Een verhaal, wat weer heel mooi de menselijke kant van het leven van Kees en Joline beschrijft en vooral, hoe ze vergevingsgezind zijn naar de drie Engelse tieners.
Ik ben benieuwd hoe het verder met de relatie Kees-Jolien en Margot-Charlotte gaat. Het begint nu toch wel sterk op een Anton Heijboer-verhaal (ken je hem nog???) te lijken. Ik hoop – maar ik ben de schrijver niet – dat Mar en Lot een eigen weg vinden straks in hun nieuwe huis, met elkaar of met begripvolle partners.
Een verhaal weer voor een tien…
Tja, Keith, wat zal ik zeggen, op het erotische vlak, is het weer eens een tussen verhaal. En dat moet kunnen, ook die boog kan niet altijd gespannen staan 🤗. En voor de rest, het was een mooi opvoedkundig vervolgdeel. Ondanks het afwezig zijn van de erotiek, een dikke 10++++ 👍 👍 😍