De aantrekkingskracht van Luuk op al die meiden is jaloersmakend. Tot op het moment dat je beseft dat Luuk en die meiden slechts hersenspinsels zijn (ja, tijdens het lezen vergeet ik dat soms).
Dat kan enkel doordat Zazie met haat woorden een wereld tevoorschijn tovert die zo echt lijkt dat je tijdens het lezen even alles lijkt te vergeten. Behalve het verhaal.
