De vrijdag na ons hardloopavontuur van dinsdag kwam Janna weer op bezoek. Anke en ik hadden besloten elke week 2x met haar te gaan lopen, op dinsdag en op vrijdag, om onze conditie een beetje op peil te houden. De eerste maanden van haar zwangerschap moest dat nog wel kunnen. Anke had Janna gevraagd om mee te lopen. Nou ja, er zijn ergere dingen dan hardlopen met twee leuke vrouwen, die er ook allebei nog eens fantastisch uitzien. Dinsdag was de eerste keer geweest. Ik had Janna onder de douche gewassen en daar had ze verklaard dat ze wel een kind van me wilde, zoals Anke dat al tijdens onze kennismaking had voorgesteld. Anke wilde graag samen met haar beste vriendin zwanger zijn. Dat maakte me behoorlijk nerveus voor dit bezoek.

Ik had weer gekookt, een simpele stamppot andijvie dit keer, met ananas en pinda's. De sfeer bleef ontspannen, geen seksueel getinte toespelingen zoals de vorige keer, totdat we een poos onderweg waren.

Janna kon scherp observeren en vertelde smakelijk over haar werk als docente. Vooral haar collega’s zette ze beeldend neer. De nuffige lerares Duits, de nerderige leraar Natuurkunde die tijdens vergaderingen op de gekste momenten in een hoog gegiechel kon uitbarsten, de sadistische leraar wiskunde die leerlingen ontzettend de grond in kon boren, de sexy lerares Frans die de jongens verschrikkelijk kon opgeilen, de verveelde leraar gymnastiek die tijdens vergaderingen geen idee had over welke leerling het ging. Getrouwd of ongetrouwd, menig mannelijke collega had een oogje, of twee, op haar. De vrouwelijke collega’s waren dan weer jaloers. “Heb jij wel eens wat met een collega?” “Ik flirt met mate, maar ik kijk wel handig uit. Er zit geen relatiemateriaal tussen en je krijgt er alleen maar gedoe mee op school. Wel jammer, ik zou bijvoorbeeld best eens een beschuitje willen eten met mijn collega Kees, leraar aardrijkskunde”, giechelde Janna, “dat is best wel een stuk!”

“Als niet onder je collega’s, waar zoek je dan je beschuit-eters?” “Ik zoek niet. Ik kijk wel of ik iemand tegen het lijf loop.” “Je mag bij ons best wel eens een beschuitje eten, hoor”, mengde Anke zich in het gesprek. “Da’s lief van je, maar dat beschuitje is meestal bedoeld als sluitstuk van een gezellig onderonsje in bed, schat. Jouw stuk is minstens zo aantrekkelijk als die leraar aardrijkskunde, maar ik weet niet wat meer gedoe geeft: een gezellig onderonsje met een collega, of een onderonsje met de partner van je beste vriendin?” “Nou, het is dat ik al het hemels genoegen smaak om met Anke beschuitjes te eten, maar anders zou ik er met alle plezier één voor jou klaarmaken, hoor! Maar ik hoor dat Anke dat deel met alle liefde voor je wil verzorgen”, grapte ik. Anke stapte af van het onderwerp, maar we vonden de lichtheid in het gesprek niet meer terug.

Toen we thuis kwamen zag ik dat mijn vriend Bram een paar keer had gebeld en een berichtje had achtergelaten. Of ik bij hem langs kon komen, er was iets met zijn vrouw Lisa. Ik belde hem meteen, met excuses dat ik niet meteen terug had kunnen bellen. Bram klonk paniekerig. “O Douwe, kun je snel komen. Lisa ligt in het ziekenhuis, ik moet ernaar toe! Maar Lisa was met onze auto.” “Ik kom dadelijk.” Zonder me te douchen kleedde ik me om en sprong in de auto.

Ik trof een totaal ontredderde Bram aan en twee huilende kinderen. Lisa had een ernstig ongeluk gehad en lag zwaargewond in het ziekenhuis. Ik belde zijn zus Carla en die was meteen bereid om op de kinderen te komen passen. Bram vroeg mij of ik hem naar het ziekenhuis kon brengen.

“Breng eerst je kinderen op bed. Wees er voor hun, Bram. Ze hebben je meer dan ooit nodig.” Bram vermande zich. Hij haalde diep adem. “Ik weet niet wat ik zonder Lisa moet, Douwe. Ik weet het niet.” Huilend legde hij zijn hoofd tegen mijn schouder. Maar hij kalmeerde wel. Met een diepe zucht stond hij recht.

Bram ging naar zijn kinderen en troostte ze. Ik zag hoe ze snel kalmeerden, nu hij er weer voor hun was. Hij vertelde wel dat er iets heel ergs met mama was gebeurd en dat ze nu in het ziekenhuis was. “Wordt mama wel weer beter?” vroeg de oudste, Alex van vier. “Ik weet het niet, knul. De dokters zullen heel erg hun best doen. Ik hoop dat je mama weer gauw kunt knuffelen.” Alex moest even huilen, maar zei toen flink: “Ik ga een hele mooie tekening voor mama maken. Dan wordt ze vast gauw weer beter!” “Daar zal mama vast heel erg blij mee zijn. Maar jullie moeten nu maar gauw gaan slapen. Straks komt tante Carla op jullie passen, dan gaat papa met Douwe naar mama.” De kinderen gingen braaf naar bed en gelukkig kwam Carla al gauw.

Ik reed Bram naar het ziekenhuis, het zou niet verantwoord zijn om hem zelf te laten rijden. In het ziekenhuis konden we niet veel doen, Lisa was nog op de operatiekamer. Bram had nog een verschrikkelijke huilbui en ik liet hem maar even, blij dat hij zijn emoties durfde te uiten. Ik appte naar Anke dat het wel eens laat kon worden. .

Nadat het ergste voorbij was, begon ik met hem te praten. Hij vertelde over zijn liefde voor Lisa. Zij was zijn alles, zijn soul mate met wie hij alles kon delen. Toen verraste hij me door op mij en Dieuwertje in te gaan. “Volgens mij heb jij dat niet zo met Dieuwertje, Douwe, het spijt me dat ik het zeggen moet. Jullie zijn een leuk stel, maar ik zie jullie niet als een twee-eenheid zoals Lisa en ik dat zijn. Eigenlijk stimuleert ze je niet maar remt ze je af. Ik vroeg me af, na wat je vertelde over dat weekend met Anke...”

“Goed opgemerkt, Bram. Ik geloof dat ik je nog wat moet vertellen. Sinds afgelopen weekend zijn Dieuwertje en ik niet meer bij elkaar, maar woon ik bij Anke.” “Wat? Dat is wel heel snel!” “Ja, dat was wel even heftig.” “Maar Anke was toch met, hoe heet ie ook weer, Frits?” “Ja. Dieuwertje was op stap geweest met Frits en ik met Anke. We kwamen met zijn vieren tot de slotsom dat we beter met elkaars partner verder konden gaan. Dieuwertje is nu met Frits en die is bij haar in ons huis ingetrokken.” Ik vertelde nog maar niet dat beide dames zwanger waren.

“Jemig zeg! Dat is nogal wat!” Zo slecht ging het toch niet tussen jou en Dieuwertje, dat je dit op stel en sprong beëindigt?” “Nee, dat niet. Maar Anke...de bliksem sloeg in, zullen we maar zeggen.” “En dat was met Dieuwertje en Frits ook zo?” “ja, ook wel, geloof ik.” Hij keek me schattend aan. “Maar dan nog, zo halsoverkop? Vreemdgegaan, allebei?” “Ja, maar eigenlijk wisten we van tevoren al dat dat zou gebeuren. We hadden afgesproken dat we elkaar dat weekend de ruimte zouden geven.” “Waarom dan toch meteen van partner wisselen?” Ik zag aan Bram dat hij ineens een vermoeden kreeg. “Is er iemand zwanger geraakt?” Ik zuchtte. ”Ja. Twee weken na het weekend bleek Dieuwer zwanger van Frits.” “Dat had ik niet achter haar gezocht.” “Een uur later kreeg ik bericht van Anke. Ook die bleek zwanger.” “Wauw! Heftig!” “Dat kun je wel stellen, ja.” “Ruzie?” “Nee. We hadden er allemaal vrede mee. Ik denk dat het anders toch wel was gebeurd, maar niet zo snel. Dat scheelt dan weer een pijnlijk scheidingsproces.” “Toen jij voor het eerst vertelde over Anke kreeg ik al het gevoel dat hier wel eens meer achter weg kon komen.”

Het was fijn, om zo even met Bram te kunnen praten. Ook voor hem. Even afleiding van het ongeluk met Lisa. Maar nu kwam er een dokter binnen. “Meneer Van Gemeren?” “Hij stelde zich voor. “Dokter Bandstra. Kunt u even meekomen?” Bram keek me aan. “Ik wacht hier wel.”

Ik mijmerde over Bram en Lisa. Hoe Bram tijdens een wandelweekend met mij ineens met Lisa op de proppen was gekomen. Hoe we als sardientjes in de driepersoonstent hadden gelegen, Lisa tussen ons in. Hoe Lisa daar naast mij met Bram uitgebreid de liefde had bedreven en mij daarna grootmoedig ook aan mijn gerief had laten komen. Sindsdien had ik weinig meer met Bram gelopen, hij ging meestal met Lisa, maar een enkele keer mocht ik met hen mee. En deelde Lisa haar lichaam ook met mij. Lisa had me nog maar een paar weken geleden ook weer liefdevol opgevangen na het wandelweekend met Anke, toen ik me met mezelf geen raad wist. Ik had veel bewondering voor Bram, hoe die hier zonder wrok mee om kon gaan. En nu lag die warme, gulle vrouw met haar ruime hart hier zwaargewond in het ziekenhuis.

Mijn gemijmer werd onderbroken doordat Bram weer terugkwam, met roodomrande ogen. “Ze heeft tig botbreuken, ook een gebroken rugwervel, een schedelbasisfractuur, een geperforeerde long en een gescheurde milt. Het is nog niet bekend of ze volledig zal herstellen. Het wordt in ieder geval een langdurig revalidatietraject, met een kans dat ze altijd in een rolstoel zal zitten. Voorlopig houden ze haar in coma.” “Man, jee. Als ik ergens mee kan helpen, moet je het zeggen.” “Bedankt, maat. Ik wil nu graag naar huis.” Ik bracht hem naar huis en ging nog even mee naar binnen. Gelukkig was Carla er om hem op te vangen. Met een omhelzing nam Bram afscheid van me. “Dank voor alles, maat.” “Jij sterkte. Je laat het weten als ik wat voor je kan doen?” “Doe ik. Rij voorzichtig!”

Pas toen ik bijna in Bitswerd was, bedacht ik me dat ik daar niet meer woonde. Rond half vier in de nacht kwam ik eindelijk bij Anke’s huis. Ons huis. Ik was blij dat ik het er heelhuids afgebracht had, eigenlijk was het onverantwoord hoe ik zo oververmoeid nog gereden had. Niet meer doen, nam ik mij voor. Stilletjes ging ik naar boven, kleedde me uit en kroop in bed, lekker tegen de warme rug en billen aan die daar op me lagen te wachten. Ik sloeg een arm om haar heen en stortte in een droomloze slaap.

Ik werd wakker van diezelfde billen die lekker tegen mijn onderlichaam aan lagen te draaien. Mijn stijve pik lag lekker in de spleet tussen die ronde bollen. Terwijl ik nog half in slaap was gleed mijn staaf op en neer. Ik voelde haar bekken kantelen. Ik bewoog de andere kant op. Mijn eikel gleed langs haar sterretje en gleed voor de ingang van haar neukholletje. Ik bewoog weer omhoog, zo haar natte tunneltje in. Ze bleef met haar billen werken en in mijn halfslaap genoot ik van haar vochtige warmte. Ik kneep even in haar tepel en ging toen op zoek naar clitje. Hé, had ze zich nou geschoren? Ik vond haar clit en begon snelle rondjes te draaien. Ik hoorde haar kreunen, haar bewegingen werden wilder. Veel te snel kwam ik zelf klaar, maar gelukkig trok mijn orgasme haar ook over de streep. Ik gromde, zij bromde en hijgde, we genoten van ons gezamenlijk hoogtepunt.

Toen ik wat bijgekomen was, hoorde ik Anke ineens zeggen: “Nou, dan ga ik nou de beschuitjes maar even smeren.” Hè? Ik zag haar overeind komen boven de naakte rug waar ik tegen aan lag. Ze glimlachte lief, boog naar me toe en gaf me een zoentje. “Het is goed, schat, geniet er nog maar even van.” “Maar ik...” “Sst. Ik hou ook van jou.” Ze stapte uit bed en liep de slaapkamer uit. “Maak er nog maar even een feestje van”, zei ze over haar schouder.

Het huilen stond me nader dan het lachen toen Janna zich naar me omdraaide. “Sorry, ik had helemaal g...” Ze sloeg haar armen om me heen en legde me met een zoen het zwijgen op. “Dankjewel,” fluisterde ze, “ik vond het heerlijk om zo wakker te worden.” Ik wist nog steeds niet of ik nu boos moest worden of verdrietig, maar mijn pik had er zo zijn geheel eigen ideeën bij. Die stond alweer stijf paraat. Janna giechelde. “Stout mannetje”, en ze gaf een tikje met haar vinger tegen mijn stijve. Ze likte even met het puntje van haar tong over haar lippen.

Er trok een waas voor mijn ogen en ik duwde haar op haar rug. Ik begon haar wild te zoenen en met mijn been drukte ik de hare uit elkaar. Ze pakte zelf mijn leuter, trok haar schaamlippen open en bracht hem voor haar opening. Ik drong met een felle stoot bij haar naar binnen en begon haar hard te palen.

Janna kon dat wel waarderen en moedigde me luidkeels aan met dirty talk. “Pak me lekker met die harde lans van jou, naai dit loopse teefje, naai mijn geile kut maar suf! Harder!” Een daverend orgasme denderde door haar lijf en terwijl ik door bleef stoten kwam ze nog een paar keer klaar, gillend en kermend. Haar nagels krasten in mijn rug en billen; door alle adrenaline merkte ik het amper. Omdat ik net al was klaargekomen duurde het nu langer, maar toch nog vrij snel kwam uit mijn tenen een nieuw orgasme omhoog en doorspoelde mijn lijf, tot in mijn hoofd sterretjes ontploften en ik mijn zaad met kracht in Janna's hete schede spoot. Uitgeput zakte ik op haar neer. Janna was even helemaal van de wereld geraakt en lag bewegingsloos onder me.

Ik hoorde Anke weer binnenkomen en voelde haar naast mij op het bed gaan zitten. Moeizaam kwam ik omhoog van het lichaam van Janna. Alle emoties van de afgelopen nacht en ochtend kwamen er ineens uit. Ik begon onbedaarlijk te huilen en snikkend viel ik in de armen van Anke. Ze kuste mijn haren en streelde mijn rug. Haar vingers volgden de krassen die de nagels van Janna daar achtergelaten hadden. Ze wiegde me zachtjes, tot ik weer wat rustiger werd. “Het is goed, lieverd”, fluisterde ze, “het is goed. Ik hou van je.”

Ik hief mijn hoofd op en keek haar aan. “Ik hou zo van jou. Ik snap niet, hoe dit kon gebeuren.” Ik bespeurde geen enkele boosheid in haar ogen, alleen liefde. Hoe bijzonder was dat, ik was net vreemdgegaan met haar beste vriendin, maar zij keek me alleen maar vol liefde aan. Ik voelde nu ook Janna weer tot leven komen. Ze kroop omhoog en sloeg ook haar armen om me heen. “Dat was met afstand de beste beurt die ik in jaren heb gehad. Heerlijk, dankjewel.” Ze gaf me een zoen in mijn nek.

“Ik heb hier jullie beschuitjes, tortelduifjes!” zei Anke luchtig. Ze kuste eerst mij en daarna Janna. “Hadden jullie dit zo gepland?” vroeg ik, een beetje scherp. “Een beetje wel”, gaf Anke toe, “het leek me wel geil om met zijn drieën te slapen en dan maar te kijken wat er zou gebeuren.” “Ik was vannacht zo moe dat ik niet eens gemerkt heb dat Janna in ons bed lag. Ik ben in bed gekropen en meteen in slaap gedonderd. Ik kreeg pas door dat ik niet met jou aan het vrijen was, toen ik een kale poes voelde. Sorry, Janna, maar als ik dat geweten had dan was het niet gebeurd.” “Was het niet fijn?” vroeg Janna sip. “Ja, dat was het zeker wel. De eerste keer was lekker intiem wakker worden, de tweede keer was een waar seksfeest. Toch voelt het niet goed, omdat ik eerst niet eens doorhad dat ik met jou aan het vrijen was.” “Dat snap ik. Sorry, net alsof ik misbruik van je heb gemaakt, niet? Kun je me vergeven?” Ze keek me gespannen aan. “Ja, dankzij deze engel hier. Ik had het je nooit vergeven, als Anke boos of verdrietig was geworden.” Ik knuffelde Anke en gaf haar een zoen. Toen pakte ik Janna beet en kust haar ook. Ik keek haar in de ogen. Gemeend zei ik: “Ik vergeef je, de seks was heerlijk.”

Speels kneep Anke in mijn lul, die ondertussen alweer hard was geworden. “Hmm, heb je nou nog niet genoeg, mannetje? Misschien heb ik ook nog wel even zin”, zei ze met een glimlach. Ze ging op mijn benen zitten, wipte een beetje op, pakte mijn leuter en liet zich er toen langzaam op zakken, haar ogen vast in de mijne. Zoals alleen zij dat kon, zat ze stil op mijn schoot, mij inwendig masserend met de spieren van haar vaginawand. Ondertussen liefkoosde Janna ons door ons overal te kussen en te strelen.

Ik zag hoe Anke steeds roder werd in haar hals en haar gezicht, een teken dat ze steeds meer opgewonden raakte. Ik voelde een siddering door haar lijf gaan, ze drukte haar hoofd in mijn hals en kwam met een diepe zucht klaar. Haar schede schroefde zich in haar orgasme vast om mijn paal en tot mijn eigen verbazing kwam ik ook nog weer een keer klaar, in korte tijd voor de derde keer die ochtend. Ik viel met Anke nog op me achterover tegen Janna aan en was even van de wereld.

Ik kwam weer bij mijn positieven toen Janna me een beschuitje begon te voeren. Ze duwde een stukje beschuit tussen mijn lippen en gaf me daarna een zoen, waarbij ze het hapje met haar tong verder mijn mond in duwde. Al gauw waren we elkaar zo aan het verwennen, giechelend als kleine kinderen. Toen we alles ophadden, vroeg Janna: “vriendjes?” We sloegen de armen om elkaar heen en knuffelden nog maar weer eens flink. “Kom, douchen. We stinken een uur in de wind naar seks!” Ik stond op en trok beide dames mee naar de douche, waar we elkaar heerlijk inzeepten en elkaars haren wasten. Maar uiteindelijk riep het aangeklede leven ons weer.

“Hoe laat was je eigenlijk thuis?” vroeg Anke, “we hebben tot ergens rond half twee gewacht. Ik heb je niet thuis horen komen.” “Half vier of daaromtrent. Ik was nauwelijks nog in staat om te rijden. Ik was al halverwege Dieuwertje, toen ik bedacht dat dat niet meer mijn thuis is.” “Had die vanochtend een leuke verrassing in bed gehad!“ grapte Anke. “Ik ben benieuwd hoe Frits gereageerd zou hebben als je net zo wakker was geworden als met mij, vanochtend”, gniffelde Janna.

“Wat was er eigenlijk aan de hand?” vroeg Janna. “Lisa van Bram heeft een ernstig ongeluk gehad. Bram was totaal overstuur, zijn kinderen van 4 en 2 dus ook. Ik heb zijn zus laten komen om op te passen, zodat wij naar het ziekenhuis konden. Gelukkig kalmeerde hij wat toen ik er was, zodat hij kinderen zelf naar bed kon brengen. Daar werden ze rustig van. De operatie van Lisa duurde tot na 1 uur en toen heeft de dokter nog een gesprek met Bram gehad. Het is echt ernstig: veel botbreuken, een gescheurde milt, een longperforatie, een schedelbasisfractuur en een gebroken ruggenwervel. Mogelijk zal ze altijd een rolstoel houden. Voorlopig houden ze haar in coma.” “O, wat erg!” riep Janna uit. “Kunnen wij iets doen?” vroeg Anke. “Ik weet het niet. Ik heb Bram gezegd dat hij me altijd om hulp mag vragen. Misschien dat we eens op de kinderen kunnen passen of hem gewoon eens te eten vragen, zodat hij wat afleiding heeft.” Anke keek me lief aan en gaf me een zoen. “Je bent een schat. Vind je ook niet, Janna?” “Ja”, beaamde die. Ook zij knuffelde me.

“Kom, ik ga zo weer eens op huis aan. Bedankt voor alles”, knipoogde Janna. Ze gaf Anke een knuffel en mij een zoen op mijn mond. “Vanmorgen vergeet ik niet gauw”, fluisterde ze in mijn oor, terwijl ze speels mijn oor likte. “Nou, doei! Ik verheug me op het volgende hardlooprondje!” “Vergeet niet je slaapspullen mee te nemen”, zei Anke. “Een pyjama hoeft niet, hoor”, knipoogde ik. “Vies mannetje ben jij. Nou ja, ik had van Anke ook niet anders mogen verwachten.” Ze zwaaide en blies nog een kushandje, toen ging ze weg.