De koster schrok zich een ongeluk door de voorbijrazende dames met hun hond en kon nog maar nog voorkomen dat alle kaarsen uit zijn armen over de grond rolden en misschien wel braken. Dan waren ze op slag niks meer waard, want wie wilde er nu een kapotte kaars? Waar dan ook. De dames snelden de trap af en liepen naar Lindseys huis toe, waar de oppas moest worden afgelost. De kinderen sliepen en het tv-kijkende meisje liet zich braaf betalen en trok haar jas aan, nadat ze opnieuw haar ogen had uitgekeken door wat Lindsey en Jeannette droegen. Ze ging de deur uit en stapte op haar fiets en Lindsey liet zich in haar stoel ploffen. Jeannette had al plaatsgenomen op het bankstel. ‘Zo, dat zit er ook wel op. Eerst eens kijken of die filmopname gelukt is, Lindsey.’ Die pakte haar mobiel en speelde wat ze had opgenomen, met het geluid op volle sterkte af. Dertig seconden belastend materiaal van de pastoor die door een vrouw werd gepijpt, zonder overigens erg stijf te worden. Maar daar ging het niet om. De volgende keer dat ze op het matje zouden worden geroepen, zouden ze dit filmpje bij de pastoor onder zijn neus houden, en dan zou de biecht snel afgelopen zijn. Geen Weesgegroetjes, en ook verder geen opdrachtjes op een ander vlak. Mooi geregeld!

‘We moeten nog wel even jouw volgende hondenneuksessie op het uitlaatveldje inplannen, dan kan ik die datum naar de klanten toe gebruiken, Lindsey’, zei Jeannette, die opeens weer op haar zakelijke toon was overgeschakeld. Ze prikten een datum twee weken later, zodat Lindsey ruim de tijd had om een oppas te regelen en Jeannette met een kinky klant kon afspreken. Jeannette merkte dat haar kut nat was en een vlek op Lindseys oude bankstel maakte omdat ze geen slipje droeg. Het pijpen van de pastoor had haar kennelijk toch opgewonden, hoewel ze zich dat niet had voorgenomen. Seks met ‘pijplassers’ was niet haar ding, al wilde met een vrij onschuldige biechtsessie plus opdrachtje wel wat zogenaamde zondes afkopen, als dat inhield dat ze niet hoofde te vrezen voor haar betrekkelijk relaxte baan op de basisschool. Misschien konden ze, nu de pastoor chantabel was, eindelijk een baantje voor Lindsey regelen via de pastoor, die overal een dikke vinger in de pap leek te hebben. Dan kon dat arme kind eindelijk uit de bijstand en hoefde ze ook nier meer uit te leggen hoe ze opeens aan die nieuwe, hoerige kleren kwam. Ook al zou ze niet meteen een salaris verdienen om zich dat soort uitspattingen te kunnen veroorloven. Dat kon alleen iemand van het kaliber Rob, en dan ook nog alleen omdat diens vrouw ook een goede baan had.

‘Wat dacht je ervan, Lindsey, als we de kinky pastoor gaan chanteren om jou ook aan een leuk baantje te helpen? Er is vast nog wel wat te doen in die pastorie van hem. En die koster en zijn vrouw worden ook allebei een dagje ouder. En misschien kunnen we ook een hoger salaris voor je regelen als je af en toe die arme pastoor wat extra diensten levert. Hij wil vast wel zien hoe jij door Zuma wordt geneukt terwijl hij door jou wordt afgetrokken!’ Lindsey zuchtte even, want ze wilde eigenlijk liever niks met die geile geestelijke te maken hebben, en al helemaal niet op seksgebied. Maar ze wilde ook wel eens van die uitkering af, dat was ook waar. Tsja, misschien moesten ze het maar gaan proberen, met dat filmpje van de pastoor die door Jeannette werd gepijpt, als ‘booster’. De pastoor kon het zich niet permitteren dat dat filmpje ‘viral’ ging in zijn parochie. Dan kon hij net zo goed meteen zijn pij aan de wilgen hangen. Ware het niet dat hij dan in zijn behaarde blote kont stond. Hij stond erg zwak omdat hij zo stom was geweest zich in een moment van onoplettendheid en overmoed te laten filmen terwijl hij gepijpt werd. De reputatieschade die hij daardoor kon gaan oplopen, was simpelweg te groot.

Lindsey had vanuit waar zij zat in haar stoel, de ‘lekkage’ bij Jeannette op de bank gezien. ‘Hé, zit je daar met je natte kut mijn mooie bank een beetje te verpesten’, zei ze quasi-streng. Jeannette lachte en zei: ‘Ja, kreeg ik toch nog een glibbergleuf door die kinky pastoor, met dat kleine pikkie’. Ze deed haar benen wat wijder en haalde haar vingers langs haar vlezige schaamlippen. ‘Effe proeven?’ en stond op en duwde haar meurende vingers tussen Lindseys lippen en in haar mond. Tegelijk ‘visiteerde’ ze met haar andere hand het kruis van Lindsey, en dat was ook niet droog gebleven tijdens het bezoek aan de pastoor. Dat ze nat werd door het pijpen van haar eigen hond, baarde haar al lang geen zorgen meer. In het begin van haar seksuele contacten met Zuma, daartoe gedwongen door haar dronken ex, was ze met schaamte achtergebleven als ze merkte dat ze haar kutje niet eens hoefde voor te verwarmen als Zuma haar penetreerde. Ze werd kennelijk geil van het idee dat haar eigen hond haar neukte, dat viel niet te ontkennen en dus had ze dat maar gewoon geaccepteerd. Wat ze niet had geaccepteerd, was dat die dronken kerel haar er keer op keer toe dwong.

Nu was ze – tot op zekere hoogte in ieder geval – weer baas in eigen buik, al liet ze zich wel voor het aflossen van een stomme lening door haar eigen hond of die van een kinky klant van Jeannette neuken. Maar dat snelde niks voor in vergelijking met wat ze wel eens wat hoorde over seksslaven en -slavinnen. Die moesten de meest vernederende dingen ondergaan van een sadistische meester of meesteres. Ze had wel eens gehoord dat slavinnen ook overal piercings moesten laten aanbrengen en tattoos moesten laten zetten, zodat ze bijvoorbeeld nooit meer gewoon met hun kinderen aan het water konden gaan liggen om te gaan zwemmen. Wat moest je nou als je je eindelijk aan je meester had ontworsteld en nog steeds met zijn ‘erfenissen’ op en in je lijf rondliep? Een pijnlijk aangebrachte piercing kon je nog wel weghalen, maar een lelijke grote tattoo op de onhandige plek was een verkeerd stukje ‘marketing’ als je seksueel weer op het rechte pad was. Gelukkig had zij zich in haar arme jaren nooit laten verleiden om zich als slavin te verkopen, terwijl er voor die doelgroep wel een hele markt op internet was.

Jeannette en Lindsey gingen vrolijk door met het paraderen door het dorp in hun hoerige kleiding, zulks ook tot groot verdriet en grote frustratie van Robs vrouw, die hem daar regelmatig melding van maakte als hij uit zijn werk kwam. ‘Jeetje, ik heb die Jeannette en die Lindsey vandaag weer zien lopen. Het leken wel hoertjes op de Wallen!’ Alsof zij daar ooit kwam. Rob kon natuurlijk niet laten blijken hoe blij hij was dat zijn aanpak werkte, en niet met één vrouw, maar zelfs met twee. En een daarvan zat zo uitgedost de hele dag op de school waar ze werkte, waar al het onderwijzend personeel achter haar rug schande van haar sprak. De directeur van de school had hen moeten beloven de zaak bij het schoolbestuur te zullen aankaarten, want Jeannette zelf erop aanspreken durfde hij niet. Hij had al eerder een aanvaring met haar gehad toen hij zich met de boekhouding bemoeid had in verband met wat vage facturen. Jeannette had hem toen zonder uitleg te geven weer in zijn hok teruggeblaft. Dus een confrontatie over haar hoerige kleding, haar uitpuilende tieten en haar veel te korte rokjes, ook als de mussen niet van het dak vielen, liet hij wijselijk uit zijn hoofd. Het bestuur moest dit varkentje maar wassen, vond hij.

Wat hij vergat was dat hij ooit een eenmalig ‘dingetje’ met Jeannette had gehad, jaren geleden. Tijdens een kerstborrel had hij iets te diep in het glaasje gekeken en ook in Jeannettes décolleté. En dat was geëindigd later op de avond buiten in de koude fietsenstalling, met Jeannette voorovergebogen, met haar slipje op haar enkels, en het door drank overmoedige schoolhoofd met zijn pik pompend in Jeannettes kut. Daar waren natuurlijk geen filmbeelden van, maar ze waren wel gezien door de onderwijzeres van groep 4, die even een luchtje ging scheppen. Dat hadden ze allebei duidelijk gemerkt, ook aan haar ontwijkende gedrag sindsdien. Jeannette wist niet hoe het schoolhoofd dit ‘akkefietje’ had opgelost, maar zij zou hem nog steeds onder druk kunnen zetten omdat ze haar ‘getuige’ zou kunnen oproepen als het erop aankwam. Dus de kans dat het schoolhoofd haar er bij het bestuur zou gaan bijlappen vanwege haar dagelijkse overtreding van de ‘dresscode’ op school, achtte ze gering. Tenzij de onderwijzeres (van groep 4 destijds, inmiddels groep 6) door het schoolhoofd gechanteerd werd met iets dat later was voorgevallen. Iedereen wilde graag zijn baan bij de overheid behouden, toch?