Toch altijd spannend, zo'n eerste werkdag bij een nieuwe werkgever. Zeker als het je eerste echte baan is. Maar laat ik me eerst even voorstellen. Ik ben Julia, 24 lentes jong en vers van de HBO. Mede door mijn 168cm, 55kg en lange rode krullen, kan ik terug kijken op een prachtige studietijd. Al was ik meer met randzaken bezig dan met studeren. Maargoed, HBO in de pocket dus solliciteren. De sollicitatie was met een wat norse oudere vrouw van HR. Zij belde me diezelfde middag nog dat ik vandaag kon beginnen.

En nu zit ik hier. Heb zojuist een buro en wat inloggegevens gekregen. Door diezelfde dame van HR. Zenuwachtig was ik wel, zeker toen ik het idee had dat elk buro waar ik langsliep, stil viel. Zeker als er een mannelijke collega aan zat... Een echte spetter zat er wat mij betreft niet tussen.

"Je overbuurman aan dat buro zal zo wel komen. Zoals gewoonlijk precies n? half negen. Hij heet Stijn. Veel plezier vandaag." Met die woorden verdween de dame van HR. Ik ging alvast de andere collega's langs om me voor te stellen. Ik vroeg wie er koffie wilde en zorgde hiervoor. Toen ik bij de automaat stond, aan het begin van de afdeling, stormt er een man naar binnen. Een kruising tussen een surfdude en gym-addict. Mooie donkere krullen, gespierd, sportief. Ik schat hem voorin de 30.
Gehaast loopt hij naar zijn buro. Recht tegenover dat van mij.
Als ik ieder zijn koffie gegeven heb, loop ik op Stijn af. "Jij moet Stijn zijn? Hoi, Julia. Je nieuwe collega. Als ik het goed begrepen heb ga jij me de komende tijd wegwijs maken binnen dit bedrijf?" Even is het stil en zie ik dat zijn blik niet op mijn gezicht gericht is. Dan herpakt Stijn zich en steekt zijn hand uit...

Even moet ik landen na zo?n ochtend.
Even droom ik weg kijkend naar het lichaam van Julian.
?Uuuh Stijn? ik steek mijn hand uit en schud de hand van Julia.
Ze is netjes verzorgd, gelakte nagels en een heerlijke geur komt mij tegemoet.
De zoete lucht kriebelt mijn neusgaten en ik inhaleer eens goed.

?Wat leuk dat je hier komt werken, en je zit nog eens recht tegen over me?
?Wil je koffie?, je haalt wel voor iedereen maar niet voor jezelf? grap ik.
?Nou lekker ? antwoord Julia
?Heb je er nog wat in?
?Alleen een beetje melk?
Ik loop naar het koffieautomaat en tap een extra strek kopje zwarte koffie en een normale koffie met melk.

?Kijk eens ? zeg ik wanneer ik de koffie op het bureau van Julia zet.
?Geen koekje bij de koffie ? ? lacht Julia.
?Helaas niet nee? lach ik.
?Misschien moeten we daar eens een melding van maken bij de directie ?
?Hahahaa, ja ? Julia schiet een keer in de lach.
?Ik start mij pc even op en dan kom ik zo bij met 5 minuten?
Terwijl ik een slok van mijn koffie neem dwalen me ogen af naar het bureau tegenover mij.
De zwarte blouse van Julia zit wat strak, maar dat geeft niks.
Vooral mij hoor je daar niet over klagen als er zo?n knappe dame tegenover je zit.
Even probeer ik langs een strak knoopje te gluren waar ik een randje rood van haar bh zie.
Ik
Krijg het er even warm van?

De ochtend gaat snel. Zo nu en dan legt Stijn me dingen uit, en laat me dan die handeling een tijdje zelfstandig doen voordat hij me weer een andere handeling uit legt. Tijdens die uitleg zit hij steeds vlak naast me. Op die momenten, maar ook als hij gewoon tegenover me zit, valt me echt wel op dat hij me bijna voortdurend scant. Ik voel me hierbij wat ongemakkelijk, maar aan de andere kant; ik heb liever dat hij het doet dan al die andere fossielen hier in deze ruimte. Stijn is namelijk zeker niet onaantrekkelijk. De foto op zijn buro vertelt me dat hij niet single is.
Op een gegeven moment voel ik dat hij naar me staart. Ik kijk op en vraag hem of er iets loos is. "eeh.. nee niks" zegt hij vlug, maar ik zie hoe zijn rood aangelopen gezicht snel weer achter zijn beeldscherm duikt. Ik check mezelf even, maar alles lijkt in orde. Alhoewel, mijn blouse staat ietwat open tussen het 2e en 3e knoopje. Zou hij iets gezien hebben?

Als het lunch is, scheiden onze wegen. Ik ga even buiten wandelen, hij gaat kaarten in de kantine. Omdat het hard waait ben ik ook snel terug en ga ook naar de kantine. Ik hoor hem het hoogste woord hebben aan zijn tafel. Vooral zijn vriendin moet het verduren. Als het allemaal waar is wat hij vertelt over zijn vriendin, snap ik meteen waarom hij me steeds zo aanstaart..
Het duiveltje in mij vraagt zich af hoe ver ik kan gaan...

Na de lunch gaan we weer door met de werkzaamheden. Eigenlijk kan ik al behoorlijk wat zelfstandig, maar toch vraag ik zeer regelmatig Stijn om raad. Ik vraag dan altijd of hij bij me wil komen of dat ik bij hem mag komen. Hij zegt telkens gretig ja.
Wanneer hij me iets uitlegt op het scherm ga ik regelmatig voorover hangen alsof ik het niet goed kan lezen. Voor Stijn het moment om te gluren. Ik voel en zie dan hoe hij "stiekem" mijn blouse in kijkt. Als ik wat papierwerk van het buro stoot, voel ik zijn ogen in mijn kont prikken als ik voorovergebogen deze troep opraap.

Door deze capriolen heeft hij een enorme rode kop. Hij lijkt zelfs een beetje te zweten. "Ik maak je toch niet verlegen?" vraag ik 'm zachtjes terwijl ik opzichtig in zijn kruis kijk. Een designpantalon met behoorlijk aanwezige vulling. Toen wist ik: Jij bent vanaf nu mijn "projectje"..

Aan het eind van de dag bedank ik hem hartelijk voor de goede uitleg maar dat ik eigenlijk niet weet hoe ik hem zou kunnen bedanken. Zijn ogen twinkelen als hij hier onbewust over nadenkt..

Thuis aangekomen kleed ik me, zoals altijd, om naar een makkelijke jogger en shirtje. Bij het omkleden merk ik aan mijn string dat deze dag opwindender was dan ik had durven hopen.
Nu al zin in morgen...

Eenmaal thuis aangekomen, na een lange werkdag, staat mijn vrouw al achter het fornuis. Mijn ogen dwalen als vanzelf af richting haar kont, even schiet de gedachte naar het achterwerk van Julia. Zoals zij mij haar bibs toonde vanmiddag, de heerlijke strak gespannen billen toen zij iets van de grond afraapte?.mhhh. Als ik tegen mijn vrouw aan staan om haar gedag te kussen, voel ik mijn erectie tussen ons indrukken. De werkdag met mijn nieuwe collega, heeft nog steeds de nodige weerslag op mij? Na het avondeten en de gebruikelijke, verdere invulling van de avond, geeft mijn vrouw mij een pijpbeurt, als wij in bed liggen. Het voelde plichtmatig aan, maar desondanks ben ik wel even verlost van het hoognodige?.

De volgende morgen, gaat alles in een sneller tempo dan gebruikelijk. Ik heb zin om naar het werk te gaan en ik moet eerlijk bekennen, Julia heeft daar nu al voor gezorgd! En dat na 1 dag? Ik ben ruim op tijd op het werk. Ik pak een bak koffie uit de automaat en nestel mezelf achter mijn bureau. Als ik even later mijn ontvangen mails doorneem, ?Goedemorgen Stijn, jij bent vroeg!?, begroet Julia mij enigszins verbaasd. Hoogstwaarschijnlijk heeft zij al te horen gekregen, dat ik meestal te laat kom. ?Goedemorgen!?, antwoordt ik haar terug, als zij mij voorbij loopt richting de kapstok. Met een vluchtige blik wil ik haar volgen, maar als zij haar lange mantel uittrekt en ophangt aan de kapstok, blijf ik naar haar kijken?. Wauw, wat ziet zij er verzorgd uit en haar kledingkeuze is niet alleen verzorgd?. Wat zij nu aan heeft, accentueert haar lichaam nog beter ten opzichte van gisteren. Als zij zich omdraait, ziet zij mij natuurlijk kijken. Ik voel me betrapt. Zie ik nou een knipoog van haar of beeld ik mij dat in?

Als Julia eerst naar haar bureau loopt, zegt zij: ?Eerst maar een bak koffie, vind je niet??, pakt zij haar mok van het bureau af. ?Lust jij ook nog een bak koffie, Stijn?, vraagt zij dan. Ik stem hier mee in. Vervolgens komt mijn nieuwe collega, richting mij gelopen en ik reik haar mijn mok aan. Eerst vond ik het overtrokken dat het hele kantoor van koffiebekers overstapte naar persoonlijke mokken, maar nu Julia richting de koffieautomaat loopt, ben ik dankbaar met die beslissing haha. Ik geef mijn ogen goed de kost, haar heupen lijken te dansen en haar billen bewegen ritmisch mee. Zou zij altijd zo lopen of weet zij dat ik kijk en daagt zij mij uit? De tweede werkdag is amper begonnen en Julia maakt mij nu al gek!

Het had me de nodige kopzorgen gegeven, maar uiteindelijk had ik toch iets kunnen vinden wat netjes was, maar ook verleidelijk. Het rokje, strak tot boven de knie?n, accentueerde mijn billen, het bloesje spande om mijn borsten. Voor een moment had ik getwijfeld over de bijbehorende kousen en jarretels, maar dat zou er te dik bovenop liggen.

Op mijn hakjes drentel ik het kantoor binnen en zie tot mijn plezier dat Stijn er al is. Een kriebel gaat door mijn lijf en ik vermoed dat ik de oorzaak ben van zijn tijdige verschijning. God, wat is het leuk om zo'n getrouwde vent te verleiden. Ik hang mijn mantel op en ga koffie halen. Ik voel zijn ogen in mijn rug, starend naar mijn billen. Met een brede glimlach arriveer ik bij het koffieapparaat. Het is maar goed dat ik toch een stringetje aan gedaan heb, want het kan niet anders of ik ben al een tikkeltje vochtig.

Ik loop terug en zie hoe zijn ogen zich richten op mijn borsten. Ik ben klein van stuk, maar mijn borstjes komen op mijn ranke lijf goed naar voren. De koffie zet ik voor Stijn neer en vraag dan: "Zeg, Stijn, slijten wij al onze werktijd op kantoor of is er ook nog wel eens een klusje buiten het kantoor?"

Als de wekker gaat, kruip ik uit bed.
Ik moet zeggen dat ik de laatste dagen sneller uit bed ben, en ook eerder op mijn werk arriveer.
Ongemerkt verandert Julia mij nu al.

Als ik haar binnen zie lopen kriebelt er wat in mijn buik.
Ik moet bijna wel met een brede glimlach achter mijn bureau zitten.
Ik kijk hoe haar heupen wiegen en haar billen verleidelijk stuiteren.
Als ze terug komt lopen kan ik mijn ogen niet van haar boezem af houden.
Mijn god wat moet ze een heerlijke borsten hebben onder dat bloesje hebben.

Ze zet de koffie voor mij neer en vraagt ?Zeg, Stijn, slijten wij al onze werktijd op kantoor of is er ook nog wel eens een klusje buiten het kantoor?".

? op vrijdag borrelen we altijd na in het caf? om de hoek?
?En voor klusjes buiten de deur, tja dat moet net bij je project horen?
?Wel zijn er 2 of 3 daagse cursussen te volgen, gelukkig betaald de baas dat allemaal? lach ik.

?O en is dat ver weg? vraagt Julia.
?Ja dat is wel over ver ja, maar de baas betaald het hotel en eten hoor dus we hebben niks te klagen?
?Klinkt goed? antwoord Julia en er verschijnt een ligte vlos op haar wangen.

Ze gaat weer tegen over mij zitten en begint te werken.
Ik probeer onopvallend naar haar te kijken af en toe, maar ik weet niet als dat zo over komt.
Ze speelt met het puntje van haar krullende haar.
Ik kijk hoe haar knoopjes met man en macht haar bloes proberen dicht te houden.
De kanten bh is duidelijk te zien, dit wind mij op want in mijn broek bobbelt er al duidelijk wat.

Ik laat mijn pen van mij bureau vallen doordat ik weg droom.
?Oeps? hoor ik van de overkant.
Ik kruip onder mijn bureau om mijn pen te pakken wanneer ik de mooie benen van Julia voor mij zie.
Op dat moment spreid julia haar benen om ze vervolgens te kruisen.
Ik heb vrije inkijk tussen haar benen, een mintgroene kanten string lacht mij toe,met een wat donkere vlek er tussen.
Dit kan geen toeval zijn denk ik bij mezelf wanneer ik weer boven mij bureau kom.
Ik voel dat mijn hoofd knal rood is geworden wanneer ik weer plaats neem op mijn stoel.
?Lukt het allemaal een beetje? vraagt Julia wel heel opvallend?

Aandachtig luister ik naar Stijn als hij verteld dat er op vrijdag geborreld wordt, maar dat was nou net niet waar ik aan zat te denken. Eind van de dag en thuis een vrouw wachtend op haar man, dan zijn mijn kansen miniem. Helaas zijn mijn andere kansen niet veel beter.

Ik ga aan het werk, maar ben er met mijn gedachten niet bij. Het idee om een affaire te hebben met een getrouwde collega windt me op. Als ik stiekem naar hem wil kijken, merk ik zijn aandacht voor mijn borsten. Ik laat het niet merken en probeer door te werken, als ik plots hoor hoe zijn pen valt.

Op het moment dat hij onder het bureau zit, denk ik aan de favoriete filmscene van mijn moeder. Ik spreid mijn benen en sla daarna mijn benen over elkaar. Als Stijn weer op zijn stoel zit, is hij helemaal rood aangelopen.
"Lukt het allemaal een beetje?" vraag ik hem.
Stijn mompelt: "Ja, ja, maar heb jij niet een beetje hulp nodig?"
Zijn reactie overrompelt me en even stotter ik: "Uhm, tja, nou, ik durf het eigenlijk niet te vragen, maar kun je mij helpen?"
Zonder te vragen naar wat er is, staat Stijn op en loopt om het bureau heen om achter me te gaan staan. "Wat is het probleem?"
Geen idee wat ik moet doen, maar Stijn buigt over me heen en pakt de muis. Ik ruik zijn mannelijk geur en zeg dan: "Nou, nou, ik voel me eigenlijk zo opgesloten om de hele dag achter het bureau te zitten!"

Wanneer Julia om hulp vraagt kom ik gelijk in de benen.
Ik leun over haar schouder heen en kijk een keer in de bovenkant van haar blouse.
Nou, nou, ik voel me eigenlijk zo opgesloten om de hele dag achter het bureau te zitten!" antwoord ze.

?O maar we kunnen er ook wel even tussen uit hoor?
Dit klinkt Julia als muziek in de oren want ze schuift haar bureau stoel meteen naar achteren.
?Oef? net tussen mijn kruis.
?Gaat het? vraagt Julia.
Wat zwaarder antwoord ik, ? uhhhm ja hoor, ging net goed?

Ik vraag Julia als ze even de benen wil strekken met een wandeling.
Eigenlijk heb ik liever dat ze haar benen voor mij spreid om eerlijk te zijn.
?Of we kunnen mijn zakelijke auto even door de was straat doen??
?Jij kan vast heel goed de auto uitzuigen? knipoog ik plagend naar Julia..

Julia kiest voor de wandeling. Zij beseft zich ook wel, wat er in de wasstraat gaat gebeuren?. Met mijn opmerking, waar alles er te dik op ligt, weet zij dat wij hetzelfde effect hebben op elkaar, besef ik mij veel later?.

Enigszins teleurgesteld, want wat had ik haar graag genomen, zelfs in een oncomfortabele auto, gaan wij een eindje wandelen. Ondanks dat ik zin had in andere dingen, is het een leuke wandeling. Wij praten beide veel en ik moet toegeven, Julia ziet er niet alleen geweldig uit, maar zij is ook leuk gezelschap! Aangezien ons kantoorpand zich aan een bosrijke omgeving bevindt, lopen wij langs plekken waar niemand ons zou kunnen zien. Soms spelen de gedachten op, om Julia naar mij toe te trekken en haar te zoenen. Maar doordat ze mij eerder als subtiel heeft afgewezen, weet ik mijn plaats. Logisch ook, want zo?n dame met deze looks, zit natuurlijk niet te wachten op een getrouwde man!

Als wij bijna weer bij het kantoor zijn, stopt zij, draait naar mij toe en pakt zij mijn handen beet. ?Misschien, had ik wel meer zin in de wasstraat?.?, kust mij op mijn lippen en loopt bewust van mij vandaan. Ik sta even aan de grond genageld, als ik dit toch eerder had geweten! Dan was het waarschijnlijk niet bij een alledaagse wandeling gebleven?


Als ik even later het kantoor kom binnengelopen, zit Julia op haar plek. Als ik naar haar kijk, krijg ik het meteen weer warm! Als zij mij opmerkt, knipoogt ze verleidelijk naar mij. Ik kan alleen maar, naar haar kijken. Even later zit ik achter mijn bureau en zie ik een ongeopend bericht. Ik lees het bericht direct, een anonieme afzender. Pfff, daar kan ik niks mee! Als ik lees wat mij gestuurd was: ?Binnenkort maar een 3 daagse cursus volgen, samen??

Mijn lul maakt meteen een sprong! Nodigt zij mij nou uit?, vraag ik me af?.

Op onze 2e werkdag samen meteen een snelle onhandige wip in een wasstraat is niet pers? mijn stijl. Dus kies ik voor de veiligere optie. Een wandeling. Al heeft Stijn me intussen meer dan geprikkeld en ben ik heel benieuwd waar dit ooit zal eindigen.

Nadat ik hem wat verbouwereerd achter liet aan de rand van het bos, komt hij iets later dan mij terug op kantoor. Ik probeer zijn blik te ontwijken. In mijn hoofd komt hij al vaak genoeg voor. Ik ben gewoon bloedgeil, om eerlijk te zijn. Maar daar kan ik hier natuurlijk niets mee.

2 minuten later zie ik dat Stijn geconcentreerd zit te lezen. En plots wordt hij vuurrood en kijkt wat geschokt om zich heen. "Yes" roep ik in gedachten.
Die verdere middag verloopt soepel. Er moet ten slotte ook gewoon gewerkt worden. Wel valt mij op dat Stijn 2x die middag bij onze leidinggevende naar binnen geroepen wordt. Zou iemand ons nu al doorhebben?

Als ik om iets voor half 5 mijn pc uit wil zetten, popt er een mail binnen. Van meneer Blauwgeers, mijn baas. Toch wat zenuwachtig open ik deze;

Beste Julia,

wellicht is het erg vroeg, na 2 dagen dienst, maar graag wil ik jou en je collega Stijn Joosten graag als visitekaartje van ons bedrijf naar een 3 daags netwerk-event sturen. Het is vanaf volgende week dinsdag tot en met donderdag. Locatie is het Tefaf-gebouw in Maastricht. Hotel in het centrum vanaf maandagavond tot donderdagochtend. Als je interesse hebt, hoor ik het graag.

Vriendelijke groet,

Diederik Blauwgeers
CEO Blablabla...

Nu is het mijn beurt om vuurrood te worden. Stijn ziet dat, zegt verder niks als "fijne avond" en geeft me een knipoog.

Thuis aangekomen neem ik een douche. Mijn 16 centimeter siliconen vriendje plop ik op de douche wand. Ik noem hem Stijn en verwen mezelf beter dan normaal..

Bloedgeil ben ik die hele verdere avond. In bed app ik hem, al weet ik dat dat link is. "Hey Stijn, wil je even laten weten dat ik het waardeer dat je me zo goed helpt en een goed woordje voor me gedaan hebt. Weltrusten, Juul"

En nu maar hopen dat zijn vrouw gelooft dat ik een mannelijke nieuwe collega ben, als ze het leest...

Ik had niet eens de kans om even lekker te dagdromen, aan een 3-daagse cursus met mijn stille aanbidster, van wie ik hoopte dat Julia het gestuurd zou hebben?. Want even later word ik door Evelien, mijn manager geroepen. ?Kom op Stijn, weer even bij de les blijven?, moedig ik mezelf aan als ik het kantoor van Evelien binnen kom gelopen. ?Stijn, ik val maar meteen met de deur in huis, volgende week hebben wij een netwerk-evenement in Maastricht. Ik zou samen met Diederik gaan, maar Diederik heeft geen zin en vindt eigenlijk dat andere mensen binnen het bedrijf, een uithangbord of hun gezicht mogen tonen? En mijn ex doet weer eens moeilijk over de omgangsregeling met de kinderen, dus ik moet bij de kids blijven, omdat hij absoluut niet wilt switchen?.?. Ik raak meteen opgewekt van het voorstel, al laat ik dat gelukkig niet blijken. ?Heb je iemand waarvan jij denkt, die kan mij wel goed ondersteunen??, vraagt Evelien. ?Misschien wel, maar volgens mij werkt zij hier te kort daarvoor?.?, reageer ik, gevolgd door een stilte. Zonder een naam te noemen, weet mijn manager wie ik bedoel. ?Tja, zij zou wel een bepaalde overtuigingskracht hebben, richting potenti?le klanten??, doelend op haar uiterlijk, krijg ik als antwoord van Evelien.

Evelien zoekt er niks achter, als ik ?voorstel? om met een dame een paar dagen wil ?netwerken??? Toen haar huwelijk net op de klippen was gelopen, heb ik meerdere advances van haar, op de bedrijfsborrels, afgeslagen. Zij weet niet beter, dan dat ik trouw ben. Al zou daar volgende week zomaar verandering in kunnen komen, als het aan mij lag?.

?Ik vind het een goed idee, ik leg het straks aan Diederik voor! Je hoort van mij?. Werkse Stijn.? Ik besef dat het gesprek is be?indigd en ga weer aan het werk. Ik kan aan niks anders meer denken, dan dat de mogelijkheid bestaat, dat ik volgende week 3 dagen met Julia op pad ben?. De rest van de dag wordt er gewoon gewerkt, al kruisen de ogen van Julia en mij, elkaar wel heel vaak! Als ik om 16.15 uur weer door Evelien geroepen word, krijg ik te horen dat Diederik het zelfs een goed idee vindt. Hij zal Julia benaderen en ik hoor morgen wel of zij meegaat. ?Wel thuis en een fijne avond nog!?, zegt Evelien tegen mij. Ik wens haar hetzelfde en verlaat voor de tweede keer vandaag haar kantoor.

Als ik even later plaats heb genomen achter mijn bureau, kan ik alleen maar naar Julia kijken?. Zij is te druk met afronden van haar werkzaamheden, zodat het eigenlijk niet opvalt, dat ik eigenlijk naar haar zit te staren ipv naar haar zit te kijken?. Ineens zie ik haar vuurrood worden, als zij naar haar beeldscherm kijkt. Ik weet wat zij heeft gelezen, mijn hart lijkt even stil te staan, maar als het voor mijn gevoel weer klopt, sta ik direct op om huiswaarts te gaan. Ik loop voorlangs het bureau van Julia, ik wens haar een fijne avond, gevolgd door een knipoog. ?Wat zij kan, kan ik ook?, denk ik met een inwendige lach bij mezelf?.

?Ik weet het niet hoor?, hoor ik later op de avond thuis, ?Je staat er goed op, als jouw mannelijke collega?s jou zo laat nog app?en!?. Mijn vrouw heeft blijkbaar gelezen, wat ik heb ontvangen op mijn telefoon. Als zij mij vervolgens mijn telefoon in mijn schoot werpt. Ik lees het bericht, wat zij bedoelt met de woorden kan ik niet echt peilen. Dus ik reageer: ?Niet meer dan logisch Juul, ik zie je morgen???. Ik zie dat zij het berichtje meteen leest en typt: ?Morgen en maandag ben ik vrij, ik heb een familieweekend (dit had ik al aangegeven bij mijn sollicitatie); ik zie je dinsdag op het station?

Mijn hart maakt een sprongetje! Evelien heeft het dus voor elkaar gekregen?. ?Jammer, dat ik jou moet missen op kantoor, de komende dagen. Veel plezier met jouw familie, tot dinsdag dan???

De dagen krabbelen voort, door haar afwezigheid?. Als het eenmaal dinsdag is geworden, loop ik het perron op. Onze werkgever wilt uitdragen dat wij, als bedrijf zijnde, over onze voetafdruk nadenken. Aan de ene kant goed natuurlijk, maar in dit geval is het heel verstandig, want met een auto was ik de wasstraat meteen ingereden,?

Ik begroet Juul en ik neem haar volledig in mij op. ?Wauw, kan ik alleen maar denken! Misschien iets te voor een paar netwerk-dagen?.

*daar ben ik weer, lang niet in de mogelijjkheid geweest.*


Het weekendje met familie was leuk. Vooral vanwege de 19 jarige bonuszoon van een hertrouwde tante. Maar daarover wellicht meer in een ander verhaal.

3 dagen Maastricht met Stijn. Iets in mij zegt me dat die eventmeetings maar bijzaak zullen zijn.
Onbewust heb ik ook mijn koffer met dat gevoel ingepakt. Uiteraard de standaar zakelijke mantelpakjes, maar verder vooral kleding die niet altijd gepast is. Ik zou het kantoor nooit dragen. Maar met Stijn in een hotel denk ik kleding meer op de grond ligt dan rond mijn lijf.

Met een bomvolle iets te grote koffer loop ik dinsdag het perron op. Stijn is er al en kwijlt bijna als ie me ziet.
Mijn pumps kent hij. Die draag ik op t werk ook. Het zwarte overslagrokje tot ruim boven knie kent hij zichtbaar niet. Hetzelfde geldt voor het boven mijn gepiercete navel opgeknoopte panterblouseje. Alle knoopjes zijn netjes gesloten. Nog wel. Maastricht is nog ver.

Innig omhelzen we elkaar waarbij je wel heel lang mijn borsten tegen je torso drukt.
Je zegt dat ik er fantastisch uit zie. Ik zeg dat een net pak jiu ook goed staat en stel je gerust door te zeggen dat dit niet mijn werkkleding is voor de kinende dagen. Je kijkt opgelucht al voel ik nog steeds je ogen over mijn lijf dwalen. Ik besef me dat ik wat overdressed ben, maar het effect is al duidelijk merkbaar.

Eenmaal in de trein zitten we bovenin. 2e klas. Lekker luxe dus. Ondanks het tijdstip is in deze couoé nog plaats genoeg. We kiezen de achterste rijbstoelen en gaan elk aan een kant van het gangpad zitten. Ik vind dit jammer maar laat je. Is vast beter voor je zelfbeheersing én voor je schuldgevoel naar thuis toe. In mijn hoofd zit een plan dat er zeker voor zorgt dat je beide principes al ver voor Maastricht bent vergeten.Je help me met mijn koffer waarbij ik zie dat je pantalon nu al strak staat.
"Per ongeluk" raak ik deze bult met de rug van mijn
hand en nestel me dan in de luxe stoel. Langzaam komt de trein in bewging.

Even…heel even voel ik jouw hand langs mijn harde pik glijden. Ik beeld het mij waarschijnlijk in, omdat ik al een tijdje snak jou! Ook al mocht het mijn beleving zijn, het was kort, veel te kort!

Als de trein begint te rijden, verlies ik mijn evenwicht. Ik val voorover en ik kan mijn val nog net breken. Mijn hand net naast jouw gezichtje, op het hoofdkussen. Ik ruik jouw parfum en ik kijk jou recht in de ogen….mmmh. Alles aan jou vraagt om mijn aandacht! Ik kijk jou iets te lang in de ogen en jij grijpt je kans. “Je gaat toch echt niet aan de andere kant zitten?!”, vraag je aan mij. Ik ben normaal wel adrem, maar jij laat mijn adem stokken en ik weet even niks te zeggen…. Ik ga gedwee naast jou zitten. Ook al maak jij mij al een bijna 2 weken geil en weet ik dat wij hoe dan ook onze lusten zullen vervullen, want dat is onvermijdelijk, bevries ik. Jij had mij anders voorgesteld, niet zo terughoudend….

Jij kijkt mij aan en gooit bewust een lap stof open van jouw wikkelrok. Automatisch kijk ik richting jouw schoot. Jouw kanten string is net zo zichtbaar, als een paar dagen geleden, alleen zie ik deze keer kleurverschil in het minieme stukje stof. Aan de bovenkant is het beige, daaronder is het bruin. Jij bent overduidelijk net zo geil als ik! Ik leg meteen een hand op jouw bovenbeen, knijp er in en kijk jou aan: “Je maakt me geil Julia!”. Ik druk meteen mijn lippen op jouw mond en zonder echt te zoenen, volgt een vurige tongzoen. Mijn hand laat ik naar beneden glijden, streel de binnenkant van jouw been en als ik de rand van jouw kanten string heb weten te vinden, valt mij op dat de print bijpassend is met jouw shirtje. Mijn vingers gaan er onderdoor en ik voel hoe nat jij daar al bent. Direct druk ik 2 vingers bij jou naar binnen. Jij ontvangt ze gewillig en kreunt: “O ja, mmmh….hier heb ik zo vaak over gefantaseerd”. Ik kijk omhoog tussen de 2 hoofdstellen door en zie dat er maar 1 medepassagier in onze coupé zit. Degene heeft gelukkig een koptelefoon op en reageert niet op jouw gekreun. Ik kijk weer naar jou en vraag je: “Wat heb je nog meer gefantaseerd?”, terwijl ik jouw lekkere kutje vinger.