Nu ook Isabelle voor de bijl is gegaan, dacht ik even: dat was het dan. Niets is minder waar. De aanwezigheid van de
moeder geeft genoeg spanning.
Wat ik vooral leuk vind, is het onderscheid met Fleur. Het zachte en voorzichtige met Isabelle maakt het zoveel liefdevoller en speelser.
En nu ben ik weer benieuwd naar het volgende deel. Hoe gaat het komende weekend opgevuld worden? Afwisselend of samen?
Banaan, you rock!
