Voor Straf Naar Oom Tom

‘Wat ga je eraan doen, oom Tom?’ fluisterde ik, mijn stem hees en laag, mijn blik op de zijne gericht. Ik tilde langzaam de zoom van mijn korte katoenen rokje op, terwijl de stof zachtjes ritselde in de zware middaglucht. “Ik was weer heel stout.”

Zijn adem stokte, een scherp, zacht geluid dat veelzeggender was dan welke schreeuw dan ook. Hij staarde alleen maar, zijn ogen waren donker van tegenstrijdig verlangen en zijn knokkels waren wit op de plek waar hij de armleuningen van de versleten terrasstoel vasthield. De geur van omgevallen aarde en verpletterde petunia's hing tussen ons in.

Dit begon allemaal drie dagen geleden.

Mijn ouders, ten einde raad door mijn ‘opstandige fase’, hadden me voor de zomer naar mijn oom Tom en tante Naomi gestuurd. Hun huis was rustig, ordelijk en voelde als een museum, waar ik de enige tentoonstelling was die kapot zou kunnen gaan.

De regels werden de eerste avond vastgelegd tijdens een pijnlijk stil diner.

‘Dit is geen vakantie, Lily,’ had oom Tom met een laag, gestaag gerommel gezegd. Hij was een grote man, breedgeschouderd, met eeltige handen die eruit zagen alsof hij alles kon bouwen of breken. "Je hebt klusjes. Je zult respectvol zijn. En als je dat niet bent..." Hij zweeg even en liet de dreiging in de lucht hangen tussen de aardappelpuree en de sperziebonen. “Zal je gestraft worden.”

Tante Naomi, een kleine vrouw met droevige ogen, knikte alleen maar langzaam. "Hij meent het, lieverd. Het is voor je eigen bestwil."

Ik had met mijn ogen gerold. Een pak slaag? Alsjeblieft. Ik was zestien, niet zes. Het was een loos dreigement, bluf om mij bang te maken zodat ik mij zou schikken.

De volgende dag liet ik tijdens het afwassen een keramische mok uit mijn met zeep besmeurde vingers glijden. Met een bevredigende klap viel het op de tegelvloer uiteen.

Oom Tom was er meteen. Geen geschreeuw. Gewoon een kortaffe mededeling: "Mijn studeerkamer. Nu."

Mijn hart bonsde tegen mijn ribben, een mengeling van uitdagendheid en plotselinge, onverklaarbare zenuwen. In zijn studeerkamer zat hij in een grote leren stoel en leidde me over zijn knie. De eerste klap was een schok: een scherpe, stekende klap die mijn hele systeem schokte. Dit was echt. Hij leverde er nog een dozijn af, elk met een nieuw laagje warmte op mijn achterkant. Maar zijn grote hand... die landde niet zomaar op mijn kont. Het bedekte het. Zijn handpalm omhelsde de ronding van mijn bil met een bezitterig gevoel bij elke neerwaartse beweging die minder als straf voelde en meer als... een claim.

En toen voelde ik het. Terwijl hij zijn greep aanpaste, verschoven zijn heupen. Een harde, dikke bult drukte door zijn broek tegen mijn heup. Mijn adem stokte. Was dat…?

Het slaan stopte. Hij hielp me overeind, zijn gezicht onleesbaar. Mijn hele lichaam tintelde, mijn huid was supergevoelig. Ik haastte me naar buiten, mijn gedachten gingen nog sneller dan mijn hartslag.

De volgende dag sloeg ik ‘per ongeluk’ een vaas van de gangtafel.

Deze keer, toen ik over zijn knie zat, was zijn doel anders. Zijn straffende slagen landden lager, dichter bij de gevoelige kruising van mijn dijen. De scherpe steek bloeide op in een diepe, kloppende hitte die zich rechtstreeks naar mijn kern verspreidde. Ik kronkelde, niet weg van de pijn, maar in het gevoel, terwijl een zachte, onwillekeurige kreun mijn lippen verliet. Ik verdronk in het gevoel van zijn hand op mij, de schokkende intimiteit ervan. Ik was nat.

Vandaag scheen de zon. Ik had tuinklusjes. Ik koos voor een dun zomerjurkje, geen ondergoed. Oom Tom was vlakbij aan het wieden, zonder shirt, en droeg alleen een laaghangende korte broek die de krachtige spieren van zijn rug en dijen liet zien. Ik zag hem werken, het zweet glinsterde op zijn huid.

Ik stampte opzettelijk door een bed van zijn gewaardeerde petunia's en verpletterde ze onder mijn sandalen.

Binnen een seconde stond hij op de been. ‘Lily,’ gromde hij, en het geluid ging dwars door mij heen.

Hij nam me niet eens mee naar binnen. Hij ging daar op de terrasstoel zitten en trok me naar beneden. Het slaan was harder en sneller. Ik kronkelde over zijn schoot, mijn blote benen raakten in de zijne, de ruwe stof van zijn korte broek kraste langs mijn binnenkant van de dijen. Terwijl ik worstelde, bewogen mijn heupen en drukte mijn maag vlak tegen hem aan.

En ik voelde het. Onmiskenbaar. De harde, verschroeiende hitte van zijn pik, bevrijd uit de begrenzingen van zijn korte broek, drukte rechtstreeks tegen mijn onderbuik. Het was enorm, een stijf stuk fluweelachtig staal dat beloofde me in tweeën te splijten.

Ik stopte met worstelen. ‘Stop… alsjeblieft,’ ademde ik uit, maar het pleidooi was een leugen en dat wisten we allebei.

Zijn hand rustte op mijn brandende vlees. ‘Nee,’ mompelde hij, zijn stem ruw. "Je vindt dit veel te leuk. Ik denk dat het tijd wordt dat ik je een echte les leer."

Hij leidde me op mijn knieën op de terrasstenen tussen zijn benen. En daar was het. Zijn pik sprong vrij, dik en schitterend rechtop. Hij was lang en zwaar, de huid was als lichtbruine zijde strakgetrokken over een netwerk van kloppende aderen. De kop was blozend paars en glinsterde al van een enkele druppel vocht.

‘Ga door,’ beval hij, hoewel zijn toon vriendelijk was.

Ik leunde naar voren en mijn hart klopte in mijn oren. Ik opende mijn mond en proefde eerst het door de zon verwarmde zout van zijn huid. Ik draaide mijn tong rond de brede kop en ving zijn smaak op: muskusachtig, mannelijk, volkomen bedwelmend. Een laag gekreun rommelde in zijn borst, en het geluid gaf me energie. Ik nam hem dieper mee, mijn lippen strekten zich uit rond zijn omtrek. Ik bewoog mijn hoofd langzaam, leerde zijn vorm kennen en genoot van de manier waarop hij mijn mond vulde, de manier waarop zijn heupen een kleine, onwillekeurige stoot gaven. Ik gebruikte mijn tong om de dikke ader aan de onderkant te traceren, en zijn hand raakte verstrikt in mijn haar, niet duwend, maar vasthoudend. Ik zoog hard en trok nog een kreun uit hem. Ik voelde zijn spanning toenemen, de spieren in zijn dijen spanden zich aan. Ik nam hem zo diep als ik kon, met tranende ogen, totdat hij plotseling verstijfde en met een keelkreet zijn bevrijding heet en bitter door mijn keel spoot. Ik slikte elke druppel door en een gevoel van krachtige, kwaadaardige triomf stroomde door mij heen.

Dat brengt ons bij nu. Ik, die de volgende dag voor hem stond, nadat ik opzettelijk een tuinkabouter had vernield, en mezelf opnieuw aanbood.

Hij staart alleen maar, zijn ogen branden van een vuur dat ik nu herken. "Wat ga ik met je doen?" zucht hij, maar het is een voorwendsel. Daar zijn we voorbij.

“Naakt slaan misschien?” Ik stel voor, de woorden die in de lucht hangen, een uitdaging en een uitnodiging.

Hij spreekt niet. Hij staat gewoon op, zijn bewegingen zijn weloverwogen, en draait me om. Zijn vingers vinden de rits van mijn jurk achter in mijn nek. Hij trekt hem langzaam naar beneden, het geluid luid in de stilte. De jurk ligt aan mijn voeten. Hij gaat achterover in de stoel zitten, zijn pik is al weer hard en gretig. Hij trekt me over zijn schoot, waarbij zijn blote hand met een luide, scherpe knal contact maakt met mijn blote kont. De angel is onmiddellijk en elektrisch. Hij geeft me nog een keer een pak slaag, en nog een keer, totdat mijn huid in brand staat en ik miauw, terwijl ik mijn heupen naar achteren tegen zijn hand duw, smekend om meer.

Dan verandert zijn aanraking. Zijn vingers glijden naar beneden, door de spleet van mijn kont, en vinden mijn doorweekte, pijnlijke centrum. Eén enkele vinger glijdt onmogelijk diep in mij. 'Stop!’, roep ik en buig mijn rug. Een tweede vinger sluit zich aan bij de eerste, rekt me uit en pompt in een langzaam, martelend ritme waardoor ik aan het leer van de stoel klauw. Ik ben zo dichtbij...

Maar hij stopt. ‘Sta op,’ raspt hij.

Dat doe ik, mijn benen trillen. Hij begeleidt mij en draait mij naar hem toe. Zijn ogen zijn op de mijne gericht terwijl hij mijn heupen vastpakt. Ik laat mezelf zakken, de brede, gladde kop van zijn pik drukt tegen mijn ingang. Ik zink naar beneden, een kreun ontsnapt uit ons beiden terwijl hij me vult en me breder uitrekt dan ik voor mogelijk hield. Ik ben gespietst, tot aan de rand toe vol.

Hij laat me een enkel, ademloos moment wennen voordat zijn handen op mijn heupen zich samentrekken en hij me begint te bewegen. Hij tilt me ​​bijna van zich af, trekt me dan hard naar beneden en omhult zichzelf met een brute, heerlijke kracht in mij. Ik zet mijn handen op zijn schouders, mijn hoofd naar achteren geworpen terwijl hij een straffend ritme instelt, tegen me aan botsend terwijl hij me op zijn schoot slaat. Elke stoot is een schok van puur genot, die een plek diep in mij raakt waardoor ik sterren zie. Het geluid van onze lichamen die elkaar ontmoeten, waarbij de huid tegen de huid slaat, is rauw en oer. Ik berijd hem verwoed en ontmoet elke krachtige stoot, terwijl mijn eigen plezier steeds strakker wordt.

‘Ik ga… Oom Tom, ik…’ Ik kan de woorden niet eens vormen.

Zijn greep op mij wordt bijna pijnlijk, zijn stoten worden grillig, dieper, harder. ‘Nu, Lily,’ gromt hij. ‘Kom mij nu halen.’

Zijn commando is alles wat nodig is. Mijn orgasme schiet door me heen, een gewelddadige, verblindende golf die zijn pik meedogenloos melkt. Met een brul steekt hij nog een laatste, laatste keer omhoog, en ik voel de hete, pulserende stroom van zijn vrijlating diep in mij stromen, mij markeren en mij volledig opeisen. We vallen samen in elkaar, een verwarde, zwetende, ademloze hoop, zijn bezit compleet.