Ik ben Ludwig, midden 30, typisch Duits vind ik zelf, maar mijn meeste buren vinden me maar die rare reislustige snuiter.
Via mijn reizen ben ik ook in aanraking gekomen met Airbnb en besloten om mijn toch niet gebruikte tuinhuis op te knappen en af en toe aan te bieden.

Als ik zelf niet thuis ben, ben ik vaak op reis, voornamelijk in Azië backpacken. En daar val ik met mijn 1m90 atletische lichaam best op. Helemaal met mijn erg blonde haar en blauwe ogen.

Ik check mijn mail en zie dat er een reservering is binnengekomen. Mooi, weer wat inkomen voor een paar dagen van het huisje.
De dag voor aankomst maak ik het huisje weer eens goed schoon, lekker frisse lakens op het bed. Mijn huisje is zelfvoorzienend, en mensen moeten zelf maar zorgen voor hun eten, stop ik toch altijd wat frisdrank en een witte wijn in de koelkast, en leg ik wat kleine zakjes chips en zo in een schaal op het aanrecht. Met een welkomstbriefje erbij en duidelijk geschreven dat dat inclusief is, zodat mensen zich ook niet bezwaard voelen.

Terwijl ik in de ochtend zelf geniet van een kopje koffie in de tuin, hoor ik de bel. Ik loop om het huis naar de voorkant en daar staat mijn gaste voor vandaag. Mooi jong dingetje, ze lijkt wel een beetje Aziatisch met haar donkere huis. Wat ik helemaal niet erg vind. Maar haar ogen zijn dat duidelijk niet. Ik moet me even herpakken van haar aanblik, maar steek dan mijn hand uit:
'Hallo, ich bin Ludwig und ich glaube, du bist für die nächsten Tage mein Gast.'


ik heb maar 1 airbnb huis, nou ja huis?! Het is een apart huisje in mijn tuin. Geen vreemde mensen in mijn eigen huis. Zo kunnen mensen echt zelfstandig zijn. Soms klikt het wel eens met bezoekers en dan bied ik nog wel eens wat te drinken aan in de tuin of zo, maar verder niets.

Samen met Emma mijn bonuszus maak ik graag leuke citytrips. Sinds mamma naar de scheiding een relatie had met Henk, zijn Emma en ik dikke vriendinnen. Allebei 24, jong, sportief en sociaal. ik word vaak aangezien als Ierse meid, gezien mijn sproeten en felrode, lange krulhaar.

Emma en ik dus. Samen op citytrip. Vrijdagochtend vroeg zitten we in de trein naar München. We hebben er zoals altijd weer zin in. Ik heb voor de treinreis een makkelijke trainingsbroek met topje aangetrokken. Emma zit er, zoals altijd, weer piekfijn bij. "heb jij niks vrouwelijkers bij Gaai?" grapt ze. Ze weet dondersgoed dat mijn rolkoffertje uitpuilt van de jurkjes en rokjes. We lachen samen. We bekijken in de trein het adres van de BnB en ontdekken dat dat vanaf het station best een eindje lopen is. Of we moeten met stadsbussen lopen goochelen. Nou ja, we zien wel.

Eenmaal aangekomen in zonnig München, stappen we het station uit. Taxi's in overvloed, maar dat is nogal prijzig. Ik zeg dat ik even naar het toilet ga. Mijn koffertje neem ik mee. In het toilet kleed ik mezelf snel om want ik heb een plannetje. In een kort spijkerrokje en een strak wit v-shirtje, loop ik op mijn sneakers weer naar Emma. Ik merk dat ik nu meer gezien wordt dan zojuist in mijn trainingspak.
Als Emma me ziet is ze verbaasd. Ik zeg je dat ik een plan heb en we steken op een druk zebrapad over. Één auto toetert, ik vraag me af of dat is omdat we door rood liepen. Hhi.
"Wat ben je nou van plan Gaya?" vraag je. "En waarom lopen we naar een benzinestation?"
Ik lach en zeg niks. Bij het tankstation aangekomen kijken we even rond. "Er zal toch wel iemand hier richting ons BnB moeten?" Je zegt niks, maar kijkt verbaasd. Als ik even omkijk, ben ik je kwijt. Dan hoor ik je plots weer. "Gaay! schiet op dan, deze jongens gaan die richting in!" Lachend zie ik hoe ze bij twee jongens staan die ik iets ouder schat dan ik. Ze rijden in een grote dure auto. Op de achterklep staat iets van RS, en een Nederlandse kentekenplaat. Ik vertrouw het niet helemaal maar de spanning giert door mijn lijf. En spanning maakt ook altijd iets anders in me los.