Weer een nieuw verhaal van Zazie en direct weer goed. Dix points, comme d'habitrude.

Beste Suurtje, ik zie dat je op je verhaal van 14 jaar geleden geen enkele reactie hebt gekregen. Met 48774 lezers heb je daarenboven een score van amper 7.6 gehaald. Normaal gezien zou ik hier spontaan een 9 voor geven, maar het is een 10 geworden om tegendraads te zijn. De premisse van je verhaal is spannend genoeg: het schoolonderzoek door een arts is immers altijd spannend en wekt zowel nervositeit als verbeelding. Uit mijn ervaring gebeurden die onderzoeken niet meer na het lager onderwijs (dus na het elfde of twaalfde levensjaar) en ik herinner me levendig hoe de dokter van dienst mijn piemeltje beetpakte en mijn zakje in zijn hand nam, waarna ik proestend op de rug van mijn hand moest uitademen. Dat het om het controleren van het indalen van de teelballen ging, wisten ik noch mijn klasgenootjes niet. Het werd ons ook niet uitgelegd en thuis spraken we er niet over. Toch was die eerste aanraking aan onze geslachtsdelen door een vreemde iets dat bepaalde, maar niet-benoembare emoties opwekte. Als jongens onder elkaar werd er evenmin over gesproken. Vele jaren later heb ik van verschillende vrouwen gehoord hoe die schoolonderzoeken bij hen als kind werden ervaren. In die tijd werden die onderzoeken uitsluitend door mannelijke artsen uigevoerd en er waren er zeker een aantal bij die de schoonheid van zo'n meisjeslijfje wisten te appreciëren. Ze gingen volgens mijn gesprekspartners wel niet zo ver als de dokter in jouw verhaal - van een vinger in het kutje was nooit sprake - maar belangstelling voor tepeltjes en kruisje was er zeker bij. Voor verschillende vrouwen is zo'n onderzoek 'onvergetelijk' geweest en omdat het zich in een veilige omgeving (school, dokter) afspeelde, was er ook geen schaamtegevoel. Het zichzelf tonen is op die leeftijd nog niet beladen met seksualiteit en zeker niet met perversie, eerder met een soort fierheid om zich als 'normaal' voor te doen - even goed als je leeftijdsgenootjes.

Nu pas dit eerste deel gelezen en wow... dit is heel fijn en gedetailleerd beschreven, met de nodige juiste informatie van ouders die echt geven om het welbevinden van hun kroost. Het is gewoonweg natuurlijk om kinderen op een dergelijke manier voor te lichten en hen aan te moedigen zichzelf te verkennen. Ik hoop de volgende delen snel te kunnen lezen en geef nu alvast een 10.

Dat eerste verhaal van jou is al heel goed, Ronald.

Hier heb ik maar één woord voor: prachtig!

Elke keer dat ik een nieuw verhaal van jou zie verschijnen, wil ik onmiddellijk aan het lezen gaan
En net nu geen tijd, niet om te schrijven en niet om te lezen
Ik zie dat er meer episodes volgen, dus wacht ik geduldig af

Ik vind dat er nog tamelijk veel foutloos wordt geschreven. Af en toe kom ik wel een verhaal tegen dat gewoon niet leesbaar is omwille van taalfouten, slechte zinsconstructies, verkeerd gebruik of ontbreken van punten en komma's. Wat zeer vervelend is om lezen zijn verhalen zonder alineas, rechttoe, rechtaan één lange blok tekst zonder ruimte tussen de verschillende scènes.

Eerst en vooral: dank aan ALLE schrijvers en schrijfsters die allemaal hun uiterste best doen om ons, als lezers, een inkijk te geven in hun verbeeldingswereld. Ik heb geen tijd om alles te lezen wat hier verschijnt en soms lees ik pas jaren nadat iets is gepubliceerd een meesterwerkje. Dat is bijvoorbeeld het geval met de verhalen van G. Tonner, met als een van de uitschieters deel 12 van 'Geen Fuck Te Beleven - 12', al vind ik de meeste van zijn verhalen bijzonder interessant omdat zijn personages echt tot leven komen.
Als ik een van de vele schrijfsters hier in het echt zou kunnen ontmoeten, zou het Zazie wel zijn. Ook van haar vind ik alles leuk om lezen en zij schrijft altijd op een manier die me 'warm' maakt voor haar personages en de situaties waarin die verzeild geraken.
Zowat het allerbeste wat ik hier tot nu toe heb gelezen is echter 'Brief Aan Zoë' van Stanzie. Pure klasse.
Dat neemt niet weg dat ik talloze andere verhalen met plezier heb gelezen. Ik hou zowel van romantisch als van extreem, zolang het niet over scat gaat is alles voor mij OK.

Top verhaal!

Misschien nog beter: alleen aangeven dat er een foto is wanneer die 'expliciet' is, dus naakt. Dan kunnen lezers die afbeeldingen van bloot ongepast of aanstootgevend vinden rustig doorscrollen. Voor afbeeldingen waarop geen lichaamsdelen te zien zijn die we 'intiem' noemen, hoeft er volgens mij geen waarschuwing.