Een week na de genezing van Aniek was ze alweer vol in gebruik. Ook Carolyn werd vaak meegenomen om van te genieten. Er was een kans dat Carolyn alweer drachtig was. Dat was eigenlijk niet de bedoeling maar we wilden geen argwaan wekken.

Vandaag kwamen de nieuwe prooien. Daar was ook de man bij die de komende jaren Carolyn drachtig moest maken zodat er veel lilliputters geboren zouden worden. De prooien werden, keurig hangend aan de bamboestokken, het fokcentrum binnengebracht. Geen van allen leken op het product dat we wilden maken. Maar Grace, Mark en de medicijnman waren duidelijk geweest, deze waren voor een tussensoort en die tussensoort zou het uiteindelijke soort sapiens opleveren dat we wilden hebben.

De enige die een beetje leek, was een verschrompelde oudere vrouw van rond de 70 jaar. In tegenstelling tot Carolyn, was ze daadwerkelijk 70 jaar. “Ik dacht dat de sapiens op die leeftijd niet meer konden dragen” zei ik. “In haar wereld kan ze dat ook niet meer” zei de arts, “hier weten we daar wel raad mee”.

De medicijnman sprak me nog even aan voor ik weer wilde vertrekken. “We weten het niet zeker” begon de arts, “maar we denken dat ze rimpelvrouwtje kan leveren”. Ook bij haar zou, net als bij Carolyn, het afvalproduct van de productie van melkmeisjes, de inseminatie moeten doen. “Volgende week wil ik dat die man beiden insemineert” zei de medicijnman. “Dan moeten we wel zeker stellen dat Carolyn niet drachtig is.

Drie dagen voor de inseminatie van Carolyn brachten we haar en Aniek naar de medicijnman. Deze keer plakten we wel de monden van de twee af. Toen ik wat later terugkwam, waren beiden zeker niet meer drachtig. Daarbij was Aniek meteen gesteriliseerd. “Zorg dat je goed uitgerust bent vanavond” zei ik tegen Aniek, “Vincent haalt je op om de nacht bij ons door te brengen”. Aniek had al een paar keer een nacht bij iemand doorgebracht en begreep dat ze ervoor moest zorgen dat ze goed uitgerust was.

“Carolyn, jij gaat met ons mee naar het fokcentrum” zei ik. Ze was verbaasd maar wist dat vragen stellen als huisdier geen zin had. Eenmaal daar stelde we haar voor aan de gerimpelde vrouw van 70. “Zij is wel 70” zei ik. Carolyn kon een glimlach niet onderdrukken. “De komende maand gaan jullie veel tijd samen doorbrengen” zei ik. Nu keek ze oprecht verbaasd. “Ben ik geen troeteldier meer?” vroeg ze verbaasd.

De oudere vrouw keek argwanend naar Carolyn. Carolyn vertelde haar dat ze een troeteldier was en daardoor vaak goed geneukt werd. “Ja, eens een keer een goede beurt krijgen wil ik ook wel” zei de oude vrouw, “maar troeteldier lijkt me toch wel wat anders”.

Ik vertelde dat ze ook geen troeteldier zou worden. “Je zit in het fokprogramma” zei ik, “jouw taak is om nieuwe Carolyns te werpen”. Ze begon flink te lachen. “Ik kan al zeker twintig jaar geen kinderen meer krijgen”. “We zullen zien” zei ik.

“Zit ik nu in het fokprogramma?” vroeg Carolyn ineens. Ik knikte. “De medicijnman heeft gezegd dat jij uitsluitend lilliputters kunt werpen, daar willen we er nog een paar van”. Ze keek een beetje sip maar wist dat ze als sapiens geen keuze zou krijgen. “Als ik drachtig ben, mag ik dan wel als troeteldier weer naar het dorp?” vroeg ze. “Zeker wel” bevestigde ik, “er zijn er een hoop die dat aparte neuken met jou heel fijn vinden”. Meteen kwam de glimlach weer.

We wachtten toch nog de drie dagen. Ten eerste moest de oude vrouw nog wat meer aura van het bos en ons over zich heen krijgen. Daarnaast moest de baarmoeder van Carolyn herstellen. We stelden beide wel alvast aan hun partner voor.

In de dagen erna hadden ze veel contact met de andere fokdieren. Carolyn vroeg de Japanse vrouw hoe het was om haar kinderen af te staan voor de melkproductie. Ik weet waarom ik drachtig ben en waarom ik moet werpen” zei ze. “De hele opvoeding van de kinderen staat in het teken van melkmeisje worden”.

Bij de oude vrouw daalde ook het aura neer. Ze geloofde er niks van dat ze drachtig zou worden maar ze was enorm toe aan een beurt. “Het is al zeker vijftien jaar geleden dat ik genomen ben” zei ze iedere keer, “en 30 jaar lang heb ik geen goede beurt gehad”. Iedere keer keek ze naar de lul van de jongen die haar drachtig zou gaan maken. Ook Carolyn had die lul al eens goed bekeken en voor de zekerheid ook maar eens geproefd.

Die avond bracht de dierenarts de drie naar het fokhok. De oude vrouw was nog wat terughoudend maar Carolyn had seks nodig. Alle remmingen waren bij haar al een hele tijd geleden verdwenen. Meteen duwde ze de jongen op zijn rug en pakte zijn harde paal in haar hand. Zonder enige moeite verdween die in haar grot.

Ik keek met de dierenarts toe. “Ons teefje is wel heel erg loops” zei ik. Hij lachte. “Het oudje moet nog even snuffelen” zei hij maar reken maar dat daar heel wat ladingen sperma ingaan.

Terwijl Carolyn op en neer aan het wippen was gaf de jongen een seintje aan de oude vrouw. Wat voorzichtig kwam ze dichterbij liggen. Iedere keer een beetje dichterbij. Pas toen ze in zijn grijpbereik was, pakte de jongen haar vast en zette haar kut op zijn bek. De vrouw spartelde eventjes. Heel eventjes maar. Tot de eerste kreun van genot uit haar bek kwam.

Carolyn bleef maar op en neer gaan. Ze kon niet stoppen, zelfs niet toen ze voor de tweede keer heftig klaarkwam. Ook de jongen genoot. Zijn pik en mond konden eindelijk eens aandacht geven aan een vrouw. Hij voelde zijn lul nog verder opzwollen en toen kwam de ontlading. Het sperma spoot in de grot van Carolyn.

Hij duwde Carolyn van zich af en duwde de oude vrouw op de grond. Meteen ging hij op haar liggen en stak zijn lul in haar. Met flinke halen ging hij op en neer. De 70-jarige kreunde luid bij iedere keer dat ze klaarkwam. De laatste stoot eindigde diep in haar gleuf. En eindigde met het spuiten van sperma in haar doos.

“Kijk de drie toch lekker genieten” zei de dierenarts. Ik keek en zag hoe ze tegen elkaar lagen. “Zo worden ze niet drachtig” zei ik. “Wacht maar eventjes” antwoordde de dierenarts. Het duurde niet lang voor de jongen Carolyn op de oude vrouw legde. De twee begonnen meteen te tongen. De jongen wist wel wat hij wilde en stak zijn pik weer in Carolyn. Afwisselend kregen Carolyn en de oude vrouw een aantal stoten. Een half uur later liet hij zijn sperma weer gaan. De oude vrouw had de tweede laag al binnen.

Drie weken later kwam ik terug. De oude vrouw zat kokhalzend op haar bed en deed even niet mee met de beurt. Ik vroeg de dierenarts wat er met haar was. “Ochtendmisselijkheid is een typisch dingetje bij de drachtige sapiens” zei hij. Hij had beide vanochtend getest en beide waren drachtig.

Nadat Carolyn klaar was gekomen nam ik haar mee. “Je kunt weer naar het dorp als je wilt” zei ik. Natuurlijk wilde ze dat. “Als je geworpen hebt, kom je hier weer terug” zei ik. Ze begreep het doel van het fokprogramma en wist dat ze meer dan één lilliputter zou gaan werpen.

Ik wilde nog even met de medicijnman spreken. Al snel zag ik dat alle drachtige vrouwen op een rijtje stonden. Hij was net pas met de eerste begonnen. Het zou nog zeker drie uur duren voor hij beschikbaar zou zijn.