Nicky, ik schrijf zelden een reactie, maar voor jou maak ik een uitzondering.
Een pracht verhaal.
Rustig opgebouwd, je voelt bijna het
verlangen van de hoofdpersonen...
Het aantrekken en voorzichtig afstoten... totdat...
Ook alle andere emoties, de band tussen
moeder en zoon die langzaam maar zeker beter wordt.
Fijn om te lezen. Dank je wel!
Groet
Keith