Al maanden ben ik in de wolken van mijn nieuwe vrouwelijke collega Lieve. Ze is knap, slim en heeft een prachtig slank lijfje. Telkens als ze langsloopt zie ik haar mooie borstjes parmantig op en neer deinen. Al vanaf dag één hebben we een goede klik samen. Tijdens de lunch wandelen we geregeld even samen waardoor al snel onze gezamenlijke interesses ontdekken.

Ze kan enorm genieten van lekker zonnen op het strand na het werk.

Als het weer eens ruim dertig graden is en ik mijn 'verplichte' pak weer eens vervloek, kijk ik snel even in mijn agenda. Vanmiddag geen afspraken, meteen blok ik de agenda zodat mijn Clarice, mijn secretaresse, ook niks meer kan inplannen.

Vanmiddag ga ik lekker even bijtanken op het strand. Meteen moet ik aan Lieve denken, zou ze het leuk vinden om mee te gaan? Of zou dat ongepast zijn? Ik pak m'n telefoon en besluit het gewoon te vragen.

'Zin in een middagje strand?'

De vinkjes worden vrij snel blauw.. echter een antwoord blijft een poosje uit.. Zou ze durven of zou ze de boot afhouden. We hebben allebei ten slotte een relatie.

'Ja, leuk', is na een slopend kwartier gelukkig haar antwoord. We spreken af waar en hoe laat. We gaan allebei op eigen gelegenheid om geen praatjes op kantoor te krijgen.

Anderhalf uur later lopen we op elkaar af als we onze auto's geparkeerd hebben en het paadje door de duinen naar beneden zijn afgelopen. Ze is weer oogverblindend. Een mooi zomers jurkje volgt de contouren van haar lijf en accentueert haar boezem.

Ze zoent me op m'n wang en laat haar hand langs m'n zij glijden. Even voel ik haar borstjes tegen m'n borstkas drukken. Ze voelen heerlijk warm en stevig...

Als ik bij haar billen kom, aarzel ik even. "Wil je...?"

"Ja," fluistert ze "Ga maar onder de rand."

M'n hart begint steeds sneller te kloppen. Elke centimeter verder naar onderen is eigenlijk verboden terrein voor mij maar toch staat ze het toe. Ze schuift haar broekje iets naar onderen waardoor haar bilspleet zichtbaar wordt. Licht bevend wrijf ik de gladde zalf uit over haar blanke warme huid...

"En mijn benen?" vraagt ze, haar stem iets hoger dan normaal.

Ze knikt, en ze spreid ze een beetje. Mijn handen glijden langs haar dijen. Langzaam glijden mijn handen over haar zachte warme huid. Ze voelen stevig en glad. Aftastend ga ik steeds verder naar boven en laat mijn hand een beetje afwachtend langs de aanzet van haar billen gaan. Toch durf ik niet goed mijn handen op haar zachte bolletjes te leggen. Mijn hart bonkt in mijn keel. Voor het eerst sinds ik mijn vrouw heb leren kennen liggen mijn handen op een plek die op het randje van het toelaatbare balanceren. Ik voel een hele aangename spanning tussen ons, een verboden aantrekkingskracht heerst er. Zonder een woord weten we van elkaar dat we ons op heel glad ijs bevinden. Mijn handen kneden haar bovenbenen zachtjes waarbij mijn vingertoppen gevaarlijk dichtbij het smalle strookje stof dat haar bolle lipjes bedekt.

Ze kreunt zachtjes goedkeurend. Ik wil onze fijne relatie niet op het spel zetten waardoor ik mijn handen terugtrek en op je bovenbeen leg.

"Hmmm, wat een lekkere sportieve benen heb je Lieve, complimenteer ik haar. De temperatuur en de hele situatie hebben er wel voor gezorgd dat mijn zwembroekje behoorlijk strak is komen te zitten en een flinke bobbel aftekent. Ze kijkt even achterom. Haar blik valt er even op maar ze doet net alsof ze het niet gezien heeft...

"Gaan we even een wandeling maken?", vraagt Guy.
"Ja fijn"

Guy vouwt het badlaken op en stopt het samen met de picknick in zijn rugzak. Ik trek mijn zonnebril op en kijk naar de horizon, waar de lucht en zee elkaar raken in een wazige streep. "Zullen we richting Bredene lopen?" stelt hij voor. Ik knik, en we stappen het mulle zand in, richting de branding.

Het water is verrassend koel, golven spoelen over onze voeten terwijl we langs de kustlijn wandelen. Af en toe raken onze handen elkaar per ongeluk, en elke keer doet dat iets met me. Dan, plots, voel ik zijn vingers tussen de mijne glijden. Hij heeft mijn hand vast. Ik kijk op, verrast, maar zijn blik is rustig, alsof het de meest natuurlijke zaak van de wereld is. Ik geef een klein kneepje terug.

We praten over van alles – de geur van de zee, de schelpen onder onze voeten, hoe lang het geleden is dat we zo’n zorgeloze dag hebben gehad. Tot we plotseling een groep mensen zien verderop. Eerst denk ik dat ze gewoon zwemmen, maar dan valt het me op: ze dragen niets. Geen badpak, geen zwembroek.

"O," zegt Guy, zijn pas vertragend. "Dat had ik even niet bedacht."

"Het naaktstrand," fluister ik, alsof iemand ons zou horen. Ik geloof niet dat hij hier niet aan gedacht had. Mijn wangen gloeien.

Hij knikt. "Ja, maar we hoeven ons niet uit te kleden hoor. Het is toegestaan, niet verplicht."

Ik adem uit. "Gelukkig." Toch is er iets prikkelends aan de gedachte. We blijven langs de vloedlijn lopen, waar het water onze voeten raakt, en ik merk dat mijn blik afdwaalt.
Naar de vrijheid van die mensen, hun onbezorgdheid. Het zijn vooral vijftigplussers, maar hier en daar zie ik jongere stellen, zelfs een paar die nauwelijks dertig lijken.

Guy merkt het waarschijnlijk ook op, maar zegt niets. We kijken allebei, maar doen alsof we het niet doen.

In Bredene vinden we een terrasje, verscholen tussen de duinen. Guy bestelt een Karmeliet, ik kies voor een wit wijntje. De eerste slok is verfrissend, en al snel komt het gesprek op wat we net hebben gezien.

"Sorry," zegt hij, "ik had er niet aan gedacht dat we daar langs zouden komen."

Ik schud mijn hoofd. "Het geeft niet. Het was... interessant."

"Vond je het erg?"

"Nee. Eigenlijk bewonder ik het wel. Die vrijheid." Ik aarzel. "Slechts weinig mensen hebben mij volledig naakt gezien. Bang over wat mensen van mijn lichaam gaan denken.”

Hij knikt begrijpend. "Bij de sauna leer je dat snel af. Iedereen heeft wel iets wat hij liever verbergt, maar uiteindelijk maakt het niemand iets uit."

Ik denk na over zijn woorden. Misschien heeft hij gelijk. Misschien is het enige wat in de weg staat, mijn eigen hoofd.

We drinken ons glas leeg en staan op voor de terugweg. Nu we weten wat ons te wachten staat, voelt het anders. Spannender. Net voordat we het naaktstrand bereiken, voel ik Guy’s arm om mijn heup glijden.
Hij trekt me zachtjes tegen zich aan, zijn hand warm op mijn zij.

"Voor het geval je steun nodig hebt," fluistert hij.

Ik lach en leun even in zijn aanraking wetende dat hij mij gewoon wilt aanraken en voelen. Het voelt goed. Vertrouwd, en toch opwindend nieuw.

We lopen verder, langs de vrijgevochten lichamen, en ik besef dat het niet gaat om wat je wel of niet toont. Het gaat om het moment. Om de zon op je huid, de zee aan je voeten, en de man naast je, die je hand net iets steviger vasthoudt dan nodig is.

Na een heerlijke borrel op een sfeervol terrasje waar we veel privacy hadden besluiten we weer terug te lopen naar 'ons' strandje. Het is dan wel onvermijdelijk om nogmaals over het naaktstrand te lopen.

Ik loop naar binnen en reken onze drankjes af om je vervolgens op te halen. Ik laat je voorgaan op het smalle paadje naar het strand. Je mooie billen wiegen lichtjes onder je dunne jurkje. Je kleine bikinibroekje schijnt door de dunne stof. Wauw, wat een plaatje ben je toch.

Dit aangename uitzicht bevalt me wel. Ik weet eigenlijk niet goed waar dit heen gaat. Ik ben gewoon gelukkig getrouwd maar Lieve heeft zo'n bijzondere uitwerking op mij. Haar mooie ogen, haar prachtige lichaam en haar intelligentie brengen mijn hart helemaal op hol. Ik was met mijn handen al zo dicht bij haar paradijsje. Ze liet het ook gewoon toe. Geen enkele vorm van afwijzing van haar zijde.

Mijn eigen verstand liet me niet in de steek en weerhield me ervan om haar meest intieme plekje te betasten. Haar opvatting van het naakt zijn tussen andere mensen intrigeert me. Ze had er totaal geen ervaring mee.

Op het strand aangekomen leg ik mijn hand op haar heup en trek haar even tegen me aan.

"Voor het geval je steun nodig hebt," fluister ik zachtjes.

Ongegeneerd kijken we weer naar de verscheidenheid aan naakte lijven. Als ze zou aangeven om ook een plekje in het warme zand te zoeken zou ik onmiddellijk instemmen. Ik durf het zelf eigenlijk ook niet te opperen. Ik wil haar niet in verlegenheid brengen. Ik pak haar hand weer stevig beet en prijs me rijk met zo'n leuke mooie vrouw hier te mogen lopen.

Ze kijkt gefascineerd naar de naakte mensen waarna ze mij telkens een beetje vragend lief aankijkt.

"Was je hier tussen gaan zitten als je alleen was geweest," vraagt ze plotseling.

"Ik denk het wel," zeg ik zachtjes. "Die warmte op je lijf en de wind die ongestoord langs je hele lijf glijdt is zo heerlijk. Je zou het echt eens moeten proberen."

Ze kijkt me glimlachend aan. "Je brengt me aan het twijfelen Guy."

Mijn hart maakt een sprongetje..

"Je hoeft niet naakt hè, je kunt eerst gewoon eens rustig rondkijken en als het goed voelt kun je wat uittrekken," zeg ik haar geruststellend. "Je zult het echt heerlijk vinden, dat weet ik zeker."

Het is weer eens zo een heerlijke zomerdag: zon, 25 graden, windje, weekend: heerlijk. Bart is een weekendje mountainbiken in de Ardennen, dus ik ben deze twee dagen 'home alone'. Door de week ben ik druk genoeg met mijn werk, in het weekend doe ik het graag rustig aan.
Met dit mooie weer gaan Bart en ik graag naar het strand. Het is voor ons een eindje rijden, maar dan gaan we ook gelijk de hele dag. Boeken mee, handdoeken mee, koptelefoontje voor wat muziek.
Sinds een paar jaar gaan we graag naar het naaktstrand. We zijn hier op een erg drukke dag terecht gekomen omdat het op het gewone strand veel te druk was. En we vonden het heerlijk. Geen schreeuwende kinderen, geen moeders achter kids aan rennend, geen radio's aan, heerlijk relaxed. Oke, er zijn wat minder eet en drinkgelegenheden, maar de weinige die er zijn, hebben we inmiddels ontdekt voor een broodje of een borreltje.
Nu ik het rijk alleen heb, heb ik besloten vandaag alleen naar het strand te gaan, veel te mooi weer om deze dag onbenut te laten.

Ik ben op tijd in de auto gestapt om de files te vermijden en geparkeerd op het gebruikelijke plekje. Over het duin lopend zie ik dat het niet erg druk is op het strand. Iedereen rustig genietend van de zon en het mooie weer. Een paar stelletjes, een vrouw alleen, twee kerels.
Ik loop door het mulle zand en zoek op gepast afstand van de anderen een lekker plekje uit.
Handdoek uitrollen, spullen klaar leggen en de kleren uit. Zomerjurk en string prop ik in de tas. Ik schop mijn slippers uit en loop even naar de vloedlijn om mijn voeten nat te maken. Heerlijk die wind langs je blote lijf..

Weer terug bij de handdoek pak ik de zonnebrandcrème en smeer me helemaal in. Ik vergeet geen plekje, want alles zal de komende uren vol in de zon zitten.
Ik ga lekker zitten en leun achterover tegen mijn tas. Ik sluit mijn ogen en geniet van de zon die prikt op mijn blote huid. Daarna pak ik mijn boek en ga verder waar ik gebleven was.

Dan word ik plots wakker. Huh, ik ben in slaap gevallen. Heerlijk eigenlijk, je zult het wel nodig hebben, denk ik dan.
Als ik om me heen kijk zie ik een man en een vrouw aan de vloedlijn staan praten. Hij in keurige korte broek en T-shirt, zij in een mooie dunne zomerjurk. Staat haar goed. Een beetje weifelend staan ze daar, daarom vallen ze me ook op. Volgens mij in gesprek om hier al of niet te gaan liggen.
Als ik weer opkijk van mijn boek, zie ik dat ze van de vloedlijn aflopen en in het mulle zand lopen om een plekje te gaan zoeken.
Gezellig. Benieuwd hoe deze twee er nude uitzien, denk ik stiekem...