Wat heb jij mij weer weten te raken met dit hoofdstuk , weer zat ik zo in het verhaal en de personages verdiept dat de tranen over mijn wangen liepen. Géén woorden voor zo mooi . Dank je wel en ga zo door en schaar je onder de beste schrijver van dit genre

O, Raf, wat mooi. Met Pepijn samen naar je broer om de gevoelens niet te onderdrukken. Wat ontroerend mooi geschreven.