Inderdaad een verboden fantasie. Maar schrijven is anders dan doen en heimelijke verlangens zijn gelukkig nog steeds niet verboden. Bovendien heeft zo’n fantasie twee kanten. Niet alleen een vader, maar ook een dochter kan zoiets in een erotische impuls als een van haar geheime fantasieën bewieroken. Het uiterlijk willen behagen van je vader, of een andere type man voor wie je dochterlijke gevoelens koestert, is een opwindend onderwerp. Ooit, in een heimelijk ritueel bezocht ik de badkamer waar mijn vader zijn badlaken in een hopeloze wanorde op de tegelvloer had achtergelaten. Het rook er naar badschuim en scheerzeep. Achter de gesloten badkamerdeur nam ik het badlaken in mijn armen en hield het als een geheime minnaar tegen mijn blote huid en zweefde secondelang weg in een fantasie die het daglicht niet kon verdragen.

Heerlijk gedetailleerd beschreven zodat je bijna ziet wat je leest. En dat zou altijd zo moeten zijn met erotische verhalen. Beeldend schrijven en tegelijk nog ruimte laten voor fantasieën.

@Meneer Stout,

Inmiddels de uitnodiging geaccepteerd.

Meneer Stout, wat schrijft u toch ongewoon, direct en tegelijk ook prikkelend. Zinnen die meteen beeldend worden, maken van een verhaal een geschreven film. Ging daarom ook dieper in verhalenreeks kijken en zag een typisch eigen stijl van erotisch schrijven.

Als auteur van bovenstaande ontboezeming, die ik afstond aan Meester Boris zodat hij ermee kon doen wat hij wilde, valt het mij op dat wat je in staat van opwinding schrijft na de ontnuchtering opeens heel anders op je overkomt. Opwinding werkt als een waarheidsserum en verlegt je grenzen. De woorden en zinnen die ik in opwinding schreef komen opeens heel confronterend over. Te meer daar het zonder dat ik er enige invloed op kon uitoefenen openbaar gemaakt is door Meester Boris.

@Twenty4-7
Helaas niet de film maar wel het verhaal van Maria Gaitskill (waar de film van afgeleid is) gelezen. Maria Gaitskill behoort tot de meest bekende vrouwelijke auteurs van sadomasochistische literatuur. Waarbij nog eens extra benadrukt mag worden dat vooral vrouwen actief waren en nog steeds zijn in dit genre.

@Mr. Boris
Bedankt voor uw instemming.

PD,
Bijna een mand later obsedeert je verhaal mij nog steeds. Ik herlas het vandaag en bleef in deze zin hangen:
“Waar wil je je eerste lading achterlaten? Mijn mond? Mijn kut? Mijn kont? Nu je jezelf hebt bewezen, ben ik helemaal van jou. Voor vandaag en voor altijd.”

Bedankt PD. Toch nog dit. Er zit in je verhaal volgens mij een zeer cruciale zin waar ik lang over nagedacht heb: “Nu je jezelf hebt bewezen, ben ik helemaal van jou. Voor vandaag en voor altijd.”
Ik denk dat deze zin en de gedachte erachter leidend is. Want was dat niet het onderliggende doel van Melody? Een diep verlangen naar mannelijk overwicht in een toekomstig lot dat zal bestaan uit het fysiek en mentaal behagen van haar oudere vriend, minnaar en meester.

“Nu je jezelf hebt bewezen, ben ik helemaal van jou. Voor vandaag en voor altijd.” Is het slotakkoord van een opzwepende symfonie.

Je bent een jonge vrouw en anderen bepalen dan wat goed voor je is. Voel je je tot oudere mannen aangetrokken dan wordt dat als onnatuurlijk of zelfs als een afwijking betiteld. En dan ook nog het verschijnsel dat mannen steeds meer op hun qui-vive moeten zijn omdat altijd het morele Zwaard van Damocles boven hun hoofd hangt want MeToo waakt immers over hun gedrag. In dit verhaal zoekt een jonge vrouw de oplossing voor dit probleem door niet de man maar zichzelf als schuldig en naar seks verlangend neer te zetten. Hier worden door Melody de morele bakens verzet. De wens is de vader van de gedachte, zullen sommige mannelijke lezers denken. Maar misschien is dit wel de toekomst: jonge vrouwen die met hun onbegrensde verlangens geen andere weg weten dan deze.
Dit alles maakt dit verhaal wel heel bijzonder. Weliswaar door een man geschreven, maar waarschijnlijk ook door vrouwen gewaardeerd. En dan zo smeuïg verwoord dat het mij ook niet onberoerd liet.

Hoewel het verhaal meer vanuit een wensdroom dan vanuit realiteit geschreven is, kun je je er heel goed in verplaatsen. Het zou zo gebeurd kunnen zijn en als dat zo is, wens je jezelf dan zoiets toe? De mannelijke lezers zouden misschien Marcus willen spelen, sommige vrouwelijke lezers willen als Vera figureren. Zou ze hem bellen? Ik denk dat het voor Vera een onontkoombare stap is. Ergens denk je dan: jammer dat Marcus’ mobiele nummer niet in mijn Smartphone “gebeiteld” staat.