Het blijft een mooie serie, maar toch krijg ik het gevoel dat het vuur er een beetje uit is. Duyvestijn ging wel heel makkelijk voor de bijl, ondanks het veel te luchthartig rondbazuinen van de situatie in Nijmegen bij familie en collega's. Kees trad zelf de veiligheidsmaatregelen met alle voeten, net als eerder al bij Bosnië.

Nu de dames-bijna-Boogman een stabiele, monogame relatie hebben, is de erotische spanning er een beetje uit. De onderdrukte aantrekkingskracht tussen Kees en vooral Lot, de incestueuze spanning tussen Kees en Mel, en in mindere mate Rob en Joline, het verdwijnt allemaal naar de achtergrond.

Er zou wat mogen gebeuren binnen de Fabulous Fourteen.
En anders is een 'en ze leefden nog lang en gelukkig' ook geen schande.

Ik vind het razend knap hoe je het nu al ruim driehonderd afleveringen boeiend hebt weten te houden.


.

Heerlijk intermezzo, Kees en Joliene even een heerlijk ontspannen met elkaar bezig. Wel eens lekker, tussen alle hektiek door. Het zij ze gegund!

Wat een fantastische serie, je weet de spanning prachtig op te bouwen. Ik ben benieuwd naar het vervolg, er zal toch gauw even ergens druk van de ketel moeten...

Grandioos, de hele serie. Leuke verweving van de verhaallijnen, waardoor het veel meer is dan erotiek.
Ik vraag me nu al 300 afleveringen af of Kees nog een keer écht voor zijn eigen genot durft te gaan. Het blijft ook spannend of de erotische spanning in het inmiddels veertiental nog tot verdere ontwikkeling komt.
Keith, ik hoop dat je nog lang inspiratie houdt en na de val van Duyvestein nog weer wat nieuws verzint.