Dat opeens in de verhalen hier de doop zo mooi ter sprake komt, vind ik ontroerend. Wat Sjoerd ook allemaal doet en beleeft, hij is een gerespecteerde vader. En de houding van juniour onderstreept dat.
Gefeliciteerd met dit verhaal. Ik vind het kostelijk.
Heel mooi dat het geloof in jou is gebleven. Dat spreekt me aan. Zo zie je dat sex het geloof niet hoeft te verdringen.

@Jos : ik vind het persoonlijk onnodig dat jij je opwerpt als een verdediger van de verhalencyclus. Geldt ook voor Maik die jij er onnodig bijhaalt. Maik kan voor zichzelf spreken. Sjoerd idem.

Ik vond deze cyclus heel lang heel goed (los van de matige taalverzorging). Sinds driekwart jaar erger ik me aan het doorneuzelen.

Over beoordelingen: als lezers weten we niet wat de basis van de cijfers is. Zijn het duizend beoordelingen? Zijn het er honderd? Hoeveel procent van de lezers beoordeelt? "There are lies, damned lies and statistics", zei een wetenschapsfilosoof ooit.

Groet, StevenX

Hey Sjoerd,
Prachtig verhaal weer. Vol emoties. Dat wel. Maar het maakt wie je bent. Verder heb ik niet zoveel tijd te voegen na mijn eerder bericht.
@Steven...niet realistisch? Wie zal het zeggen? De verhalen worden gelezen en goed beoordeeld dus wat maakt het uit.
Maar een tip. Vraag het Maik 070.Die weet of het allemaal echt zo is.

Sjoerd, trek je er niets aan maar laat ons meegenieten van je leven. Maar als je wil stoppen. Mask er dan ook evn echt slot aan.
Groetjes Daddy Jos, die altijd voor je klaarstaat. (Ook als je verhaal is gestopt.dat weet je.)
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Sorry, Sjoerd, of hoe je ook maar mag heten. De titel laadt de dekking inmiddels totaal niet meer. De inhoud staat ver weg van enige realiteit. Sluit de cyclus af. Zou ik fijn vinden.

Hey Sjoerd. Heb je verhaal nog niet gelezen, want ben op vakantie. Maar moest inderdaad wel beetje glimlachen. Oom omdat ik best een beetje trots ben dat ik je goed ken. En omdat je eindelijk zelf door hebt dat je ADHD hebt...en ja daar hebben ze pilletjes voor en naar mate hè herstel vordert begint dat steeds meer terug op de voorgrond te komen. Weet Sjoerd dat het hersenletsel wat je hebt opgelopen nog verder kan herstellen. Ongeveer een jaar of 5. Maar weet ook dat onverklaarbare vermoeiendheid nooit helemaal weg zal gaan. Erken dat en accepteer dat.
Genoeg leraren gedoe.
Wees gelukkig met je mannen, groot en klein. En als je deze serie stopt, vertel dat dan ook en brei er een mooi eind aan zodat lezers snappen., het is nu klaar... Alles beter dan een open einde waar iedereen zich afvraagt, komt er nog een vervolg, hoe gaat het nu met ze?
Beloofd?
Ga ik nu snel je verhaal lezen.
Dikke knuffel Daddy Jos 💕💋💋💋💋💋💋😱💕💕💕💕

Hey Sjoerd. Heb je verhaal nog niet gelezen, want ben op vakantie. Maar moest inderdaad wel beetje glimlachen. Oom omdat ik best een beetje trots ben dat ik je goed ken. En omdat je eindelijk zelf door hebt dat je ADHD hebt...en ja daar hebben ze pilletjes voor en naar mate hè herstel vordert begint dat steeds meer terug op de voorgrond te komen. Weet Sjoerd dat het hersenletsel wat je hebt opgelopen nog verder kan herstellen. Ongeveer een jaar of 5. Maar weet ook dat onverklaarbare vermoeiendheid nooit helemaal weg zal gaan. Erken dat en accepteer dat.
Genoeg leraren gedoe.
Wees gelukkig met je mannen, groot en klein. En als je deze serie stopt, vertel dat dan ook en brei er een mooi eind aan zodat lezers snappen., het is nu klaar... Alles beter dan een open einde waar iedereen zich afvraagt, komt er nog een vervolg, hoe gaat het nu met ze?
Beloofd?
Ga ik nu snel je verhaal lezen.
Dikke knuffel Daddy Jos 💕💋💋💋💋💋💋😱💕💕💕💕

Hoi Sjoerd, ik heb inderdaad glimlachend dit nieuwste deel van jouw levensverhaal gelezen. Maar niet alleen omdat ik weet "hoe je functioneert in jouw hoofd". Dat maakt je alleen extra dierbaar, ook omdat ik - zoals je weet - in mijn eigen hoofd het 'broertje' van jouw ADHD heb rondlopen. Mijn glimlach kwam vooral door jouw liefde voor Paul (en andersom) en je volstrekt onvoorwaardelijke liefde voor Junior. Het zal tussen jou en Paul vast nog wel eens knetteren, maar ik zie jullie wel liefdevol samen oud(er) worden, met twee zoons die op een gegeven moment ook gaan puberen en dan de leeftijd bereiken die jij nu hebt. En ik moest glimlachen omdat ik weer moest terugdenken aan Pauls reactie toen ik je in een verhaaltje van mij een (veel te?) stoere rol had gegeven, of toen Niels je een puppy gin-tonic voorzette. Het leuke van af en toe een verhaaltje met jou erin schrijven is dat ik dan eigenlijk gewoon voor vier Delftse boys schrijf. 😉 Virtuele kus, Maik