De aanvankelijke reactie van Judith verwondert me.
Of…
Een idee vormt zich in mijn hoofd dat het zou kunnen verklaren. Een afschuwelijk idee.

Laat het volgende deel maar snel komen.
Fantastische reeks!!!

De zorgvuldig opgebouwde spanning uit het eerste deel kent zijn ontlading in een scene vol lust.
Meteen geef je ook al enkele hints mee (denk ik 😅) voor het vervolg.

Een extra punt (boven op de 10 die ik sowieso al gaf) voor de subtiele manier waarop je een extra lading meegeeft in de dialogen. (“Je hebt toch geen vriendje?”)

Eindelijk een stap vooruit.
Of is dit toch een processie van Echternach?

De liefde tussen Nick en Judith is voelbaar.

Waarom wil Judith dit zo krampachtig geheim houden?
Waarom doet Nicola zo geheimzinnig?
Maar vooral: waarom verwent Judith Nick wel, maar hij haar niet?

Ik blijf geboeid lezen.

Geen inkeer bij Oliver, en een welverdiende troostprijs voor Juniper, met een nieuw begin.

Ik blijf steeds weer in de ban van je verhalen.

Het toeval wil dat ik nog maar enkele dagen geleden aan je dacht, me afvragend of je gestopt was met schrijven. Mijn lezershart maakte dus een vrolijke huppel toen ik de mail zag binnenkomen die dit verhaal aankondigde.

Met grote verwachtingen begon ik te lezen. Elke verwachting werd meer dan ingelost.
Dank je!!!

De ontknoping brengt dit verhaal meteen naar een hoger niveau! Heel goed geschreven.

Elk verhaal is een nieuwe stap op een trap die naar een duizelingwekkende hoogte lijkt te voeren.
Elke gedachte leidt naar een volgende met steeds grotere consequenties.

Heerlijk, Brechtje!!!

Zou er in een verhaal ooit meer geneukt zijn dan in dit verhaal?
Heerlijk!

Oog om oog…
Ditmaal wordt Oliver gebruikt.
Puur voor het eigen genot.

En zoals steeds maak je er voor ons weer een oase vol genot van.