Jeannette liep naar haar fiets toe, en Lindsey bleef een beetje verbouwereerd achter. Ze wilde eigenlijk nog van alles vragen aan Jeannette, maar had wel door dat die toch niets zou onthullen. Jeannette had alle troeven in handen en wist dat Lindsey toch wel zou komen, al zou ze weten dat er een elftal aangeschoten voetballers een gangbang met haar ging doen. Het doel – de vakantie van haar kinderen – heiligde de middelen. Tot op zekere hoogte dan, want ze wilde geen extra littekens op haar lijf. Daar trok ze letterlijk en figuurlijk de rode lijn.

Toen haar kinderen de volgende middag met een grote boodschappentas thuiskwamen van school en deze aan haar overhandigden (‘Hier, mam, van de mevrouw van de administratie, voor jou’), ging ze vrijwel meteen de trap op om in haar slaapkamer te kijken wat er in de tas zat. Haar net zo nieuwsgierige kinderen had ze eerst bevolen om beneden te blijven en een ijsje uit de vriezer te pakken. Ze gebruikte vaker snoep om haar gebrek aan autoriteit en geduld te compenseren. Om zich dan later weer schuldig te voelen dat ze zo’n slechte moeder was. Maar nu ging ze zorgen dat haar tweeling op schoolreisje kon gaan.

Eerst pakte ze de zwaar aanvoelende plastic jas uit. Het was een raar ding dat tot over haar knieën zou komen, met rode glimmende knopen, maar ze durfde het ding niet aan te passen over haar kleren heen. De jarretels die ze daarna pakte waren vrij standaard en zouden haar kutje bloot laten, want ze mocht naast de jarretels niks onder de jas aan, dat was de opdracht van Jeannette. En de schoenen met naaldhakken waren fel rood en glimmend en leken uit de eerste de beste SM-tent te zijn weggelopen. Ze betwijfelde of ze erin paste, laat staan erop kon lopen. Ze zou er vreemd uitzien en ze zou voor de zekerheid vanavond even uittesten voor de spiegel hoe vreemd ze eruit zag.

Toen ze de merkwaardige verzameling kleding weer terug wilde doen in de zak, zag ze opeens een envelop op de bodem liggen. Die had ze over het hoofd gezien. Ze pakte hem en maakte hem open. De envelop was niet dichtgelikt. ‘Beste Lindsey’, stond er in pen, ‘ je moet Zuma meenemen naar de bus donderdagavond. En zorg dat hij een beetje schoon is en niet in de dode vogels heeft liggen rollen.’ Zuma was haar 9 jaar oude bastaard herdershond. Ze had een beetje een haat-liefde verhouding met het beest, want eigenlijk kostte hij haar te veel geld. En mensen wantrouwden haar en de hond als ze Zuma uitliet.

Bovendien had haar ex haar meermalen gedwongen zich te laten neuken door Zuma toen ze nog getrouwd waren. De reu verwondde haar dan in zijn neukdrift met zijn scherpe klauwen en hij bleef in haar kut vastzitten als hij klaargekomen was. Dat had haar ex destijds gefilmd en die filmpjes had hij verkocht aan mensen die in dierenseks waren geïnteresseerd en daar geld voor wilden betalen.

Zuma had nu nog wel eens te neiging met zijn geile potlood tegen haar been op te rijden, tot ze hem streng corrigeerde. Ze moest dan altijd aan die filmpjes denken die haar ex van haar en Zuma maakte en de minuten die traag voorbijgingen voordat de hondenpik na Zuma’s orgasme eindelijk uit haar kut gleed. Filmpjes die overigens haar identiteit nauwelijks verhulden. Ze hoopte dat er in haar dorp geen dierenseksfetisjisten waren …

Lindsey was niet bepaald blij met wat er in het briefje van Jeannette stond. Zou zij misschien weten van het bestaan de filmpjes met Zuma, al waren die al een aantal jaren oud, en als Jeannette het wist, zou dan niet het halve dorp het ook weten? En waarom zou Jeannette haar niet chanteren met de filmpjes die haar ex van haar en Zuma had gemaakt en had verkocht? Straks nam Jeannette ook een hond mee, bedacht ze, terwijl ze kippenvel kreeg bij het idee. Jeannette had zelf dan wel geen hond, maar een grote hond was zo geregeld in een dorp met de hoogste hondendichtheid van de provincie.

Ze moest in ieder geval zorgen dat Zuma een beetje schoon was, om geen ruzie te krijgen met Jeannette over de hygiëne van de hond. Want hij stonk nogal. De arme hond werd bruut uit zijn middagslaap gewekt en de kinderen, die hun ijsje inmiddels op hadden, waren verbaasd dat hun grote lievelingsviervoeter plotseling onder de douche werd gezet en door Lindsey flink werd ingezeept. ‘Mama, waarom moet Zuma in bad? Hij is toch helemaal niet vies’, klonk het zeurderig.

Lindsay had zoals wel vaker geen zin om tekst en uitleg te geven. Ze moest nog oppas regelen voor de avond dat ze om 10 uur bij Jeannette in het ME-busje werd verwacht, want de tweeling kon ze zo laat op de avond niet alleen laten, vond ze, al zouden ze waarschijnlijk overal doorheen slapen. En waar zou ze zich moeten verkleden, want dat kon niet bij haar thuis als de oppas er al was. En met Zuma over straat in die rare plastic jas en op die onmogelijke schoenen werd ook een flinke uitdaging. Ze moest nog eens goed gaan nadenken over de details, maar had niet zo veel tijd meer.

In de nacht van woensdag op donderdag sliep Lindsey begrijpelijkerwijs slecht. En als ze even sliep, droomde ze over Jeannette. Wat zou die sadistische vrouw met haar van plan zijn in dat busje en hoe kinky zouden haar plannen met haar zijn, zeker nu ze Zuma moest meenemen? Het gerucht ging dat Jeannette een keer ’s avonds laat door een aantal donkere mannen te grazen was genomen. Die hadden er een kinky feestje van gemaakt en onder dwang van alles met haar uitgehaald, haar anaal genomen en haar ook ondergepiest.

Dat klonk nogal vernederend, zeker voor iemand met die autoritaire uitstraling van Jeannette. Maar tegen een aantal sterke mannen was ze kennelijk niet opgewassen geweest. Ze was iemand die normaal gesproken niet over zich liet lopen. Stond Lindsey ook zoiets te wachten, omdat Jeannette wilde weten hoe het was als een andere vrouw, een beetje van hetzelfde formaat, hetzelfde meemaakte? Misschien ze zou zelf haar blaas in Lindseys mond legen en haar dwingen alles door te slikken.

Jeannette had wel lacherig gezegd dat Lindsey niet hoefde te vrezen en dat haar geen gangbang te wachten stond. Maar er konden aardig wat mannen in de blauwe ME-bus geparkeerd worden. Het vooruitzicht om door mannen of een vrouw ondergeplast te worden vond Lindsey smerig, maar zolang ze geen pis hoefde te drinken maakte zich niet echt zorgen. En zou Zuma al die pis gaan oplikken, net nu ze hem gedoucht had? The least of her worries ….

De donderdag ging voor Lindsey tergend langzaam voorbij, ook omdat ze als de kinderen naar school waren vaak niks om handen had. Lange einden met Zuma wandelen deed ze niet meer, want ze werd vaak beschuldigend aangekeken door andere hondenuitlaters en niemand wilde met haar een gezellig praatje maken. Alsof zij er wat aan kon doen dat ze van een uitkering leefde. Ook was ze snel uitgeput met al haar kilo’s. En het leek wel of het er iedere maand meer werden.

Ze had op woensdagavond laat, toen de kinderen sliepen, haar ‘outfit’ nog snel uitgeprobeerd. Het was een erg merkwaardig gezicht, haar vadsige naakte lijf met wanstaltige jarretels onder die doorzichtige plastic jas met rode knopen, die nauwelijks dicht kon en haar grote tieten plat drukte. Haar tepels werden twee keer zo groot en leken enorme zuignappen. En haar onverzorgde bos schaamhaar, die grotendeels verborgen ging tussen haar vleeskwabben, stond ook deels in de etalage. En op die gekke naaldhakken kon ze echt niet lopen, bleek na enkele meters al. Ze zou blootvoets gaan, en pas vlak bij het busje die opzichtige rode krengen aandoen.

Waarom wilde Jeannette toch dat ze er zo hoerig uit zag? Dat intrigeerde Lindsey. Dat zou ze misschien ’s avonds wel te weten komen, maar dan was het al te laat om terug te krabbelen. Lindsey had nog enige moeite moeten doen om een oppas voor haar tweeling te regelen, want een puber van minimaal 14 met nachtpermissie inhuren voor een doordeweekse donderdagavond om half 10 was niet eenvoudig.