Bad Ass

Eerst dacht ik, hum een heteroverhaal, dat stond immers in het lijstje van kettingverhalen. Maar toen ik de inleiding las, dacht ik, nee het is een lesbisch verhaal..correct me if I am wrong, maar daar ga ik van uit...

Ik ben Sondra Verschuren, dertig en de manager van Bad Ass, de nieuwste hardrocksensatie! Mijn goed vriendin en ex-lover Roxanne is de leader of the pack. De frontvrouw, de leadsinger. Die vrouw is pure seks. Ik kan het weten, want we hadden een half jaar een stomende relatie. Maar die vrouw is een tijgerin, een she-wolf. Ze vrat me op met huid en haar. Het was pure seks, maar na zes maanden was ik compleet uitgewrongen. We gingen uit elkaar, maar toen ze Bad Ass oprichtte en een manager nodig had, kwam ze naar mij. Ik heb enige ervaring in het vak en al meerdere bands naar succes geleid. Aan Bad Ass heb ik weinig werk, want die vijf bitches zijn geweldig. Vooral Roxanne, die heeft geen manager nodig om publiciteit te krijgen. Nog geen vijf maanden geleden sloeg ze Barry Ritter op zijn gezicht toen hij iets beledigends zei over vrouwen. In een live uitzending dus het kon niet meer worden weggeknipt. Barry werd de risee van omroepland, en Roxanne, de nieuwe koningin van de talkshows. Ze stelt nooit teleur. Een leuke quote, een afwijkende mening, ze is snoeihard en meedogenloos. Alleen ik weet dat er onder al die straattaal en grof gedrag, een romantisch hard klopt, want Roxanne is al jaren wanhopig op zoek naar een vrouw waarop ze jaloers kan worden.

Vlak voor de grote doorbraktournee ging het mis. De bedoeling was dat we in het voorprogramma van Guns & Roses zouden staan tijdens hun tour door Engeland en de VS. Er was net een nummer 1 hit van Bad Ass, dus de doorbraak in de States staat voor de deur. Toen mixte die stomme Carla, de gitariste, twee partydrugs door elkaar en belandde in het ziekenhuis in een coma. Daar kwam ze gelukkig snel uit. Maar haar pappie en mammie, vreselijke mensen, haalden haar snel naar een rehab, voor zeker zes maanden uit de running. Goede raad is duur, maar Sondra is niet voor één gat te vangen. Ik ken mensen, heb relaties en al snel viel mijn oog op Angela, een feeërieke verschijning (zeker als je haar vergelijkt met de rest van de band), maar engelachtig knap en een geweldige gitariste. Ze speelt als een combinatie tussen Slash en Eric Clapton en heeft voor haar leeftijd een fantastische podiumact. Bovendien kan ze songs schrijven. Ik liet haar auditie doen voor de band en zag Roxanne al verbaasd reageren. Al snel zag ik dat 'verbaasd' niet de correcte term is, Roxanne was verliefd. Alweer. alleen kan dat herkennen. Roxanne zal dat nooit toegeven, slecht voor haar imago. De rest van de band was weliswaar niet verliefd, maar wel onder de indruk van onze toverfee en al snel zette Angela haar handtekening onder een tijdelijk contract. Nu nog even haar ouders laten meesigneren, want ze is nog geen achttien, en dan een visum aanvragen voor de VS. Voor Engeland is een paspoort voldoende. Als ik Roxanne dromerig in de verte zie staren, wil ik een opmerking maken als 'starende mensen zijn verliefd', maar hou me in. Ik heb geen zin in een knal voor mijn kop zo vroeg in de morgen...

Hallo Sondra, goed dat je me er op attent maakte. Ik had niet eens gezien dat er 'hetero' stond. Het moet inderdaad 'lesbisch' zijn. Ik heb inmiddels contact gehad met de redactie en die hebben dat gelijk gewijzigd. Leuk dat je meedoet. Ik hoopte al dat iemand de rol van Sondra, de manager zou invullen...

Angela heeft getekend! Even was ik bang dat ze af zou haken. Want zeventien en dan een band van vijf meiden die gemiddeld 20-21 zijn met mij als uitschieter. Toch is Bad Ass een leuk clubje meiden. Sondra en ik zijn de enige lesbiennes. Al ben ik van Chrissie, de bassiste niet helemaal zeker. Maar we zijn vriendinnen en maken een hoop lol op de tournees. Veel drank, coke en marihuana en uiteraard seks. Ja, je hebt ook mannelijke groupies... Maar aan de andere kant werken we ook keihard, repeteren, nieuwe nummers schrijven en werken aan onze act. Ik kijk uit naar de kennismaking met Guns 'N' Roses. De band heeft al sinds 2008 geen nieuw materiaal uitgebracht en misschien kunnen ze nog wat van ons leren in plaats van andersom. Sondra komt naar me toe. "Alles kits, bitch," zegt ze. Ik grijns betrapt. Kennelijk stond ik wat te verliefd naar Angela te staren. "Helemaal schat," zeg, "hoe snel kan Angela mee spelen, als we over drie weken naar Engeland gaan moet ze wel onze nummers kunnen spelen." "Ik heb een muzikaal geheugen," hoor ik achter me. Ik kijk om en zie Angela staan. Ze staat zelfverzekerd voor mij, haar slanke benen gekruist, de gitaar op haar rug en met een uitdagende glimlach op haar gezicht. "Ik ken jullie nummers uit mijn hoofd," gaat ze door, "en ook die van Guns 'N' Roses." "Mooi," zeg ik, "kun je straks? Of moet je je moeder vragen of je al weg mag?" Ik weet het, het is grof en weinig aardig, maar zo ben ik, mijn hart ligt op mijn tong. "Ik woon op kamers," zegt Angela zonder dat de glimlach van haar gezicht wijkt. "Prima," zeg ik, "over een uur in ons HQ.."

Sondra is op weg naar de ouders van Angela, want ondanks haar zelfstandigheid, is toestemming wettelijk vereist, verzamel ik de meiden in een leegstaand pand waar we regelmatig repeteren. Het is een oude loods met dikke muren en een afschuwelijke akoestiek, die we liefderijk 'HQ' hebben gedoopt. Al onze spullen staan opgesteld, vooral het drumstel en de keyboards. Angela is er ook al. Ze staat haar Fender Stratocaster te stemmen en praat onderwijl wat met Chrissie, onze bassiste. Ik voel gelijk een steek van jaloezie. Ik vermoed dat Chrissie ook lesbisch is, ook al heeft ze dat nooit laten merken. "Ik wil graag "Off the Beaten Track" nog een keer doen," zeg ik, me opstellend achter de microfoon. Even later spelen we het nummer met onze nieuwe gitariste. Angela is een aanwinst. Ze speelt het nummer beter dan haar voorgangster en haar solo's beuken als golven op me. Na een uurtje nemen we even pauze. Cindy de drumster heeft het vel van haar grote tom tom kapot geslagen en spant er een nieuwe op.

Ik zie Angela weer praten met Chrissie en loop er vervolgens heen. "Dat was mooi gespeeld, schat," zeg ik plompverloren. Ze reageert niet en praat gewoon door met haar gesprekspartner. Ik voel hoe het bloed uit mijn gezicht wegtrekt. Ik haat het om genegeerd te worden. Aan de andere kant probeerde ik wel haar gesprek zo maar te onderbreken. Net op tijd roept Cindy dat ze weer klaar is. Het daarop volgende uur ben ik mezelf niet. Ik zet een paar keer verkeerd in en bij twee nummer raak ik mijn tekst kwijt. Sondra die inmiddels weer terug is, zegt dat we voor vanavond beter even kunnen stappen. Ik wil naar Angela toe om mijn excuus aan te bieden, maar zie haar in de auto van Chrissie stappen. "Wat is er met jou aan de hand?" vraagt Sondra, "ik heb het nog nooit meegemaakt dat je een tekst vergat?" Dan lacht ze gemeen. "Of heeft het te maken met onze nieuwe gitariste?" Ik vloek zachtjes. "Bemoei je met je eigen zaken, trut!" zeg ik en loop naar mijn auto.

Ik was amper zes jaar toen ik toevallig mijn eigen muzikaal talent ontdekte. Ik ben een nakomelingetje en ben de eerste dochter na vijf zonen. Toen ik geboren werd, waren mijn oudere broers 21, 19, 15, nog eens 15 en 12. Mijn vader was 43 en mijn mama 39 toen ik geboren werd. Ze werden heel jong voor de eerste keer ouders, maar toch zat er 12 jaar leeftijdsverschil tussen mij en mijn jongste broer. Ik groeide op tussen de muzikanten. Mijn vader was tot 2 jaar terug frontzanger van een internationale hard-rock band. Mijn moeder speelt piano en is zangeres en elk van mijn broers is wel bedreven in het bespelen van een bepaald muziekinstrument. Het verbaasde mijn ouders dan ook niet dat ik op mijn zesde de gitaar van mijn broer Pieter nam, de snaren begon te bespelen en er daadwerkelijk mooie muziek uitkwam. Sindsdien werkte ik aan mijn talent en hoopte op een dag net zo succesvol te worden als mama en papa.

Enkele weken geleden ben ik 17 jaar geworden en tot nu toe is gitaar spelen enkel een hobby geweest. Ik zit in mijn laatste jaar op een kunstschool en mijn ouders wilden dat ik eerst mijn studies zou afronden vooraleer ik mij te veel in de grote, boze wereld zou storten. Want naast de heftige tonen die regelmatig uit mijn versterker klinken, ben ik van nature een rustig en verlegen meisje. Ik sta nooit op de voorgrond en wil steeds het beste voor iedereen. Ik ben klein van gestalte, vrij slank, maar wel met een volle D cup qua borsten en een redelijk smal kontje. Mijn lange, blonde haren laat ik bijna altijd los hangen over mijn schouders en mijn blauwe ogen in samenhang met de lieve sproetjes op mijn gezicht geven mij volgens velen een engelachtige uitstraling. Mijn klasgenoten zeggen vaak dat ik zo elke jongen zou kunnen krijgen, maar in de realiteit heb ik nog nooit een relatie gehad. Zelfs meer dan een ongemakkelijke zoen twee jaar geleden met mijn buurjongen ben ik nooit gegaan.

Onverwachts word ik na een mini concertje voor vrienden in een kroeg bij ons in de buurt aangesproken door een zakelijke, maar toch aantrekkelijke vrouw die zich voorstelt als Sondra. Ze vertelt mij dat ze via via te horen heeft gekregen over mijn gitaartalent en dat ze na mijn rock concert deze avond geen twijfels meer heeft. Ze wil mij als nieuw lid in haar hard-rock bandje 'Bad Ass'. Een groep met 4 andere meiden. Sondra zegt dat ze alle 4 een beetje ouder zijn dan ik, maar dat ik zeker niet onderdoe voor hen. Ik vraag bedenktijd en wil dit eerst en vooral met mijn ouders overleggen. Mama ligt eerst een beetje dwars aangezien de afspraak was om eerst mijn studies af te ronden. Gelukkig weet papa haar te overtuigen dat dit een unieke kans is voor mij en ik mag auditie gaan doen. Ik sta nat in het zweet van de zenuwen en maak naar mijn gevoel veel te veel fouten, maar net als iedereen altijd zegt tegen mij, ben ik weer veel te onnodig onzeker en Sondra en de bandleden zijn razend enthousiast. Ik maak kennis met de frontvrouw Roxanne en leer ook de andere 4 dames kennen. Het klikt gelijk en ik teken mijn tijdelijk contract (aangezien Sondra had aangegeven dat dit contract duurt tot mijn voorgangster weer terug is, maar daar kan ik meeleven, het is gewoon een mooi opstapje voor mijn carrière). Sondra wil nog even samenzitten met mijn ouders, aangezien ik slecht 17 ben, is hun toestemming ook belangrijk. Mijn ouders geven snel aan dat ze in mijn geloven en eenmaal hun krabbel gezet is, ben ik klaar voor in actie te schieten bij 'Bad Ass'

(Oepsie, sorry Roxanne. Ik had niet gezien dat je al een schakel ingestuurd had. Ik heb het bekeken en volgens mij loopt het niet heel kriskras door elkaar, onze twee schakels. Ik hoop dat jullie mijn eerste bijdrage fijn vinden en dat ik welkom ben bij dit prachtige verhaal. Ik wil er samen met jullie twee (en in de toekomst hopelijk met nog meer schrijfsters) een mooi en spannend verhaal van maken. Kusjesss.)

Roxanne laat er geen gras over groeien. Ze vertelt dat we over een paar weken naar Engeland vertrekken en dus moeten we maar snel beginnen repeteren, ik moet uiteindelijk wel ingespeeld raken binnen de groep. Roxanne leidt ons naar één of andere leegstaande loods waar we zullen repeteren. Ik vind het prima zo en krijg mijn plaats toegewezen. Ik mag naast Chrissie gaan staan en begin gelijk mijn gitaar te stemmen terwijl de bassiste mij aanspreekt. Ze heet mij welkom in de groep en laat duidelijk verstaan dat ze geen betere vervangster hadden kunnen vinden voor Carla. Ik moet blozen van dit mooie compliment en zeg verlegen: "Dan hoop ik jullie niet teleur te stellen." "Vast niet", zegt Chrissie lachend terwijl ze met haar hand over mijn arm wrijft. "Uhum, klaar met tetteren dames?" horen we Roxanne vragen die ons met gekruiste armen aankijkt. Chrissie en ik glimlachen zachtjes en zetten ons op onze plaatsen. "Ik wil graag 'Off The Beaten Track' nog een keer doen", zegt Roxanne. Cindy telt af en dan beginnen we te spelen. Ik heb gelukkig de groep al vaker horen spelen en hun nummers ken ik al uit mijn hoofd. De repetitie loopt van een leien dakje en na een paar nummers ben ik moe, maar voldaan en zet me even neer. Chrissie geeft me een handdoek aan waarmee ik mijn zweet kan afvegen. "Wat een talentje", zegt ze grijnzend. We raken weer in een gezellig gesprek verwikkeld. Chrissie vertelt waar haar passie voor muziek vandaan komt en ik vertel ook mijn verhaal.

"Dat was mooi gespeeld schat", hoor ik Roxanne naast mij. Ik draai mijn hoofd even haar richting uit en knik even kort. Al snel wordt mijn aadacht echter weer getrokken door Chrissie die vertelt over drumster Cindy. "Wist je dat Cindy tot haar 16de nog nooit een drumstokje in haar handen had gehad en nu staat ze zowat bekend als de beste drummer uit het land." Ons gesprek wordt abrupt onderbroken als Roxanne roept dat Cindy er weer klaar voor is. We zetten ons weer in positie en beginnen te spelen. Sondra komt weer binnen om de repetitie mee te volgen. Het tweede deel gaat echter niet goed. Roxanne lijkt op het verkeerde moment in te zetten en ook de tekst klopt regelmatig niet. Even vrees ik dat ik het misschien niet goed doe en dat mijn vervanging ervoor zorgt dat ze fouten maakt. Sondra trekt gelukkig op tijd aan de alarmbel en denkt dat het beter is te stoppen voor vandaag. Roxanne zit duidelijk ergens mee. Ik spreek Chrissie aan over mijn onzekerheden en vraag haar of het misschien aan mij ligt. "Maar nee joh, Rox zal gewoon een mindere dag hebben. Geloof me, morgen zingt ze weer de pannen van het dak. Zal ik je anders een lift naar huis geven?" stelt Chrissie voor. Glimlachend ga ik akkoord. Ik zwaai nog even naar de andere bandleden, alleen Roxanne is nog in gesprek met Sondra, maar haar zal ik morgen dan wel zien. Ik stap bij Chrissie in de wagen en geef haar mijn adres door voor in de gps.