Daar sta je dan.. Wachtend op de hoek voor het park waar je woont. Ik draai de straat in. Je kijkt vluchtig om je heen om te zien of er niemand kijkt. Ik stop, stap uit. Loop recht op je af. Kijk je strak aan, met een vriendelijke blik. “Hoi” zeg je zenuwachtig. Ik lach naar je en zeg “Hey schoonheid, je ziet er geweldig uit”. Je lacht een beetje en voelt je nog wat opgelaten. Maar je weet dat die zenuwen zo weg zullen gaan. We hebben ten slotte weken geappt, gebeld, en videocalls gehad. Je kent me al best goed. En ik jou ook.

We rijden weg. Ik vraag je “Waar gaan we heen? Vandaag mag jij het nog zeggen...” Je kiest voor even een kleine wandeling samen, om elkaar beter te leren kennen. En daarna toch maar dat hotelletje... We praten even over van alles en nog wat. Over hoe we zover zijn gekomen, dat je nu bij mij in de auto zit. Zo gaan we nog even door. Ondertussen inspecteer ik je van top tot teen. Je hebt je op je best aangekleed.

Mijn hand rust ineens op je bovenbeen. Je schrikt, kijkt. En het voelt goed... Je ontdooit verder. Heerlijk die warme hand op de binnenkant van je blote been. Je hebt netjes een rokje aangedaan. Je twijfelde nog even om ongehoorzaam een broekpak aan te trekken, maar dat durfde je toch maar niet :-) Ik vraag aan je, of je verder ook geluisterd hebt. Je opent je benen wat verder en zegt “Voel maar”. Inderdaad, mooi glad en geen string. “Goed geluisterd schatje” zeg ik zachtjes, terwijl mijn hand inderdaad op onderzoek uit gaat…

Je zucht als ik je kale kutje aanraak, ik hoor een klein kreuntje van je... Ondeugend kijk je me aan. We komen aan in een stukje bos wat je hebt aangegeven om even rond te slenteren. Het is nog vroeg, we zijn alleen. Ineens schrik je! Mijn hand pakt je hoofd en een onstuimige geile tongzoen volgt. Je voelt mijn ferme greep en je merkt dat ik zeker ben in wat ik doe... De vochtigheid tussen je benen schiet omhoog. Ik pak je stevig bij je kont, het lichaamsdeel waar je zo trots op bent, en zo hard voor werkt. Ik fluister in je oor “Je hebt een heerlijk kontje”. Je geniet van mijn woorden.

Op dat moment daalt mijn hand ineens tamelijk hard neer op dat gespierde gedeelte van je lichaam. Je ogen worden groot, “Mmmmmm” zeg je, “Die was onverwacht, en heerlijk”. Je kijkt me aan, ik weet wat je wil. We lopen terug en zetten koers richting hotel. We checken in. Iets wat ik vervelend vind, omdat ik me moet identificeren. Maar vanwege de beperkte tijd is er weinig keus. De man achter de receptie kijkt me aan, en met een veelbelovende knipoog zegt hij “Veel plezier”. Je slikt. Zouden we dan toch gelijk de eerste keer?