Kim - 2

Zondag is alles weer normaal. Kim is vrolijk. Ze ontwijkt me niet. Ze is zelfs een beetje flirterig. Ze kijkt me geregeld diep in de ogen en zegt dan “Ik hou van jou”. Ondanks alles wat ze me heeft aangedaan, ben ik hartstikke verliefd op haar. Het is ook zo onwerkelijk allemaal. Als ze met Eva belt, trekt ze zich terug in de slaapkamer. Soms hoor ik haar luid lachen. Ik zou willen weten wat er gezegd wordt, maar ik durf niet te luistervinken. Nadat ik Robbie een schone luier heb aangedaan, spelen we samen met zijn Duplo. Als ik met twee kommen thee de kamer inkom, duidt Kim dat ik naast haar op de bank moet komen zitten. Ze kust me op de mond. “Ik ben zo opgelucht dat je het nu weet, Remco. Ik wil ook niet dat we tegen elkaar liegen. En ik ben vooral blij dat je er mee instemt dat vrijdag mijn avond is. Dat je me mijn pleziertjes gunt...” Ik heb nergens mee ingestemd, denk ik, het is me gewoon medegedeeld en opgedrongen. Maar ik wil zeker de goede sfeer niet bederven en zeg sullig: “Vrijdag is jouw avond, lieverd”. “Oh ja, ik heb Eva verteld dat jij zo fantastisch kunt koken en haar uitgenodigd voor het avondeten om 8 uur. Zou je zo goed willen zijn iets heel lekkers voor ons klaar te maken...” zegt ze poeslief. Ondanks mijn weerzin tegen Eva, die volgens mij de oorzaak is van alle ellende die me is overkomen, beloof ik haar extra mijn best te doen.

Nadat ik Tommie zijn eten heb gegeven, ga ik in de keuken aan de slag. Ik sloof me behoorlijk uit. Ik wil dat Eva onder de indruk is van mijn kookkunsten. Ook heb ik de tafel zo feestelijk mogelijk gedekt. Tussendoor lees ik Tommie voor en breng hem vervolgens naar bed. Dan arriveert Eva, die enthousiast reageert als ze binnenkomt: “Oh wat chique, het lijkt hier wel een restaurant” kirt ze, waarop Kim haar lachend mededeelt dat ik me heb uitgesloofd om het hen naar de zin te maken. Ik krijg al complimenten over het voorgerecht, maar het hoofdgerecht valt helemaal in de smaak. Eva richt zich tot mij: “Ik heb je altijd een loser gevonden, Remco. Dat je geen werk hebt. Hoe slonzig je erbij loopt. En je te dikke buik. Dat Kim ooit voor jou gevallen is, snap ik niet. Maar nu ben je toch in mijn achting gestegen. Want wat je hebt klaargemaakt is echt verrukkelijk. En ik vind het ook tof van jou dat je het goed vindt dat Kim op haar stapavond met haar minnaar afspreekt. Ze heeft dat nodig, Remco. Ik weet nog hoe we gelachen hebben toen Kim een half jaar geleden vertelde dat jij haar niet kon bevredigen...” Ik loop rood aan van schaamte. Kim heeft het haar blijkbaar verteld. Oh god, hoe gênant. Eva richt zich nu tot Kim: “Weet je nog, Kim. We waren nogal uitgelaten met de meiden. We hadden het over standjes, geloof ik. En plots zei jij out of the blue 'Mijn vent kan me geeneens bevredigen...' We wisten niet wat we hoorden en wilden natuurlijk het naadje van de kous weten...” Ze kijkt me spottend aan en zegt: “Weet je wat Kim toen zei? Remco's piemel is zo klein en dun dat ik hem haast niet voel. We lagen in een deuk. Hoe klein wilden we weten. Wat deed jij toen om het ons duidelijk te maken, Kim?” vraagt ze lachend. Kim vindt het blijkbaar ook reuze leuk om mij samen met haar vriendin belachelijk te maken en demonstreert wat ze toen gedaan heeft door met haar duim en wijsvinger een overdreven kleine maat aan te duiden. “Zo klein...” voegt ze er lacherig aan toe. Beiden vinden het schijnbaar amusant mij te kleineren, want Eva vervolgt doodleuk: “Ja, zo ging het en Yvonne had het niet meer 'En we noemen hem Mister Little' zei Yvonne toen'”. Kim en Eva gieren het uit. Eva vervolgt: “Maar Mister vond ik te veel eer voor iemand die zijn vrouw niet kan bevredigen, dus stelde ik 'Little one' voor. Sindsdien hebben we je altijd zo genoemd als we het over jou hadden”. Ze kijkt me spottend aan en zegt dan uitdagend: “Jij bent dus little one”. Ik kan wel door de grond zakken en sla beschaamd mijn ogen neer. Ondanks de vernedering wordt mijn piemel stijf. “Goh, ja. Yvonne plaste in haar broek van het lachen...” herinnert mijn vrouw zich “toen ik zei dat je niet alleen te klein geschapen was, maar dat je ook veel te snel begint te spuiten. Nou ja spuiten mag je het eigenlijk niet noemen, zei ik tegen de meiden. Er komt zo weinig uit zijn piemeltje dat ik het niet voel. Het is eerder druppelen...”. “Ja, zo ging het. We proestten het uit van het lachen en Yvonne deed het in haar broek...” voegt Eva er nog aan toe. Ik voel me tot op het bot vernederd. Durf niet meer op te kijken. Maar Eva pakt mijn kin beet en draait mijn hoofd naar zich toe: “Kijk me aan als ik tegen je praat, little-one” zegt ze streng. En als ik mijn ogen opsla, gaat ze, mijn kin vasthoudend en mij strak aankijkend verder: “We hebben zelden zo gelachen als toen. Maar ondanks de hilariteit, had ik heel erg met Kim te doen. Toen de andere twee meiden waren vertrokken, wilde ik weten of ze echt nooit klaarkwam. Ze vertelde me dat ze zich wel vaak vingerde, maar dat ze graag eens door een echte vent genomen zou willen worden. Ze bekende me dat ze een paar keer een orgasme had gehad, terwijl jouw piemeltje in haar wroette. Maar dat kwam omdat ze dan fantaseerde hoe ze door een echte vent hard genomen werd. Ik vond het mijn plicht te zorgen dat mijn vriendin kreeg waar zo'n mooie lieve meid recht op heeft. Ik heb mijn eigen gevoelens opzij gezet en diezelfde avond heeft mijn vriend Alan haar stevig geneukt...” Ze kijkt me doordringend aan. “Kim had dat nodig, little-one, omdat jij je plicht verzaakt. Jouw vrouwtje kan er geen genoeg van krijgen. Ze heeft gewoon iemand nodig die haar seksuele behoeften bevredigt. Ik vind het grootmoedig van je dat je het niet erg vindt dat ze haar minnaar blijft ontmoeten. Daarom stijg je in mijn achting. Begrijp je dat, little-one?” Ik ben zo verward. Wat overkomt me toch. Ik wil niet dat Kim het met een ander doet. Van de gedachte alleen al word ik misselijk. Maar desondanks antwoord ik: “Ja Eva, ik begrijp het wel...” “Goed, ruim nu de tafel af en zet een lekkere pot koffie voor ons...” De dames staan op en gaan naast elkaar op de bank in de voorkamer zitten en ik doe braaf wat me wordt opgedragen.

Mijn hele wereld staat op zijn kop. Mijn vrouw gaat vreemd en vindt dit blijkbaar heel gewoon. Nou, ik vind het verschrikkelijk dat ze er een minnaar op nahoudt. Omdat ik, volgens haar beste vriendin, niet in staat ben Kim te bevredigen, heeft ze er recht op door een ander geneukt te worden. Ik ben me in het geheel niet bewust dat ik zo klein geschapen ben. Ik neem me voor morgen op de lengte van een penis te googelen. Maar ik voel me zo vernederd. Zoals ze over mij praten. Ook nu hoor ik ze babbelen en giechelen. Ik kan niet volgen wat er gezegd wordt maar dat ik het onderwerp ben van hun plezier, is voor mij wel duidelijk. Waar heb ik dit aan verdiend?

Bedremmeld ga ik naar de woonkamer, zet voor beiden een mok neer en schenk koffie in. “Wat was je geil, hè Kim. Dat seks zoveel genot kon geven, was compleet nieuw voor je. Je kon maar geen genoeg krijgen van Alans pik. Je bleef maar zeggen hoe groot en lekker hij was. Zelfs nadat je twee keer was klaargekomen wilde je dat hij je nog een keer neukte. Weet je nog hoe je jezelf ongegeneerd aan hem aanbood?” vraagt Eva lachend aan mijn vrouw alsof ik er niet bij sta. Kim vindt het blijkbaar allemaal reuze amusant want ook zij moet lachen bij de herinnering. “Ik was mezelf niet, Eva. Ik was zo ontzetten geil...” antwoordt Kim. “Ja en de rest van de week bleef je geil, want toen je me belde vroeg je me doodleuk of Alan je nog een keer kon neuken...”. “Maar dat wou jij niet. Je was jaloers. Je wilde hem voor jezelf houden.”. “Dat is waar. Maar ik heb toen wel iemand anders voor jou geregeld...” “Ja, toen moest ik van jou zonder slip naar die kroeg komen om Rachid, die klootzak, te ontmoeten” zegt Kim een beetje verontwaardigd. “Oké, dat is geen succes geworden. Maar hij had wel een grote pik en ik wist hoe belangrijk dat voor jou was...” Dan uit het niets vraagt Eva: “Hoe klein is jouw pikkie eigenlijk?” en ze wijst naar mij. “Volgens mij gemiddeld” zeg ik met een rood hoofd. “Laat hem eens zien...” zegt ze op gebiedende toon. Is ze gek geworden? Denkt ze nu echt dat ik hier mijn broek zal laten zakken? Ik kijk naar Kim, maar die komt me niet te hulp. Integendeel. Ze kijkt me aan en zegt: “Kom, stel je niet aan. Laat haar je piemeltje zien...”. Als ik boos wil weg lopen, houdt ze me tegen en trekt met een snelle beweging mijn slobberbroek en onderbroek naar beneden. “Oh, wat schattig. Zo'n klein pikkie” zegt Eva. Mijn stijve blote piemel zwiept nog na van de plotse bevrijding uit mijn broek. “Nu begrijp ik waarom jij zo wanhopig was, Kim...” voegt ze er schaterlachend aan toe. Ik trek mijn broek op en ga met een rood hoofd naar de keuken, terwijl Eva mij naroept: “Omdat Kim vreemd gaat, ben jij een cuckold, de bedrogen echtgenoot. Dus zullen we je voortaan cuckie noemen. . “ Ze liggen in een deuk van het lachen, terwijl ik me zo ontzettend schaam. Ik zou me willen verstoppen, maar ga snikkend aan de keukentafel zitten.