Met haar zeventien jaar is Joyce duidelijk de jongste van het stel fanatieke wielrenners, dat een paar keer per week de Twentse wegen onveilig maakt, maar ze is ook de fanatiekste. De meeste andere leden van de fietsclub zijn in de twintig of nog ouder en het is een gemêleerd gezelschap. De samenstelling wisselt per keer, er zitten studenten bij, kantoormensen, huisvrouwen en de scholiere Joyce dus.

Dat er geen tieners bij zitten, vindt Joyce niet erg, integendeel. Ze heeft het niet zo met haar leeftijdsgenoten, ze gaat graag om ouderen, die zich veel volwassener gedragen. Ze is een sportieve meid van ongeveer 1.70 met een slank lichaam en gespierde benen. Haar stevige B-cup komt tijdens het fietsen goed uit, want ze houdt er niet van een beha te dragen, ze heeft dan liever een strak topje onder haar wielershirtje.

Die zaterdagochtend is het al vroeg warm en het belooft een hete dag te worden. Dit keer is de groep niet groter dan 6 mensen. Ze overleggen welk route ze dit keer zullen nemen en besluiten eerst een stuk vlak te rijden en dan toch maar de Holterberg op, ondanks de hitte. Dat had wel weer als voordeel dat ze een heel stuk door een bosrijk gebied kwamen, zodat de zon niet de hele tijd op hun lijf zou branden.

Het eerste deel ging hard, ondanks de warmte, Joyce hield ervan, die snelheid, de wind langs je lichaam, het geluid van de zuigende bandjes op het asfalt. Soms kreeg ze er zelfs erotische gedachten van als de zwoele wind haar blote armen streelde, en de trappende beweging van de benen, die ze soms zelfs maakte als ze eens een van haar weinige one-night-stands had.

En vooral het schuiven van haar kruis naar het puntje van het zadel, ondanks de beschermende stukjes leer in haar wielerbroek. Ze kon zich voorstellen, dat sommige leeftijdgenootjes gingen paardrijden, die moesten ook dat gevoel krijgen; maar ze hield niet van paarden.

Joyce heeft veel op kop gereden, maar als ze in het bosrijke deel komen, laat ze meer naar achteren zakken om even bij te komen. De Holterberg neemt ze vrij gemakkelijk in laatste positie, maar dan in de afdaling klinkt het bekende sissende geluid: lekke band. Haar voorganger kijkt om en remt af en schreeuwt dan naar de voorste vier dat ze door kunnen rijden, hij blijft wel wachten. Het duurt even voor ze stilstaan, want remmen in een afdaling en dan ook nog met een platte band is niet leuk.

Gelukkig staan ze stil onder de bomen, anders was het weer in orde brengen van de smalle tube niet zo lekker geweest in de zon. Als Joyce haar fiets aan de kant heeft gezet, ziet ze pas wie er op haar gewacht heeft. Het is Martin, een wat stille jonge, die ze eigenlijk niet echt goed kent. Ze weet dat hij studeert aan de universiteit van Twente en dit jaar zal afstuderen in vliegtuigbouwkunde. Hij is lang, zeker 1.85 en heeft krullend zwart jaar, donkerbruine ogen en een slank lijf. Ze schat dat hij zeker een jaar of 25 is.

Martin heeft zijn fiets weggezet en begint Joyce te helpen met het maken van de lekke band. Hij is er erg handig in, want binnen een paar minuten is de band weer vol lucht. "Bedankt", zegt Joyce en als beloning geeft ze hem spontaan een kusje op zijn wang. Martin bloost er een beetje van. Ik maak meteen van de gelegenheid gebruik om even te plassen, kondigt ze aan. Ik ook, zegt Martin en ze lopen met de fietsen aan de hand een eindje het bos in. Eerst over een smal pad en dan stuiten ze op een kleine open plek met hoog gras.

Mooi stukje, zegt Joyce en zet haar fiets tegen een boom. "Voor jou is het makkelijk", zegt ze lachend tegen Martin, maar ik moet toch een eindje het bos in. Ze loopt de open plek op en gaat aan het einde ervan zitten. Martin is blijven staan aan het begin. "Wel de andere kant op kijken hoor", zegt Joyce grappend, als ze ziet dat Martin aarzelt om verder te gaan. Hij draait zich half om en probeert zijn penis langs de strakke pijp naar beneden te duwen. Dat kost enige moeite, want hij heeft dan wel geen grote (hooguit een centimeter of 14 in vol ornaat), maar wel een dikke.

Slinks kijkt hij even opzij en ziet daar twee blanke billen, net boven het gras uitkomen en hoort hij een straal kletteren. Op dat moment kijkt ook Joyce opzij en brutaal zegt ze: "Vind je het mooi, wat je ziet". Martin bloost nu echt voluit en kijkt dan naar beneden, maar zijn dikke pik, die net onder de broekspijp uitkomt. Voor hij kan antwoorden, zegt Joyce, dat zij vindt dat ze wel een mooi uitzicht heeft. Ze gaat staan en draait zich om. Hij heeft nu vol uitzicht op een mooi helemaal gladgeschoren poesje. Dat is een beetje te veel voor zijn geslacht, dat zich terstond probeert op te richten, maar tegen gehouden wordt door de broek.

Joyce loopt op hem af, nog steeds met haar broek op haar knieën en kijkt naar zijn zwellende penis. Die moet je meer vrijheid geven, dat kan toch niet zo, zegt ze lachend en ze trekt snel zijn broek naar beneden, inclusief het kleine slipje. Martins pik reageert verheugd op de vrijheid en floept in volle lengte en vooral breedte omhoog. "Jeetje, wat een lekkere dikke zeg", roept Joyce, verheugd.

Voor Martin er erg in heeft, pakt ze zijn dikke staaf beet en gaat er op haar hurken voor hem aan zitten trekken. Hij is te verbijsterd om te reageren, maar het lekkere gevoel begint te overheersen, zeker als ze die dikke rol ook nog in mond stopt. Wordt hij hier zomaar in het bos bij Holten gepijpt door een leuk jong ding, het kon slechter, bedenkt hij dan. Hij legt een hand op haar hoofd en beweegt dat heen en weer met het ritme van haar pijpbewegingen. Joyce smakt dat het een lust is en af en toe laat een klodder spuug langs zijn benen lopen. Martin voelt zich steeds geiler worden en begint nu ook met zijn onderlichaam bewegingen in de richting van haar mond te maken.

Hij voelt dat dit niet lang gaat duren, ook al omdat Joyce nu zijn ballen aan het kneden is, alsof ze zijn zaad zo snel mogelijk wil oppompen. Dat lukt aardig, want na een paar minuten begint Martin te schokken, hij stoot steeds harder in haar mond en Joyce zuigt steeds wilder aan zijn pik. Dan komt hij klaar in haar mond, lading voor lading spuit hij haar keel binnen. Ze slikt en slikt, maar krijgt niet alles in een keer weg en laat een deel langs haar mond in het gras lopen. Ze blijft doorzuigen totdat ze voelt dat er weinig tot niets meer in zijn ballen zit en laat zich achterover op het gras vallen.

"Dat was lekker zeg, ", kreunt Joyce, en ze schuift haar broek helemaal uit en gaat zich wijdbeens liggen vingeren. Martin heeft nu vol uitzicht op haar geopende natte spleetje en zijn dikke pik begint alweer te zwellen. Zeker als Joyce haar wielershirt en het topje uittrekt en met haar ene hand haar klitje bewerkt en met de andere haar stevige borstjes, die rechtop boven het gras uitsteken. De tepels zijn al hard en afwisselende streelt en kneedt ze beide borsten. "Kom eens helpen", spoort Joyce hem aan, "en trek die broek uit, het is geen gezicht".

Nog steeds verkeert Martin in een roes, maar hij doet gewillig wat hem wordt opgedragen en gaat op zijn buik in het gras liggen voor de gespreide benen van Joyce. Voorzichtig begint hij aan haar kutje te likken en zuigt hij even op haar klitje. Joyce slaakt direct een kreetje en moedigt hem aan: "stop je vingers erin, harder zuigen, ja". Met zijn vrije hand pakt hij een van de borstjes beet en knijpt erin, hij rolt de harde tepel heen en weer. Joyce raakt in extase en begint te schudden en te hijgen.

Martin voelt zijn geslacht weer op volledige sterkte komen en eigenlijk wil hij wel meer dan dit.

Voor het eerst sinds hun aankomst op de open plek neemt hij het initiatief. Hij komt overeind en gaat bovenop Joyce liggen, die onmiddellijk zijn pik beetpakt en die bij haar binnen duwt. Martin begint wild te stoten, hij wil snel nog een keer klaarkomen, maar Joyce kan hij niet bijhouden. Die slaakt steeds hardere kreten, duwt haar onderbuik tegen hem aan en met haar armen om zijn rug drukt zij hem heel dicht tegen zich aan. Haar tepels priemen op zijn borst, haar benen klemmen zich om zijn onderlijf, en dan komt ze. Niet zomaar, maar heftig, heel heftig, ze gaat helemaal uit haar dak. Ze beweegt wild heen en weer en schreeuwt het uit van genot; dat moeten ze tot in Holten horen.

Martin blijft door stoten tot hij voelt dat zijn scrotum zich weer samentrekt, zijn ballen bewegen naar binnen zijn sperma vindt de weg naar Joyce haar samengetrokken schede. Als ze zijn warme zaad naar binnen voelt komen, geeft Joyce nog een harde schreeuw en dan laat ze zich helemaal los achterover vallen. Minutenlang blijven ze op elkaar liggen, tot Joyce hem van zich afduwt en met een tissue, dat ze uit haar wielerbroek tovert, haar spleetje schoon veegt. "Kom, we gaan", zegt ze heel neutraal of er niets gebeurd is, "anders denken de anderen er wat van als we te lang wegblijven".