"Ja, kan ik er wat aan doen? Die k*t auto stopt er midden op de berg mee." Geïrriteerd staan we samen naast de weg, kijkend naar een totaal nutteloze auto. Met daarachter een caravan, of sleurhut, zoals mijn vriendin Daniëlle het altijd noemt. We zijn samen op weg naar een camping op de grens tussen Frankrijk en Zwitserland. En op een kilometer of 10 stopt de auto er plotseling mee. We staan op een lastige plek, midden in een haarspeldbocht. De auto's die ook naar boven moeten kunnen er gelukkig goed langs. Maar handig is het niet.

Ik krijg wat verwijten naar mijn hoofd, Daan wilde liever naar een hotel, vliegen en zo. Maar 'ik moest zo nodig back to basic'. Nou ja, met zo'n caravan als die wij gehuurd hebben is het weinig basic, er zit echt alles in en op wat je maar kunt bedenken. Maar voor sommige prinsesjes... Ik ben de wegenwacht service op en vertel wat er aan de hand is. En verontschuldig me voor het vroege uur dat ik bel. We hebben de hele nacht door gereden en zijn echt wel aan wat slaap toe. Maar ja, dan moet die kar wel de berg op.
De jongen aan de andere kant van de lijn is heel aardig en weet ons te kalmeren. Hij geeft aan dat de hulp al onderweg is en binnen een half uurtje bij ons zal aankomen. Dan zal ide de auto met caravan weg slepen. "En hij neemt jullie uiteraard ook mee".
Het komende half uur zitten we naast elkaar stommertje te spelen. We zijn boos op elkaar... of eigenlijk, dood moe. En balen vooral van de auto die niet rijdt. Na een minuut of twintig houdt Daan het niet meer vol boos te zijn en begint mijn rug te strelen. "Jij kan er ook niets aan doen. Die huurauto is blijkbaar niet echt betrouwbaar. OF hebben we teveel gevraagd met die sleurhut erachter?" Ik knik, "Ik weet t ook niet Daan." Zo zitten we op de vangrail te wachten. En zien al snel een gele truck aan komen die vlak voor ons stopt. "He dames, zijn jullie gestrand? Er springt een vlotte jonge man uit en onze zorgen lijken als sneeuw voor de zon te verdwijnen.

Aan het langzaam rijdende verkeer voor me merk ik dat ik bijna bij het gemelde pechgeval ben. Elke haarspeldbocht omhoog komen mijn mondjesmaat auto’s tegemoet. Nog een bocht verder zie ik een caravan half op de weg staan met de alarmlichten aan. Ik haal de auto en caravan links en parkeer mijn truck in het verlengde van de bocht voor de auto. Hmmm dit is vreemd denk ik, de auto oogt nog behoorlijk jong. Ik zet mijn alarmlichten aan en stap uit. Ik loop om mijn truck heen, langs de vangrail af en als ik langs de auto af loop zie ik tot mijn verbazing twee niet verkeerd uitziende dames. Dat had ik zeker niet verwacht. “Hè dames, zijn jullie gestrand” vraag ik en loop met uitgestoken hand naar ze toe. “Robin” zeg ik en geef de eerste dame een hand. Ze stelt zich voor als Danielle. Bij de volgende hoor ik Inge. Beide zeer goed uitziende dames. Ik zie dat ze wat moe zijn van de reis maar nog steeds heerlijk, luchtige korte kleding zullen we maar zeggen.

Ik zie hoe Danielle van de vangrail omhoog veert en naar de auto loopt, een BMW X3 normaal zonder veel problemen, en maakt de bestuurderskant open. “Je zal wel onder de motorkap willen kijken toch” vraagt ze. “Haha nee dame, niet hier, ik ga jullie naar een veiligere plek slepen” zeg ik. Ik zie Danielle wat ongemakkelijk lachen alsof ze dit zelf ook wel had kunnen weten. “ neem maar plaats in mijn truck de airco staat daar aan” zeg ik en loop even naar de zijkant van de caravan waar Inge nog staat. “Loop maar even mee naar de truck, daar zit je veilig en is het koel.” Zeg ik. Inge knikt lief. Ze klimmen voor mij de truck in en zowaar kan ik even een klein stukje stof onder een van de rokjes zien.

Ik zet de caravan op de handrem. Koppel de auto af, sleep hem met een lier op het dek en koppel de caravan aan. Ik maak de deur van de truck open en klim erin en sluit de deur. “Dankje voor je hulp” zeggen ze dames. “Het is mijn werk en met 2 dames op pad is ook eens wat anders” zeg ik complimenteus. “Wat gebeurde er met de auto” vraag ik terwijl de haarspeldbochten omhoog voorbij gaan. “De auto wilde ineens niet echt meer vooruit” zegt Daniëlle. “Vaker problemen met deze auto” vraag ik. “Dit is een huurauto” hoor ik.

10 minuten later draaien we een onverharde parkeerplaats op en ik parkeer onze combinatie in de schaduw. We stappen uit en ik klim achter op het dek en open de auto. Ik ga zitten en probeer de auto te starten. Foutcode 5102 staat er in het scherm. Dat zegt me zo even niks, die moet ik uitlezen. Ik stap uit de auto, spring van het dek en loop langs de dwmes. “Kunnen we even naar de wc in de caravan” vragen ze. “ tuurlijk ga je gang.

Ik spring weer op het dek en hoor de dames de deur van de caravan dicht gooien. Ik bedenk me dat ik beter de caravan even op de handrem kan zetten en spring weer van het dek. Ik trek de handrem aan en sta bij de voorkant van de caravan en hoor de dames wat praten.

“Nou het is kut dat die auto het niet doet, maar anders hadden we hem niet gezien” zegt de een terwijl ik niet kan onderscheiden wie wat zegt. “Nou hij mag mij anders ook wel even nakijken en een beurt geven” hoor ik..

Inge en ik. Al sinds onze jeugd zijn we besties, en sinds we beide ontdekten bi-seksueel te zijn, gaan onze bezigheden samen vaak verder dan alleen maar vriendinnen. We zijn beide pittige tantes en verschillen soms nogal van mening. Maar lang boos op haar zijn, kan ik niet.
De autopech is niet leuk, maar we zullen ermee moeten dealen.
De bergingswagen van de ANWB is er vrij snel. Als ik zie wie er uitstapt ben ik meteen weer in opperbeste stemming. Wat een cutie!

Hij stelt zich voor als Robin, en uiteindelijk op een veilige, verlaten parkeerplaats begint hij aan de auto. Inge vraagt of het mogelijk is dat wij even plassen in de caravan. Zo gezegd zo gedaan. Eenmaal in de caravan vraagt Inge of ik er ondanks dit gedoe nog een beetje zin in heb.
Ik lach naar haar en zeg: "Nou het is kut dat die auto het niet doet, maar anders hadden hem niet gezien!" en ik wijs naar buiten. Inge reageert lacherig met een blik in haar ogen die ik ondertussen maar al te goed ken. "Nou hij mag mij anders ook wel even nakijken en een beurt geven".. Beide gieren we het uit. Ik ga eerst naar het toilet en wacht even tot Inge ook klaar is. Als ze uit het toilet komt, knipoogt ze naar mij terwijl ze speels op haar lip bijt. Dan pas zie ik hoe ze iets op het bed gooit. Nog voor ik het kan beseffen, staat Inge buiten de caravan. Zonder beha, én zonder string.
De geile slet dat ze is. En ik ben er maar wát dol op. Ik spuit nog snel even een luchtje op, en open de 2 bovenste knoopjes van mijn strakke, mouwloze blouseje..
Eenmaal buiten zie ik dat Inge heel geïnteresseerd staat te kijken naar de verrichtingen van Robin.

Na de opmerking over een beurt die ik zou mogen uitdelen, die ik zonder hun medeweten hoorde, ga ik maar snel weer aan het werk. Misschien hoor ik ook wel dingen die ik wil horen. Uit de zijkant van de truck open ik de lade met gereedschap en pak de diagnoseapparatuur erbij. Inmiddels heb je er bij veel storingen aan auto's meer aan om ICT-er te zijn dan monteur. Mja soms is het ook met een paar drukken op de knop geregeld en kunnen de gestrande reizigers hun weg vervolgen.

Ik sluit de apparatuur aan onder in het dashboard van de auto en start op. Foutcode 5102. De apparatuur doet de analyse. ''Hybride storing'' komt er in het scherm te staan. Ik pak mijn Ipad erbij en zoek via ons register de foutcode op en koppel deze aan het merk auto. In dit systeem raadplegen wij de foutcodes van de merken zelf en ervaringen van mede-wegenwachters. "'Hybride systeem moet ontlucht worden'' met als uitleg, er zit een luchtbel in het systeem die voor verminderd vermogen zorgt. Tijdsduur 2 a 3 uur. Pfff denk ik als ik dit lees. Inmiddels merk ik, ondanks dat de deur openstaat, het erg warm wordt in de auto. Ik sta op uit de auto en spring van het dek af. Ik zie hoe Inge mij staat te bekijken en benieuwd is naar mijn bevinding. Op dat moment komt ook Danielle de caravan uit. ''Ik heb goed nieuws, en slecht nieuws'' zeg ik. De dames komen beide geïnteresseerd dichterbij. '' Het systeem moet ontlucht worden, dan is het verholpen'' zeg ik. Ik zie de dames opgelucht kijken. ''Dit kan alleen 2 a 3 uur duren, het moet via een klein ventiel aan de onderkant van de auto'' zeg ik. Ik zie de dames wat verschrikt kijken en ook wat teleurgesteld. '' Dan brengt dat verhuurbedrijf maar een andere auto'' zegt Danielle wat geïrriteerd. ''Dat zou ik ook zeggen'' zeg ik, ''maar voordat er een auto is, met trekhaak, die de berg hier omhoog gebracht moet worden ben je ook minimaal 3 uur kwijt, als het niet meer is'' zeg ik. ''Ik begrijp jullie frustratie en ik zou jullie adviseren om bij de verhuurmaatschappij een vergoeding te vragen voor het tijdsverlies'' antwoord ik. ''Nou ja dan maken we er maar hier het beste van'' zegt Inge.

Ik koppel de caravan los, rijdt mijn truck naar voren, schuif het dek schuin en laat de BMW eraf rollen. De dames draaien de pootjes van de caravan uit en pakken er 2 stoelen uit en pakken iets te drinken en gaan naast de caravan zitten. Ik pak een matje, schuif deze onder het midden van de auto en schuif er op mijn rug tot aan mijn middel onder. Het is even zoeken maar ik vind de slang met de klemmetjes en het ventiel dat ik los moet draaien.

"Doe je dit al lang, Robin?" Ik moet toch een beetje met deze leuke man in contact komen. We zijn nog niet op de plaats van bestemming, en ik hoop dat deze heer dat voor ons kan regelen. En dat hij de auto ergens brengt waar ie gemaakt kan worden of zo.
Ik sta wat tegen de auto geleund en zie dat Robin mij twee keer van top tot teen bekijkt. Echt op een manier... die alleen echte mannen kunnen doen. "Ehh ja, ik denk al een jaar of 8. Heerlijk, beetje vrijheid, mensen helpen. Altijd weer leuk om nieuwe mensen tegen te komen. Je weet ook nooit wat je treft." De vetter knipoog die hij geeft is duidelijk. Ik voel mijn tepels groeien als hij dat doet, en weet zeker dat Robin dat ook opmerkt. Zonder bh, in een dun blouseje, is dat heel duidelijk. Ik hoor Daan ook de caravan uit komen en komt naast me staan. Als ik haar snel een blik geef zie ik dat ze mijn voorbeeld gevolgd heeft. Haar donkere tepels schijnen bijna door haar blouseje heen, al zal de decolete meer aandacht trekken.

Zo dames, ik ben bang dat het me hier niet lukt jullie auto te repareren. Waar kan ik jullie af zetten? Ik geef het adres van de camping en knipoog terug. "Oh, das hier niet ver vandaan. Spring de auto maar weer in, dan breng ik jullie en de caravan daar heen, En dan zien we daar wel weer verder. In het gele gevaarte zit ik naast Robin, die zijn ogen veel op de weg moet houden.. Maar als ie de mogelijkheid heeft voel ik zijn blik over ons heen glijden. Op de camping aangekomen checken we snel in, leggen uit wat er aan de hand is en laten ze ons door om een plek uit te zoeken. "Robin, wil je ons nog even helpen de caravan neer te zetten? Je snapt, wij twee vrouwen..." Weer die knipoog, nu van Daan. Robin snapt de hint en rijdt ons naar een rustig veldje waar de caravan prima kan staan. Hij zet m zonder moeite met zijn truck neer en koppelt m af. "Wil je wat fris? We hebben wel wat verkoelends in de koeling staan" Ik kom wel even kijken. En voor ik het weet staan we samen in de krappe caravan. Robin achter me, ik voorover gebogen in de koeling te turen. Ik voel zijn kruis tegen mijn billen, en hij is duidelijk niet van plan de houding te veranderen. Brutaal legt hij zijn hand onder mijn rokje op mijn bil. Volgens mij zoek je niet iets verkoelends, maar iets hards". Ik kan alleen maar knikken terwijl ik zijn pik voel groeien.

oeps... das wel tegelijkertijd. Leuk, maar wat nu... wie het volgende deel schrijft mag kiezen wat mij betreft. Ik vind jouw deel ook heerlijk en tot veel in staat Robin. Dus ben benieuwd...

XXX

Dat is wel heel toevallig en jou deel spreekt me ook aan! Ik heb nu tijd en zal meteen een stuk herschrijven met een deel van jou erin maar dan nog op de locatie waar wel al zijn. Kan daarna nog altijd door naar de camping ;)

''Zo dames, ik heb een idee, de auto ontlucht ook achterop de truck dus we kunnen in de tussentijd ook doorrijden naar jullie besteming. Waar kan ik jullie af zetten'' vraag ik. Danielle geeft het adres aan me. "Oh, das hier niet ver vandaan. Spring de auto maar weer in, dan breng ik jullie en de caravan daar heen, En dan zien we daar wel weer verder. Tijdens de rit hebben mijn ogen moeite om niet naar hun decolleté te kijken. Ik vraag me sowieso af zie iets aan hebben onder hun topjes. Op de camping aangekomen checken de dames in, leggen uit wat er aan de hand is en laten ons door om een plek uit te zoeken. "Robin, wil je ons nog even helpen de caravan neer te zetten? Je snapt, wij twee vrouwen..." Vraagt Inge. Weer die knipoog, nu van Daan. Ik snap de hint en rijdt ons naar een rustig veldje waar de caravan prima kan staan. Ik zet m zonder moeite met de truck neer en koppel m af. "Wil je wat fris? We hebben wel wat verkoelends in de koeling staan" vragen ze. ''Ik kom wel even kijken'' zeg ik. En voor ik het weet staan we samen in de krappe caravan. Ik sta achter Inge, zij staat voorover gebogen in de koeling te turen. Ik voel mijn kruis tegen haar billen, en ik ben duidelijk niet van plan de houding te veranderen. Brutaal leg ik mijn hand onder haar rokje op haar bil. ''Volgens mij zoek je niet iets verkoelends, maar iets hards" zeg ik brutaal. Ze knikt instemmend.

Het strak gespannen stof voelt heerlijk op haar billen en ik wrijf er nog eens lekker overdreven overheen. Ik druk mijn kruis nog iets steviger tegen haar billen en Inge komt overeind. Ze wil omdraaien maar ik duw haar tegen het aanrecht aan en begin achterlangs haar nek te kussen terwijl mijn handen van haar buik naar haar borsten gaan. Ik knijp en masseer ze en wanneer ik haar harde tepels voel begin ik erin te knijpen. Ze voelt heerlijk. Via de bovenkant haal ik haar borsten uit haar topje en masseer ze heerlijk. Mijn handen gaan op haar billen en ik trek haar rokje omhoog en zie geen string. “Hmmm je bent voorbereid zie ik” zeg ik en begin mijn werkbroek los te knopen.. ze schopt haar slippers uit en als ik mijn boxer omlaag schuif leg ik mijn harde tussen haar lekkere billen en neuk er lekker droog overheen..