Berouw komt na de zonde... Eigen schuld, dikke bult... Wie zijn gat verbrand moet op de blaren zitten... Spreekwoorden zat die de emotionele rollercoaster duiden waarin Leen terecht is gekomen. Haar emotionele instorting heb je hier echter zo krachtig en geloofwaardig neergezet, dat ik ondanks alles spontaan met haar meeleef. De mensheid heeft zichzelf door de eeuwen heen veroordeeld tot een monogaam bestaan als aanvaardbare maatstaf, maar als je het puur vanuit biologisch oogpunt bekijkt, dan is dat zo tegennatuurlijk als maar kan zijn... Ach, ik verlies mezelf in mijmeringen waar het hoofdpersonage niets aan heeft.
Achter de wolken schijnt altijd weer de zon, denk ik dan maar. Krachtig deel, op naar het volgende...!

Dit is sneller dan verwacht Leen maaris dit nu het einde van deze mooie serie? Mijn gevoel zegt van niet en ben dan ook ergbenieuwd naar het vervolg.

Hoi Leen, wat je in ieder geval bereikt hebt, is dat je tijd gekocht hebt. Dat heb je slim gedaan, want ik kan me voorstellen, dat je op een gegeven moment na al het
commentaar op deel 11, dacht ik, waarin eenieder op een enkele vent, met van die bedenkelijke quck...ideeën na, liet merken, dat je eens naar gerechtigheid toe moest schrijven.
Maar als je daardoor je hele verhaal moet gaan omgooien ...succes dan maar.

Je vertelt het zo menselijk en zo geloofwaardig, dat ik medelijden krijg met je hoofdpersonage. Trouw blijven aan je huwelijk is moeilijk als je gevoelens begint te krijgen. Niks zo wreed als liefde. Ocharme Leen.

WOW, wat een leuke commentaren, mercikes allemaal.
Goed nieuws: ik heb voorbije nacht het slot gedroomd en ik ben er zelf heel enthousiast over.
Het slechte nieuws: nog even geduld.
Dikke kus 😘 en laat die reacties maar komen...

Nou. Wederom apart. Leen is net een draaideur. Bryan knipt met de vingers en Leen ligt plat. Zij heeft wel steeds spijt, en draait wat eromheen, maar uiteindelijk gaat ze steeds voor de bijl, en ze vindt het nog goed en lekker ook, en denkt dan echt niet meer aan Kristoff. Kristoff wordt een beetje afschildert als een onnozelaar, als je denkt wat hij allemaal heeft meegekregen. Eerst Leen die al de eerste avond vreemd gaat, geen telefoons beantwoord en hem ook nog verwijt dat hij te weinig aandacht aan haar besteed. Maar dat je dan direct op de eerste avond van de vakantie vreemd moet gaan ???. Kristoff weet ook wat er speelt, namelijk dat zijn vrouw vreemd gaat en dat hij het nakijken heeft. Leen moet maar in Mexico blijven en niet meer teruggaan, want als zij weer bij Kristoff is en Bryan komt langs in Belgie, dan begint het weer van vooraf aan. Dus mijn mening dumpen die hap en alleen verder gaan, want het wordt nooit iets meer. Leen is een zeer bepalende grens over gestoken.

O, elke keer als ik een deel uit deze serie lees, weet ik weer waarom ik nooit wil trouwen. Arme hoofdpersoon Leen... Zulke verrukkelijke seks beleven met Ryan, en je dan acheraf schuldig moeten voelen... O, al dat heen-en-weer geslinger tussen gevoelens van lust en spijt. Elke keer zou ik het willen uitschreeuwen: luister toch naar je schoonzus Inge! Vergeet die stomme vent van je! Je bent op vakantie! Durf toch gewoon eens onbekommerd te genieten!
Tegen schrijfster Leen kan ik alleen maar zeggen: ga vooral door met dit prachtig geschreven verhaal! Ik hoop dat de hoofdpersoon uiteindelijk rust in haar hoofd vindt...

Beste Leen, weer schitterend beschreven met alle emoties die er bij komen kijken. Hoe het verder moet met Leen, Ryan en Kristof weet ik niet. Ze kan breken met Ryan en teruggaan naar Kristof. Maar daar wacht haar het grote probleem of Kristof haar nog een kans wil geven. Ze kan natuurlijk haar aan Ryan binden, maar dat geeft waarschijnlijk nog groter problemen. Zij moet dan immers in Mexico blijven. Dat betekent leven in een andere cultuur en andere leefwijze en met een andere man. Daarenboven moet ze breken met haar familie, haar vrienden en de Europese levenswijze, dus een soort verschroeide aarde. Zij moet haar ook realiseren dat wat ze nu beleefd heeft een vakantiesfeer was met enkel neuken en vrijen. Maar het dagdagelijkse leven is veel meer dan neuken en vrijen. Ze kent haar lover slechts enkele dagen. Weet niet of hij werkt en zo ja welk werk. Zo weet enkel van Ryan dat hij verschrikkelijk lekker kan neuken en vrijen. Maar hoe hij in het echte leven staat weet ze helemaal niet.

Schitterend vervolg alweer, Leen. Twijfel en angst vieren hoogtij aan het einde van dit deel. Aan een gokje waag ik me liever niet, ik lees het wel welke kant jouw schitterend verhaal op gaat.

Goeie vraag inderdaad, wat nu? Telkens opnieuw weet je me te verrassen, zowel met jouw plotwendingen als met je realistisch aanvoelende beschrijving van emoties, verlangens en twijfel. Ik weet dat het fictie is maar tijdens het lezen 'vergeet' ik dat telkens weer. Zo'n wonderbaarlijk goed verhaal als dit kom je zelden tegen en persoonlijk vind ik die 8,5 dan ook een veel te laag cijfer. Van mij een 10, alleen omdat hoger niet kan! Ga vooral door Leen en blijf ons verder verrassen met jouw dijk van een verhaal.