieuw gulzig toe.

Met een vinger op haar lippen en een samenzweerderige knipoog maakte Hilke haar broer duidelijk dat ze iets van plan was. Wim was benieuwd wat dat zou zijn. Lang hoefde hij niet op duidelijkheid te wachten, want meteen gaf zij een andere wending aan het telefoongesprek. Wim was gelijk één en al oor.

“Oh Ben,” zuchtte ze, “was jij nu maar hier. Wat heb ik jou al vaak gemist.”

“Ik jou ook, schat,” antwoordde Ben droogjes.

Wim moest glimlachen om de hele situatie. Als dokter Ben Verhees nu kon zien hoe zijn liefje op hetzelfde moment haar tieten flink onderhanden liet nemen door haar broer, dan zou hij vast wel anders piepen. Mocht Ben met eigen ogen kunnen vaststellen hoe Hilke’s grote, stijve nippels uitnodigend in de richting van haar liefhebbende broer wezen, dan zou die ietwat sullige dokter nooit zo droog reageren, bedacht Wim grinnikend.

Terwijl Wim haar gezwollen tepels beurtelings in de mond nam, probeerde hij de gebruikelijke smakkende geluidjes achterwege te laten. Hilke’s vrijer moest uiteraard overtuigd blijven dat ‘zijn meisje’ alleen op bed lag.

“Weet je nog, Ben,” sprak zijn zus, “die avond voor je vertrek?”

“Natuurlijk schatje, jij hebt me toen de avond én nacht van mijn leven bezorgd. Hoe zou ik dat kunnen vergeten.”

“Wat zou ik er veel voor over hebben, lieverd, om jou nu hier bij me in bed te hebben en die nacht nog eens over te doen.”

“Schatje, hou op… Ik zou dolgraag willen, maar het kan helaas niet.”

“Wat zou ik graag je lippen weer eens op mijn borsten voelen, Ben, terwijl jou zachte handen mij overal strelen,” negeerde Hilke zachtjes kreunend zijn verzoek.

Waar Ben leek te aarzelen, deed Wim dat bepaald niet. Hij had de hint van zijn zus begrepen en een vreemdsoortige opwinding overviel hem. Terwijl hij zoveel mogelijk van haar malse heuveltje naar binnen zoog, zaten zijn vingers plotseling overal.

“Streel me, Ben,” kreunde Hilke, terwijl ze haar lichaam naar haar broer toe opbolde. “Alsjeblief, help mij Ben… doe alsof, schatje.”

“Hilke!” De stem van Ben klonk plots hees en hij ademde hoorbaar zwaarder. “Wat is er in jou gevaren, zeg? Ik kan je toch helemaal niet helpen, jij zit daar en ik zit hier.”

“Oh lieverd,” hijgde Hilke gejaagd. “Ik voel me op dit ogenblik zo verschrikkelijk opgewonden. Ik heb jou al maanden moeten missen, schat. Alleen al door je stem te horen word ik zo geil als boter. Help mij… alsjeblief!”

Dat er nog een tweede oorzaak was voor haar opwinding vertelde ze uiteraard niet. Haar verlangen werd met de minuut groter, zeker nu haar broer zich tergend langzaam langs haar buik een weg naar beneden likte.

“Hilke?” Het had even geduurd voor Ben zijn stem weer liet horen.

“Wil jij…” De aarzeling klonk door in zijn stem. “Wil jij telefoonseks dan?”

“Oh ja, Ben,” antwoordde Hilke gespeeld verbaasd. “Praat op mij in terwijl ik mezelf streel. Ik heb het zo nodig .”

“Nou… eigenlijk is het mijn ding niet, Hilke. Dat weet hopelijk nog wel, maar als ik jou daarmee een plezier doe, wil ik het proberen. Schat, wat is er toch in jouw gevaren, zo ken ik je helemaal niet.”

“Dat komt alleen omdat ik je al zolang moet missen, lieverd. Jouw meisje heeft momenteel een grote nood jongen. Help mij, schatje. Zeg me wat je allemaal met me zou doen als jij nu bij me was. Ik wil dat jij mijn handen leidt terwijl ik mezelf verwen. Zeg mij wat je wil dat ik doe.”

In werkelijkheid moest zij helemaal niet geleid worden. Wim gaf haar immers alles wat ze wilde. Toch wond het haar extra op dat haar broer zo dadelijk de gedachtegang van haar vriend werkelijkheid zou laten worden door de telefonische commando’s van Ben uit te voeren. Ze moest het Wim alleen nog duidelijk zien te maken. In afwachting rilde ze van genot nu de tong van haar broer als een razende over haar klitje heen en weer flitste.

“Ok schat, jij je zin.” Ditmaal had Ben echt heel lang geaarzeld. “Hilke?”

“Ja?”

“Ben je… ben je naakt?”

“Ja, lieverd.”

“Euh… helemaal?”

“Ja… speciaal voor jou, schat.”

Hilke’s laatste woorden waren niet geheel naar waarheid, maar Wim zag geen reden om zijn zusje daarover aan te spreken. Hij had immers niet te klagen. Hij deelde toch maar mooi de lakens met zijn lieve zus. Ben moest het stellen met een telefonisch gevoede fantasie. Toen hij even naar omhoog keek zag Wim hoe zijn zus hem nadrukkelijk wenkte. Blijkbaar wilde ze hem iets duidelijk maken. Hij boog over haar heen en zodra hij bovenop haar lag, nam ze zijn hoofd in haar handen. Ze drukte een vluchtig kusje op zijn lippen waarna ze hem in zijn oor fluisterde wat ze van hem verlangde. Sprakeloos keek hij haar secondenlang aan en even dacht Hilke dat hij zou weigeren. Maar dan verscheen een brede grijns op zijn gezicht en met de duim omhoog gaf hij aan dat hij helemaal akkoord ging. Hilke kuste hem opnieuw vluchtig en fluisterde dat hij maar eens op moest letten.

“Wat is het probleem, lieve schat?” richtte Hilke zich weer tot Ben. “Kun je niet vrijuit spreken?”

“Jawel, ik sta in de telefooncel van het hotel, niemand hoort of ziet mij. Dat is het probleem niet.”

“Wat dan wel schat?”

“Hilke, we weten allebei dat jij veel vrijer denkt en handelt in die dingen. Ik kan dit niet, dat weet je toch, lieverd!”

“Natuurlijk kun jij dat wel! Je moet, ik wil het zo graag. Zal ik jou wat op weg helpen dan?”

Het bleef plots opvallend stil aan de andere kant van de lijn en Wim bedacht dat zijn zus bij hem veel minder moeite zou moeten doen. Met zoveel overduidelijke aansporing zou zijn fantasie al lang op hol geslagen zijn. Hij begreep niet wat zo’n warmbloedje als zijn zus zag in die koele kikker van een Ben Verhees. Door het getalm van Hilke’s vrijer verdween zowaar zijn eigen opwinding compleet. Die Ben had het voor hem mooi verprutst, vond hij en teleurgesteld rolde hij naast zijn zus op het bed.

Tegelijkertijd nam Hilke’s opwinding alleen maar toe. Ben was een lieve jongen en ze hield oprecht van hem. Ok, hun liefdesleven verliep veel minder stormachtig, dan hetgeen ze nu met haar broer beleefde, maar daarom waren hun gevoelens voor elkaar niet minder oprecht. Wellicht zou het heel wat tijd vergen vooraleer hij haar even hartstochtelijk en ongeremd zou beminnen, zoals Wim dat deed. Ze zou hem op dat vlak nog heel wat moeten leren, maar ja, had ze zelf de laatste dagen ook niet enorm veel bijgeleerd als het op de lichamelijke liefde aankwam? Met haar ervaring zou ze hem wellicht over zijn schroom heen kunnen helpen. Liefde overwint immers alles, dacht ze.

Hoeveel ze ook van haar broer hield en hoe passioneel en heerlijk het was om met hem te vrijen, binnen een goeie week zou dat hoofdstuk voorgoed voorbij zijn. Ze kon dan maar beter iemand als Ben achter de hand hebben en ze was vastbesloten om hem via de telefoon te plezieren. Het was tijd voor wat actie, al zou zij wel het voortouw moeten nemen. Ze besloot om voor de directe aanpak te kiezen. Als ze hem zou choqueren bleef er voor Ben geen ruimte om nog langer te aarzelen.

“Ben?”

“Ja.?”

“Doe je broek los.”

“Wat?”

“Doe je broek los, schat. We gaan jou lekker verwennen. Vertrouw maar op mij.”

Ben antwoordde niet en gespannen luisterde Hilke naar haar telefoon. Het duurde even, maar eindelijk hoorde ze een geluid dat verdacht veel geleek op het openen van een ritsluiting.

“Goed zo, lieverd!” zei Hilke, hoorbaar opgelucht. “Haal nu je jongeheer maar tevoorschijn en streel jezelf, Ben. Beeld je intussen in dat het mijn vingers zijn die zich rond jouw piel krommen.”

“Ooh,” hoorde ze Ben zacht hijgend uitbrengen. “Wat doe je me aan, Hil. Ik … ik word hier gewoon niet goed van.”

“Hoe bedoel je?”

“Nou zeg, ik had nooit gedacht dat het ooit zover zou komen dat ik als volwassen man mezelf nog zou gaan masturberen. Hilke, ik moest mij schamen, dit hoort niet.”

“Is het niet lekker dan, lieverd?”

“Juist wel, schatje.”

“Nou? Dan hoef jij je toch niet te schamen. We gaan ervoor, Ben. Helemaal tot aan het gaatje.”

Met toenemende verbazing keek Wim naar Hilke. Hij wist amper te bevatten wat hij hoorde. Was dit zijn zuster wel?

“Oh,” hoorden broer en zus niet zo heel veel later. Het leek alsof Ben zachtjes kreunde.

“Goed zo, lieverd,” moedigde Hilke hem aan. “Ga maar lekker. Denk terug aan onze laatste keer. Beeld je in hoe het voelde toen ik jouw jongeheer tussen mijn lippen zoog... Zie je het voor je?”

“Schatje, ik zie het niet alleen, ik kan het haast voelen,” jubelde Ben. Het was duidelijk dat hij het punt waarop er geen terugkeer meer mogelijk was reeds achter zich had gelaten.

“Zal ik het nu ook doen? Hmm…Voel je mijn warme, zachte lippen op de top van jouw pik, schat?”

“Ja… Oh ja,” antwoordde Ben met hese fluisterstem.

“Mooi! Ik doe het graag voor je, schatje. Ik zal op mijn duim sabbelen om het allemaal wat echter te laten lijken. Je zult de smakgeluidjes weer horen, net als toen die nacht bij jou thuis.”

Het volgende moment boog Hilke naar haar broer toe en met niet mis te verstane gebaren maakte ze hem duidelijk dat hij over haar heen moest buigen. Wim was een goed verstaander en begreep wat zijn zus bedoelde. Zij wilde geen duim tussen haar lippen, maar wel een echte pik. Wim was wat graag bereid om haar die te leveren.

‘Laat die Ben Verhees zich maar afrukken,’ dacht hij op het ogenblik dat hij Hilke’s zachte lippen op zijn eikel voelde. ‘Dit is het echte werk.’

Wim had gelijk. Wat Hilke bij hem teweegbracht met haar lippen en haar tong, was gewoon zalig. Ze sabbelde en smakte dat het een lieve lust was en hij voelde zijn lid heel snel groeien onder zoveel hemelse verwennerij.

“Schatje,” klonk de stem van Ben hijgerig door de telefoon, “Ik moet de hoorn even wegleggen om een zakdoek te nemen, anders wordt het hier één grote rotzooi.”

Wim vond het jammer dat Hilke’s vrijer nu al op het punt stond om te ejaculeren, want direct haalde Hilke haar lippen van zijn kloppende lid. Nou ja, misschien kwam er dadelijk nog wel meer…