Bijzonder hoor... Ik kwam min of meer toevallig op jouw profiel terecht en las het sprookje over het gelaarsde Katje. Heel origineel gedaan en mooi uitgewerkt, maar - eerlijk gezegd - veel te zoet naar mijn smaak.
Nou vooruit naar Milky Way... en dat is andere koek gebleken. Geinig, veel verrassender en pikkiger ;-) Het enige kritische commentaar dat ik erop zou willen geven, is dat het wat gedetailleerder uitgewerkt had mogen worden. Hier had ik meer van gelust!
Als dit wat zuinigjes klinkt, dan dit: ik heb je wel een tien gegeven. En ik wil dat graag nog vaker doen. Dus ik ga je oeuvre verder verkennen. Ik hou je wel op de hoogte...
Lieve groeten, Gerrit Tonner

Liefde maakt alles mooier, ook de lust. Ongeacht wat voor liefde, broederliefde bijvoorbeeld.

Wat een baan hebben jullie, jij en Nienke (en de camaralui natuurlijk). Gaan we die ook nog in seksbedrijf zien?

Wat in de broer-zusrelatie goed uitkomt, is dat de uitspraak 'alle liefde is eigenliefde' een kern van waarheid heeft.
Dit verhaal is genieten Tanne. Alleen tekst, geen camera's en toch een massa beelden in mijn hoofd...

Onwerkelijk maar fantastisch bedacht. Het is natuurlijk nog echt robotachtig, dat is immers de opzet, maar die speciale aandacht voor meisje 17 geeft toch hoop dat we ook ménsen leren kennen. Op naar de volgende aflevering!

A dirty mind is a joy for ever!

Verbluffend!
De reacties zeggen al weer genoeg over de uitwerking van deze aflevering, ik maak maar weer 's een verhaaltechnische opmerking.
In bijna alle verhalen op deze site is de 'vertelwijze' gefocust op handeling (actie) en/of dialoog. Jij focust heel sterk op beschrijving: het zintuiglijke. De meeste lezers vinden dat traag en saai. Maar je doet het zó goed, dat jouw beschrijvingen aanvoelen als actie. En hup, daar pak je (onbewust?) je hele schare aan volgers mee in. Grote klasse.
Ik zou graag 's met je corresponderen over zulke zaken, maar niet hier. En als ik je vraag me een mail te sturen, wil je natuurlijk niet je identiteit prijs geven. Zelf heb ik dat opgelost door me een anoniem mailadres aan te meten speciaal voor deze site. Op mail.com bijvoorbeeld heb je binnen 5 minuten, helemaal gratis, een anoniem mailaccount aangemaakt. Mocht je het willen proberen, dan graag. Alhoewel: theorie is leuk, praktisch ben je een veel beter schrijver dan ik. Nederig groetend, Gerrit.

Wat een prachtige aflevering weer! Echt fysiek pijpen en toch onbekend blijven met wie. Super bedacht.
Ondertussen heb ik ook een dubbel gevoel. Ik voel mezelf gemeten aan deze figuren wel zo'n prutser in de liefde. Ik heb nog nooit het gevoel gehad op dat vlak echt tekort gekomen te zijn, meer van 'ik ben gelukkig genoeg'. Maar nu dringt zich toch aan mij op: 'zo had het misschien dus ook gekund'. Maar maak je geen zorgen: ik kom hier wel mee in het reine. Ik fantaseer gewoon terug. En blijf jij vooral zo doorgaan...

Beste Loesje. Dank voor dit nieuwe deel. Ik sluit me aan bij al de loftuitingen die je alweer ontving. Maar ik ga graag op je ‘voetnoten’ in.
Je staat voor de keuze of je je verhaal een novelle laat zijn, of dat je het verder uitwerkt tot een roman. De novelle, relatief kort, beperkt zich doorgaans tot een kantelpunt in het leven van de hoofdfiguur (-figuren). In een roman wordt juist een langere ontwikkeling gevolgd.
Jouw lezers willen merendeels dat je voor die lange lijn gaat. Ik raad je dat af. Dan had je vóór je ging publiceren beter het hele verhaal al kunnen uitwerken. Nu moet je steeds maar weer ‘leveren’ aan de hongerige lezers. Mijn advies: beschouw deze aflevering als eindpunt. De lezer mag nu met wat jij aangeleverd hebt zelf bedenken hoe het verder zou kunnen gaan, of hoe hij/zij zou wíllen dat het gaat.
En jij kunt dan ontspannen aan nieuwe verhalen werken. Want dat hoop ik van ganser harte! Dank voor deze indrukwekkende (wat mij betreft) novelle.

Je publiceert twee verhalen door elkaar heen. Ik dacht: ik parkeer die Onbekende afzender tot Extreem verlegen z’n einde heeft gevonden. Ik check elke dag twee keer of aflevering 22 er al is, maar ja, je hebt daar meer tijd voor nodig dan ik aankan… 😊 Dus toch maar begonnen aan dat tweede verhaal.
Wat een (geile) spanning weer, en ik word hier op de koop toe weer ingepakt door de verteltechniek. In dit geval springt jouw fabelachtige behandeling van de tijd in het oog: eindeloos trage overwegingen jagen me op… toe nou, schiet op… Maar moet je even zien hoe we in vier afleveringen opgeschoten zijn in ontwikkeling. Voor alle zekerheid heb ik m'n zaad niet van m'n scherm laten druipen, al had ik er bijna aan toegegeven... Dat precies is een van de aspecten waarom je al die lof toegezwaaid krijgt. Terecht.