Jack, ik zou het fijner vinden als je eens een keer een verhaal schrijft dat iets minder lijkt op een telegram. Stel je een lezer voor. Is meestal stap 1 bij schrijven.

Goedemiddag Gerard,

Ik heb weer genoten van je verhaal. Zo grappig: in schrijven lijken wij wel deels elkaars tegenovergestelde opbouwers te zijn. Ik ben meer de romancier, jij de directe 'neukstaaf'.

Dit 'Chinese' jaar (konijn) schrijf ik niet. Kan ik niet goed uitleggen.

Ik zou het wel leuk vinden als je mij een keer verwerkt in een verhaal. Zou zomaar 'to the point' kunnen zijn.

Kussies,


StevenX

Veel te veel lappen tekst. Geen begrip van alinea’s. Ik kan daardoor het verhaal niet volgen. Gevolg: slappe piemel.

Ik ben zo benieuwd of je in werkelijkheid ook wel eens dit soort behoorlijk 'kinky' ervaringen hebt gehad. Inmiddels stel ik me voor dat ik je ongenadig aan mijn grote, dikke pik rijg. Dat slechts ter oprekking: een kennis met monstercock doet het definitieve werk ... Die heeft maat Sebastian Velmont.

It took some time, but for me the 'Boy Blue' is a scam. When you look into the content, it is sometimes okay, but mostly not okay.

I really do think that someone is trying to disregard a person that is called 'Benjamin'. Probably the more aggressive person is called 'Robin' or 'Joris'.

Geestig, Boy Blue heeft 'Toon' in deel 1 inmiddels naar 'Twan' veranderd. Dan nog een tipje voor hem: de data van een dagboek volgen het schrijven ervan. Deel 1 op 14 juli en deel 2 op 15 juli met deze inhoud is niet heel goed doordacht. Wel leuk om te beginnen met 14 juli, in Frankrijk een zeer belangrijke dag.

Toen ik dit deel 2 begon te lezen, raakte ik even verward: een eerdere versie van deel 1 eindigde namelijk onder andere met het noemen van een Antoon en zus Anneke. Inmiddels dus Antoine en Annelie. In deel 1 kun je een afgeleid overblijfsel van deze wijziging nog zien: een Antoon kun je wel Toon noemen, een Antoine wordt gewoonlijk Twan.

Los van deze opmerking (ik begrijp de namenwijziging amper, of er moet iets te veel overeenkomst zijn geweest met echt bestaande figuren): wat een goed geschreven twee delen. Taaltechnisch zó goed, dat de hier veronderstelde 16-jarige schrijver Boy Blue naar het rijk der fabelen kan worden verwezen. Misschien wel dé Boy Blue, maar niet als zestienjarige.

Bij mij komt dit verhaal 'geconstrueerd' over. Uitingen als: "Oh lieve jongen, wat is die lul van jou toch lekker, kreunt hij", kan ik in mijn ervaring niet koppelen aan uitingen in de 'real world'.

Sodeknetter, Luc, wat een goed geschreven verhaal. Bracht me zojuist tot een ejaculatie met voortdurend 'throbbende' ballen. Ooooh, mocht ik jou maar ooit ontmoeten.

Een paar opmerkingen als hart onder de riem. Om te beginnen worden je verhalen goed gelezen. Daarnaast ben je enorm flexibel: ik herinner me dat je heel snel het verhaal over drie broers publiceerde na een opmerking van mij. In het verlengde: jij stelt je interactief op. Taaltechnisch zijn jouw verhalen bovendien behoorlijk goed.

Dan vanuit eigen schrijfervaring alhier: ik kan zelden goed voorspellen welke verhalen of delen van een serie hoog gewaardeerd worden c.q. veel gelezen worden. Bij mij is een deel uit een serie het meest gelezen dat nota bene een paar keer fouten bevat in de naam van een personage. Ik moest daar onlangs bij herlezen hard om lachen, want ik kon het zelf even niet meer volgen :-)

Blijf schrijven.

Groet, StevenX