Het derde en laatste deel. Zelden heb ik zo hongerig uitgekeken naar het derde deel. Hoe goed moeten we elkaar kennen om ons aan elkaar over te geven. Willem die worstelt met zijn verlangens en schaamte terwijl zijn hoofd barstens vol zit met poëtische lofuitingen die hij niet kwijt kan. Wanneer hem gevraagd wordt waaraan hij dacht toen hij naar haar keek kan hij alleen maar zinnen beginnen. Afmaken kan hij ze niet. De vraag hoe zij zich voelde wetend dat hij naar haar keek blijft onbeantwoord. Dan is daar ineens de allerbelangrijkste vraag, "Mag ik weten hoe je heet" Zonder dat hij een antwoord krijgt vind hij ineens de poëtische lofzang en de woorden om zijn gevoelens de vrije loop te laten. Het duwen en trekken aan elkaar, de afstand die er is maar ook niet is, de spanning die wordt opgebouwd. Eigenlijk zit je te wachten op een erotische ontlading die er niet komt maar ik ga ervan uit dat er tussen nu en 2046 veel mooie momenten zijn geweest. Het is goed zo. Dank Lotte en Willem!!

Hmm een heerlijk vervolg van dit verhaal. Dochter lief maakt misbruik van de creditcard van papa en betaald haar vader daar netjes voor terug. Op een schofterige manier kan ik hier van genieten waarbij het niet uitmaakt hoe “diep” men hier voor moet gaan. De schrijfster blijft plezieren en weet wat het is om genot te geven en te nemen. Lekket hoor Liza, gewoon lekker!!!

Tja, Liza zou Liza niet zijn als van dit thema toch een heerlijk opwindend geil verhaal te schrijven. De herkenbare thema’s zijn, gewillig, onderdanig en gedienstig mits ze er van geniet. Als schrijfster en bedenker van dit verhaal is dat niet zo moeilijk 😉 Ze weet wat ze wil en verlegd haar grenzen niet alleen voor haarzelf, nee ze neemt ons erin mee.

Met-meer-dan-bovengemiddelde-spanning-en-opwinding-heb-ik-zitten-wachten-op-deel-twee. Hoe gaat dit verhaal verder en nu is daar deel twee met de subtitel tussen twee vuren. Al lezend word ik meegenomen in een herbeleving van Lotte en Amy. Schoorvoetend en vol schaamte vormen wordt de eerste avond nog een keer overgegaan met alle gevolgen van dien maar ook in de hoop dat de voyeur zijn aanwezigheid opnieuw verraad. Feitelijk zitten er drie personen tussen veel meer dan twee vuren en juist dat maakt het spannend en opwindend (en dan heb ik mijzelf nog niet eens meegerekend). Helemaal aan het eind lezen we kort dat Lotte de straat oversteekt. Ze had niet een missie staat er. Maar Lotte heeft een missie. Lotte willem!!!
Als voyeurisme al niet was uitgevonden dan had ik het graag gedaan en ik hoop zo dat wij poëtisch, vrij en vol opwinding wederom mogen gaan meegenieten van het vervolg.

Stiekem hoopte ik al dat dit verhaal nog lang niet afgelopen zou zijn. De spanning die Liza weet op te roepen is enorm, de opwinding, zeg maar geilheid al niet minder. Heerlijk die twist door je moeder ten tonele te voeren, als of je het niet van een vreemde hebt. En worden deze week veel mannen gelukkig en Liza en haar moeder ook. Hoe heerlijk is het om toe te geven wat voor vrouw je eigenlijk bent of wilt zijn. Lekker doorgaan Liza, lekker doorgaan!!!

Een poëtisch begin van 2022. Het kan haast niet mooier. Bijna jaloers lees ik hoe de hoofdpersoon getuige is van de verlangen dat op afstand wordt waargenomen. Wie zou dit niet willen zien, wie zou dit niet willen ervaren. Het glas houdt niets tegen en de zintuigen worden maximaal gestimuleerd. En Lotte speelt de hoofdrol. Zij is het die de man doet verlangen naar de lust van de vrouw. Het blijkt te kloppen zo lees ik van Lotte en juist haar opwinding doet me verlangen naar meer, veel meer. Dus dans ik mee met het verhaal.

En dan is daar het vonnis en neemt de schrijfster ons mee naar een vorm van executie en mogen we lezen hoe Tine dit als eerste ervaart. Is het verlangen naar aandacht groot genoeg om deze straf met plezier te doorstaan. Want hoe je het ook bekijkt, een facial is een bijzondere mix van geven en nemen. De afweging tussen het krijgen van aandacht van een man die zijn pik staat af te trekken en zich verlekkert aan een vrouw die iets van haarzelf weggeeft. Gelukkig beschrijft Leen het zo dat Tine het steeds leuker en opwindender gaat ervaren als dan niet geholpen door een man die haar begeerlijk en aantrekkelijk vindt. In die mix vindt Tine alles goed, nou ja bij alles. Als ik heel eerlijk ben dan is er een vraag die ik voor mijzelf niet zou kunnen beantwoorden. Zou ik aan een bukkake mee kunnen doen?
dank je Leen voor deze beschrijving en ik hoop dat je ons meeneemt in een vervolg

De titel verhult niet veel of maakt eigenlijk al veel duidelijk. Drie queens worden aan ons voorgesteld en alle drie worstelen ze met hun leven. Gezien worden, erkenning krijgen, Aandacht dus, iets waar alle vrouwen naar verlangen. Toch hebben ook hier de mannen weer de controle, De producent verschuilt zich achter geheimzinnig taalgebruik en de queens durven niet door te vragen bang als ze zijn om afgewezen te worden. Een bijzonder begin waarvan de afloop, wat de titel betreft doet vermoeden dat de queens iets gaan beleven waarvan zij niet wisten dat het bestond.

Een echt heerlijk eerlijk Liza verhaal. Dit is haar wereld en van haar alleen. Wij mogen meegenieten op de golven van haar lust, verlangens en onderdanigheid. En zij is nog niet klaar met ontvangen. Ze heeft nog zoveel om te geven!!!

En dan is daat het slot. De lust en het verlangen zegevieren en zo eindigt dit verhaal zoals het bedoeld is. Het heeft iets therapeutisch zoals Nicky het verhaal voor Roos schrijft. Deze twee personen moeten elkaar veel beter kennen om een dergelijk verhaal te schrijven en Nicky heeft voldoende woorden in haar pen opgeborgen zitten om dit te vertalen in dit mooie levensverhaal. Stel dat dit in het echt gebeurd, waarom mag je dan als volwassen vrouwen niet van elkaar genieten zelf als moeder en dochter. Het zijn vragen die op waardering en afkeuring kunnen rekenen. Als liberaal en vrij denker hoef ik niet te antwoorden of te oordelen. Als dit twee mensen veel dichter tot elkaar brengt en het hun gelijk en wederzijds respect vergroot dan valt er niets af te keuren. Dan past alleen respect. Dat ik als indringer en als man van dit verhaal genoten heb uit zich dor de reacties die ik hieraan gewijd heb, gewoon omdat dit soort verhalen dit ook verdient. Dank Nicky, dank Roos!!!