Goedemiddag Gerard,

Heel veel dank. En het verhaal is inderdaad op een paar punten heel toepasselijk voor mijn jeugd.

Door jouw naam in mijn hoofd in te korten tot GIJ, kwam in het kader van dit verhaal een oud liedje van Kees van Kooten en Wim de Bie in me op: "Ooh, ome Gijs, wat maakte jij ons al vroeg wijs ... " Ha-ha.

Dikke kus,


StevenX

Hoi Jack,

Ik kan je verhaaltjes (te vaak en te onuitgewerkt) niet meer zo waarderen. Opvallend is bovendien de relatief lage waardering van lezers. Neem eens pas op de plaats en probeer een verhaal te vertellen waarin lezers meegenomen worden. Ik vermoed dat jij dat met je schijnbare ervaring kan.

Groet, StevenX

Jack, ik zou het fijner vinden als je eens een keer een verhaal schrijft dat iets minder lijkt op een telegram. Stel je een lezer voor. Is meestal stap 1 bij schrijven.

Goedemiddag Gerard,

Ik heb weer genoten van je verhaal. Zo grappig: in schrijven lijken wij wel deels elkaars tegenovergestelde opbouwers te zijn. Ik ben meer de romancier, jij de directe 'neukstaaf'.

Dit 'Chinese' jaar (konijn) schrijf ik niet. Kan ik niet goed uitleggen.

Ik zou het wel leuk vinden als je mij een keer verwerkt in een verhaal. Zou zomaar 'to the point' kunnen zijn.

Kussies,


StevenX

Veel te veel lappen tekst. Geen begrip van alinea’s. Ik kan daardoor het verhaal niet volgen. Gevolg: slappe piemel.

It took some time, but for me the 'Boy Blue' is a scam. When you look into the content, it is sometimes okay, but mostly not okay.

I really do think that someone is trying to disregard a person that is called 'Benjamin'. Probably the more aggressive person is called 'Robin' or 'Joris'.

Geestig, Boy Blue heeft 'Toon' in deel 1 inmiddels naar 'Twan' veranderd. Dan nog een tipje voor hem: de data van een dagboek volgen het schrijven ervan. Deel 1 op 14 juli en deel 2 op 15 juli met deze inhoud is niet heel goed doordacht. Wel leuk om te beginnen met 14 juli, in Frankrijk een zeer belangrijke dag.

Toen ik dit deel 2 begon te lezen, raakte ik even verward: een eerdere versie van deel 1 eindigde namelijk onder andere met het noemen van een Antoon en zus Anneke. Inmiddels dus Antoine en Annelie. In deel 1 kun je een afgeleid overblijfsel van deze wijziging nog zien: een Antoon kun je wel Toon noemen, een Antoine wordt gewoonlijk Twan.

Los van deze opmerking (ik begrijp de namenwijziging amper, of er moet iets te veel overeenkomst zijn geweest met echt bestaande figuren): wat een goed geschreven twee delen. Taaltechnisch zó goed, dat de hier veronderstelde 16-jarige schrijver Boy Blue naar het rijk der fabelen kan worden verwezen. Misschien wel dé Boy Blue, maar niet als zestienjarige.

Bij mij komt dit verhaal 'geconstrueerd' over. Uitingen als: "Oh lieve jongen, wat is die lul van jou toch lekker, kreunt hij", kan ik in mijn ervaring niet koppelen aan uitingen in de 'real world'.

Sodeknetter, Luc, wat een goed geschreven verhaal. Bracht me zojuist tot een ejaculatie met voortdurend 'throbbende' ballen. Ooooh, mocht ik jou maar ooit ontmoeten.