Weer mooi gedaan. Ook leerzaam voor beginners (en gevorderden).
Je laveert tussen kop en kut. De volgende aflevering mag wat mij betreft wel wat minder 'koppig', maar de schrijver beslist natuurlijk...

Wat ontwikkelt dit verhaal zich prachtig! Allerlei lijntjes openen zich...
Ik voel een grote overeenkomst met mijn hang naar de polyfonie van de barokmuziek:
iedere partij een eigen stem en heel veel samenspel, veel dynamiek: genieten.

😍 👍

Jelle, dank voor je uitvoerige toelichting.
Grappig dat ik die optie niet overwogen heb: een bewuste literaire stijl.
Je lijkt op het eind van je reactie een beetje in de verdediging te schieten, maar ik bedoelde mijn vraag niet als verholen kritiek. Ik probeer wat zicht te krijgen op de Vlaamse bijdragen. Die geven kleur aan deze site. Doe vooral zo door! Zo zeggen jullie dat toch?
Hartelijke groet.

Wat een prachtige moderne bewerking van de aloude legende. Super hoor!

Wat ik zo leuk vind aan Opwindend.Net is dat je een inkijkje krijgt hoe er over seks gedacht en gefantaseerd wordt, breed in de samenleving. Ik beperk me voor hier maar even tot de Vlaamse bijdragen, die vaak zo wezenlijk verschillen van (bovenrivierse) Nederlandse. In taalgebruik en in sfeer. Zo heb ik echt moeten leren begrijpen dat 'ik zie je graag' in Vlaanderen een heel wat verstrekkender betekenis heeft dan bij ons.
Wat me, Jelle, in jouw verhaal opvalt, is de 'formele' sfeer. Ik ben thuis in noordelijk Nederland, en ik kan me niet voorstellen dat er hier gezinnen zijn waar zo 'keurig' met elkaar omgegaan wordt als in dit verhaal. Zo'n gezin zou bij ons in hoge mate excentriek gevonden worden. Nu vraag ik me af: is dit voor Vlaamse begrippen een realistische setting, of zien Vlamingen in hen ook een wat vreemd gezin? Ik hoop stiekem op dat laatste. Niks mis met een maf gezin hoor, die bestaan, zeker in verhalen. En pa is au fond ook een prima kerel. Ik ben wel benieuwd.

Je hebt een interessant thema onder handen, Jelle! Ik ben het met je eens dat zulke broer-zusrelaties liefdevol kunnen zijn en ze een fase kunnen zijn. Maar ik ken ook situaties waarin er toch sprake was van ongelijke machtsverhoudingen. Kortom: complex.

Wat ik trouwens een grappige passage vond, is die van de weesgegroetjes. Zelf opgegroeid in een protestants milieu herinner ik me nog hoe wij als pubers onder elkaar smiespelden over de tekst van een 'gezang': Heer ik hoor van rijke zegen / die Gij uitstort keer op keer. / Laat ook van die milde regen / enk'le drupp'len op mij neer. Het 3e couplet eindigde zelfs met Heer, verheerlijk u in mij. Maar ik herinner me evengoed hoe ik dan als het lied in de kerk gezongen werd, ik me heel ongemakkelijk en schuldig voelde.
Ik bedoel maar: bij erotiek kun je de onmogelijkste dingen aan elkaar knopen. Mooi toch?

@LieveLoesje - Het lijntje gaat nog heel anders lopen. En ik wil hier best mijn centrale gedachte formuleren...
Ieder mag zijn zoals zij of hij is. Daarvoor moet je elkaar wel leren 'lezen', Dat is wat ieder hier doet: de balans vinden tussen het ambacht van de lust en liefdevolle toewijding. Al is er in deze stormachtige beginfase nog niet veel balans.

Dank voor alle bijval.
Oelewapper, ja een titel wijzigen 'tijdens de rit' kan natuurlijk niet. Maar hij blijft ironisch geldig, toch?
Stanzie: Helemaal mee eens over die jaloezie... dé drijfveer bij het schrijven van een verhaal als dit is dat ik ze graag zelf zo beleefd had willen hebben. In mijn schrijfproces spelen nachten een belangrijk rol: dan doordenk ik de scènes en krijg ik allerlei invallen. Maar soms beleef ik ze dan ook min of meer fysiek... kom ik toch nog aan mijn trekken... 😊
@Xaviera, nou, ik ben inmiddels voor mezelf bij aflevering 14, maar het verhaal wordt steeds complexer... ik heb de tijd echt nodig. Maar donderdag misschien...

Ik moet hier even op Muck reageren.
Je hebt gelijk dat ik JE schreef, maar dat was toch niet mijn bedoeling. Ik had HAAR (= Babette) moeten schrijven.
Personages kunnen misschien best eigenschappen van hun schepper hebben, maar hier trapte ik toch in de klassieke fout om personage en verteller met elkaar te vereenzelvigen. Mijn excuses naar Loesje.