Uit mijn werk fiets ik naar huis. Ik hoor onderweg “hoi” roepen en wanneer ik om me heen kijk zie ik Jenny lopen met haar collega David.

Jenny is geadopteerd en Koreaans van geboorte. Ze is klein van stuk, tenger postuur. Zwart halflang haar, beetje plat van voren. Ze is een vriendin van mijn partner, Von. David ken ik wel van een keer dat ik Jenny opzocht op haar werk.*

Ik stop en draai om. We praten wat.

“We waren op zoek naar een tentje om nog wat te drinken,” zegt Jenny. “Heb je zin om even mee te gaan?”

Nou oké, denk ik. Dat kan wel even. We doen het eerste het beste koffiebarretje aan. Het gesprek gaat over van alles, de toestand in de wereld en opeens hebben we het over escape-rooms. Daar heb ik weinig ervaring mee.

“David weet een geinige escape room,” verklaart Jenny. “Hij heeft het van horen zeggen. Hij is er zelf nooit geweest. Is het iets voor jou en Von? Dan gaan we met z’n vieren.

Von stuurt haar autootje het erf op. Waar we moeten zijn is een boerderij ergens in Noord Holland. Geheel vrijstaand, omgeven door hoge platanen en een houten schuur er een beetje schuin achter. Zo’n hele grote waar campers wel eens gestald worden. Plenty onkruid in de onverzorgde tuin rondom. Er is geen mens te zien en ook geen bordje of zo dat kenbaar maakt dat het hier is waar een escape room zou zijn. We zijn met z’n vieren: Von en ik, Jenny en David. We stappen uit en verkennen de omgeving. Zijn we hier wel goed? De boerderij oogt verlaten en is afgesloten, voor en achter. We rammelen aan deuren maar die blijven dicht. Dan richten wij onze aandacht op de houten schuur. De achterkant is afgesloten maar de deur aan de voorkant is los. We kijken elkaar ongelovig aan. Binnen is het donker. We hebben geen zaklamp of zo bij ons. David, die ons ten slotte betrokken heeft in deze onderneming, stelt voor om binnen te gaan kijken. In het licht dat door de open deur valt moet toch iets te zien zijn. Wanneer wij twijfelend reageren stapt hij gewoon in het donkere gat en we zien hem op de rug met gestrekte armen tastend naar binnen gaan. Geheel onverwacht knalt de deur dicht. Wanneer ik me haast om deze weer te openen merk ik dat de deur in het slot gevallen is. Geschrokken kijken we elkaar aan. De meiden proberen elk of zij de deur open kunnen krijgen. Ze rammelen aan de deurklink maar de boel blijft afgesloten. Wat nu? De achterkant? We lopen om en proberen de achterdeur. Ook geen resultaat. Wanneer we met z’n drieën weer aan de voorkant komen staat daar de deur uitnodigend wijd open. Ja, oké, er zit niets anders op om ook naar binnen te gaan en David op te zoeken. Het is er nog steeds stikkedonker.

“We moeten bij elkaar blijven,” stel ik voor. “Laten er elkaar een hand geven. Jemig, wat kunnen we hier verwachten? Ik geef Von een hand en zij pakt Jenny’s hand. Schuifelend gaan we het duistere inwendige van de schuur in. Achter ons knalt de deur dicht. Zoiets had ik wel verwacht. Nu is het echt donker. Dan gaat het licht aan en daar staat David, midden in de grote ruimte, zonder kleren, met de handen geboeid boven z’n hoofd, aan een lange kabel die uit het plafond neer hangt. Absurd genoeg constateer ik dat David een groot geslacht heeft en fantaseer ik dat Jenny daar wel eens een groot plezier mee beleeft heeft. Maar veel tijd voor dat soort ideeën heb ik niet. Tussen David en ons groepje staat een dame. Ze draagt een kort wit bontjasje, een zwarte roos in haar haar en op haar jasje. Ze is blond, lang haar, niet onknap en met een zweepje slaat ze in haar hand. Zo’n zweepje met zo’n driehoekig vlakje aan het eind. Ze draagt hoge laarzen maar daarboven, tot haar navel is ze bloot. Mooie benen, geschoren gleuf.

Heel even laat ze ons om te wennen aan de omstandigheden. Dan komt ze in beweging en met afgemeten passen begint ze om ons heen te lopen, terwijl met het zweepje in haar hand slaat. Wanneer ze bij David aangekomen is slaat ze hem op zijn billen en daarna op zijn penis. Je ziet hem vertrekken maar hij geeft geen krimp. Ondertussen heet ze ons welkom en zegt dat ze verheugd is dat we mee willen doen.

Vervolg in: Escape room, deel 2