Silvan, ik kan aleen maar zeggen fantastisch en vooral ook ontroerend .

Silvan wat een ontzettend ontroerend en mooi verhaal.
Het grijpt me aan.

Niels, gaaf zoals dit verhaal zich ontwikkeld. Ik hoop dat er gauw een vervolg komt. GRTZ Thei

Waauw wat geil. Laat ons aub niet lang wachten op het vervolg!!

Natuurlijk willen we meer van dit soort avontuurtjes lezen.

Iin een woord GAAF!!
Kom maar gauw met het vervolg.
Dit is allereerst een goed en samenhangend verhaal en af en toe lekkere mannenseks. Heerlijk!

Inderdaad dit leest lekker weg. Ik vind dit veelbelovend en ga dit zeker volgen.
Je krijgt van mij nog geen tien.
staks heb jij van je tienen genieten en kunnen wij smachtend en verlangend op het volgende hoofdstuk wachten 😊 😏 😛

Gerard, ook dit was weer een heerlijk verhaal. Ik heb er intens van genoeten zoals van vrijwel al jouw verhalen.
Ik ben alleen niet in de gelegenheid om er altijd op te reageren.
Maar punten krijge je wel altijd van mij , soms een, dikwijls zoals nu, twee cijfers.
En ik ga door met jou mooie cijfertjes te geven in de hoop dat jij daar lekkere nummertjes van maakt.

Van mij mag er gauw een vervolg komen.
Schuchtere knapen die langzaam veranderen in lieven"monsters" vindt ik heel interessant (en geil!!)

Daan, wat is dit een ongelofelijk lief, warm en voor mij herkenbaar verhaal.
De wijze waarop jij de worsteling beschrijft tussen het gevoel en het verstand is fantastisch.
Ik ben van een leeftijd en kom uit een milieu waarin homo zijn absoluut ondenkbaar was. Het bestond gewoon niet.

Dat kunnen we ons nu wellicht niet meer voorstellen. Met homoseksuele ministers, burgemeesters, artsen leraren en artiesten. Dat Wim Sonneveld homo was is pas na zijn dood in 1974 openlijk bekend geworden.
50 Jaar geleden kende Nederland maar één homo en dat was Albert Mol. En hoezeer ik groot respect heb voor deze man, het was voor mij en voor de meesten van ons, die worstelden met hun gevoelens, niet echt een rolmodel.

Ik vind het mooi om mijn gevoelens van toen, terug te lezen in dit verhaal.