Sanne en Mark zijn er doorheen het verhaal altijd al voor elkaar geweest, maar bij deze opdoffer van formaat gaan ze elkaar meer dan ooit nodig hebben. Nee, dit zag ik niet aankomen en al is het dan een fictief verhaal, dit staat zo dicht bij het echte leven dat het als 'echt' aanvoelt. Dit moet er vooral bij Sanne zwaar in hakken. Zal ze hier ook jaren mee worstelen zoals het overlijden van haar zus haar op een bepaalde manier ook nog altijd achtervolgt? Of een adoptie een optie is zal nog moeten blijken ( over een draagmoeder-optie zal ik het maar niet hebben omdat mij dit voorlopig niet realistisch lijkt) Wel goed dat ze besloten hebben om hun Amerika reis toch door te zetten, ook al valt het te vrezen dat ze ook daar geconfronteerd gaan worden met de harde realiteit van datgene wat hun niet gegund is, met name hun eigen liefdesbaby. Prachtig én geloofwaardig neergezet, Westy, of had ik dat al gezegd?

Magnifiek geschreven, G. Toner. Je verhaal wordt steeds beter! Ik volg je wat graag...

Geweldig toch, dat jong zijn en 'ontdekken' . Heerlijk verhaal!

Een en ander lijkt nu stilaan toch wel erg duidelijk te worden. Benieuwd of ik op het juiste spoor zit blijf ik je verhaal met veel plezier volgen.

Heel mooi openingsdeel wat naar (heel veel) meer smaakt

Nee is nee, maar dat Xaviera daar even geen boodschap aan heeft draagt ertoe bij dat ook deze verkleedpartij een boeiend verhaaldeel is geworden.

Nee is nee, maar dat Xaviera daar even geen boodschap aan heeft draagt ertoe bij dat ook deze verkleedpartij een boeiend verhaaldeel is geworden.

Een epiloog als een onverwacht Kerstcadeautje... Blij dat je dit alsnog hebt geschreven. De onbeantwoorde vragen hebben nou ook een mooi antwoord gekregen, dankjewel!

Dat je het allemaal zo realistisch kunt laten klinken maakt van dit sprookje echt wel iets bijzonders. Mooi!

Van eenzame kerst lijkt al eventjes geen sprake of ben ik te vroeg met mijn conclusie? Alleen de schrijver die het weet...prettige kerstdagen