Huwelijksreis - 1

Onze bruiloft was een enorm groot feest. Mijn ouders hadden kosten noch moeite bespaard. Er was een buffet met champagne op de receptie na de kerk, en vervolgens reed het hele gezelschap in een bus mee naar Schiphol, waar de Jaap en ik, nog duizelig van de champagne en zwaaiend naar onze vrienden, het vliegtuig namen naar Kreta. Het werd een aangename reis. We hadden daar een huurauto en een hotel in de bergen. In de lobby van ons hotel zagen we nog een ander Nederlands koppel. Ze waren nog jong, net als Jaap en ik, en ze deden heel verliefd. De man was lang en heel knap, met een snor. De vrouw was wat kleiner en teer gebouwd.

"They are just married, they have room 3C," zei de portier. Jaap zette zijn naam in het gastenboek en ik tekende als mevr. Petersen, de familienaam van Jaap. De portier bracht ons naar de derde verdieping en ik zag dat 3C, de kamer het andere koppel, vlak naast onze kamer was. Misschien konden we wel kennismaken met het andere koppel. Het zou best leuk zijn om samen te ontbijten.

Tante Mathilda had mij uitgelegd dat Jaap in mijn huwelijksnacht bovenop mij zou gaan liggen, en zijn geslachtsdeel in mij zou steken. Dat was de enige manier om samen een baby maken. En we moesten het steeds blijven proberen totdat ik zwanger was. Ze had mij ook uitgelegd dat het veel pijn zou doen in het begin. Maar daar zou ik wel aan wennen. Want ik moest geduld hebben. Het kon soms wel jaren duren voordat een vrouw zwanger werd.

"Jaap weet hoe het moet, lieverd. Het enige wat jij hoeft te doen, is op je rug te gaan liggen en je benen te spreiden, zodat hij ertussen kan komen. Wees maar niet bang!"

"Ik zal niet bang zijn, tante Mathilda," fluisterde ik met bevende stem. Maar ik was wel degelijk bang.

Ik pakte onze bagage uit. Onze kamer had een eigen badkamer, en ik lag een hele tijd lekker te weken in het ligbad, in de wetenschap dat Jaap ongeduldig op mij zat te wachten om aan onze eerste huwelijksnacht te beginnen.

Nadat ik mezelf had afgedroogd deed ik de nachtjapon aan, die tante Mathilda voor mij had uitgezocht, en daar overheen een peignoir. Ik controleerde mijn kapsel in de beslagen spiegel. Het zat afschuwelijk, en het kostte veel moeite om het een beetje te fatsoeneren. Een vrouw had slechts één eerste huwelijksnacht en dan moest alles natuurlijk perfect zijn.

Jaap tikte ongeduldig op de badkamerdeur, al voor de derde keer in een uur. "Ik kom er zo aan!" riep ik en besefte dat ik bang was om de deur te openen. Ik moest een flinke inspanning leveren om dapper genoeg te zijn maar uiteindelijk opende ik de deur toch en stapte eruit.

Jaap lag op mij te wachten. Hij bekeek mij waarderend, met een glimlach, en gaf mij een kus. Geen innige kus, zoals hij had gedaan toen we net begonnen waren aan onze verkering, maar gewoon een vluchtig kusje op de wang. En toen ging hij zelf de badkamer in en sloot de deur af.

Ik hing de peignoir op een haakje en stapte in het bed. Ik droeg nu niets anders meer dan een doorzichtige nachtjapon, met niets eronder, net zoals tante Mathilda het mij had opgedragen. Ik kon de zachte toppen van mijn tepels voelen strijken langs de zachte stof. Over een paar minuten zou Jaap ze dan eindelijk mogen aanraken, niet door mijn kleren heen, zoals tot nu toe, maar in het echt.

Ik hoorde stemmen, een kastdeur werd gesloten, en ik wierp een verschrikte blik in onze kamer. Toen realiseerde ik me, dat het uit de kamer naast ons kwam. Blijkbaar was de wand tussen die twee kamers niet zo heel erg dik! Was dat het de andere pasgetrouwde stel? Ik kon hun woorden niet verstaan, alleen de toon van hun stemmen. Hun stemmen klonken zoals ik hen in de lobby had gehoord. Ik herkende de diepe warme lach van de man en vroeg me af wat ze zou kunnen hebben, om over te lachen op hun huwelijksnacht. Zoiets was toch een plechtige aangelegenheid, of niet soms? Waren zij dan niet zo zenuwachtig als Jaap en ik waren? Want ik had wel gezien dat Jaap ook heel zenuwachtig was.

Eindelijk kwam Jaap uit de badkamer, in zijn pyjama met een badjas eroverheen. Hij deed eerst het licht uit, en legde toen zijn badjas op een stoel, in het pikkedonker. Daarna gleed hij naast mij in het grote zachte bed.

Ik had nooit het bed gedeeld met een man.

"Schat," fluisterde hij, en vervolgens ontmoetten onze monden elkaar voor een kus.

Mijn hoofd bonsde van de spanning en de paniek sloeg toe toen hij mij tegen zich aan trok en omhelsde. Ik voelde zijn sterke armen mij omklemmen. Eén van zijn grote handen gleed over mijn rug en streelde langs mijn billen. In een reflex greep ik naar zijn hand om hem te stoppen, maar toen herinnerde ik mij dat het mijn huwelijksnacht was. Tante Mathilda had mij al verteld dat Jaap mij zou gaan raken en dat ik dat moest toelaten, zelfs al voelde het vreemd. En het voelde heel vreemd!

Jaap kneep stevig mijn billen en ik gilde het bijna uit van verontwaardiging.

"Nee, Jaap, wacht!" riep ik.

Hij kuste mij opnieuw. "Wachten waarop? Het is toch onze huwelijksnacht?"

"Het voelt allemaal zo vreemd!"

"Voor mij is het ook allemaal nieuw, schatje."

Het licht was uit en de kamer was donker, maar er was een klein sprankje maanlicht dat door de ramen scheen, en nu mijn ogen zich hadden aangepast aan de duisternis, kon ik Jaap zijn schimmige gedaante zien terwijl hij zijn pyjamajasje uittrok.

Ik kon de contouren van zijn naakte bovenlichaam zien.

Toen ging hij op de zijkant van het bed zitten en trok ook zijn pyjamabroek uit. Ik zag wel zijn contouren in het donker, maar ik kon niet zien hoe zijn naakte lichaam eruitzag terwijl hij snel teruggleed onder de dekens.

Hij ging helemaal naakt naast mij liggen. We lagen een halve meter uit elkaar in het bed, snel ademhalend. Hij pakte mijn hand en kwam steeds dichterbij, totdat ik zijn hete adem op mijn wang aan kon voelen.

"Liefste," fluisterde hij. 'Tante Mathilda heeft je toch wel verteld wat we nu gaan doen? Weet je wat je nu moet doen?'

"Ik denk het wel," aarzelde ik. "Ik denk wel dat ik het weet." De instructies tante Mathilda waren pijnlijk duidelijk geweest.

"Kom je nu boven op mij liggen?" vroeg ik dus maar.

"Nee nog niet, liefste." Hij streelde mijn wang en zijn vingers knepen in mijn borsten.

"Wat zijn je borsten groot!" fluisterde hij in mijn oor. "Ze zijn erg mooi." Ik was blij om te horen dat hij mijn borsten mooi vond. Mijn vriendinnen van school hadden ze altijd nogal groot gevonden en ik had me bezorgd gemaakt wat Jaap ervan zou vinden, wanneer hij ze voor het eerst helemaal bloot zou zien. Maar er was nog veel meer dat we moesten doen, dat had tante Mathilda wel duidelijk laten doorschemeren.

Een van Jaap's handen streelde over mijn buik en gleed naar beneden om mijn dijen aan te raken. Toen probeerde hij zijn hand tussen mijn dijen te wringen. Die zaten nog stevig tegen elkaar geklemd, en ik begreep ik dat ze voor hem zou moeten opendoen op deze avond.

Zijn hand gleed ertussen.

"Au ..." hijgde ik. Hij raakte mij aan, daar waar ik mezelf nog nooit had aangeraakt. Ik spreidde mijn benen wat meer. Met één vinger streelde hij zachtjes over mijn buitenste schaamlippen. Ik deinsde terug van de schrik toen zijn vingertop het puntje van mijn clitoris aanraakte en ik gaf een geschrokken gil.

"Wat is er mis?" vroeg hij. "Heb ik je pijn gedaan?"

"Je moet het heel zachtjes doen. Het is erg gevoelig daar." Ik wist niet wat het was, maar het was heel gevoelig, wat hij daar had gevonden.

Ik durfde niet te vragen van wie Jaap dit geleerd had, om een vrouw daar aan te raken. Het was allemaal nieuw voor mij. Had ik geweten dat zijn oudere nichtje Jaap vroeger had toegestaan om in haar onderbroekje te voelen en haar natte gleufje te strelen, en hem de eerste beginselen van de kunst van de liefde had bijgebracht, dan zou ik diep beledigd zijn geweest. Want zelf had ik nooit een man toegestaan om mij te kussen, totdat Jaap in mijn leven kwam.

Dus dit is dan de liefde, dacht ik, terwijl Jaap bovenop mij klom. "Oh Jaap," fluisterde ik, zonder veel enthousiasme, "Oh Jaap." En ik spreidde mijn benen nog ietsje verder. Jaap klom over mijn benen heen en kwam op mij liggen. Ik hijgde en voelde me zwak en machteloos onder hem. Ik lag helemaal opgesloten, en het heilige mysterie stond op het punt om aan mij geopenbaard te worden. Ik was zijn wettige vrouw en ik kon niet meer vluchten. Ik wilde ook niet vluchten, maar ik was wel doodsbang.

Iets raakte mijn vagina aan en ik besefte dat het niet zijn handen waren. Iets hards en warms drong zich tussen mijn schaamlippen. Het raakte mijn schaamlippen en daarna voelde ik het puntje van zijn ding tussen mijn binnenste schaamlippen glijden, op zoek naar de ingang. Hij stootte veel te hard, en het was op de verkeerde plek. Hij probeerde het opnieuw en nog een derde keer, maar steeds zonder succes.

"Schat, je moet me helpen," fluisterde hij in mijn oor.

Met tegenzin reikte ik tussen onze lichamen en vond zijn penis tussen mijn benen en pakte hem in mijn hand. Ik had nog nooit een penis aangeraakt in mijn hele leven. Ik betastte hem eerst, om te voelen hoe hij was. Het was een soort knakworstje van vlees, zo groot als een duim, stijf en warm. Het had een vreemde bolvormige punt. Het klopte en bewoog terwijl ik het betastte. Ik begreep wat Jaap wilde dat ik zou doen. Ik legde het puntje van zijn ding tegen mijn spleetje aan en wreef het op en neer, tot het puntje mijn kleine opening had gevonden.

"Daar is het!" fluisterde ik.

Ik hield hem op zijn plek terwijl Jaap begon te duwen. Hij deed zijn ellebogen naar beneden en duwde zichzelf omhoog, en vervolgens stootte hij naar voren. Er gebeurde niets. "Ben ik wel op de goede plek?" vroeg hij verbaasd.

"Ja, daar is het echt. Precies daar!" antwoordde ik.

Hij bleef duwen en ik voelde een scheut van pijn. En ik opende mijn benen wat verder voor hem. Vaarwel, meisjestijd, dacht ik, en tranen welden op in mijn ogen, toen ik dacht aan mijn verloren onschuld. De pijn werd nog erger toen hij harder duwde. Hij trok zich terug en duwde weer naar binnen, en bij elke stoot voelde ik een scherpe stekende pijn. Ik gilde gesmoord en mijn stem was verstikt van tranen.

"Gaat alles goed met je?" fluisterde hij.

"Ja. Ja hoor. Ga maar verder."

Na nog een minuut van deze kwelling, stortte hij op mijn borst en stopte met bewegen. Was het nu al voorbij? Ik wist niet wat ik ervan moest denken. Ik hoopte maar dat het voorbij was. Want het had mij geen enkel plezier bezorgd, en dat was te verwachten volgens mijn tante.

Jaap kuste mij. "Je bent nu mijn vrouw," zei hij.

"Heb je ... heb je het gedaan?" Ik wist de goede woorden nog niet, dat moest ik nog leren.

"Nee, het ging gewoon te moeilijk."

Ik hijgde en hete tranen stroomden over mijn wangen. Maar Jaap was nu mijn man en wij waren in de privacy van ons eigen bed.

"Beloof me," vroeg ik hem. "Beloof het me!"

"Wat?"

"Dat je altijd van mij zult houden."

"Ja, dat beloof ik."

Ik kuste hem. Na een tijdje schoven we uit elkaar en zijn regelmatige ademhaling vertelde me dat hij sliep. Toen stond om ik op om het opgedroogde bloed van mijn dijen te wassen. Gelukkig had het niet erg lang geduurd. Jaap had zijn ding in mij gewurmd, waarna hij een paar keer heen en weer had bewogen om vervolgens roerloos te blijven liggen.

Ja, nu ben ik zijn vrouw, dacht ik.

Toen ik weer rustig in bed lag, in de donkere kamer hoorde ik het geluid van het stelletje in de aangrenzende kamer. Ik stopte met ademen om ernaar te luisteren.

Ik hoorde het geluid van een krakend bed, en het gedempte bonken van het hoofdeinde tegen de tussenmuur. De vrouw in de volgende kamer was zachtjes aan het jammeren. Leed ze net zoveel pijn als ik zojuist had geleden, vroeg ik me af. Mijn hart vloeide over van zusterlijke sympathie. Hun naam was Jansen, dat was alles wat ik wist over hen. Zij leek me wel een kleine vrouw voor zo'n grote man. Ik hoopte maar dat hij haar niet te veel pijn zou doen, hoewel ik dacht dat ze zeker bang moet zijn geweest! Zo'n grote mannelijke kerel met zo'n delicaat en kwetsbaar meisje, nauwelijks verder verwijderd van haar pubertijd dan ikzelf. Ze moest wel doodsbang voor hem zijn!

"Oh God!" riep de vrouwenstem en het hoofdeinde botste tegen de muur met een zware plof. "Oh!" En toen nog zo'n plof!

Grote goedheid, dacht ik. Als Jaap en ik niet zojuist hetzelfde hadden gedaan, wat het echtpaar in de volgende kamer aan het doen was, zou ik nooit hebben geraden wat die geluiden betekenden. Ik bloosde en probeerde om niet te luisteren. Maar het was zo rustig in het hotel dat ik het niet kon helpen om alles te horen, zelfs als ik probeerde om hun geluiden te negeren.

Plof. Plof. Bonk. Die man stootte wel tien keer zo hard als Jaap bij mij had gedaan! Bonk. Bonk! Een hevig gepiep en gekraak van het bed, en een hijgend gekreun. Die arme lieverd, dacht ik en vroeg me af of ik een teken van medeleven zou durven maken, als ik die vrouw morgen in het hotel tegenkwam. Gewoon een blik die zou kunnen worden gewisseld tussen ons, tussen twee lotgenoten die van elkaar wisten, welke kwelling de ander had moeten doorstaan.

Had zij ons ook kunnen horen? vroeg ik me ineens af en ik probeerde me te herinneren hoeveel lawaai Jaap en ik hadden gemaakt. Plof. Bonk! Die man was nog steeds bezig, zo te horen. Waarom duurde het zo lang? Jaap had zijn missie volbracht in ongeveer een minuut of zo. De man in de volgende kamer leek er veel langer over te doen.

Het ritmische gestamp duurde nu al vele minuten en telkens als de vrouw in de volgende kamer riep: "Oh oh oh!" begreep ik dat ze veel pijn moest hebben, om zo hard te moeten gillen.

Tenslotte hielden de geluiden eindelijk op en ik viel zachtjes in slaap.

Wordt vervolgd...