Mei kwam tot haar positieven

“Ooo stoute Fifi! En jij ook stoute Snoepje! Je hebt Fifi aangezet om zijn meesteres te bespringen! Jullie moeten gestraft worden!”

En Meimei spong uit haar bed en grabbelde ergens in haar nachtkastje waar ze een zweepje vond.

“Zit Fifi, zit!”

Fifi gromde vals. Hij ging opzitten.

“Snoepje, maak zijn leiband vast, hij moet heropgevoed worden!”

Snoepje, a.k.a. Storm, maakte de leiband die hij toegeworpen kreeg van Mei vast aan de halsband van Fifi.

Hij kalmeerde de jankende menshond.

“Sssst brave hond… sssss.”

Meimei dreef Fifi aan de leiband die Storm vasthield de kamer uit naar een deur die de kelderdeur bleek. Fifi deinsde jankend terug. Meimei was streng:

“Hop Fifi, naar beneden.”

Op handen en voeten zoals de Gollem huppelde de consul de keldertrap af. De kelderverdieping bleek één grote BDSM-kelder. Meimei opende een ruim getralied hok in het midden van de ruimte, waar Fifi blijkbaar gewoontegetrouw in kroop. Meimei sloot de kooi af en hing de sleutel aan een haak hoog aan de muur.

“Storm, ik heb de opdracht gekregen om je voor te bereiden op een volgende ontmoeting met mevrouw Chan van de IBC. Ik ken de situatie in Singapore zeer goed. Zet je als je wil.”

Meimei nodige Storm uit om te gaan zitten op een zwarte lederen bank. Zelfs ging ze tegenover hem zitten schrijlings op dezelfde bank. Ze was nog steeds volledig naakt buiten haar niemendalletje, en haar volumineuze borsten bewogen mee als ze sprak.

“Hier houdt Chan zich op de achtergrond. In Singapore is ze bijna alomtegenwoordig. Ze heeft belangen in vrijwel alles, van vastgoed over telecommunicatie tot prostitutienetwerken en drugs. Die laatste zijn niet officieel. Daar gaat het niet over. Laten we zeggen dat alleen haar vastgoedimperium zuiver op de graat is, en dat ze dat gebruikt om al de rest wit te wassen. We slagen er niet in om de minste bewijzen te vinden. Ze wordt om een of andere reden de hand boven het hoofd gehouden door machten dicht bij de overheid.”

“OK, hoe kan ik daarbij helpen?”

“Voorlopig kan jij niets. Het zou nuttig kunnen zijn dat jij in persoon een bezoek zou brengen aan IBC headquarters. Jouw internetloze trackers zijn mogelijk een manier om haar af te luisteren zonder geblokkeerd te worden door haar firewalls.”

Storm dacht snel na. Zijn trackers waren geen afluisterdevices. Ze hadden niet eens een microfoon. Langs de andere kant hadden ze een eigen ultra-wideband connectiviteit buiten het internet om, die ook van pas kan komen om af te luisteren, mochten ze een microfoon hebben. Hoe kon Meimei dat weten? Van het C.E.C.? Of van… Chan. En als ze dan toch bij Chan hoorde, waarom vertelde ze dat dan zomaar tegen hem?

Dit werd ingewikkeld.

“Storm, ik wil Fifi straffen door een andere man te verwennen terwijl hij moet toekijken. Wil je mij daarbij helpen?”

Storm deed nog een poging om de consul een waardiger rol te geven.

“Mei, ik ben heu… pas, heu, tot klaarkoming gebracht, en ik ben eerlijk gezegd nog niet in staat om snel opnieuw, heu… zoiets te hebben.”

“O mijn lieve Snoepje, dat is geen enkel probleem, het is toch geen wedstrijd orgasmes krijgen? We gaan het héél rustig aan doen, ik leg je op deze bank en ik zal je een lekkere massage geven. Dat heeft Fifi ook heel graag, maar dat krijgt hij nu lekker niet!” Dat laatste zei ze dreigend in zijn richting, en de consul jankte stilletjes.

“Mei, ik versta niet wat je zegt, spreek jij Koreaans tegen Fifi?”

“Goed gehoord mijn knappe Snoepje! Ik heb mijn man leren kennen als jonge knappe attaché van de Noord-Koreaanse ambassade in Singapore. Mijn zus heeft ons aan elkaar voorgesteld en sindsdien zijn we een gelukkig koppel. Hij heeft niet kunnen weerstaan aan mijn charmes en is overgelopen. Fifi levert ons onschatbare informatie over Noord-Korea.”

Mei pakte Storm op alsof hij een pop was en legde hem voorzichtig op zijn buik op een zwarte lederen bank. Ze had olie bij de hand en met deze olie wreef ze met lange tedere halen zijn rug in. Met haar borsten masseerde ze hem verder. Ze likte aan zijn oorlelletjes en fluisterde in zijn oren hoe opgewonden ze werd van zijn pezige naakte lijf.

“Storm, ik ga Fifi jaloers maken zoals hij nog nooit jaloers is gemaakt. Ik ga je berijden als een… als een... Hoe noemde jij dat nu weer? Als een…”

Storm vulde aan: “een Walkure?”

“Wat is dat, Snoepje?”

“Een mythologische Germaanse godin, ze berijdt een gevleugeld paard.”

“Oooo, dan ben jij mijn gevleugeld paard!” en ze ging op Storm zitten, die daardoor onbeweeglijk vast kwam te zitten. Mei schoof vinnig vooruit en achteruit alsof ze werkelijk een paard bereed. Storm kon niet anders dan laten begaan, en hij had niet het gevoel dat dit hem erotisch opwond. Hij dacht na over hoe hij informatie van Mei kon lospeuteren zonder zich verdacht te maken.

Mei merkte dat haar Snoepje niet reageerde. Ze likte zijn oor en fluisterde “is mijn Snoepje nog uitgeput van daarnet? Wacht ik zal je eens verwennen zoals je nog nooit verwend bent…” en voor Storm er op bedacht was klikte ze zijn polsen en zijn enkels vast in handboeien.”

“Hela Mei, dat wil ik niet”

“Tut tut tut, dat wil je wél, je zal zien, en bovendien is dit de straf voor Fifi, hij zal zo jaloers zijn als een ongecastreerde eunuch in een harem.”

En inderdaad Fifi gromde vervaarlijk.

In het midden van de lederen bank was een groot gat ter hoogte van Storm’s onderbuik en dijen. Mei maneuvreerde zich op haar rug onder de bank, onder het gat. Storm wist niet wat er gebeurde. Hij kwam terstond terug in het geweer door Mei’s warme mond.

Ze pauseerde even en vroeg aan Storm, “gaat het snoepje? Zie je wel dat je nog zin hebt, mijn lekkere gevleugelde dekhengst!”

“Mevrouw Mei, u bent een virtuose! Waar heeft u dat geleerd? Hooohhhh!”

“Dat zeg ik lekker niet,” plaagde ze, ”Ik heb zo mijn geheimpjes. Heb jij geen geheimpjes, Snoepje? Wil je ze niet vertellen aan je lieve Mei?”

Storm zweeg, hij was in hogere sferen. Hij voelde dat zij hem naar een hoogtepunt was aan het brengen. Hij spande zich op. Het werd onvermijdelijk.

Meimei stond terug op en kwam met haar hoofd dicht bij Storm en verwende hem verder met haar ingeoliede vingers.

“Lief Snoepjes, ik ga je een geheimpje vragen. Een ieti pieti peuti kleine geheimpje. Voor je lieve Mei die je nu aan het verwennen is.”

Storm liet zich niet zomaar doen, hoewel hij werkelijk genoot van de behandeling.

“Heu, Mei, voorzichtig met mijn balletjes wil je? Hoohhh…”

“Dat zal ik doen, mijn lieve Snoepje als jij mij iets vertelt wat ik wil weten…”

Storm voelde dat hij ging klaarkomen en hij kon aan niets meer denken, hij spande zich op rond haar middelvinger.

Ze fluisterde in zijn oor: “Wie is je opdrachtgever?”