Net als iedere maandag, dinsdag en de andere dagen van de week sta ik op het schoolplein mijn prinsesje op te wachten. Haar eerste jaar hier, dus ook het mijne. Het is gelukkig weer lekker weer, bijna zomervakantie. Die pisregen is eindelijk afgelopen. Dus heb ik me net als afgelopen dagen lekker gekleed in een lange jurk. En slippers. Echt, als de zomer er is heb ik het liefst niets aan mijn lijf. Maar dat wordt waarschijnlijk niet gewaardeerd op het schoolplein. Thuis, met een ruime tuin zonder direct inkijkende buren kan dat wel, dus zodirect...
Mijn prinses heeft een heerlijke dag op school gehad en komt hand in hand met een klasgenootje naar buiten gehuppeld. Ze willen graag samen spelen. Na wat over en weer blijkt dat ze bij het klasgenootje in het zwembad willen spelen dus gaan de dames daar heen. Ze wordt bij de andere moeder in de bakfiets geladen en daar komt mijn vrije middag tegemoet.

Als ik het schoolplein af loop word ik ingehaald door een van de vaders. Ik voel zijn ogen in mijn rug prikken en als ie mij in haalt groeten we vriendelijk. "Ben je van je taak verlost?" "Ja, soms heb je mazzel he. Al nou ja, dat klinkt ook weer zo onaardig. Nee hoor, maar het is wel even heerlijk. Kan ik nog wat zon mee pikken." Ik zie zijn ogen even mijn lijf opnieuw scannen en kan me niet aan de indruk onttrekken dat hij waardeert wat ie ziet. Zijn zoontje trekt al aan zijn arm om weg te gaan, en hij laat zich mee trekken. "Tot morgen" hoor ik m nog net zeggen tegen me.

Als ik m zo van achter zie kan ik dat uitzicht ook zeker waarderen. Misschien moet ik m een keer uitnodigen voor een kop koffie thuis...
Thuis gekomen doe ik precies wat ik me al had voorgenomen. Met een trekje aan de lus van mijn ceintuur valt mijn jurk open en laat m van mijn lijf glijden. Heerlijk vrij loop ik de tuin in en nestel me op een van de zonnestoelen. Even insmeren en dan heerlijk geniteen van de zon. Al snel komt het beeld van de weglopende vader weer voor mijn ogen, en zonder dat ik er erg in heb verdwijnt mijn hand tussen mijn benen.

Als ik van het schoolplein af loop passer ik een van de moeders.
Met een korte groet spreek ik haar even aan, "Ben je van je taak verlost?"
Terwijl ze mij verteld dat ze straks lekker in de zon gaat liggen heb ik maar moeite om het hele verhaal op te pikken.
Mijn ogen scannen haar lichaam om de rondingen onder haar jurk goed in mij op te nemen.
Een mooie bilpartij en een goede boezem vol, daar hou ik wel van.
Mijn kleine vent trekt een keer aan mijn arm, een teken om te gaan.
Terwijl ik weg loop draai ik me nog half om ?tot morgen? wuif ik.

Als ik thuis een lekker broodje eet met mijn kleine vent denk ik nog eens aan de moeder op het schoolplein.
Mijn pik knelt er van in mijn broek en ik knijp even in mijn schacht.
Ik kan niet wachten tot morgen om haar weer op het schoolplein te zien?

Mijn zoontje is verdrietig mee naar huis gekomen. Hij had afgesproken met een jongen uit zijn klas maar die is al weg.

Ik besluit de vader een bericht te sturen. "Goedemiddag, Andrea hier. Klopt het dat Sam met jouw zoon zou gaan spelen vanmiddag? X Andrea" ik druk op verzend.

Oeps. Wat doe ik nu. Ik type een x omdat ik net nog met mijn man aan het appen was. Maar nu stuur ik een kus naar een man die ik niet eens ken

Maandagochtend, kwart over acht. In alle drukte is het gelukkig gelukt mijn prinsesje op tijd op school af te leveren. Brood, tussendoortje en een knuffel die mee moesten van madamme zijn ook op school aangeland. Vrolijk loopt ze zelfstandig de school binnen. Ze heeft er zin in. Met enig vreemd gevoel sta ik bij het hek haar na te kijken, tot ik de warme aanwezigheid van een ander persoon in mijn directe omgeving voel. Mijn hart slaat een klein beetje over als ik bedenk wie het kan zijn. Vreemd eigenlijk, dat je zenuwachtig - of is het opgewonden - kan raken van iemand die je nog bijna niet gesproken hebt.
"Ik heb wel trek in een bakkie. Jij ook" Als ik mijn gezicht draai naar het geluid zie ik dat mijn gevoel het juist had. En dat mijn gezicht wat kleurt. "Tuurlijk". Meer krijg ik even mijn mond niet uit. Mijn hersenen maken direct overuren... niet opgemaakt, nog veel te doen, over drie uur komt prinses weer terug, niet geschoren... Echt.. is dat direct wat ik denk?? Ik sta versteld van mezelf. Van mijn gedachten dat het feit dat ik me vanochtend niet geschoren heb als een van de eerste dingen naar boven komt als een man mij uitnodigt voor een kop koffie. Nou is het al even geleden dat ik een op een contact met een man heb gehad. Maar dat sex direct opkomt als ik word aangesproken. Sta ik dan al zo lang droog? Het antwoord op die vraag is helaas instemmend.

"Zal ik me eerst even voorstellen?" vraagt hij met een vriendelijke glimlach?

Een aantal weken weet ik dat Kim inmiddels gescheiden is. Roddels gaan nergens zo snel als bij de kapper of het schoolplein haha?.

Sinds ik dit weet ben ik, als een alleenstaande man, anders naar haar gaan kijken. Op een of andere manier weet zij telkens mijn aandacht te trekken! Het is een mooie dame met een vrolijk voorkomen, ondanks dat zij net gescheiden is. Altijd zorgvuldig gekleed, maar nu het eindelijk echt zomer is, verschijnt zij de laatste dagen in heerlijke zomerse jurkjes.

Zo ook deze maandagmorgen? Kim staat al bij het hek, als ik met mijn dochter om tien voor half negen komen aangefietst. Ik til mijn dochter van de fiets, kus haar gedag en zet mijn fiets op slot. Ik manoeuvreer mezelf dichter naar het hek, zodat ik zogenaamd mijn dochter nog uit kan zwaaien?. Maar in wezen wil ik dichterbij Kim komen! Ik voel mijn hartslag versnellen en mijn lichaamstemperatuur toenemen. Ik bekijk Kim nog eens goed en neem haar helemaal in mij op. Het is op maandag altijd rustiger aan het schoolplein. En de brandende vraag ligt al een week of 2 op het puntje van mijn tong? En dan opeens: "Ik heb wel trek in een bakkie. Jij ook??. In plaats van dat ik het mezelf inbeeldt, stel ik de vraag daadwerkelijk. ?Tuurlijk?, krijg ik kort maar bondig terug, als zij zich naar mij toe draait. Van binnen gloei ik helemaal. ?Zal ik me eerst even voorstellen?, vraag ik vervolgens. ?Nou Tim, ik ben Kim?, zegt zij adrem en kleurt nu duidelijker. ?Het rijmt?, zeg ik, om vervolgens te bekennen dat ik ook al wel weet dat zij Kim heet. Wij lachen beide wat betrapt. Als de zoemer gaat, beseffen wij beide dat wij onze dochters niet eens hebben uitgezwaaid, omdat wij afgeleid waren door elkaar.

?Zullen wij vandaag dan naar mijn huis gaan? Want ik heb nog het een en ander te doen, drinken wij de volgende keer bij jou een bakkie.?, zegt Kim. Ik stem hier mee in. Als wij beide naar onze fiets lopen, nader ik eerder mijn fiets, haar fiets staat een stukje verder. Ik haal mijn fiets van het slot, kijk richting Kim en zie het heerlijke zomerse jurkje perfect om haar lichaam zitten. Als Kim haar fiets heeft gepakt, vraagt ze: ?Volg je mij Tim??. ?Jazeker?, reageer ik en slik de rest van de woorden gelukkig in?.

Naast elkaar op de fiets, praat het ontspannender en in een vogelvlucht komt ons leven voorbij. Zij oogt niet alleen lekker, maar het is ook nog eens een gezellige dame. Als wij bij haar huis aankomen, zegt ze: ?Hier woon ik dan Tim?.?. Zij opent de poortdeur en loopt met haar fiets in de hand de achtertuin in. Ik volg haar voorbeeld. Het valt mij op dat ze een erg ruime tuin heeft en het redelijk beschut is. ?Wil je binnen of buiten de koffie drinken?, vraagt ze. Ik laat haar weten, dat het eindelijk lekker weer is, dus laten wij er buiten maar van genieten. ?Helemaal goed! Neem ergens plaats en dan kom ik zo terug met de koffie.?, krijg ik te horen. Ik kijk rond en ik zie zelfs 3 zitgedeeltes. Een hogere tafel met 6 stoelen om aan te eten, een stukje verder op 3 relaxstoelen bij een haard en verderop in de tuin nog een relaxstoel met een ligbed. Ik kies bewust voor het laatste, als ik in de stoel zit en Kim gaat, als ik geluk heb, liggen op het ligbed, kan ik haar weer bewonderen.

Kim komt even later aanlopen met een dienblad, met het nodige op het blad. Zij zet het blad op het voeteneinde van het ligbed neer. Shit, daar had ik geen rekening mee gehouden, de kans dat Kim gaat liggen op het bed is vervlogen. Vervolgens slaat zij de kussens op, geheel onbewust, denk ik. Maar als zij naar een kussen reikt, staat zij amper 50 centimeter van mij vandaan met haar kont richting mij gericht. Mmmh, mijn lul reageert hier op. Wat een heerlijk gezicht, helemaal als zij het kussen begint op te kloppen. Haar billen schudden subtiel mee met de bewegingen van haar armen. Als zij dit nog 2 keer herhaalt met de andere kussens, ben ik even op een andere planeet?.

In de avond kijk ik op mijn telefoon.
Een bericht van een vreemd nummer.
Andrea sluit haar berichtje af met een x, beetje opmerkelijk.
Blijkbaar heeft mijn kleine knul afgesproken om met een klasgenootje te gaan spelen.
Ik bied mijn excuses aan en opper dat z binnenkort wel een keertje samen kunnen spelen.

De volgende ochtend is mijn zoontje al vroeg wakker.
6 uur staat hij al naast mijn bed,wanneer ik me eens goed in mijn ogen wrijf.
Onder de dekens merk ik dat ik morning wood heb.
Meteen denk ik weer aan de moeder op het schoolplein.
Is dit het effect wat deze vrouw op mij heeft?

Ik ga haar vandaag gewoon even aanspreken, gewoon een vriendelijk hallootje.
Als ik mijn zoontje naar de klas heb gebracht zie ik haar staan.
Ze ziet er prachtig uit vandaag.

Ze staat met de rug naar me toe terwijl ik naar haar toe loop.
Mijn ogen scannen haar billen, duidelijk draagt ze een string vandaag.
Ik sta achter haar , shit wat moet ik zeggen.
"Ik heb wel trek in een bakkie. Jij ook??
Als ze zich omdraait verschiet ze meteen van kleur.
?Tuurlijk?

Ik rijk mijn hand uit ?zal ik me even voorstellen??
?Martijn? terwijl ik haar hand schud kijk ik haar een keer diep in de ogen, waar ik een kleine twinkeling bespoor.
?Kim? inmiddels bloost ze.

?Wil je bij iemand thuis wat drinken of bij de barista hier om de hoek?? Vraag ik Kim..

"Martijn" hoor ik uit de vriendelijke mond, en hij houdt zijn hand voor me die ik direct schud. Sterke grip voel ik. Er gaat een rilling door me heen. Wat gebeurt er met me,... focus muts!! je lijkt wel een puber. Nog net kan ik 'heel relaxed' mijn eigen naam voortbrengen.
?Wil je bij iemand thuis wat drinken of bij de barista hier om de hoek?? Vraag Martijn. Ik denk even na en stel dan voor om naar mijn huis toe te gaan. Blijkbaar heeft mijn puberbrein het heft in handen genomen die zo impulsief is dat alle kansen open moeten blijven. Martijn knikt instemmend en loopt naar zijn fiets. Ik loop naar de mijne en al snel fietsen we naast elkaar de straat uit richting mijn huis.

Zonder dat het me opvalt hoef ik niet te vertellen welke kant we op moeten om mijn huis te bereiken. We kletsen wat, de stroefheid wordt van mijn kant minder en na een paar minuten bereiken we de rand van het dorp waar mijn stolpje staat. "Wow, wat woon je hier mooi" is de reactie van Martijn terwijl we het pad op rijden. Ik bedank voor het compliment en leg uit dat het mijn ouderlijk huis is waar ik in ben getrokken sinds mijn ouders het niet meer konden onderhouden. Ondertussen woon ik er samen met mijn prinsesje. Haar vader heeft de benen genomen met zijn nieuwe vriend. Tja, dat kan gebeuren. Ooit wel plezier van gehad maar dat is een ander verhaal.

Weer geef ik mezelf een spreekwoordelijke klap, ik hoef niet direct de hele familiegeschiedenis te vertellen. Ik merk aan mezelf dat mijn hartslag wat hoger is dan normaal. En ik t nog warmer heb dan de zon mij al opwarmt. Ik stel voor om buiten in de schaduw te gaan zitten en vraag wat Martijn wil drinken. Een espresso als t kan. "Tuurlijk, komt er zo aan. Neem lekker plaats." Ik spoed de keuken in en begin de bestelling klaar te maken. Mijn hoofd totl vol van de gedachten, hoe hij eruit ziet, wat ik m allemaal kan vragen, of mijn jurk niet teveel toont...

Met een blad, twee kopjes espresso en twee glaasjes water loop ik bloodvoets de tuin weer in. Onder de grote notenboom is hij op een van de luie stoelen gaan zitten en kijkt rond de tuin in. Als ie mij ziet aankomen begint ie vanzelf te glimlachen wat een warm gevoel geeft. We beginnen een gezellig gesprek over hoe hij leeft (gescheiden en met 1 zoontje); hoe hij dat bolwerkt en dat het als alleenstaande ouder beat lastig is. Terwijl we praten kijken we schalks naar elkaar, maar kan ik het niet laten ook mijn ogen verder over hem heen te laten gaan. En als ik t goed heb doet hij het zelfde.

We zitten zo een uur lang te kletsen, waarbij de zenuwen minder worden maar de spanning blijkbaar meer. Ik voel me totaal op mijn gemak bij Martin, maar wordt wel steeds nieuwsgieriger naar hem. "Heb je het koud Kim?" vraagt hij opeens aan me? Ik kijk verbaasd naar m."Hoe kom je daar bij?" Dan wordt ie rood en stamelt "Ehh, nou ja.. ehhh." Verder komt ie niet echt. Maar ik begrijp t wel. Ik kijk omlaag en zie wat hem ook opviel...

Samen lopen Kim en ik naar onze fietsen .
Het is heerlijk weer en samen fietsen we naar haar huis aan de rand van het dorp.
Onderweg praten we over van alles en nog wat.

Wanneer we aankomen bij haar huis ben ik aangenaam verrast, ? wat woon je hier mooi? complimeneer ik haar.
Lekker vrijstaand en achteraf.
Veel anders dan mijn nieuwbouwwoning die nog maar net klaar is.
Kim stelt voor om lekker in de schaduw een kopje espresso te drinken.
We kletsen wat af en de tijd vliegt voorbij.
Hoe oud b n je eigenlijk? En hoe lang ben je al alleen?

Kim draagt een zomerse jurk met een lage hals waardoor haar decollet? goed zichtbaar is.
Haar tepels worden al aardig hard ondertussen, ik besluit om eerst niks te zeggen want het staat mij zeker aan.
Ik voel mijn pik groeien in mijn broek.
? heb je het koud Kim?? Vraag ik haar wanneer ik naar haar knik.
Kim stamelt wat en kan moeilijk uit haar woorden komen wanneer ze naar beneden kijkt.

?Geeft niks, het komt vast niet omdat het zo koud is? knip oog ik naar haar terwijl ik mijn stijve pik goed druk over mijn spijkerbroek heen.
Ik zie Kim aandachtig kijken, ze staart gewoon.
Ze betrapt zichzelf er op en schrikt even op, ?nog een bakkie?? Vraagt ze mij.
?Heerlijk?

Ze staat op en buigt zich over de tafel als ze de kopjes pakt.
Een mintgroene kanten bh siert de contouren van haar borsten.
Ik heb nu vrije inkijk naar haar borsten.
Mijn god wat een heerlijke tieten heeft ze.
Ze loopt naar de keuken met het dienblad.
Ik besluit haar te volgen zonder dat ze het door heeft.

In de keuken zet Kim de kopjes onder het apparaat.
Ik hoor haar tegen zichzelf praten ?jemig Kim , hou jezelf eens in?
Terwijl ze dat zegt verdwijnt haar hand onder haar jurk.
Ze voelt en komt met natte vingers onder haar jurkje vandaan.
Kim slaakt een zucht en zelfs een lichte kreun.
Ze wast haar handen en droogt ze af.
Ik sta in de deur opening van de ruime keuken, te kijken wat er zich allemaal af speelt.
Mijn pik klopt in mijn broek en mijn eikel wil al boven de rand van mijn broek uit komen.
?Lukt het allemaal een beetje hier? Of kan je een handje extra gebruiken?
Verschrikt draait Kim zich om?

Het gesprek dat we hebben is gezellig. Alsof we elkaar al jaren kennen. Maar dan wel met een grote plus, want het is duidelijk dat er ook een aantrekkingskracht ontstaat. En zeker de opmerking over mijn harde tepels maakt dat het wederzijds is. Om mezelf even tijd te gunnen, en tot rust te komen, vraag ik of Martijn nog een kopje koffie wil. Zo kan ik even naar de keuken om af te koelen. Daar moet ik even mijn string goed leggen want die schuurt tegen mijn klitje aan. Even voel ik hoe nat ik ben en een korte kreun ontsnapt. Als ik mijn handen was hoor ik opeens achter me ?Lukt het allemaal een beetje hier? Of kan je een handje extra gebruiken?. Ik schrik, had hem niet aan horen komen en vraag me af wat ie gezien heeft. Maar als ik me omdraai en naar m kijk, zie ik een grote bobbel in zijn broek, wat verraad dat ie meer gezien heeft dan goed voor mij is.

Hij loopt op me af, legt zijn handen op mijn heupen en wow... vuurwerk! Er ontploft iets in mijn lijf. Opgekropte spanning, extase, opwinding. We zoenen als jonge pubers. Zijn tong en de mijne vechten het samen uit in opwinding. Martijn duwt zijn lijf tegen het mijne en ik voel een opwinding rond zijn kruis. Mijn handen gaan ook naar zijn billen die heerlijk aanvoelen in zijn broek. Het duurt minutel lang in mijn hoofd, en constant het gevoel van vuurwerk in mijn hoofd. Dan laat hij los, en met zijn mond beweegt hij naar mijn nek. Ik sta hijgend naar zijn bewegende kruin te kijken. Hij pakt de panden van mijn blouse en probeert m open te knopen. Wat in de extase niet lukt, waarna hij er een ruk aangeeft en ik hoor de knoopjes op de tegelvloer vallen. Zijn handen grijpen mijn bh en kneden mijn borsten, en ook mijn paarse kledingstuk moet het ontgelden en wordt omhoog getrokken.

Dan opeens begint mijn mobiel te jengelen...

Net op het moment dat samen botergeil zijn gaat de telefoon van Kim.

?Fuck , fuck, het is de school?
Gehaast neemt Kim de telefoon op, aan de andere kant hoort ze de juf van haar dochter.
? ja ik kom er meteen aan?
Door al het gepraat en gekkigheid zijn we helemaal de tijd vergeten.
Ze geeft me een dikke zoen, ? volgende keer gaan we verder schat ?
Ze loopt snel naar boven en verschijnt even later in een ander jurk weer beneden.
?Kom , schiet op?
Samen fietsen we in een rot vaart naar school.
Daar staat haar dochtertje al te wachten met de juf en mijn zoontje staat er naast.
We verschieten allebei van kleur? sorry ? zeggen we beide in koor.
? kan een keer gebeuren? zegt de juf.
We lopen samen met de kinderen naar de fietsen.
?Waarom was je zo laat papa?? Vraagt mijn zoontje.
? nou uuuh? ik stamel er van als ik Kim aan kijk.

? ze mogen nog wel even samen spelen ? zegt Kim.
Ik kijk op mijn horloge,? hij moet zo naar zwemles, dat gaan we niet redden?
?Geeft niks, ik geef je mijn nummer wel?
Ik geef Kim mijn telefoon en ze zet haar nummer er in.
Ik bel je zo wel even, dan heb je mijn nummer ook.

We nemen afscheid bij de fietsen.
?Dat toetje hou je nog te goed van mij? knipoog ik naar Kim.

Als ik even later bij de zwemles zit te kijken bel ik Kim op.
Aan de ander kant van de lijn word opgenomen.
Ik hoor geen naam, maar wat ik wel hoor is een soppend geluid.
Ik verschiet van kleur en mijn pik stuitert in mijn broek.

Ik probeer dit verhaal nieuw leven in te blazen, want het is zonde om dit verhaal, met zoveel potentie, dood te laten bloeden! Ik stel voor om de 2 verweven scenario’s (voorlopig) even te scheiden….

Als ik een berichtje ontvang van een onbekende afzender, ben ik eerst nog huiverig om het te openen… Je weet het maar nooit tegenwoordig, voor je het weet zit er een vorm van phishing achter. Maar als ik de pop-up op mijn telefoon goed lees zie ik het woord: “zoon” staan. Ik kan niks, maar dan ook echt niks wat betreffende mijn zoon negeren, alleen ouders snappen dit en open dan toch het bericht: "Goedemiddag, Andrea hier. Klopt het dat Sam met jouw zoon zou gaan spelen vanmiddag? X Andrea".

Ik heb mijn zoon wel eens over ene Sam horen praten, maar ik wist niet dat hij hem vandaag had uitgenodigd om te komen spelen. Ik vraag hierop mijn zoontje ter verantwoording en het blijkt te kloppen dat Sam hier zou komen spelen, maar dat zij tegen het einde van de schooldag wat woorden kregen en dat mijn zoon geen zin meer had om samen te spelen. Ik leg mijn zoontje uit, dat het niet netjes is, dat het zo niet hoort en dat je afspraken na moet komen. Want Sam is nu heel verdrietig….

Mijn preek heeft het gewenste effect, want schuldbewust zegt hij: “Hij mag nu nog komen spelen en anders morgen…”. Ik app meteen de moeder van Sam: “Sorry Andrea, het is de schuld van mijn zoon! Sam mag vandaag alsnog komen spelen of anders morgen?”

Ik zie dat mijn berichtje meteen gelezen wordt, maar dat ze direct offline gaat. Ik zie haar foto bovenin de hoek, van whatsapp staan en nieuwsgierig klik ik op de foto…. Totaal verbijsterend kijk ik ernaar, ik herken haar wel, maar wat een wereld van verschil is deze dame, met haar voorkomen op het schoolplein! Wat een klein beetje make-up en andere kleding kan doen bij een vrouw…. Aangezien ik al even gescheiden ben, betrap ik mezelf erop, dat deze foto alleen al, iets met mij doet!

Sorry Andrea, het is de schuld van mijn zoon! Sam mag vandaag alsnog komen spelen of anders morgen? Komt er opeens op mijn Whats app. Even schrik ik omdat ik net een X had gestuurd en dat hij het verkeerd zou opvatten en ik zet mijn whats app op offline. Maar als ik het bericht weer lees zie ik dat hij het niet over heeft. Ik kijk naar zijn profielfoto. Ik ken hem wel , het was een jonge vader. Tijdens mijn onderonsjes met de andere moeders vernam ik dat hij gescheiden was en dat zijn ex zijn zoon bij hem achtergelaten had.
Wat een vreselijke vrouw, ik kon mij dat niet voorstellen.
Ik switchte de app weer op online en stuurde een bericht terug.
'Dat is fijn, het is mooi weer, kan het vandaag ?'
'Dat kan zeker kom je hier, ik woon in de Kersenbloezem of moet ik Sam brengen?' Appte hij mij na enkele seconden terug.
Even dacht ik na en herinnerde mij dat de wijk Kersenbloezem een mooie speeltuin had en dat is er niet in mijn wijk.
'Ik kom wel daar, kunnen ze mooi naar de speeltuin om te spelen.' Appte ik.
Ik vertelde het aan Jimmy en hij was weer ontzettend blij. Dus nadat ik hem zijn jasje had aangetrokken zette ik hem in het zitje voorop mijn fiets en vertrok naar de kerzenbloezem.

Als ik aankom bij de speeltuin zag ik de vader(Ik ga je geen schoonvader noemen, lol) al staan met Sam aan de zijde en Jimmy begint wild te zwaaien. Ik til Jimmy uit het zitje en hij rent meteen naar Sam toe en ze stuiven de speeltuin in. 'Voorzichtig doen he jongens,'roep ik de kinderen nog na.
'Hoi, ik ben Andrea,'zeg ik en schud zijn hand. We gaan op een bankje zitten en kijken hoe Sam en Jimmy lachend spelen.

Welkom terug Andrea! Fijn, dat jij het verjaamgggSchoonvader was een typefoutje….

Gelukkig krijg ik alsnog een berichtje terug, met de vraag of het vandaag kan. Gelukkig, omdat hiermee de lucht geklaard is tussen de jongens of gelukkig omdat ik Andrea eens ga ontmoeten? Als ik voorstel of Jimmy hierheen komt of dat ik Sam bij haar moet brengen, laat zij weten dat zij hierheen komen, zodat de jongens in de speeltuin kunnen spelen.

Als ik Sam vertel, dat Jimmy door zijn moeder, bij de speeltuin wordt afgezet om te spelen, is mijn kind blij en enthousiast. Zo enthousiast, dat wij meteen naar de speeltuin gaan. Het is maar 2 minuten lopen, dus wij zijn er eerder als Jimmy. Sam wacht trouw op zijn vriendje, voordat ie gaat spelen en blijft bij mij staan. Als Andrea met haar zoontje arriveert, verandert dat meteen en voordat wij het beseffen, vliegen de jongens al over de toestellen heen. Andrea komt naar mij toegelopen. Haar aantrekkingskracht, had ik eerder vandaag al opgemerkt, aan de hand van de foto op haar whatsapp. Maar nu met minder make-up, heeft zij nog steeds dezelfde aantrekkingskracht op mij. Gek, dat het mij niet eerder opgevallen is! Maar waarschijnlijk kwam dat door de setting…. Op het schoolplein kom je toch hoofdzakelijk voor je kind.

Met: “Hoi, ik ben Andrea”, word ik uit mijn dagdroom gehaald. Wij schudden elkaar de hand en ik stel mezelf ook voor. Andrea neemt naast mij plaats en wij kijken naar onze spelende kids. Andrea probeert een gesprek tussen ons aan te gaan. Zij geeft mij te kennen dat zij respect voor mij heeft en het ook met mij te doen heeft, hoe ik het allemaal doe en door wat mij is overkomen. “Ik waardeer wat je zegt. De meeste mensen ontwijken het om dit aan te halen. Vraag me niet waarom….”, reageer ik oprecht naar haar en het ijs is gebroken tussen ons.

Wij praten ronduit en binnen een half uur, zijn wij alles behalve vreemden van elkaar en wij hebben behalve onze zoons, nog een gemene deler… Wij zijn beide niet happy, met onze huidige status. Ik single en jij, in een relatie met je huidige man….

Schoonvader of schoolvader maakt mij niks uit, ik doelde meer hoe ik je moet noemen in een vervolg. Ik vind als ik iets tegen je schrijf of het over jou heb, niet hij, de vader, de man, de vader van sam moet schrijven. Als ik weet hoe ik je noem (naam) maakt het allemaal iets persoonlijker.

'En waar is de vader van Jimmy nu?' Vraagt hij en ik kijk naar hem en het valt mij op dat ik mij aangetrokken tot hem voel.
'Hij is internationaal vrachtwagenchauffeur, dus ik denk dat hij ergens bij Italië is , zeg ik en kijk hem aan.
'Dat is althans wat hij zei, de laatste keer dat hij mij belde,' vervolg ik en haal mijn schouders op.
'Je denk dat hij ergens anders is?' Vraagt hij en kijkt mij met een kalme blik aan.
Ik knik met mijn hoofd en ik strijk een lok van mijn blond haar achter mijn oor.
'Ik begrijp het, zeg maar niks meer,' zegt hij en in zijn stem is ergens geruststellend.
'Je bent wel goed hoe om mensen te lezen, nietwaar?'Lach ik en stoot hem lichtjes aan met mijn schouder tegen de zijne.
Er verschijnt een grimmige glimlach op zijn gezicht terwijl hij naar de grond staart.
'Ik denk dat het meer ervaring is,' zegt hij bijna mompelend.
Ik kijk naar hem en ik zie hoe zijn ogen licht vochtig worden. Ik heb het idee dat ik een gevoelige snaar heb geraakt en ik leg troostend een hand op zijn knie.
'Het is al een aantal jaar geleden, maar het doet mij nog steeds wat,' zegt hij en ik hoor dat zijn stem een snik heeft.

Net op dat moment rennen Jimmy en Sam naar ons toe.
'Papa ,'roept Sam 'Mag Sam bij ons slapen?'
Van mij mag het, maar ik weet niet hoe Jimmys moeder erover denkt, 'zegt hij en kijkt mij aan.
'Mag het, mag het,' roept Jimmy en kijkt mij met grote vragende oogjes aan.
'Nou ja, als het echt geen probleem is' zeg ik.
'En mag Jimmy morgen ook mee als we naar Slagharen gaan?' vraagt Sam en hij trekt aan de mouw van zijn vader.
'Ik vind alles goed,' lacht hij en hij geeft Sam een knuffel wat mij ontroert.
'Is dat echt geen probleem?' Vraag ik aan hem en hij knikt.
'Nee hoor, is ook leuker voor Sam, toch? 'Zegt hij en kijkt mij dan aan.
'Waarom ga je niet mee?' Vraagt hij.
Ik weet niet waarom ik bloos, maar ik voel mijn wangen warm worden.
'En waarom blijf je ook niet bij ons slapen, dan kunnen we meteen vertrekken vanaf huis,' zegt hij, 'Lijkt mij iets handiger toch?'
'Nou ik weet niet hoor,' zeg ik mij bedenkend dat ik in een vreemd huis moet verblijven bij iemand die ik pas een kleine 2 uur ken.
'Echt hoor, het is geen probleem, ik heb een logeerkamer ,'zegt hij en iets in zijn stem vertelt mij dat ik hem wel kan vertrouwen.
Ik knik bevestigend en nadat Sam en Jimmy nog even gespeeld hebben in de speeltuin loop ik met mij fiets aan de hand richting zijn huis.

Andrea en ik spreken openlijk over onze strubbelingen. Best gek eigenlijk omdat wij pas voor het eerst met elkaar praten. Soms is het makkelijker om bij onbekende je hart te luchten, maar zo voelt het niet voor mij!

Als ik haar in een opwelling uitnodig om morgen mee te gaan naar slagharen, weet ik het goed te verkopen en stemt Andrea in om morgen mee te gaan. Vervolgens doe ik er nog een schepje bovenop en onderbouw het voorstel, dat zij vannacht beter bij ons kunnen blijven logeren, zo goed mogelijk…. Ik zie haar heel even twijfelen, maar gaat toch vrij snel akkoord met mijn aanbod. Ik weet niet wat mij bezielt, maar deze dame heeft een ongekende aantrekkingskracht op mij!

Even later zijn de kinderen uitgeraasd en lopen wij richting mijn huis. De kinderen zijn na de eerste kruising alweer zo druk met elkaar, dat het voelt alsof wij alleen zijn met z’n tweetjes. Wij hebben een voelbare klik, ik kan alleen nog niet zeggen of het een klik is van verbondenheid, door het wederzijdse begrip of dat het een natuurlijke aantrekkingskracht is….of beide? Dat ik mij, na al die jaren in eenzaamheid, aangetrokken voel doordat er weer een vrouw in mijn bijzijn is, buiten mijn moeder of het schoolplein, zou voor elke man begrijpelijk zijn, in dit geval ook voor mij… Als de kinderen onze aandacht weer trekken, voel ik mij even ontdaan, dat ik ze even was vergeten door de aanwezigheid Andrea. Zij lacht en bloost eventjes, waarschijnlijk om dezelfde reden. Totaal onverwachts: “Jimmy, loop jij met Sam en Tom mee? Dan gaat mama even naar huis, wat spulletjes halen”, vraagt Andrea aan haar zoontje en richt zich vervolgens naar mij, “Even gauw naar huis, want jij zal vast geen dames spulletjes in huis hebben?”, gevolgd met een knipoog. Ik moet haar teleurstellen en Andrea zegt: “Tot zo dan, mannen”, en springt op haar fiets. Als zij een paar meter van ons verwijderd is, zie ik haar lekkere kont, bij elke trapbeweging over het zadel glijden. Ik moet mezelf tot de orde roepen: ‘Doe normaal Tom, ze heeft al een relatie…’ Dit werkt nog geen minuut, want ineens vliegen er flitsen op mijn netvlies van de afgelopen 2 uurtjes…. Haar luisterende oor, haar openheid….de manier waarop zij haar blonde lok achter haar oren strijkt, die elke keer sensueler wordt in mijn beleving, de aanrakingen van haar, waren die wel spontaan en nietszeggend? Ik begin mezelf van alles in te beelden…. Ik ben helemaal in mijn eigen wereld, als de jongens mij tot de orde roepen, anders was ik ons huisje, van Sam en mij, voorbij gelopen….