Beste Maaike, dit lijkt mij ook de verstandigste beslissing, ofschoon riskant. Ik bedoel, Marck op het toneel te laten verschijnen. Wat Lars betreft, die zou ook zijn best hebben kunnen doen met wat voorbereidende porno, al dan niet samen met zijn lief, want op dit moment lijkt hij wel compleet impotent. En... dan bestaat er tegenwoordig ook nog iets nieuws: VIAGRA ( ja, inderdaad van Pfizer, ofschoon die op dit moment druk zijn met coronavaccinatie 😍) of voor mijn part Cialis. In alle serieusheid, daar had hij al lang zijn voordeel en vooral die van Maaike kunnen doen. Dan was het mogelijkerwijs niet zo ver gekomen. Maar alla...het is en blijft een onderhoudend verhaal.

Terug prachtig verwoordt wat een ziekte teweeg brengt, Lars zal beter zijn best moeten doen, hij zet Maaike op verhoog, maar vergeet haar noden, dit moet mis gaan, Maaike heeft toch maar een grote liefde, maar is dat voldoende

Net zoals Paul hier voor mij al zegt, groeit ook bij mij steeds meer het begrip voor 'Maaikes grote probleem'. Welke kant de schrijfster Maaike op zal gaan met dit verhaal benieuwd mij meer dan ooit, want stellen dat er door de grote ongelijkheid in seksuele appetijt tussen de echtgenoten een onhoudbare spanning op hun relatie zit, is een open deur intrappen...

Wederom mij complimenten. Hoe goed Maaike ook haar best probeert te doen, het gaat onvermijdelijk mis. Er is seksueel een te groot verschil tussen haar en Lars, die overigens ook zijn best niet lijkt te doen. Daar helpen geen 10 Miloes tegen. Wil deze relatie stand houden, dan zal er toch iets anders moeten gebeuren. Je kunt van Maaike niet verwachten, dat ze haar libido overboord gooit. Een oplossing, zoals voorheen met Marck, lijkt geen goed idee. Ik verwacht eigenlijk, dat die nog wel een keer op het toneel verschijnt, met alle gevolgen van dien. Ellen schrijft over het "opnieuw in de fout gaan" van Maaike, maar is dit wel in de fout gaan. Zij is nu een maal zo en zou niet ontrouw zijn als haar man wat beter met haar matchte. Of zij met hem. Maar dat is nu een maal niet zo. En je kunt niet van haar verwachten, dat ze een soort chemische castratie, voor zover je daar bij een vrouw van kunt spreken, zal ondergaan. :Larsje zal beter zijn best moeten doen of een geleidde, seksuele relatie van zijn Maaike moeten toestaan of zelfs organiseren.
Ofschoon er in het verleden veel door diverse personen op Maaike gescholden is, begin ik nu toch wat meer begrip voor haar probleem te krijgen. Die hormonale toestand kun je niet straffeloos veranderen. Schrijfster Maaike, ik hoop, dat jij een oplossing op het oog hebt, want ik zou het niet weten. Ik wens je er heel veel succes bij.

Ontzettend knap hoe je het verhaal boeiend blijft houden, terwijl Maaike geen seks meer heeft.
Toch voel je aan alles dat Maaike op de een of andere manier weer de fout in zal gaan. Maar zoals vaker in dit verhaal laat jij je niet haasten en breng je alles zo realistisch dat het bijn autobiografisch lijkt.
Ook van mij weer eeen 10.

Het gebrek aan contact met Milou en seks met Lars zorgt al snel voor terugvalverschijnselen. Voorlopig enkel nog in de gedachten van Maaike.

Ik blijf het schitterend vinden hoe je de gedachtegang van Maaike zo weet te beschrijven dat haar “foute” ideeën logisch lijken. Ik blijf fan.
Een 10

Wederom een goede vertelling. Helaas schilder je een dreigende sfeer en zie je het aankomen, dat het misloopt op termijn. Met Marck of anderen. Als je zo ziek bent, dan werken een paar sessies met zo'n therapeut (?) niet. Jammer, maar het is niet anders!!!

Het probleem wordt erkend. Het genezingsproces is bezig. Boeiend om te merken hoe de therapie lijkt aan te slaan en “denkfouten” uit het verleden nu ontmaskerd en rechtgezet worden. Het gevoelloze in Maaikes denken blijft wel aanwezig.

Weer super geschreven. Ik blijf fan!

De kiem voor een langzaam voortschrijdend inzicht is er, maar de weg naar totale genezing lijkt me nog lang, moeilijk en boordevol valkuilen. Een terugval zal steeds om de hoek loeren en het is nog maar de vraag of de liefde sterk genoeg gaat zijn om een 'misstap' te overleven. Prachtig vervolg alweer!

Maaike wat ben je tocht een kanjer, je weet mij steeds weer te verbazen hoe je, een verwacht einde verhaal om weet te zetten en verder kan gaan. Ook de wijze zoals je "Borderlijn" omschrijft is werkelijk juist en pakkend. een 10 om dat niet meer kan F39