Door Simon
Ik ben een 50 jarige man, sportief, gelukkig getrouwd en goed verzorgd. Sinds 1 jaar werk ik nauw samen met een nieuwe collega. Ik heb je zelf aangenomen; dat je er aantrekkelijk uitzag speelde geen rol hierbij. Je bent vrouwelijk, sportief, 45 jaar en super verzorgd. Make-up, vrouwelijke kleding, hakjes.
Het laatste half jaar breng je mijn hoofd op hol en ik kan niet beoordelen of je dat bewust doet of dat het je onschuld is. Zo ga je door je hurken heen als je iets uit je tas moet pakken, eet je een banaan als je net je lippen hebt rood gestift en kom je bij online overleggen dicht bij me zitten. Daarnaast ben je een prima collega met een goed luisterend oor. Je bent ook getrouwd en lijkt daarmee gelukkig.
Op een vrijdagochtend heb ik je aan de telefoon. Je hebt shit op het werk en zit er doorheen. "Kom straks bij mij een kop koffie doen", zeg ik. Ik ben op vrijdag vrij en mijn vrouw is werken. "Dan doe je je verhaal en kijken we hoe ik je kan helpen". Dat vind je een goed idee want je hebt ook nog digitale problemen waarmee ik je kan helpen. Die middag kom je langs. Ik ben stik nerveus maar laat niets blijken. De spanning is om te snijden maar we blijven professioneel en laten elkaar niets merken. Bij het weg gaan geven we elkaar een knuffel en springt er een vonk over. Een vonk die we beiden constateren en weg lachen. Zenuwachtig zeggen we gedag.
Het hele weekend blijf je in mijn gedachten. We appen wat en grappen "volgende vrijdag weer?", ik grap hierbij "dan maken we het gezellig ;-)"
Tot mijn verbazing zeg je ja. Die vrijdagochtend loop ik te ijsberen, in afwachting van wat misschien gaat komen. Het huis is voor de zekerheid aan kant en ik heb mijn beste kleren aangetrokken. Je appt me nog met "zal ik wat lekkers meenemen, gebak ofzo?" Bij mezelf denk ik:"jij bent zelf al lekker genoeg" maar slik die opmerking in
Rond 13.00 uur bel je aan. Je loopt toevallig met de buurvrouw mee dus ik kan niet al te opgetogen doen, ook jij kan dat niet natuurlijk. Nadat je het gebak in de keuken hebt gezet, kom je op me af. Je slaat je armen om mijn heen en geeft me een zachte kus op de mond. Op dat moment wordt de hemel opgebroken, breken zonnestralen door en gaan mijn remmen los. Ik beantwoord teder en gretig je kus....
(dit verhaal is gebaseerd op waargebeurde feiten)
Het laatste half jaar breng je mijn hoofd op hol en ik kan niet beoordelen of je dat bewust doet of dat het je onschuld is. Zo ga je door je hurken heen als je iets uit je tas moet pakken, eet je een banaan als je net je lippen hebt rood gestift en kom je bij online overleggen dicht bij me zitten. Daarnaast ben je een prima collega met een goed luisterend oor. Je bent ook getrouwd en lijkt daarmee gelukkig.
Op een vrijdagochtend heb ik je aan de telefoon. Je hebt shit op het werk en zit er doorheen. "Kom straks bij mij een kop koffie doen", zeg ik. Ik ben op vrijdag vrij en mijn vrouw is werken. "Dan doe je je verhaal en kijken we hoe ik je kan helpen". Dat vind je een goed idee want je hebt ook nog digitale problemen waarmee ik je kan helpen. Die middag kom je langs. Ik ben stik nerveus maar laat niets blijken. De spanning is om te snijden maar we blijven professioneel en laten elkaar niets merken. Bij het weg gaan geven we elkaar een knuffel en springt er een vonk over. Een vonk die we beiden constateren en weg lachen. Zenuwachtig zeggen we gedag.
Het hele weekend blijf je in mijn gedachten. We appen wat en grappen "volgende vrijdag weer?", ik grap hierbij "dan maken we het gezellig ;-)"
Tot mijn verbazing zeg je ja. Die vrijdagochtend loop ik te ijsberen, in afwachting van wat misschien gaat komen. Het huis is voor de zekerheid aan kant en ik heb mijn beste kleren aangetrokken. Je appt me nog met "zal ik wat lekkers meenemen, gebak ofzo?" Bij mezelf denk ik:"jij bent zelf al lekker genoeg" maar slik die opmerking in
Rond 13.00 uur bel je aan. Je loopt toevallig met de buurvrouw mee dus ik kan niet al te opgetogen doen, ook jij kan dat niet natuurlijk. Nadat je het gebak in de keuken hebt gezet, kom je op me af. Je slaat je armen om mijn heen en geeft me een zachte kus op de mond. Op dat moment wordt de hemel opgebroken, breken zonnestralen door en gaan mijn remmen los. Ik beantwoord teder en gretig je kus....
(dit verhaal is gebaseerd op waargebeurde feiten)

👍+1

👍0
Doe je ook mee met dit ketting verhaal?