Vandaag nog eens herlezen en er evenveel plezier aan beleefd als toen... Aan de ene kant zou ik willen dat het begrip 'taboe' niet bestond, maar anderzijds is het juist spannend om een 'taboe' te doorbreken. Ik wist pas dat het taboe was om met je zusje te spelen toen mijn moeder er op uitkwam en ik het eerste pak rammel van mijn leven kreeg zonder te weten waarom. Dat die gewelddadige afstraffing weinig indruk op ons maakte, had alleen tot gevolg dat we stiekemerds en leugenaars werden en onze moeder niet meer konden vertrouwen. Na al die jaren kunnen we er gelukkig nog altijd om lachen. Onze spelletjes hielden trouwens vanzelf op toen ik me als 'stoere jongen' ging beschouwen en meisjes kinderachtig begon te vinden. Heel veel later dook een nieuw taboe op in de gedaante van mijn nichtje. Beiden zestien, beiden eenlingen en gepest op school, thuis niet voor helemaal normaal aangezien, geïnteresseerd in alles wat van de norm afweek...
Dus ja, jouw verhaal ligt dichter bij een werkelijkheid dat de meeste mensen veronderstellen. Mooi en tamelijk realistisch beschreven. Er moeten voorvechters blijven bestaan, Stanzie, die de moed hebben om liefde op zulke manier te beschrijven. Dank je wel.

Een beloftevolle aanzet, maar het had wel wat korter en gebalder gemogen. Je personage is een van de talloze meiden die gepest worden om hun figuur (te dik, te dun, te lang, te kort...) en daardoor in hun puberteit enorm verward raken door hun ontluikende seksualiteit. Ik heb heel wat meisjes met deze problematiek in mijn praktijk gezien en beluisterd. Heel vaak nadat ze verkeerde beslissingen hadden genomen die hun situatie nog had verergerd (zichzelf snijden, uit wanhoop toegeven aan een jongen die zogezegd verliefd op haar wordt om haar dan misbruikt achter te laten...) Ik zal met spanning het vervolg lezen!

Aan Stanzie: wel bedankt voor je positieve reactie. In heel wat van mijn vorige verhalen en series heb ik elementen verwerkt uit sessies met cliënten. Daarbij maakte is van verschillende situaties een enkel verhaal of serie. Dit is de eerste keer dat ik me bij een enkele situatie heb gehouden, omdat zich tot een gebald verhaal leende. Nogmaals dank voor jouw bijdragen hier die me altijd plezierden en inspireerden om verder te schrijven.

Beloftevolle aanzet voor een verhaal dat hopelijk een mooie ontdekkingsreis wordt met twee ervaren gidsen.

Graag gelezen.

Heel erg bedankt voor dit mooie sluitstuk, Zazie.

Ik gooi hier weer graag een 10 tegenaan!

Er komt ooit nog een vervolg... maar ik ben nog bezig aan mijn verhaal 'De wederopbouw van Europa' en dat moet eerst af geraken. Door allerhande omstandigheden - een ziek familielid en een overvolle agenda - loopt alles vertraging op.

Jonas is wel heel erg timide... en Zoë, ach, wat valt het wachten haar lang. Nu maar hopen...

't Is ook mooi zonder seks. Er hangt erotiek in de lucht en dat is mooi beschreven.