Golden Tulip Gate - 6

Ik ben verbijsterd als Irene de kus verbreekt en me los laat.
"Nou, leuk dat je er was en fijn dat het weer goed met je gaat. Hopelijk zien we je snel weer.” Voordat ik er erg in heb, fiets ik alweer naar huis. What the fuck is er zojuist gebeurd? Irene zat gewoon met mij te flirten als Frank er niet bij was. De afscheidskus liet echter helemaal niets aan onduidelijkheid over. Dit was gewoon een uitnodiging om elkaar eens 'beter' te leren kennen. Zonder het uit te spreken gaf ze aan dat ze met mij het bed in wil duiken. Dat maakt de zaken een stuk makkelijker. Wellicht creëert zij zelf een gelegenheid zodat we ongestoord van elkaar kunnen genieten. Dan hoef ik zelf geen scenario te bedenken, waarbij ik haar terloops moet chanteren met de opname die ik gemaakt heb van haar overspel. Zit ik alleen met het feit dat ik haar eigenlijk mijn bed in wilde krijgen als straf voor haar misdaad. Nu ik weet dat zij wellicht de echte initiatiefneemster van het neukfestijn is geweest, zie ik haar als de hoofdverantwoordelijke van de breuk tussen mij en Mindy. Eenmaal thuis aangekomen dring ik mijn gedachten naar de achtergrond. Ik laat het voorlopig op zijn beloop en ik zie wel hoe deze plotselinge wending met Irene zich verder ontwikkeld.

Ik kijk nog tot vroeg in de morgen naar de tv. Nog steeds vraag ik me af waarom Mindy deze niet heeft meegenomen. Natuurlijk moesten onze de spullen eerlijk verdeeld worden, maar dat ze de tv niet mee wilde nemen, heeft me verbaasd. Ongemerkt ben ik voor de tv in slaap gevallen. Ik droom van Irene. Ze kust me vol op mijn mond terwijl ik op het punt sta om naar huis te gaan. Ik kus haar passioneel terug. Ik leg mijn handen op haar achterhoofd terwijl mijn tong die van haar vindt. Het prachtige rode haar van Irene voelt lekker zacht als ik haar teder aai. Dan ineens rukt ze zich los. Haar fletsblauwe ogen kijken me ontzettend geil aan. Ze stralen uit dat ze me wil. Ze begint zich razend snel uit te kleden. Ik blijf niet achter en al snel staan we beiden helemaal naakt in het halletje. Ik loop meteen naar haar toe. Meer voorspel hebben we niet nodig. Al kussend duw ik haar achteruit tot ze tegen de deur van de woonkamer staat. Daarachter bevindt zich Frank, die zich van geen kwaad bewust is. Ik plaats een hand in Irene's linker knieholte en buig haar been naar boven. Ik zak iets door mijn knieën, plaats mijn stijve leuter tegen haar schaamlippen en stoot in één keer omhoog haar kletsnatte kutje in.

Ondanks dat Frank zich aan de andere kant van deur bevindt, kreunen we beiden als beesten. Ik neuk haar hard en ze moedigt me aan om vooral door te gaan. Haar fletsblauwe ogen kijken scheel als ze klaarkomt. Ze schreeuwt mijn naam als ze hard trillend door haar been zakt dat nog op de vloer stond. Ik was er ook bijna, maar nu floept mijn pik uit haar kutje. Irene gaat op handen en knieën zitten en binnen een vloek en een zucht zit ik achter haar. Het kost me geen enkele moeite om opnieuw haar geile doos binnen te dringen. Irene's prachtige rode haar wappert bij elke stoot. Ik ben er bijna. Ik voel de spanning in mijn ballen toenemen, elke keer als ik mijn knuppel diep in haar flamoes stoot. Met één hand pak ik haar heup vast en met mijn andere grijp ik haar mooie gitzwarte haren. Ik trek zo hard dat haar hoofd helemaal in haar nek komt te liggen. Ik zie zelfs haar mooie, grote, donkerbruine ogen. Dan voel ik mijn ontlading opkomen. Terwijl ik haar kutje vol spuit met een overdosis ivoorwit sperma schreeuw ik haar naam. "MINDYYYYYYYYYYYYY!”

Ik word wakker van mijn geschreeuw. Meteen voel ik mijn eigen warme, plakkerige spul in mijn onderbroek. Godverdomme, heeft die slet het alweer gedaan. Waarom mag ik in mijn eigen gedachten niet klaarkomen in de vrouw die ik zelf heb uitgekozen? Waarom laat ze me niet met rust? Ik zou degene moeten zijn die de hoofdrol speelt in haar nachtmerries en niet andersom. Ik haat die trut uit de grond van mij hart. Ik heb geen natte droom meer gehad sinds ik een relatie kreeg met Mindy. Het is dan ook ongelooflijk frustrerend dat ik in mijn droom uitgerekend klaar kom in haar overspelige kut. Ik walg zowaar van mijzelf. Ik haast me naar de douche. Ik was het plakkerige sperma van mijn onderlichaam af en schuur mijn beste vriend zo hard dat het gewoon pijn doet. Dat ding moet schoon. Alle sporen die de gore vagina van mijn ex heeft achtergelaten moeten er van af. Ik begin zowaar te huilen. Dikke tranen stromen samen met het warme water van de douche naar beneden en verdwijnen door het afvoerputje.

Net op tijd dringt het tot mij door dat ik mijn verstand aan het verliezen ben. Ik maan mezelf tot kalmte. Momenten dat ik mij goed voelde komen terug in mijn hoofd. Dat waren de momenten dat ik intiem was met Luciënne. De kersverse getrouwde vrouw zit nu echter met haar echtgenoot aan de andere kant van de wereld. Luciënne is echter niet de enige vis in de vijver. Misschien lukt het wel om Irene in mijn bedje te krijgen. In het echt kan die zwartharige heks me niet dwarsbomen. Daar houd ik me dan maar aan vast. Enigszins gekalmeerd stap ik weer onder de douche vandaan en droog me af. Mijn leuter is helemaal rood van het geschuur om hem schoon te krijgen. Ik moet nu lachen om deze belachelijke actie. Ik neem me voor om me niet meer gek te laten maken door mijn ex. Beneden aangekomen zet ik de tv uit. Ik leg de deken op de bank en kruip er onder. Toch duurt het nog een hele tijd voordat ik in slaap val. Ik ben bang dat ik opnieuw ga dromen en dat mijn spookbeeld weer terugkeert.

xxxxx

De volgende ochtend word ik laat wakker. Gelukkig voel ik me een stuk beter. Zo ook de volgende dagen. Ik zit opnieuw in de dagelijkse sleur als ik weer eens op het werk wordt gebeld. Mijn eerste gedachten gaan naar Frank en vooral Irene. Een uitnodiging voor nog een keer te komen eten zou ik niet vervelend vinden. Ook kan ik dan verder op ontdekkingstocht naar de ware bedoelingen van Irene. Helaas, ik zie een onbekend nummer. Het is mijn makelaar. Ze heeft een geïnteresseerd koppeltje dat vandaag het huis wil bezichtigen. Ik vind het prima, regel voor de rest van de dag vrij en ga naar huis. De makelaar en de potentiële kopers zijn er al. Ik blijf rustig in de woonkamer zitten terwijl de makelaar een rondleiding geeft. Ik ben benieuwd of het huis hun bevalt en of ze een bod doen. Dat zal dan wel een bod zijn lager dan de vraagprijs, maar ik ben bereid het huis met verlies te verkopen. Als ik het maar kwijtraak. Uiteindelijk loopt de makelaar met het koppeltje naar buiten. Na enig overleg komt ze weer naar binnen, terwijl de potentiële kopers buiten blijven wachten.

"Ze zijn bereid de vraagprijs te betalen. Voorwaarde is echter dat ze er al over twee weken in kunnen trekken."
Shit, dat gaat me nooit lukken om binnen twee weken een nieuwe woning te vinden. Hoe mooi dit aanbod ook is, dit kan ik niet accepteren. Ik laat dit de prachtige blondine weten.
"Momentje.”
Ze loopt naar buiten en overlegt met het koppeltje. Even later is ze terug.
"Ze zijn zelfs bereid vijftienduizend euro boven de vraagprijs te bieden, onder dezelfde voorwaarde."
Holy fuck. Dat is zelfs boven de prijs die mijn ex en ik voor dit stulpje betaald hebben. Dit kan ik echt niet laten schieten. Dan moet ik maar een oplossing vinden voor mijn huisvestingsprobleem. Ik ga akkoord. De makelaar licht de kopers in dat het bod geaccepteerd is en komt dan weer naar mij om nog het een en ander te bespreken. Vreemd genoeg heb ik geen enkele neiging meer om deze getrouwde vrouw te versieren. Als ze vertrekt voel ik me geweldig. Het huis verkopen is een groter succes geworden dan gedacht. Nu alleen maar hopen dat die gasten de financiering rondkrijgen.

xxxxx

Twee dagen later krijg ik te horen dat de kogel door de kerk is. De financiering is rondgekomen. Meteen bel ik de woningvereniging om me in te schrijven voor een huurwoning. Omdat ik niet meer over een vaste woonruimte beschik, krijg ik voorrang, maar binnen twee weken gaat echt niet lukken. Tijd dus voor plan B. Ik bel Bert of het goed is of ik zolang bij hun kan inwonen. Ik vertel eerlijk dat het een paar maanden kan duren. Hij vindt het geen probleem, maar hij wil het eerst met Leanne bespreken. 's Avonds belt hij terug dat het goed is, maar ik hoor aan zijn stem dat het moeite heeft gekost om Leanne te overtuigen dat je een vriend niet in de kou laat staan. Ik vermoed dat deze aarzeling wel eens te maken kan hebben met golden tulip gate. Misschien dat ik ook maar eens werk ga maken van Leanne. Als ik bij haar en Bert in huis ben krijg ik wellicht de gelegenheid deze hoer ook op haar plaats te zetten. Datzelfde weekend heb ik al een kleine verhuiswagen geregeld.

Frank en Bert komen helpen met verhuizen. Al het klein grut heb ik al in dozen gepropt. We kunnen dus meteen beginnen met inladen. Tegen de middag zit alles al in de wagen. Nog een keer loop ik door het huis voor een laatste check. Gas, water en electra sluit ik af. Ik krijg een beklemmend gevoel als ik voor de allerlaatste keer de deur achter mij dichttrek. Dit was toch de plek waar ik dacht met Mindy oud en gelukkig te worden. Het is geen tijd om sentimenteel te worden, dus wegwezen hier. Leanne heeft voor een lunch gezorgd. Er is heerlijke soep, een pasta salade en natuurlijk broodjes. We nemen de tijd en laten het smaken. Na de lunch moet de vrachtwagen toch echt uitgeruimd worden. Bert en Leanne hebben plaats vrijgemaakt in hun stal. Wat daar echt niet meer inpast, kan naar hun zolder. Het is altijd frustrerend als je spullen meerdere keren in je handen moet pakken. Als ik een eigen stekje krijg moet al dit spul nog een keer verhuizen. Het is niet anders.

Als alles eindelijk op de plaats staat neemt Frank afscheid. Ik bedank hem hartelijk voor de hulp. Hij weet dat hij ook altijd op mijn hulp kan rekenen. Leanne haalt eten bij de chinees. Altijd lekker, zeker na een dag van hard werken. Ik heb nog steeds het gevoel dat Leanne niet helemaal blij is met mijn verblijf, ook al doet ze haar best dat niet te laten merken. Na het eten sluiten we nog het een en ander kort. Het gaat hoofdzakelijk om wie op welke momenten gebruik kan maken van de badkamer, waar ik de handdoeken kan vinden en nog wat van dat soort zaken. Allemaal logische dingen zodat we niet ineens in een gênante situatie terecht komen. Leanne wijst me de logeerkamer. Ik berg mijn kleren op. 's Avonds kletsen we nog wat en kijken naar de tv. Op deze manier loopt deze dag langzaam ten einde. Het matras van het logeerbed is erg zacht. Daar zal ik aan moeten wennen. Toch ben ik moe genoeg om snel in slaap te vallen.

xxxxx

Langzaam wennen we aan elkaar en komt er een nieuwe routine in mijn leven. Ik heb natuurlijk gewoon mijn werk, maar niet meer alleen hoeven te ontbijten en dineren is wel zo prettig. Ook 's avonds gezelschap hebben ervaar ik als een pluspunt. Toch gunnen ze me ook mijn ruimte als ik even alleen wil zijn en me terugtrek op de logeerkamer. Eigenlijk loopt alles heel erg soepel. Ook Leannes houding is versoepeld. Ik merk nog steeds een soort van angst bij haar dat ik me zal verspreken of op een andere manier aan Bert laat merken dat ze vreemd is gegaan, maar ze gaat daar steeds beter mee om. Marco en Luciënne zijn ondertussen terug van hun huwelijksreis. Ze genieten nog van hun laatste vrije dagen en hebben ons uitgenodigd om bij te kletsen en de vakantiefoto's te komen bekijken. Uiteraard bied ik aan om met mijn auto te gaan. Niet dat het een zuipfestijn gaat worden, maar dan kunnen Bert en Leanne er wel eentje drinken. Ook is het de bedoeling dat ik Mindy ophaal bij haar ouders, omdat ze geen vervoer heeft. Het mag duidelijk zijn dat ik niet sta te springen om haar weer te zien.

Vlak voordat we vertrekken gaat de telefoon. Leanne neemt op. Het is Mindy die zich afmeldt. Ze voelt zich niet zo lekker. Mooi, dan is dat ook weer geregeld. Wordt het toch nog een gezellige avond. Frank en Irene zijn er al als wij ook bij Marco en Luciënne arriveren. We worden hartelijk ontvangen. Ook van Luciënne krijg ik gewoon drie kusjes. Geen moment heb ik het idee dat er 'iets' tussen ons speelt. Ze straalt van top tot teen, net als Marco overigens. De vakantie heeft beiden overduidelijk goed gedaan. Het is echt heel erg gezellig. Er is gezorgd voor een hapje en een drankje. Marco heeft ook een beamer weten te regelen. Daarmee worden op een witte muur alle foto's vertoont. Iedere foto wordt vergezeld van tekst en uitleg. Zo krijgen we een gedetailleerd beeld van de vakantie. Van de mooie, maar zeker ook indrukwekkende plekken die ze tijdens de rondreis hebben bezocht, maar ook van het luie leven aan het strand van Phuket. Uit alles blijkt dat het voor Marco en Luciënne een onvergetelijke vakantie is geweest. Vooral Luciënne ziet er op de foto's enorm gelukkig uit. Een beter cadeau hadden we hun niet kunnen geven.

Als de 'reportage' is afgelopen ga ik naar het toilet. Irene komt daar net vanaf. Ik had niet eens gemerkt dat Irene de woonkamer had verlaten.
"Waarom ben je niet bij ons ingetrokken? Je weet toch dat je bij ons ook welkom was geweest."
Ze legt meteen weer een hand tegen mijn bovenarm. Ik trek alleen maar mijn schouders op, omdat ik niet goed weet wat ik hierop moet zeggen. Ja, dat was ook een optie geweest. Irene kruipt voor mij langs richting de woonkamer, waarbij haar borsten tegen mij aan schuren. Als ze weer in de woonkamer is vraag ik me oprecht af waarom ik inderdaad niet Frank en Irene heb gevraagd. Op dit moment ben ik er honderd procent zeker van dat ik dan al lang van 'haar diensten' gebruik had kunnen maken. Helaas, het is niet anders. Ik leeg mijn blaas op het toilet en ga terug naar de woonkamer. Daar is het nog lang gezellig.

Ik rijd terug naar 'ons' huis. Bert zit naast mij en Leanne zit achter me op de achterbank. Het is rustig op de weg. De verkeerslichten zitten mee en ik schiet dan ook lekker op. Ineens voel ik een enorme klap van de rechterkant. Ik hoor Leanne hard gillen en de auto begint te driften. Ergens midden op het kruispunt komen we tot stilstand. Even zit ik verdoofd voor me uit te staren. Als ik Leanne hard "Bert, nee" hoor schreeuwen kom ik bij m'n positieven. Ik kijk rond om te zien wat er gebeurd is. Bert zit bewegingsloos naast me. Hij zit helemaal bekneld. Iets verderop zie ik een andere auto staan. De motorkap van deze wagen zit helemaal in elkaar. We zijn vol in de flank geraakt, precies waar Bert zit. Ik ben er toch heel erg zeker van dat ons verkeerslicht op groen stond. Leanne is helemaal overstuur. Ik stap uit, enigszins wankel op mijn benen. Ik help Leanne uit de auto. Tranen komen uit haar ogen. Ze grijpt naar haar linker borst. Ik denk dat de autogordel haar daar opgevangen heeft.

Een onbekende man rent naar ons toe. Hij probeert de deur bij Bert open te maken. Het lukt niet. Hij roept naar ons.
"Ik heb 112 al gebeld. Er komt hulp."
Hopelijk komen ze snel. Ik hoop dat met Bert alles goed is. Met de bestuurder van de andere auto overduidelijk niet. Hij ligt in een vreemde houding over het stuur en dashboard. Er zit veel bloed op de voorruit, die er uitziet alsof hij elk moment in miljoenen stukken uiteen kan vallen. Er arriveren twee politiewagens. Ook de agenten proberen de deur bij Bert open te krijgen, maar zijn ook niet succesvol. Dan zetten ze de weg af en verhoren de getuige die gebeld heeft. Er staan ondertussen al heel veel mensen te kijken. Je vraagt je af waar die op dit tijdstip allemaal vandaan komen. De brandweer en een ambulance arriveren ook. Alles gaat heel snel. De brandweer begint met zwaar materiaal mijn auto te slopen om Bert er uit te krijgen. Een ambulancebroeder heeft de andere chauffeur onderzocht, maar snel daarna wordt zijn wagen afgedekt met een of ander zwart materiaal.

De klootzak heeft het inderdaad niet overleefd. Vaag hoor ik iets zeggen van “geen autogordel” en “ruikt naar alcohol.” Ondertussen worden Leanne en ik onderzocht in de ambulance en tegelijkertijd gehoord door de politie. Gelukkig is met ons niets ernstigs aan de hand. Leanne is inderdaad hard opgevangen door de gordel en zal daar een paar dagen last van hebben. Ikzelf heb helemaal niets. Leanne en ik hebben ongelooflijk veel geluk gehad. De brandweer heeft Bert ondertussen uit zijn benarde positie bevrijd. Als hij op de brancard de ambulance in wordt geschoven is hij bij bewustzijn, maar heeft hij veel pijn. Leanne mag met de ambulance mee naar het ziekenhuis. Ik mag met een van de politiewagens mee. Net als ik instap komt er een sleepwagen en een lijkenwagen aan. Ik wil hier weg. De politiewagen volgt de ambulance. Ik tref Leanne in het ziekenhuis. Bert blijkt 'slechts' een verbrijzeld been te hebben en een hersenschudding. Hij wordt meteen geopereerd. De aanwezige arts zegt dat het herstel enkele weken tot enkele maanden kan duren. Ook heeft het geen zin om te blijven. Waarschijnlijk is Bert pas morgenmiddag weer enigszins aanspreekbaar.

Ik bel Frank of hij ons kan komen halen. Hij schrikt natuurlijk. Omdat hij wat gedronken heeft stuurt hij Irene. Ik hoop niet dat ze een boete voor het overschrijden van de maximum snelheid heeft gekregen, want ze is er heel erg snel. Ze vraagt hoe het met ons gaat en geeft ons beide een knuffel. Bij mij blijft ze eigenlijk net even te lang hangen. Zelfs nu geeft ze nog signalen af dat ze ten opzichte van mij heel 'gewillig' is. Ze vraagt natuurlijk ook naar de toestand van Bert. Ik leg uit wat de stand van zaken is, omdat Leanne nog wat van slag is. Bert's vrouw is duidelijk opgelucht dat het niet zo heel ernstig is met haar man, maar toch doet het haar wat. Op de weg naar huis gaat mijn telefoon. Het is Marco. Frank heeft hem natuurlijk ingelicht. Ik geef ook bij hem aan wat de huidige toestand is van Bert en dat het met Leanne en mij goed gaat. Hij en Luciënne hoeven zich wat mij betreft geen zorgen te maken. Thuis aangekomen vraagt Irene nog één keer of alles goed is. We krijgen nog een knuffel en dan rijdt ze door naar haar eigen huis.

Leanne is moe en wil direct naar bed. Zelf drink ik nog een kopje thee. Daarna zoek ik ook mijn bed op. Ik wil er net instappen als mijn mobiel opnieuw afgaat. Ik verstijf. Deze ringtoon kan maar van één persoon zijn. Ik twijfel. Na zo'n vijftien seconden neem ik het gesprek toch aan. Nauwelijks heb ik mijn naam genoemd of ik hoor de voor mij o zo bekende stem aan de andere kant van de lijn.
"Is alles goed met je? Ik heb gehoord dat je een ernstig ongeluk hebt gehad. Er is toch niets ernstigs met je aan de hand? Zeg me alsjeblieft dat alles met je in orde is."
Eindelijk krijg ik de kans om wat te zeggen, maar eigenlijk ben ik met stomheid geslagen. Is Mindy nu werkelijk bezorgd om mij? Alsof die overspelige trut echt iets om me geeft. Als dat echt zo was, dan had ze niet twintig keer haar benen geopend om een de pik van een andere man te ontvangen. Ze vraagt niet eens naar de toestand van Bert. Het moet gespeelde bezorgdheid zijn. Ik wil haar zo snel mogelijk afwimpelen. Ik kan ook nu geen enkele sympathie voor deze hoer opbrengen.
"Ja, het goed met me. Val me niet meer lastig."
Ik verbreek de verbinding.

Tot mijn verbazing heb ik een stijve gekregen. What the fuck. Het kan toch niet zo zijn dat mijn lichaam al reageert op alleen haar stem. Waarom moest ze me nu zo nodig bellen? Waarom blijft ze maar in mijn leven terugkomen? Wat een verschrikkelijk mens. Ondertussen zit ik wel met een erectie. Ik ga in bed liggen, schuif mijn onderbroek van mijn kont en sla mijn hand om mijn pik. Abrupt laat ik los. Ze gaat het opnieuw doen. Als ik zodadelijk klaarkom, verschijnt die slet uiteraard weer in mijn gedachten. Dat plezier gun ik haar niet meer. Maar wat dan? Een duiveltje verschijnt in mijn hoofd en fluistert mij wat toe. Natuurlijk, dat ik daar niet eerder aan heb gedacht. Ik trek mijn onderbroek aan, sta op, pak mijn telefoon en loop resoluut naar de slaapkamer van Bert en Leanne. De deur staat op een kier. Ik open de deur en kijk naar binnen. Ik laat mijn ogen even wennen aan de duisternis.
"Leanne. Slaap je?”
Een nachtlampje gaat. Leanne kijkt me verbaasd aan.

"Nee, ik slaap nog niet. Wat wil je?”
Ik weet wel wat ik wil. Nu moet ik er alleen nog 'maar' voor zorgen dat ik ook krijg wat ik wil.
"Ik dacht al dat je niet kon slapen. Het lukt mij ook niet. Ik kruip wel bij jou in bed."
Leanne gaat rechtzitten terwijl ik naar Bert's kant van het bed loop. Ik zie nu dat ze een nachthemd aan heeft.
"Uh, ik weet niet of dat zo'n goed idee is."
Nou, ik denk het wel. Ik leg mijn telefoon op het nachtkastje en ga gewoon in bed liggen. Leanne kijkt me verbijsterd aan. Ze opent haar mond om wat te zeggen, maar er komt geen geluid. Ze is letterlijk met stomheid geslagen.
"Kijk, ik ben al een tijdje alleen en kom dus veel te kort. Ik heb geen seks meer gehad sinds mijn breuk met Mindy,” lieg ik. “Nu Bert in het ziekenhuis ligt, worden de nachten voor jou ook eenzaam. Het feit dat ik nu bij jullie inwoon, is dus ideaal. Zo kunnen wij onze behoeften bij elkaar bevredigen. Zie het als friends with benefits. Zo helpen we elkaar.”

Leanne heeft haar stem weer terug gevonden.
"Jij bent helemaal van de pot gerukt. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om met jou seks te hebben. Hoe kom je erbij om te denken dat ik iets te kort ga komen nu Bert in het ziekenhuis ligt? Jij bent gestoord. Ga onmiddellijk uit mijn bed!”
Waarom doen die sletten toch zo moeilijk? Helaas moet ik weer overtuigende argumenten erbij halen.
"Vraag je nu werkelijk hoe ik erbij kom dat jij iets te kort gaat komen? Ik weet toch al dat jij nog wel eens iets te kort komt en er dan ook wat aan doet. Of ben je vergeten dat ik gezien heb hoe jij te buiten ging aan al die onbekende mannen? Nee, toch. Dus speel maar niet de vermoorde onschuld en trek maar alvast dat nachthemd uit, want dat heb je vannacht niet meer nodig. Tenzij je natuurlijk wil dat het eerste wat Bert morgen te horen krijgt is dat zijn lieftallige echtgenote vreemd is gegaan en daarbij dit mooie filmpje krijgt te zien.

Leanne kijkt me verschrikt aan terwijl ik mijn telefoon pak en de bewuste opname start. Ze is er niet van op de hoogte dat ik haar gefilmd heb bij haar ontrouw. Ik laat haar zien hoe ze boven op een onbekende man zit en hard aan het wippen is. De pik die ze neukt is goed te zien, als deze in en uit haar kutje gaat. Naast Leanne ligt Irene duidelijk in beeld. Ze ligt op haar rug terwijl ze stevig genomen wordt. Ik stop de opname.
"Kijk, Irene staat er ook mooi op. Als Bert dit morgen te zien krijgt gaat de relatie van Frank en Irene ook naar de kloten. En wat dacht je wat er gebeurd als Marco het op deze manier komt te weten. Twee vrouwen in beeld die vreemdgaan en één relatie die al op de klippen is gelopen. Ik denk dat Marco dan ook wel een en een bij elkaar opgeteld krijgt. Wil je echt al die ellende op je geweten hebben?”
Leanne's aanvankelijke verbazing is nu omgezet naar woede.
"Ik laat me door jou niet chanteren. Mijn bed uit en vlug. Ik wil je niet meer zien!"