Ik merk dat er hier en daar inderdaad wat slordigheidjes in geslopen zijn. Ik schrijf in de spaarzame tijd dat ik eens even niets te doen heb tussen mijn werk door, en dan zit ik dus niet diep genoeg in het verhaal verzonken.
Het Breda-Nijmegen verhaal was een vergissing. En dat van die ouders dus ook. De moeder van Joris is in mijn gedachten alleenstaand, maar de suggestie dat ze een vriend heeft vind ik ook wel een interessante. Ik ga er eens over nadenken wat ik hiermee doe. Het is een verzoekverhaal wat ik aan het uitwerken ben, en in dat scenario past die vriend (nog) niet in. Bedankt voor de reacties overigens, het houdt me scherp.

Tja, dit schreeuwt inderdaad om een vervolg. De spanning in haar shirtje zorgde voor spanning in mijn broek, en dat is altijd een goed teken.