Datum: 25-11-2020 | Cijfer: 9.1 | Gelezen: 21190
Lengte: Lang | Leestijd: 21 minuten | Lezers Online: 1
Johan100 - 27-11-20 @ 16:35
0
Beste Schrijver, ik heb dit soort verhalen ook gelezen en daarom vind ik je reeks zo prikkelend. Goed geschreven en onderhoudend. Maar, mede omdat ik in verhalen en reacties daarop ontdek, dat er mannen en vrouwen zijn die echt zo leven, ontstaat bij mij een unheimisch gevoel. Er is geen sprake van gelijkwaardigheid en ik vraag me altijd af, hoe men zich voelt en gedraagt na zo'n nacht, aan het ontbijt... Onvermijdelijk is het feit, dat er op een gegeven moment ook een gevoel van minachting ontstaat. In zekere zin beschrijf je dat zelf al door opmerkingen als "Jij ruimt de hotelkamer wel even op, ik rijd met je dochter mee naar huis" of "maak het logeerbed maar klaar, jij komt vannacht niet in mijn bed, daar komt je schoonzoon". Daar druipt de minachting toch vanaf, verpakt in een lief toontje. En ik ben bang, dat je de spijker op zijn kop slaat en dat het dikwijls zo gaat. Op korte of langere termijn is normaal gedag (wat is normaal??) tegenover elkaar niet meer mogelijk. Een en ander laat onverlet, dat ik je serie met belangstelling volg, maar het levert me wel iedere keer een vreemd gevoel op. Wat mij betreft mag je doorgaan, graag zelfs, ook al is het puur uit nieuwsgierigheid.