Charlotte, wat een mooi en oprechte vertelling van jou als kleine meid, jammer dat er geen deel 4 en meer is, want ik denk, en hoop, dat jij je hebt ontwikkeld tot een vrije genietende vrouw...je beschrijving van hoe je er nu uitziet, prachtig, en hoop oprecht dat je na het overlijden van je opa een nieuwe oudere minnaar hebt gevonden. Zelf ben ik van jouw leeftijd, maar zou wel met je willen mailen... lieve groet, opa Peter

Zelf ben ik inmiddels opa van twee erg kleine meisjes, die graag geknuffeld worden. Maar kan mij nie voorstellen ooit verder te gaan. En toch vind ik dit een mooi verhaal, met veel gevoel en liefde geschreven.