Ik zie veel reacties hier maar ik lees bijna niks over Anna. Haar hart moet wel heel erg groot zijn. Niet alleen in haar steun richting Tom, het opvangen van de kinderen maar ook nog eens instemmen om het verhaal hier te laten plaatsen. Zij moet erg veel houden van haar man. Erg mooi om te lezen hoe zij ruimte laat voor Demi en de emoties rondom Demi. Vrouwen als Demi moeten gevierd worden.

Het is te triest voor woorden Tom meer kan ik niet zeggen.
Ik kan er met mijn hoofd niet bij dat een volwassen vrouw van begin 30 en dik 1,5 jaar nadat zij haar gezin en werk verloren heeft, en eigenlijk na nog langere tijd een seksrelatie met Mo gehad te hebben, nog altijd niet wilt toegeven dat hij een loverboy is. Dat hij haar in zijn klauwen heeft en houdt met die lieve woordjes en seks. Dat zij dat boven haar kinderen plaats, eigenlijk een leeg bestaan heeft, en niet toegeeft dat ze een hoertje is, dat hij aan haar verdiend. Ze was helaas verdwaald geraakt in dit leven, meer is het niet.

Goedemiddag DJ Tom,

Ik heb je verhaal helemaal gelezen en ben erg onder de indruk.
Het laatste deel heb ik gelezen met tranen in mijn ogen.

Mvg.
Anne

Na het plaatsen van mijn laatste deel van het verhaal heb ik niet weer gekeken op de site. Dat het overlijden van Demi hard aan zou komen had ik wel verwacht vandaar ook mijn twijfel om het deel te plaatsen. Door al jullie reacties op de vorige delen van het verhaal en ook door Anna dat zij zei plaats het nu maar heb ik besloten om het einde te plaatsen.

Niemand had dit einde verwacht, wij ook niet. Maar toch in mijn achterhoofd hield ik rekening met een terugval van Demi. Was Demi verslaafd, achteraf kan je zeggen van wel. Demi was verslaafd aan Mo, aan de spanning en seks. Het leek de laatste weken juist de goede kant op te gaan, ook omdat ze in zag dat haar kinderen zo blij waren na onze ontmoeting op de kinderboerderij.

Waarom Demi toch mee is gegaan, daar heb ik nooit een antwoord op gekregen. Wellicht heeft Mo haar toch zover gekregen, haar lichamelijk overtuigd om mee te gaan. Wanneer iemand de kaken op elkaar houdt dan ga jezelf een beeld vormen!

JohanK blijf schrijven, hoe zwaar het verhaal van Demi ook is. Het schrijven van mijn verhaal heeft mij enorm geholpen. Het schuldgevoel wat ik in het begin had heb ik deels van mij af kunnen schrijven. Hoe graag ik ook het verleden wil veranderen dat kan niet. Dat Bryan en Eline opgroeien zonder hun mama is zwaar maar wat als...wat als Demi verder was afgegleden.

Demi heeft een plek in ons hart, in mijn hart want ze was mijn eerste grote liefde. De mooie herinneringen houden wij levend. Als de kinderen later groot zijn zullen ze andere vragen hebben dan nu. Ik heb besloten, wanneer de tijd zover is dat ik eerlijk tegen hun ben. Ik heb liever dat ze de waarheid van mij horen dan van een ander. Zover is het nog niet maar de vraag gaat ooit komen.

Anna en ik zijn samen gelukkig. Zij geeft Bryan en Eline zoveel liefde daar geniet ik met volle teugen van. Hoe zwaar het leven soms ook is, onverwachts kan er iets moois gebeuren en in mijn geval is dat Anna.

Beste Tom, gecondoleerd met dit verlies.
Helaas lag het, in mijn ogen, in de lijn der verwachtingen maar niet op deze wijze en ook niet zo snel. Demi was in een wereld beland, die niet de hare was. Betoverd als ze was door Mo, en verslaafd aan de seks. Een zeer gevaarlijke combinatie wat wel gebleken is. En zij kon of wilde niet doorzien dat Mo fout was, een loverboy. Ze werd uitgebuit door hem, en kon of wilde die waarheid niet onder ogen zien (nog altijd niet na 1,5 jaar en het verlies van haar gezin, haar baan alles). Hoe dom of goedgelovig kun je dan wel niet zijn. Dit was niet te redden al deed ze nog zo haar best om ‘af te kicken’ , wat haar weer niet lukte. Helaas met fatale gevolgen deze keer. Ergens kun je blij zijn dat je meer ellende bespaard blijft, hoe kil dit ook mag klinken. Sterkte.

Tom Hoe erg ik het ook voor jou en je kinderen vindt maar dit was te verwachten. Hoe je het wendt of keert Demi was een hoer. Al kreeg ze het geld niet direct van de klant, dan was het toch Mo die haar onderhield. Misschien nog niet zolang ze haar oude werk deed maar daarna wel. Demi was gewoon seksverslaafd, dat geeft ze niet in die woorden toe, maar haar lichaam riep erom, zeker de seks met Mo. En die maakte daar gretig gebruik van, en zij kon zich niet losmaken van hem. Dat heeft ze in het begin, toen jullie nog bij elkaar waren, geprobeerd en nu weer. En je weet drommels goed hoe moeilijk dat is als je verslaafd bent. Dan denk je bv een peukje kan nog, een biertje doet geen kwaad. En dat was nu ook zo, met helaas fatale gevolgen. Maar anders, had ze het je verteld met het risico dat ze haar kinderen niet zou zien, Betwijfel dat ten zeerste. Ze was alleen, ze had je kunnen bellen maar nee ze ging weer met Mo. Helaas deze keer met haar dood tot gevolg.
Ik kan er niets anders van maken, dit is de naakte werkelijkheid. Een vrouw, jiu vrouw die voor een liverboy gevallen is en dat niet wilde erkennen. Zelfs niet na al die tijd.

Zeer heftig einde 😢 dit had ik niet verwacht.
Succes en sterkte bij het schrijven.

Tom, nog een toevoeging. Je verhaal heeft me erg aangegrepen. Ben nog altijd uit mijn doen, zelfs mijn zin om iets te schrijven zit onder het nulpunt, zo aangedaan ben ik door je verhaal.

Heftig...!

Heftig...