De tijden vlogen voorbij. Ik liep naar de stallen. Deze week was er weer een inseminatieronde. We hadden nu alleen nog gefokte melkmeisjes. Het laatste meisje dat we als prooi hadden binnengehaald, was vorig jaar naar het asiel gegaan. De gefokte melkmeisjes hadden vele voordelen. Het belangrijkste voordeel was dat ze veel meer melk leverden. Daarnaast gingen ze ook langer mee. Ze moesten wel vaker geïnsemineerd worden. Een half jaar nadat de vrucht was weggehaald moesten de melkmeisjes toch wel weer geïnsemineerd worden om de melkproductie op gang te houden.

We hadden de procedure voor de inseminatie wat aangepast. In plaats van vastleggen mochten de melkmeisjes ook op andere manieren geneukt worden. Nu hield 4802 haar handen tegen een tafel aan. Haar uiers hingen onder haar. Zelfs met vier handen zou je ze nog niet volledig vasthouden. Ze werd hard achterlangs genomen. Net voor ze heftig klaar kon komen, spoot de sexualem haar kut vol. 4802 was een beetje teleurgesteld dat de pik uit haar kut gleed maar binnen een paar tellen zat de volgende in haar.

4809 lag wijdbeens in het hooi. Haar uiers hingen naar de zijkant. Ze had even rust gekregen omdat ze net ervoor drie keer achter elkaar zeer heftig was klaargekomen. “Ik ben weer zover” riep ze. Meteen kwam een sexualem op haar aflopen en ging op haar liggen. Hij greep naar haar uiers en kneedde er hard in voor hij zijn lul naar binnen bracht en begon te pompen.

Ik riep vier melkmeisjes naar me toe. Ze waren allemaal al een tijd drachtig. Ik nam ze mee naar de dierenarts. Hij had de zalfjes al klaarliggen. De melkmeisjes wisten wat komen ging en gingen al wijdbeens tegen de muur staan. Grace hielp de dierenarts door de bekken van de melkmeisjes dicht te plakken. Ze kregen allemaal een zalfje in hun kut en een zalfje op de buik. Er werd flink gekermd van de pijn maar toen de vruchten eenmaal op de grond lagen, was het ook weer over. Ze zouden snel weer meer melk gaan produceren.

De dierenarts had ook drie nieuwe melkmeisjes meegenomen. Ze waren vanochtend bij hun draagmoeder weggehaald. De dierenarts pakte de stempel en deed deze in het vuur. Het eerste melkmeisje moest haar handen op de tafel zetten. De dierenarts haalde de stempel uit het vuur en duwde het tegen de bil van het meisje. Ze schreeuwde flink. 4829 stond er toen de dierenarts de stempel had verwijderd. Ook op de andere bil werd haar nummer gestempeld. Iets later stond 4930 en 4931 op de billen van de twee andere meisjes.

Ik nam ze mee naar de stallen. “Heren, we hebben nog drie melkmeisjes die geïnsemineerd moeten worden” zei ik. Drie ervaren meisjes hielpen de nieuwe melkmeisjes. Ze kregen even de tijd om goed te gaan liggen voordat de mannen ze zouden insemineren. Een kwartier later hadden ze voor het eerst sperma in hun kutjes. Nog vele ladingen zouden volgen.

Van Aniek hadden we ons privé-troeteldier gemaakt. Overdag liep ze vrij rond en konden ook andere gebruik maken van het strakke, maar altijd natte gleufje van Aniek. Ze was ondertussen niet meer de kleinste. Carolyn had vele lilliputters gebaard. De kleinste, Asha, was nu 90 centimeter. Ondanks haar 21 jaar waren haar uiers niet meer dan bobbeltjes. Maar zeer gevoelige bobbeltjes. Ook Asha was ons privé-huisdier.

Ik zag dat Vincent beide troeteldiertjes bij zich op de bank had. Hij zoog aan de bobbels van Asha terwijl Aniek zijn lul in haar bek had en hem rustig aan het pijpen was. Gezien het sperma op het gezicht van Asha, had hij zijn lul ook al in haar bek gehad. Aniek was, met haar 45 jaar, natuurlijk een zeer ervaren troeteldier. Ze wist precies hoe ze Vincent moest pijpen en wanneer het tijd was om haar kutje te gaan gebruiken.

En dat was nu. Ze liet haar kleine lijfje omhoog komen en ging op Vincent zitten. Meteen liet ze zijn lul in haar gleuf glijden. Ze hoefde maar drie keer op en neer te gaan om Vincent te laten kreunen. Het voorbereidende werk had ze al met haar mond gedaan, de strakke kut deed de rest. Een flinke laag sperma verdween in haar kut. Meteen gleed ze weer van Vincent af. Vol trots had ze haar werk gedaan. Zelf klaarkomen zou ze een andere keer wel weer.

Vincent pakte Asha op en zette haar op zijn schoot. Meteen greep Asha naar de lul van Vincent en zette deze tegen haar gleufje. Ondanks het zalfje, dat de wanden van haar kutje wat versoepelde, deed de penetratie, na al die jaren nog wel wat pijn. Maar toen de harde lul van Vincent eenmaal in haar minigrotje zat, begon ze te genieten. Ze had het geluk dat Vincent net in de kut van Aniek had gespoten. Ze zette haar handjes op de borst van Vincent en begon meteen te wippen. Meteen begon ze ook te kreunen van genot. Na tien minuten kwam ze trillend klaar en legde haar lijfje op de borst van Vincent. Natuurlijk bleef ze wel met haar heupen op en neer gaan totdat Vincent ook haar grot vol sperma spoot.

Carolyn had goed werk geleverd. In de 27 jaar dat ze bij ons was, had ze 23 lilliputters gebaard. Helaas waren er een paar miskramen bij geweest, anders had de teller boven de 30 gestaan. Ze was nooit langer dan twee maanden niet drachtig. Mark had haar als privétroeteldier genomen. Ze was van begin af aan het troeteldier geweest waar je niet even snel in loosde. Een snelle beurt duurde al zeker twee uur, maar het was niet ongebruikelijk om vier uur lang met haar te spelen.

Mark kwam naar me toegerend. Ik moest meekomen naar de dierenarts. Daar troffen we de 75 jaar oude Carolyn aan. Ze was drachtig en zou komende maand moeten werpen. Zwetend lag ze op het bed. Ze was duidelijk ernstig ziek. Ook de medicijnman kwam. Geen zalfje hielp en Carolyn werd alleen maar bleker en begon meer en meer te zweten.

De dierenarts en de medicijnman waren aan het overleggen. Na een uur kwamen ze terug. Mark en ik werden bij het bed van Carolyn geïnformeerd. “Er moet een keuze gemaakt worden” zei hij, “Carolyn of de vrucht redt het, maar beide zeker niet”. “Laat mijn kind leven” zei Carolyn met een verzwakte stem. Gezien de hoeveelheid lilliputters die Carolyn voor ons had geworpen, stemde we toe in haar beslissing. Ik haalde Aniek erbij. Met tranen in haar ogen zat ze naast Carolyn en hield haar hand vast. De medicijnman bereidde de worp voor.

Met haar laatste kracht perste Carolyn de 24ste lilliputter uit haar kut. Eigenlijk nummer 25 want Aniek had ze ook geworpen al wist Aniek dat niet. Het kind werd op de buik van Carolyn gelegd. Ze keek naar mij. “Laat Aniek haar opvoeden” zei ze. Ze sloot haar ogen en stierf.

Aniek vroeg of ze de kleine Carolyn mocht noemen. We keurden het goed en beloofden dat we Carolyn zouden opzetten. Een eerbetoon aan de sapiens die veel voor ons had gedaan. Ze zou in het museum komen en naast de Japanse man en vrouw komen te staan die ons eerste gefokte melkmeisje hadden geleverd. We beloofden Aniek dat als ze zou sterven, we haar ook zouden opzetten en dat ze dan met Carolyn herenigd zou worden.

Gelukkig had de oude vrouw voor nieuwe Carolyntjes gezorgd. Troeteldiertjes met een gerimpelde huid en zilvergrijze haren. Troeteldiertjes die op jonge leeftijd er al als 70-jarigen uitzagen. Troeteldiertjes waar je niet even in loosde maar langdurige seks mee had.

Acht had ze er geworpen, waarvan twee in staat waren om lilliputters te baren. Ze zaten beide nog in het fokprogramma. De andere waren, net als vele lilliputters en andere gefokte troeteldieren, als geschenk afgegeven aan andere dorpshoofden. Natuurlijk waren ze vooraf gesteriliseerd.

Ik ging met Mark naar het fokprogramma. Hij kon een nieuwe Carolyn uitzoeken. Er was een 23-jarige en een 16-jarige. Beide waren in staat om lilliputters te werpen. Beide waren ook net drachtig. Mark zou in het fokcentrum overnachten en morgen kiezen welke hij als privétroeteldier zou nemen. De volgende dag zou hij met de zestienjarige terugkomen. Hij had haar de afgelopen nacht zes uur geneukt.

In het fokprogramma hadden we nu nog maar één prooi. De rest waren enkel mannen en vrouwen die hier gefokt waren. Bij de melkmeisjes hadden we al een volledige groep die zichzelf in stand hield. Melkmeisjes met grote uiers, die in staat waren om melkmeisjes met grote uiers te produceren.

Bij de troeteldieren lag het nog wat anders. Daar hadden we sapiens gefokt die nu troeteldiertjes konden gaan fokken. De tweede generatie dus. De generatie die de basketballers met grote lullen moest produceren. De generatie die jongens moest maken die vel over bot waren. Daar was veel vraag naar maar ze waren amper te krijgen.

De enige prooi was een 68 jaar oude vrouw. Ze moest de Carolyntjes produceren. We hadden al een programma om zelf zo’n vrouw te fokken maar daar stonden we nog in de kinderschoenen. Ik keek even naar de vrouw. Ze wreef over haar buik en was verbaasd dat ze drachtig was. Over zes maanden zou ze haar eerste ‘Carolyn’ werpen.

Terug in het dorp haalde ik Jason uit zijn hok en bracht hem mee naar huis. Aniek lag al naast het bed in haar mandje te slapen. Ik maakte haar wakker. “Sally heeft wat aandacht nodig” zei ik en ging op bed liggen. Jason en Aniek wisten wat ik nodig had en drie uur later viel ik bevredigd in slaap.

Met dank aan iedereen die mijn verhaal wilde lezen. Ik hoop dat het jullie bevallen is.