Hoi Jos,

Volgens mij heb je dezelfde zorgen geuit in de reacties op mijn vorige delen. Het antwoord blijft natuurlijk hetzelfde. Het zijn maar verhalen, en ik weet dat er hele volksstammen in het echt deze levensstijl op na houden. Ik denk dat het ook goed is...als we allemaal hetzelfde waren dan was het ook maar saai.

Maar wat wel opvalt...je zegt dat je (bepaalde delen) moeite hebt met het thema, maar toch lees je die verhalen wel allemaal. Wellicht toch een onderbewust verlangen naar deze vorm van spanning?

En ja... als ik zelf in deze situatie kom dan zou ik dat rollenspel willen spelen. Hoe dat in de praktijk zou gaan weet ik niet. Maar dat weet ik ook niet van overige verlangens en fantasieën die ik heb maar nog niet heb kunnen waar maken.

Beste schrijver, je hebt er lang over gedaan, maar het verhaal is de moeite waard. Daarvoor niets dan lof. Zeker door de zorgvuldigheid, die je betracht hebt.
Daar staat tegenover, dat de inhoud, de strekking van het verhaal, me geweldig tegen de borst stuit. Je verbergt perverse lust, vernedering en zelfs ontmenselijking onder de mantel der liefde. Eigenlijk maken de vrouwen misbruik van de karakterloosheid van de mannen.
Laat onverlet, dat je een goed verhaal beschreven hebt, waarvoor nogmaals alle lof.
Ik vraag me alleen wel af of je zelf zo zou kunnen leven !?!?

Op naar de volgende generatie??

Blijft een geweldig geil verhaal. Wij zijn er al meerdere keren gillend geil en spuitend op klaar gekomen😍

Echt de beste cuckold reeks tot nu toe.
Wat is Richard een geluksvogel. Misschien nog eens iets met een penis kooitje of wat bi bulls

Geweldig geil verhaal. Ik hoop snel op een vervolg.

Beste Schrijver, ik heb dit soort verhalen ook gelezen en daarom vind ik je reeks zo prikkelend. Goed geschreven en onderhoudend. Maar, mede omdat ik in verhalen en reacties daarop ontdek, dat er mannen en vrouwen zijn die echt zo leven, ontstaat bij mij een unheimisch gevoel. Er is geen sprake van gelijkwaardigheid en ik vraag me altijd af, hoe men zich voelt en gedraagt na zo'n nacht, aan het ontbijt... Onvermijdelijk is het feit, dat er op een gegeven moment ook een gevoel van minachting ontstaat. In zekere zin beschrijf je dat zelf al door opmerkingen als "Jij ruimt de hotelkamer wel even op, ik rijd met je dochter mee naar huis" of "maak het logeerbed maar klaar, jij komt vannacht niet in mijn bed, daar komt je schoonzoon". Daar druipt de minachting toch vanaf, verpakt in een lief toontje. En ik ben bang, dat je de spijker op zijn kop slaat en dat het dikwijls zo gaat. Op korte of langere termijn is normaal gedag (wat is normaal??) tegenover elkaar niet meer mogelijk. Een en ander laat onverlet, dat ik je serie met belangstelling volg, maar het levert me wel iedere keer een vreemd gevoel op. Wat mij betreft mag je doorgaan, graag zelfs, ook al is het puur uit nieuwsgierigheid.

Ik ben het helemaal met Johan eens. Nu is er sprake van gelijkwaardigheid en respect voor ieders keuze. Verhalen zijn meestal (deel) fictief en dit heb je er goed ingebracht. Ik zal mijn Belgische Cuck-Old pen-vriend hierbij vragen hoe hij hier over denkt.
Verder een lekker verhaal, alsof je erbij bent ( maar dan wil ík wel meeneuken hoor!). Ik vraag me af waar in oostelijk Brabant dit soort feestjes ook plaatsvinden. Ben graag van de partij!
Grt. Jaap.

Ik snap jullie wel. Maar op internet is er genoeg te vinden waarin die levenstijl een bestaansrecht heeft. Dat is incl. de onderdanigheid van de cuckold. Ik haal mijn inspiratie uit verhalen uit dergelijke fora. Daar zitten echte mensen en kopples die hun ervaringen delen, afspraakjes maken etc. Wat daar soms besproken wordt of gedeeld overstijgt mijn verhaal enorm. Van mannen die een jaar lang geen sex meer krijgen tot koppels die daadwerklijk overgaan tot het krijgen van een kind van de bull. Dat vind ik persoonlijk ook wel een beetje ver gaan. (wat overigens niet betekent dat ik het niet voor een verhaal zou kunnen gebruiken!)
Ik vind het gewoon fascinerend hoe die twee gevoelens (onderdanigheid man+de vrijheid om sex met iedere man te hebben van de vrouw) samen komen.

En een deel is natuurlijk ook fictie. Ik bedeol...welk paar ouders heeft nu een dergelijke relatie met hun dochter?

Afgezien van een goed geschreven serie vraag in me af, hoe deze mensen in het dagelijks leven met elkaar omgaan. Het kan toch niet zo zijn dat dit niet doorijpelt. Vernedering, al dan niet afgesproken, verandert in minachting. Goed verhaal, maar kriebel in de onderbuik!!!