Met enige regelmaat ben ik te gast op gala-avonden of soortgelijke gelegenheden. Vanuit mijn functie binnen het bedrijf is dat ook belangrijk in het kader van relatiebeheer. Tijdens dit soort avonden komen de mensen die voor mij zakelijk interessant en waardevol zijn samen, vaak vergezeld door hun partner. Juist dat laatste maakt het altijd extra leuk en aantrekkelijk. Zoals gebruikelijk ben ik op tijd aanwezig om te netwerken en op een ontspannen manier met mensen te praten. En eerlijk is eerlijk: ik geniet er ook van om te zien hoe stijlvol de dames zich meestal hebben gekleed.

Zoals eigenlijk altijd gebeurt, komt het moment dat we naar tafel worden geroepen sneller dan gedacht. De tijd vliegt nu eenmaal als het gezellig is. Ook aan tafel bleek dat het geval. De verhouding tussen dames en heren was keurig in balans, wat onze gastvrouw meteen gebruikte als reden om ons om en om te laten plaatsnemen. Zo belandde ik tussen twee oogverblindende dames, en al snel ontstonden er levendige, gezellige gesprekken. Naarmate het diner vorderde, merkte ik dat er een klik begon te ontstaan. De aanvankelijk zakelijke toon maakte langzaam plaats voor persoonlijkere en meer sociale onderwerpen. Af en toe een subtiele aanraking tijdens het gesprek – klein en luchtig, maar toch niet onopgemerkt.

Op een gegeven moment raakten we in gesprek met onze andere tafelgenoten, toen ik plotseling voelde hoe je voet langs mijn been gleed. Een snelle blik jouw kant op liet zien dat je verdiept was in een geanimeerd gesprek met je buurman, zonder mij opvallend aandacht te geven. Toch bleef ik onder tafel duidelijk jouw voet tegen mijn been voelen.