Vluchten

Door alle commotie had Erika de rode jurk weer losgelaten. Zonder omkijken liep ze naar Oswald, die zijn linkerarm rond haar heen legde. Vlug trok hij haar richting de gang. Dat Erika amper iets van kleren aanhad, leek niet zo belangrijk te zijn. De meid daarentegen besefte wel dat ze blootvoets liep en enkel een bh en een slipje droeg.

‘Mijn jurk, … mijn tasje …’

Oswald trok haar verder de gang door en antwoordde fluisterend:

‘We hebben niet veel tijd, totdat de anderen komen. Ik leg het je dadelijk wel uit als we veilig zijn … beloofd!’

Omdat de kerel haar zo krachtig vasthield, had het weinig zin om tegen hem in te gaan. Belangrijker echter was het vertrouwen dat Erika in de man had, ze geloofde oprecht dat Oswald haar hielp. Ze liepen in ieder geval niet richting de gymzaal, maar naar een andere uitgang. Op één iemand na, die hen verbaasd aanstaarde, kwamen ze niemand tegen. Vlak voor de buitendeur stond Oswalds auto geparkeerd. De kerel opende de passagiersdeur en liet Erika instappen, terwijl hij zelf naar de bestuurderskant liep.

Razendsnel reed Oswald weg van het schoolgebouw. Nerveus keek hij in zijn achteruitkijkspiegel. Gerustgesteld omdat er niemand achter hen aankwam, minderde hij vaart. Toch scheurde ze aan de maximumsnelheid over de secundaire weg, richting Erika’s grootouderlijk huis. De meid keek wat beduusd voor zich, terwijl in haar hoofd de ene na de andere gedachte opkwam, om weer even snel te verdwijnen. Ze was te onrustig om een scherp beeld te maken van de situatie waarin ze verzeild was geraakt. Ietwat hulpeloos concentreerde ze zich op haar ademhaling. Oswald merkte het op en opende het raam naast haar, waardoor een frisse wind naar binnen waaide.

Erika snoof een lading zuurstof naar binnen, waarna ze een zucht vol frustratie losliet. Ze probeerde de maalstroom in haar hoofd te stoppen, wat leek te lukken toen ze zich op haar gevoel focuste. Ze voelde zich boos, vernederd, angstig, maar ook dankbaar. Ze draaide haar gezicht naar Oswald en wilde hem bedanken, al veranderde haar woorden in een vraag:

‘… Dankje … hoe wist je dat ik daar was?’

Oswald tokkelde een paar tellen op het stuur, alsof hij verwachtte dat iemand anders de vraag zou beantwoorden.

‘ … Iemand heeft me getipt … Ze zei me dat je in gevaar was.’

Erika plaatste haar armen over elkaar, vlak onder haar borsten. De wind die over haar naakte huid waaide, stoorde haar niet. De koelte hielp juist om kalm te blijven, want een groeiende woede leek zich meester van haar te maken. Ze staarde met haar donkerbruine ogen naar voren, terwijl ze haar volgende vraag vormde:

‘Wie heeft je getipt? En waarom zou je me moeten redden?’

Oswald hief zijn schouders op, waardoor Erika kwaad vervolgde:

‘VERTEL NU GEWOON WAT ER SCHEELT!’

‘Doe ik, … zo dadelijk … beloofd …’

De dertiger fluisterde de woorden zo kalm mogelijk, terwijl hij de auto naar een zijweg stuurde. Erika besefte dat ze niet meer naar de boerderij reden, maar voor ze een vraag hierover kon stellen, legde Oswald zijn beweegreden uit:

‘Ik rijd naar de verlaten mijnnederzetting, daar zoekt niemand ons.’

Hoewel Erika kwaad was, had ze nog steeds alle vertrouwen in zijn goede bedoelingen. Het leek haar trouwens ook geen goed idee om in de huidige omstandigheden naar haar grootouders te gaan. Wat zouden ze denken wanneer ze hun kleindochter in enkel een bh en slipje zouden zien? Plots voelde ze een steek in haar zij, want zou er iets met hen gebeuren?

‘Lopen ze gevaar?’

Oswald keek haar vragend aan, dus verduidelijkte ze: ‘Mijn grootouders, ... lopen die gevaar?’

De dertiger schudde zijn hoofd en verduidelijkte zich als volgt:

‘Nee, ze zoeken enkel ons. Wij behoren tot de groep, je oudjes hebben er niets mee te maken. Zolang wij nu wegblijven, zijn ze helemaal veilig.’

Onbewust waren bij Erika enkele tranen ontstaan. De druppels rolde over haar wangen naar beneden. De meid veegde ze snel van haar huid, want ze wilde niet bang overkomen. Ze maakte haar hand weer droog door die over haar bovenbeen te strelen. Angst ebde weg en in de plaats daarvan kwam een verlangen naar antwoorden. Het hielp om haar gedachten te ordenen. Ze was klaar voor het gesprek dat ongetwijfeld zou komen.



Dekmantel



Het zonlicht was volledig verdwenen toen ze de stoffige weg richting de verlaten mijnnederzetting inreden. Gelukkig was het een open hemel, waardoor je nog veel licht had van de duizenden sterren en de volle maan. Zoals gezegd was het spookdorp verlaten. Oswald parkeerde de auto in het midden tussen de houten huizen. Hij zette de motor af, maar legde de auto niet stil, zodat hij het lichtje boven hen kon aanzetten.

Erika knipperde met haar ogen, het licht was best fel. Oswald had zijn riem losgemaakt en zijn stoel naar achteren geschoven, om meer beenruimte te creëren. De meid volgde zijn voorbeeld, waarna ze haar bovenlichaam richting de dertiger draaide.

‘Goed, … hoe moet ik beginnen …’

Cynischer dan ze bedoelde, antwoordde Erika: ‘Bij het begin, alsjeblieft!’

‘Ja, … alles wat ik je ooit verteld heb over Sussistanako was écht, wat betreft het genootschap is het complexer. Zoals je al ongetwijfeld weet zijn we … eh … ze niet iets wat door de bredere maatschappij gedragen wordt.

Toen het lang geleden iets was dat enkel de Natives deden, was het gewoon een aaneenschakeling van rituelen. De stamleden aan beide kanten van de grens konden makkelijk naar elkaar toegaan om hun aardse godin te vieren.

Na de Tweede Wereldoorlog is dat veranderd, de grens tussen Mexico en de VS werd moeilijker om over te steken. Wie het toch deed, was vaak niet in orde met de nodige papieren.’

Oswald schraapte zijn keel. Hij boog zich naar het handschoenkastje voor Erika en haalde er een flesje water uit. Nog steeds voelde hij de adrenaline doorheen zijn bloedvaten pompen. Zijn ogen vonden de bruine kijkers van de jonge meid naast hem. Ze keek met de nodige serieusheid aan, maar de woede van daarnet leek verdwenen te zijn. Hij reikte het drinken aan Erika, zodat ook zij haar dorst kon lessen.

‘… Vanaf dan is het een gemengd genootschap geworden, waarbij de oppermeester de rituelen gebruikte om zijn criminele onderdanen onder de knoet te houden. Want als je aan iets verwerpelijks deelneemt, loop je de kans om een maatschappelijke paria te worden.

Zie het als een soort chantagemiddel!’

De laatste puzzelstukjes vielen nu op hun plek. Erika draaide de stop van het flesje toe, terwijl ze luidop tot volgende conclusie kwam:

‘Dus ik diende als een soort geheimhouding?’

‘Zoiets, de leden houden hun mond, omdat ze anders in de problemen komen. Maar het is ook een soort spirituele eed, … zoals ik al zei hebben ze expres de oorspronkelijke rituelen rond Sussistanako overgenomen.’

Erika dacht na over alles wat ze tot nu toe meegemaakt had. De voyeurs waren altijd op de hoogte van haar doen en laten. Plots verscheen een vraag in haar hoofd die ze nooit eerder gesteld had:

‘Waarom hebben ze mij gekozen?’

Oswald voelde zijn hoofd rood aanlopen. Hoewel het een logische vraag was, was het misschien wel de moeilijkste om in alle eerlijkheid te beantwoorden.

‘Omdat je een makkelijk slachtoffer was. Je hebt geen groot familienetwerk en je behoort niet tot de notabelen. Met andere woorden, je was ideaal om af te zonderen …’

De kerel zweeg even, terwijl hij wachtte op Erika’s reactie. De verwachte boosheid bleef uit. Ze voelde zich eerder stom, omdat ze al die tijd toch gedacht had speciaal te zijn. Of misschien was ze dat wel, maar niet voor de juiste reden. Ze was gekozen, want ze was gemakkelijk om te gebruiken. Een gevoel van schaamte welde op, toen Erika aan haar moeder dacht.

‘En mijn mama, … heeft zij hier iets mee te maken?’

Oswald knikte beslist, maar nuanceerde met zijn woorden:

‘Bwa, … je mama is ooit ook gekozen en voor een paar weken werd ze door het genootschap gestakeld. Alleen zijn ze toen afgehaakt, omdat jij op komst was.’

‘Is mijn vader iemand …’

Erika moest haar vraag niet afmaken. Oswald schudde snel zijn hoofd.

‘Nee, hoewel dat allemaal voor mijn tijd was, ben ik er zeker van dat niemand van … eh … ons daar iets mee te maken heeft. Ik vrees dus dat ik ook niet weet wie je vader is!

Maar omdat je mama zwanger was, was het niet meer mogelijk om haar te gebruiken en daarom hebben ze haar laten gaan. Het was nog vroeg in heel het spel en dus zonder het risico om gesnapt te worden.’

Ergens luchtte het Erika wel op dat ze niet verwekt was omwille van een sinister spel.

‘En wat nu?’ Fluisterde Erika na enkele minuten.

‘Wel, daarom zijn we hier. Wat al die jaren geheim gebleven is, is niet langer onbekend bij de autoriteiten. Waarom, dat weet ik ook niet!

Iemand heeft me daarstraks gecontacteerd en me gezegd dat je gevaar liep. Ik had de keuze om je te helpen, maar ook … eh …’

Opnieuw liep zijn gezicht rood aan. Oswald zocht naar de juiste woorden. De wetenschap dat de kerel met haar inzat, gaf Erika rust. Blozende wangen waren het resultaat en om dat gevoel te verbergen, zei ze grappend: ‘Dus je ziet me graag!’

Oswald lachte flauwtjes, terwijl hij fluisterend antwoordde:

‘Tja, ik had beloofd om over je te waken …’

Weer werd het een tijdje stil, totdat de dertiger zijn rechterhand op Erika’s linker bovenbeen plaatste:

‘Ze gaan heel de bende oppakken, als alles goed gaat krijg ik binnen dit en een paar uren het sein dat de kust veilig is en dan breng ik je naar je grootouders.’

Erika beet op haar onderlip, er waren een hoop nieuwe vragen die in haar opkwamen. Een soort mentale moeheid voorkwam echter dat ze die ook daadwerkelijk stelde. Ze legde haar linkerhand op Oswalds hand en kneep er zachtjes in. Even sloot ze haar ogen met het idee om te slapen, maar haar lijf zat nog vol met adrenaline.



Wilde vreugde



Zodra Erika door had dat ze nog te veel energie had om rustig in de autostoel te blijven, vloog de passagiersdeur open. Het was buiten nog altijd aangenaam van temperatuur. Vreugdevol, omdat ze de ruimte kreeg om te bewegen, strekte ze zich uit. Oswald keek haar wat gek aan, net had de meid hem nog enigszins bedeesd geleken en nu was het alsof alle kwade gevoelens verdwenen waren. Niets was minder waar, maar van een overdaad aan stress kan je juist op zoek gaan naar een extremere vorm van ontspanning. Erika was niet in de mogelijkheid om zich tot een vreetbui te wenden en ze wilde Oswald niet als boksbal gebruiken. Ze verkoos om naar de waterbron te gaan, een plaats die fijne herinneringen opwekte.

Zonder iets te zeggen, huppelde ze naar het weggetje dat naar het water leidde. Oswald stapte snel uit het voertuig en wandelde achter de meid aan. Blootvoets volgde Erika het slingerend pad, voorbij de hoek tot aan de rotspartij naast de bron. Zomaar maakte ze haar bh los en trok ze het kledingstuk uit. Vervolgens duwde ze haar slipje naar beneden en deponeerde het stuk textiel naast de bustehouder.

Begeesterd keek Oswald naar haar naakte achterkant. Haar haren waren ondanks de drukke avond nog steeds samengebonden in de hoge dot, waardoor je haar vanaf haar nek zicht had op de lichtjes getaande huid. Toch scheen haar vel door het maanlicht veel lichter te zijn. Oswalds blik gleed langs haar rug naar beneden. Hij kon er niets aan doen, maar de mooie rondingen van haar kont wond hem op. Hij dwong zichzelf om naar de grond te kijken, toch dwaalde zijn ogen weer naar Erika. De meid had enkele stappen richting het water genomen, zodat ze er al tot aan haar enkels inzat.

‘Brrr’

Erika zette weer twee stappen naar achteren, het bronwater was veel kouder dan gedacht. Ze draaide zich naar Oswald toe, die nog meer zijn best deed niet naar haar naakte lijf te kijken. Doelbewust staarde hij naar haar speelse gezicht, iets wat de meid opviel:

‘Durf je plots niet meer naar me te kijken, … of voel je jezelf betrapt?’

Oswald grinnikte terwijl hij zijn hoofd uit ongeloof schudde. De meid durfde wel, dacht hij. Erika schuifelde richting de dertiger tot ze vlak voor hem stilhield. Ze nam met haar beide handen zijn gezicht vast en duwde haar lippen op zijn mond. Oswald liet haar doen, al stelde hij zich passief op.

‘Wil je me dan toch niet?’ Fluisterde Erika ietwat onderdanig.

Oswald schraapte zijn keel, hij voelde de moed in zijn schoenen zakken. Erika wachtte niet op zijn antwoord, maar probeerde het opnieuw. Ze drukte haar lippen tegen zijn wang en daarna weer op zijn mond. Het werd te veel voor hem, zijn handen eindigden op haar zij en innig kuste hij terug. Iets krachtiger duwde hij zijn vingers in haar vel, in de hoop dat ze hem niet verder in de verleiding zou brengen. Erika drukte zich echter nog dichter tegen hem aan, zodat hij de warmte van haar naakte lichaam voelde.

Gekus ging over in geknuffel, dus schoven Oswalds handen richting Erika’s onderrug en billen. Hij streelde haar leuke vel, terwijl hij de zijkant van haar hoofd kuste. Stilletjes zei hij:

‘Het spijt me dat ik je hierin meegesleurd heb. Ik had je eerder moeten verwittigen en je zelfs tegenhouden. Om eerlijk te zijn voelde ik me hier al slecht bij en …’

Erika had geen zin om er opnieuw over te spreken. Over een paar uren zou ze sowieso met de bitterharde realiteit geconfronteerd worden. Als al die voyeurs opgepakt zouden worden, dan zou ook haar aandeel in het verhaal kenbaar gemaakt worden. Haar grootouders, moeder en de hele wereld zouden te weten komen hoe ze zich had laten meeslepen in een seksueel spelletje. Nee, ze wilde nog even de euforie voelen die ze afgelopen maanden ervaren had.

De meid bewoog haar bovenlichaam wat naar achteren en plaatste haar rechterwijsvinger tegen Oswalds lippen. De kerel knikte, dus gleden haar vingers naar zijn broeksknoop. Behendig knoopte ze zijn riem en broek los. Oswald besloot zich niet langer te verzetten en trok zelf zijn shirt uit. Erika had zijn broek en ondergoed verder naar beneden geduwd en een paar tellen later waren ook die kledingstukken uitgetrokken.

‘Laat ik je nog één keer verwennen!’ Besloot Oswald met een knipoog, voordat hij zijn gezicht naar haar hals bracht.



Zorgeloos genieten



Doordacht legde Oswald zijn rechterhand tegen Erika’s bil, zachtjes tikte hij tegen het naakte vel en verschoof zijn hand richting haar dijbeen. Door ietwat kracht te zetten, zorgde hij ervoor dat de meid haar onderste ledenmaat naar bovenkwam. Zelf boog hij zich ietwat door zijn knie, waarna hij zijn roede tegen Erika’s gleuf duwde. Zoals gehoopt gleed de eikel vlotjes naar binnen.

Erika legde haar handen automatisch over Oswalds schouders, genietend voelde ze zijn staaf dieper in haar verdwijnen. Ze zoende hem vol op de mond en daarna boog ze haar bovenlichaam verder tegen zijn borstkas aan. Soepel trok de dertiger, die fysiek dik in orde was, ook haar andere been in de lucht, zodat ze nu zweefde, enkel nog door zijn handen ondersteund. Voor het evenwicht hield ze haar armen gekruist achter zijn rug en ook haar onderbenen haakte ze enigszins achter hem in elkaar. Erika trok zichzelf speels wat op, om Oswalds penis te berijden. Het verliep wat moeilijk, ook voor de latino was het niet eenvoudig om de meid op – en – neer te bewegen. Het was al een lange dag geweest en ondanks zijn lichamelijke sterkte, voelde hij zich al snel te moe om dit standje verder te zetten.

Hijgend waggelde hij, Erika nog steeds vasthoudend, opzij naar een stuk grond dat bedekt was door een mengeling van mos en kort gras. Hoewel het maar een zestal stappen waren, voelde ze geweldig lekker aan. Onder de bewegingen schoof de penis telkens een stukje heen – en – weer in Erika’s kutopening. Ondertussen genoot de meid met volle teugen van het schurend effect die Oswalds naakte huid gaf aan haar tepels en borsten. Expres duwde ze zich dichter tegen hem aan.

Zonder iets te zeggen, knielde Oswald voorzichtig aan het begin van het stukje groen. Hij verlegde zijn rechterhand om Erika’s rug te ondersteunen. Het werd een staaltje acrobatie dat je bij anderen zou bewonderen, maar zelf nooit zou doen. Gelukkig werkte Erika mee, zelfs al had ze geen flauw benul van zijn uiteindelijke bedoelingen. Ze liet één van haar handen achter haar rug op het mos zakken, zodat ze haar lichaam al gauw zelf kon ondersteunen. Rustig landde ze op de grond, waarna Oswald zijn handen dankbaar naast Erika’s bovenlichaam op het gras plaatste. Puffend wachtte hij even, terwijl de meid streelde liefkozend zijn armen en schouders. Verwachtingsvol bleef ze haar knieën in de lucht houden, zodat de kerel genoeg ruimte had.

Uitgenodigd door haar liefdevolle blik, begon Oswald zijn middel te bewegen. Eerst pompte hij zijn staaf aan een gemoedelijk tempo heen – en – weer. Met zijn rechterhand speelde hij met Erika’s D – cup, waarbij hij extra aandachtig schonk aan de stijve tepels. De meid kromde genietend haar rug, terwijl ze met haar voeten tegen zijn benen porde. Ze spoorde hem aan om vooral verder te blijven doen.

Oswald nam plots haar rechterhand vast en duwde die tegen haar buik. De meid begreep de hint, ze verlegde haar vingers langs haar navel, onderbuik en venusheuvel. Om uiteindelijk bij haar spleet te komen. De dertiger verhoogde het ritme waarmee hij Erika penetreerde. Zijn vingers speelde weer met haar borsten en hals, terwijl zijzelf haar clitoris masseerde.

Erika voelde hoe haar lichaam opbouwde naar een geweldig lekker orgasme. Ze stopte met haar clitje te bespelen en liet haar hand ter hoogte van haar onderbuik en venusheuvel rusten. De heen – en – weer bewegende staaf was op zich al fijn genoeg, zo ook de hand die haar rechterborst stevig kneep. Nog beter was het toen Oswald zijn lippen op haar hals drukte en haar stevig zoende.

De dertiger voelde zijn lijf lichtjes trillen van het naderend hoogtepunt, terwijl hij Erika’s zoete vel proefde. Ze rook verschrikkelijk lekker, wat hem alleen nog verder aanspoorde. Na elke stoot gleed zijn mond naar boven, totdat hij haar wang en mond bereikte. Innig gekus werd tonggezoen, zijn middel bewoog steeds minder snel. Het tempo maakte plaats voor krachtigere stootten. Uiteindelijk hield hij zijn hele lijf stil. Met de nodige zelfbeheersing trok hij zijn kloppende eikel uit Erika’s kutopening. De meid, die zelf klaargekomen was, voelde dat hij op het punt stond zijn zaad te spuiten. Na een laatste kus, duwde ze zachtjes tegen zijn borstkas, waardoor hij rechtop zijn knieën plaatsnam.

De meid plaatste haar voeten op de grond en zette zichzelf ook recht. Ze verzette zich ietwat, terwijl ze haar hoofd naar Oswalds kruis boog. Erika plaatste haar lippen rond de ontblote eikel en drukte haar tong tegen het zachte vlees. Onmiddellijk spoot een eerste lading in haar mond. Het warme goedje eindigde diep in haar keel en met veel plezier slikte ze het in. Met veel smaak zoog ze haar eigen kutsappen en het sperma op, lekkend maakte ze de tip van Oswalds penis proper. De dertiger prutste ondertussen haar dot los, zodat haar lange, lichtbruine haren, over haar schouders eindigden. Dankbaar kamde hij met zijn vingers doorheen de haren. Toen de penis kromp, liet ze de eikel uit haar mond glippen. Vrolijk keek ze naar Oswald, die fluisterend het volgende zei:

‘Ga terug liggen, ik ben zo terug …’

Hij stond op en wandelde naar zijn kleren. Hij raapte de shirt en broek op, waarna hij terug naar Erika liep.

‘Leg die onder je hoofd en plaats je voeten vlak voor je billen.’

De meid liet de kledingstukken onder haar vallen, legde haar hoofd erop. Met opgetrokken knieën, plaatste ze haar voeten op de grond. Erika spreidde haar benen ver genoeg, zodat Oswald zijn gezicht naar haar schaamstreek kon brengen.

Toch kuste de kerel eerst de binnenkant van Erika’s dijen. Rustig zoende hij de huid langs haar schaamlippen, waarna hij zijn mond naar haar venusheuvel bracht. Hij lekte het zachte, zoete vel, tot aan de navel. Iets wilder duwde hij zijn tong tegen haar buikvel en hapte vervolgens naar haar borsten. Grinnikend legde Erika haar handen op zijn hoofd en schouders. Oswald liet er zich niet door storen, plagend knabbelde hij aan de tepelknopjes en beet hij in de leuke rondingen. Iedere borst kreeg evenveel, en meer dan genoeg, aandacht. Uiteindelijk duwde hij zijn lippen weer tegen de hals, ook daar voelde het bijzonder prettig aan om stevig gekust te worden.

Na het voorproevertje liet hij zijn gezicht weer naar haar onderbuik afdwalen. Met het nodige plezier liet hij zijn tong over de huid glijden, tot hij aan de bovenkant van haar schaamlippen aankwam. Erika ademde diep in en boog haar onderrug wat. Verwachtingsvol masseerde ze Oswalds kaalgeschoren hoofd. De kerel duwde zijn tong langs de lipjes en streelde over heel de lengte langs de gleuf naar beneden. Erika’s kutje was lekker nat, dus zoog hij het lichtziltige vocht op. Makkelijk vond hij haar kutopening, die hij zo diep mogelijk penetreerde. Ze smaakte subliem, terwijl hij zelf erg genoot van de rauwige textuur van het rode kutvlees. Dat zijn neus tegen de bovenkant van haar spleet bewoog, voelde voor Erika ook nog eens fijn aan.

Na Erika’s kutje, kreeg ook de bilnaad de nodige aandacht, hoewel veel korter. Oswald duwde zijn tong wat verder en raakte even haar sluitspier aan. Tijdens de penetratie daarjuist was er al wat vocht naar daar afgezakt, wat hij nu oplikte. Het smaakte lichtjes nootachtig, toch duwde hij zijn tong niet verder door. Geconcentreerd glipte de tongspier weer naar de bovenkant van Erika’s spleet. Zuigend en lekkend bespeelde hij haar clitoris. Even onderbrak hij het spel, om hijgend op adem te komen. Zijn ogen draaide zich naar boven en zagen hoe de meid haar borsten met haar linkerhand kneedde. De vingers duwde zich zacht in haar eigen vel, of trokken aan de tepel.

Aangemoedigd door het zicht, daalde Oswald met zijn gezicht weer af tussen haar gespreide benen. Zijn lippen plaatste hij tegen de bovenkant van haar spleet. Met zijn tong zocht hij naar de clitoris, en toen hij die gevonden had, speelde hij met het kleinood. Ondertussen penetreerde hij de kutopening eerst met één vinger, dan twee en uiteindelijk drie. Oswald gunde zich niet opnieuw rust en verhoogde telkens het tempo, ook toen het lijf van Erika dermate opgespannen was dat ze haar orgasme elk moment zou behalen. Hij dwong zichzelf om verder te doen, zelfs toen het pijnlijk aanvoelde. Erika kreunde hardop, zich niet schamend voor de geluiden. Terwijl haar lichaam traag ontspande, bleef ze van Oswalds tong genieten.

Moe kuste de dertiger Erika’s venusheuvel nog een laatste keer en nam vervolgens naast Erika plaats op de grond. Liggend op zijn rechterzij, zodat hij zijn linkerhand nog gebruikte om over Erika’s naakte huid te strelen. Beide bleven ze stil, ze keken elkaar niet aan en na een kwartier voelde Erika het leuke gevoel verdwijnen. De realiteit kwam weer dichterbij, ze balde haar vuisten, want ze voelde zich nog niet klaar om terug met die stress om te moeten gaan.

Erika handelde meer door het rusteloze gevoel, ze zette zich rechtop. Ze ademde een teug frisse zuurstof naar binnen en plaatste in één keer haar knieën langs Oswalds middel. De dertiger nam op hetzelfde moment plaats op zijn rug, hoewel hij enigszins fronsend naar de meid keek. Erika nam zijn penis vast, die weer in stijfheid toegenomen was. Makkelijk duwde hij de eikel tegen haar schaamlippen, waarna ze haar lichaam naar beneden bewoog. De staaf gleed grotendeels in haar kutopening.

Oswald liet zijn handen over haar bovenbenen, heup en zij strelen. Erika begon hem te berijden, steeds harder en sneller. Hijgend daagde ze zich uit om haar grens op te zoeken, daarom plaatste ze haar handen op Oswalds borstkas. Laatstgenoemde bemerkte de vurigheid en besefte dat Erika zich een stuk fysiek afreageerde. Hij kneep eerst in haar zij en zette zich daarna recht, zodat Erika niet anders kon dan stoppen met bewegen.

‘Doe even rustig …’

Oswald kuste Erika op haar wang. Hij legde zijn rechterhand op haar bil, terwijl zijn andere hand haar zij nog steeds zachtjes kneep. Erika bewoog haar heup weer heen – en – weer, omhoog – en – omlaag. Alleen controleerde de dertiger het tempo. Dankbaar voor zijn tussenkomst kuste Erika hem op zijn voorhoofd.

Na een tijd vertrouwde Oswald er op dat ze niet opnieuw in overdrive zou gaan, dus liet hij haar bil los. Liefdevol streelde hij haar rug, in het bijzonder ging hij met zijn wijsvinger langs haar ruggenwervel. Hijgend, speelde Erika met haar heup, om de lekkerste bewegingen te vinden. Door haar knieën en het kantelen van haar bovenlichaam, wist ze nieuwe sensaties bij zichzelf te creëren.

En toch was het de vermoeidheid die de overhand hield, waardoor Erika stilviel. Oswald liet zijn handen naar haar buste glijden en kneedde ze even. Glimlachend fluisterde hij:

‘Houden we het hierbij …’

Erika schudde met haar hoofd, ze bekeek Oswald opstandig aan. Als ze nu even tijd kreeg om weer op adem te komen, dan kon ze we verder doen. Hoewel Oswald genoot, was er ook dadelijk het moment dat ze terug naar de auto zouden moeten gaan.

‘Het was leuk, maar …’ Probeerde de latino, maar de meid wilde er niet van weten. Ze dwong zich om met haar middel te bewegen. Oswald klapte dan maar op haar billen en stelde het volgende voor:

‘Oké, ik kies even een ander standje … het laatste en dan gaan we terug …’

Erika klakte instemmend met haar tong. Ze kroop van Oswalds schoot, waarna de kerel uitlegde hoe ze plaats moest nemen. Deze keer liet hij Erika plat op haar buik liggen. Hij duwde haar bovenbenen ietwat uit elkaar en bracht zijn eikel naar haar kutopening. Soepel gleed zijn staaf bij haar naar binnen. Vervolgens plaatste hij zijn handen langs Erika’s schouders.

Kussend duwde Oswald zijn lippen tegen haar nekvel, schouders en bovenrug. Zijn penis liet hij aan een fijn tempo heen – en – weer in haar kutopening bewegen. Het werd een relatief lange beurt, waarbij ze genietend in hun eigen wereld verzonken geraakten. Erika, die zichzelf overgaf aan het lichamelijke genot dat een barrière vormde met de onwezenlijke realiteit waarin ze gesukkeld was.

Toch eindigde het ook, met een erg intiem hoogtepunt. Oswald hield het zolang tegen als hij kon, maar het orgasme zette zich aan. Hij waarschuwde Erika fluisterend in haar oor, waarna hij haar wang kuste, voordat hij zijn penis uit haar spleet terugtrok. Oswald duwde zijn vingers tussen Erika’s schaamlippen en stimuleerde de clitoris, terwijl hij zijn zaad op haar rugvel spoot. De meid bleef rustig liggen en kwam niet veel later zelf klaar.



Afgelopen!



Oswald nam nog even pauze, om nadien haar rug proper te maken door water uit de bron te gebruiken. Vervolgens kleedde hij zich aan en beval Erika om ook haar slipje en bh weer aan te doen. De meid volgde zijn bevel op, zodat ze niet veel later weer naar boven wandelden. Tot hun verbazing waren ze niet langer alleen.

Een grijskleurige jeep stond naast Oswalds auto geparkeerd. Ernaast stond een vrouw van een jaar of veertig. Vriendelijk bewoog ze naar voren, al verschoot ze enigszins, toen ze zag dat Erika nauwelijks iets van kleren droeg.

‘Ik vroeg me al af waar jullie waren.’

De vrouw stak haar hand uit naar Oswald, die het verbaasd schudde.

‘Ik ben Sophia, ik heb jullie beiden gecontacteerd. Zoals jullie weten, is er momenteel een grote politieactie. Alles loopt goed, dus kan je ook weer naar huis.’

Dat laatste zei ze duidelijk tegen Erika, wiens hand ze ook even schudde. De meid voelde haar gezicht rood worden, terwijl ze schaamtevol naar de grond keek. Haar hart leek eerst niet meer te kloppen en dan verschrikkelijk snel, terwijl ze haar diepste angst fluisterend deelde:

‘Iedereen weet dus van mij, wanneer komt de politie langskomen? Of zijn ze al bij mijn grootouder?’

Erika voelde een hand tegen haar kin duwen, zodat ze wel naar voren moest kijken. Ze keek recht in de vriendelijke, hazelbruine ogen van de vrouw.

‘Niemand gaat je lastigvallen. Ik heb alles van en over je verwijderd, of zo verstopt dat niemand erachter komt. Ik moet me eigenlijk excuseren, want als mijn onderzoek eerder afgewerkt was, had jij niet meer verstrikt geraakt in hun net.’

Het was dan pas dat de vrouw uit haar broekzak een insigne nam waardoor het duidelijk werd dat ze zelf tot de ordediensten behoorde. Oswald schuifelde ongemakkelijk heen en weer, terwijl de vrouw verder sprak:

‘… We hebben genoeg bewijslast, en er zijn andere mensen die we als getuigen kunnen oproepen. Misschien kan ik ook voor jou zo’n deal uit de wacht slepen.’

Sophia keek nu doelbewust naar Oswald, die met een knikje te kennen gaf het voorstel te overwegen. Het gesprek liep zo ten einde, er was ook niet erg veel meer te zeggen. De vrouw nam Erika bij de hand en leidde haar naar haar eigen voertuig. Uit de koffer nam ze een langwerpige poncho en reikte die aan de jonge meid. Dankbaar trok Erika het kledingstuk aan, zodat ze zich met iets kon bedekken. Ze stapte het voertuig in, terwijl de vrouw en Oswald nog wat tegen elkaar zeiden.

De emotionele vermoeidheid overmeesterde Erika volledig, ze moest vechten om wakker te blijven. Sophia zei af en toe iets tijdens de autorit terug naar de boerderij, zelf zweeg de jonge meid. De vrouw leek zelf aan te voelen welke informatie ze moest delen, misschien kwam dat door haar werk als politieagente.

‘Je oma en opa zijn verwittigd dat er arrestaties zijn gebeurd op de school en dat je hierdoor later bent. Je bent dus niet de enige laatstejaars die later thuiskomt, … je kleding daarvan zullen we maar zeggen dat het misgelopen is bij het fouilleren!’

Erika twijfelde wel of haar grootmoeder dat zou geloven. Ze zou een ander uitvlucht wel zelf verzinnen, iets wat geloofwaardiger klonk. De serieuze toon waarop de vrouw hen daarnet had toegesproken was in de auto overgegaan naar iets moederlijks:

‘… We waren de criminele activiteiten al langer op het spoor, maar iedereen zweeg. Pas toen ik geïnfiltreerd ben, werd duidelijk over welke omvang het ging.

Ik heb nog geprobeerd om alles in een stroomversnelling te brengen, maar we hadden nog te weinig bewijzen. We wilden ze allemaal vervolgen en … de druk van bovenaf was te groot om je voor dit te behoeden. Ik wil je alleen niet een tweede keer alles laten meemaken. Eenmaal in het rechtelijk dossier, blijf je voor de rest van je leven gemerkt …’

Erika verloor de strijd tegen de slaap. De adrenaline was opgebruikt en een soort gemoedsrust had de plaats ingenomen. Ze was Sophie dankbaar dat ze niet onderhevig zou zijn aan het politieonderzoek en de vele rechtszaken die zouden volgen: geen pers, geen sociale uitsluiting en ook geen schaamtegevoel.